Δεν περίμενα ποτέ ότι θα δούμε κάτι σχετικό στις σελίδες μας, δυστυχώς όμως όλα συμβαίνουν...

Μόλις με πληροφόρησαν ότι το μέλος μας Σπήλιος (και κατά κόσμον Σπήλιος Παπαγιαννόπουλος) πέθανε. Για όσους δεν έτυχε να τον "συναντήσουν" σε αυτό το φόρουμ, να υπενθυμίσω ότι από τον Απρίλιο του 2004 που είχε γραφτεί στο Κιθάρα, είχε δημοσιεύσει στις σελίδες μας μερικά από τα ωραιότερα και συγκλονιστικότερα ποιήματα που είδαμε, όχι μόνο εδώ μέσα, αλλά και γενικότερα. Μερικά από αυτά δυστυχώς τα διέγραψε ο ίδιος, παρ' όλα αυτά χάρη στην ιδέα του Witchking να τα συγκεντρώσει όλα σε ένα θέμα, καταφέραμε και διασώσαμε 67 από αυτά:
Σπήλιος - Άπαντα

Λίγες περισσότερες πληροφορίες για τον ίδιο και τις συλλογές του μπορείτε να δείτε εδώ.

Ας κρατήσει ο καθένας μας ενός λεπτού σιγή και ας ξαναδιαβάσει τα πραγματικά υπέροχα ποιήματα που μας έστειλε...
Και ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει...

Καλό Ταξίδι!

Πόσο σύντομη τελικά είναι η διαδρομή  μας σε αυτή τη ζωή και πόσο δύσκολη την κάνουμε με τις κακίες μας, αγνοώντας επιδεικτικά τη μικρότητά μας...Μόνο όταν πεθαίνει κανείς, ξυπνάμε για λίγο από το μάταιο ναρκισσισμό  μας για να επανέλθουμε δριμύτεροι αύριο...Καλό σου ταξίδι Σπήλιο, κι ας μας χάλασες τον ύπνο...Χαλάλι σου!!!

Σπηλιε μας...Σπηλιο του Διακοπτου μας...φιλε Παπαγιαννοπουλε...
ανημερα της γιορτης μου εμαθα για τον χαμο σου...
ποτε δεν το περιμενα οτι Εσυ θα εφευγεσ απο τη ζωη...ησουν ενας απο τα καλητερα 'ανθρωπακια' που γνωρισα ποτε...σε γνωρισα εδω...στο χωριο σου...στο Διακοπτο....ή μαλλον Διακοφτο οπωσ μου ζηταγες να αποκαλω...στη μικρη ταβερνα που ερχοσουν με τη γυναικα σου και το σκυλι σου....την κελλυ οπως την ελεγες...
περυσι...οταν με το καλο τελειωσε το καλοκαιρι....μου δωσες μια υποσχεση... μια υποσχεση οτι του χρονου θα καθομασταν ξανα στο ιδιο τραπεζι....οτι θα γελαγαμε...οτι θα μου φωναζες καθε τρισ και λιγο να σου φερω παγο για το ουζακι...μεζεδες....και οτι τραβουσε η ορεξη σου...
Επειδη δεν ξερω απο ποίηση, ποτε μου δεν καταλαβα την αξια σου ως καλλιτεχνης...καταλαβα ομως την Αξια σου ωσ ανθρωπος...και πραγματικα παντα υπηρξες ανθρωπος...και εισαι....Ανθρωπος...Ενας ανθροπωσ που θα μεινει για παντα στη μνημη μου ωσ κατι το ιδανικο...

πεπλο σκοτεινης θλιψης
πονος αβασταχτος
βραδια μοναξιας ...
αιωνιο φως στην ψηχη σου...

Ανεπαναληπτε...Κυριε Παπαγιαννοπουλε....


ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...(καρβελα κατερινα....Η Δικη σου κατερινα...)...

Εψαξα λιγο στο ιντερνετ και εμαθα λιγο παραπανω πραγματα...
κριμα....

Καλό ταξίδι Σπήλιο!

Εγώ τον Κο Παπαγιαννόπουλο δεν τον ήξερα. Τον έμαθα τώρα δυστυχώς από την αναγγελία του θανάτου του και σιγά σιγά  μέσα από τα θέματά που είχε δημοσιεύσει εδώ και διέκρινα και εγώ μαζί με τους άλλους συμφορουμίτες ότι επρόκειτο για έναν καλλιεργημένο άνθρωπο με πολύ δυνατή "πένα". Τα ειλικρινή μου συλληπητήρια σε όλους τους συγγενείς του και τους φίλους του.

Τι να λέμε τωρα ρε παιδια...τι να λέμε....

. . .   

Καλό σου ταξίδι  Σπήλιε ...

 ... θα είσαι πάντα ανάμεσά μας ... 

/nEwBiE 

Καλό σου ταξίδι .................

Το πληροφορήθηκα μόλις σήμερα. Απλά προσυπογράφω στο θέμα . Καλό ταξίδι....

Εχω συγκλονιστει..... δεν εχω λόγια...θεωρω τον εαυτο μου τυχερο για τα δωρα που μου κανε.....ποιηματα του μερικα μαιηλς αλλα πανω απ ολα κατι ερασιτεχνικες (αλλα πολύ επαγγελματικες) εγγραφες μελοποιημενων ποιηματων του, ερμηνευμενα απο τον γιο του και τον ιδιο. Τον θεωρω μεγαλο λεξιπλαστη και κατοχο της ελληνικής γλώσσας, η οποια πια ορφανεψε περισσοτερο.. Τι αλλο μπορω να πω...Καλο ταξιδι Σπήλιο....

Σήμερα το έμαθα
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει
Καλό ταξίδι Σπήλιο

Μπαίνω μετά από αρκετά χρόνια στη σελίδα και δυστυχώς η αιτία είναι μια τόσο δυσάρεστη είδηση.

Ο Φίλος Σπήλιος Παπαγιαννόπουλος ήτανε ένας ιδιαίτερα ικανός ποιητής ο οποίος δυστυχώς άργησε να αξιοποιήσει το χάρισμά του και να αφήσει πίσω του ένα πολύ μεγάλο έργο, αντάξιο των δυνατοτήτων του.

Δε γνωρίζω εάν ο Γιάννης (για τον οποίο ο Σπήλιος ήτανε τόσο υπερήφανος) είναι μέλος της σελίδας. Εύχομαι να έχει το κουράγιο να συνεχίσει να κάνει όλα αυτά για τα οποία ο Σπήλιος τον καμάρωνε. Άλλωστε κουβαλάει μια βαριά οικογενειακή κληρονομιά, τόσο λόγω του Διονύση, όσο και του Σπήλιου Παπαγιαννόπουλου.

Δεν έχω να πω περισσότερα. Δυστυχώς έτσι είναι η ζωή που κάποια πράγματα έχουν νόημα όταν λέγονται ή όταν γίνονται όσο τη ζούμε. Μετά δε σημαίνουν το ίδιο.

Χαιρετίσματα σε όλους τους παλιούς φίλους και τους (πάρα πολλούς) καλούς και τους (πολύ λίγους) κακούς.

Ημουν και εγω απο τους τυχερους που εζησα την παρουσια του Σπηλιου σε αυτο το σαιτ. Σ' ευχαριστω Σπηλιο για τις ωραιες εικονες και σκεψεις που μου χαρισες με τα ποιηματα σου.

Τα θερμα μου συλληπητηρια στους δικους του ανθρωπους

Καλο ταξιδι μαν. Ελαφρυ το χωμα.
Συλληπητηρια στην οικογενεια του.

Θα προτεινα αυτό το θέμα, να συμπληρωθεί και να καρφιτσωθεί στην πρωτη σελίδα του "Δικοί μας στίχοι"...αν δεν έχει κάποιος αντίρηση...

http://forum.kithara.gr/index.php?topic=17014.0

Θα προτεινα αυτό το θέμα, να συμπληρωθεί και να καρφιτσωθεί στην πρωτη σελίδα του "Δικοί μας στίχοι"...αν δεν έχει κάποιος αντίρηση...

http://forum.kithara.gr/index.php?topic=17014.0

Πολύ καλή ιδέα, έγινε κιόλας! Συμπλήρωσα όσα μπόρεσα να βρω, αν τυχόν κάποιος εντοπίσει κάποιο λάθος ή έχει κάποιο ποίημα ακόμα που λείπει, ας μας πει...

Σήμερα είναι τα γενέθλια του Σπήλιου (αν δεν κάνω λάθος)

Εύχομαι χρόνια πολλά στη μνήμη του "Δασκαλου"...