Ημουν μικρος,την τοτε εποχη...
ερχομουν συχνα στην αγκαλια σου,
πολλες φορες λερωνα πανω σου τα χερια!

  Ειχες εκεινη την αποπνιχτικη μα συναμα γλυκια μυρωδια,
καθε τοσο που εσταζες ιδρωτα απο πανω σου.

  Καθε μερα ησουν εκει,με περιμενες να ερθω κοντα σου,
μ'αφηνες να πειραζω καθε τι δικο σου διχως να ενοχλεισαι,
παντα με το ιδιο σου το βλεμμα.

  Παει καιρος που εχω να σε δω,υστερα απο τοσα χρονια,
εσυ γλυκια μου θεα,εχεις μεινει εκει για παντα,
κατω στης Θερμης την βαλανιδια!
Δεν ξερω αν θα ξανακουσω την ξεχωριστη σου φωνη,
μα κεινο που γνωριζω ειναι οτι καρδια και μυαλο θα ειναι κοντα σου...

                                                                                                                      Αφιερωμενο στην αθανατη 22...

Αληθινό και όμορφο !