ΘΑΥΜΑ!!!

[mariaxania]

Πριν λίγες μέρες σκοτώθηκε ένα παιδί 24 χρονών που ήταν πολύ κοντά μου. Ο μόνος άνθρωπος που με ηρεμούσε, που πίστευα τόσο. Οι μέρες που ακολούθησαν ήταν απαίσιες. Δεν μπορούσα να το πιστέψω, να το αντέξω, έριχνα ευθύνες σε μένα που δε βρισκόμουν δίπλα του εκείνη την ώρα. Ήμουνα πληγωμένη που έχασα τον άνθρωπό μου πριν προλάβω να κάνω μαζί του πράγματα που είχαμε ονειρευτεί και τα αφήναμε για λίγο αργότερα. Ήθελα να βρώ έναν τρόπο να πάω μαζί του και γι' αυτό έψαχνα να βρώ αν οι ψυχές συναντιούνται εκεί και συνεχίζουν μια άλλη ζωή. Χθες λοιπόν είχα μια συναυλία αφιέρωμα στο Μάνο Χατζιδάκη, μια ιεροτελεστία, και εφόσον δεν ήταν κάτι υπερβολικά χαρούμενο αποφάσισα να πάω γιατι δεν είναι επαγγελματικό να μην πάω αν και δεν είχα καθόλου όρεξη. Ήμουν πολύ άσχημα ψυχολογικά και δεν ήθελα να βοηθήσω τον εαυτό μου. Πίστευα ότι εφόσον αυτός δεν πρόκειται να γυρίσει πρέπει κι εγώ να τυραννιέμαι και να βασανίζομαι. Στην αρχή η αλήθεια είναι πως ήταν δύσκολο όμως εκφράστηκα τόσο πολύ μέσα από τα τραγούδια και θυμήθηκα ότι στις 2 πολύ άσχημες στιγμές της ζωής μου η μουσική θεράπευσε την ψυχή μου. Έβρισκα καταφύγιο μέσα σε αίθουσες μουσικής παρέα με πολυφωνικά σχήματα. Δενόμουνα με τη μελωδία και γινόμουνα ένα με τους ανθρώπους που τόσο τέλεια εναρμονίζονται οι φωνές μας. Δεν ξέρω αν όσοι αφιερώνουν τη ζωή τους στη μουσική παντρεύονται και κάνουν οικογένεια. Εγώ όμως αποφάσισα να αφήσω τη μουσική να μονοπωλεί τον έρωτά μου αφού αυτές τις δύσκολες ώρες με βοήθησε όσο κανένας άνθρωπος δεν μπόρεσε και δεν πρόκειται ποτέ να με πληγώσει. Δεν ξέρω αν είναι παράλογο αυτό που λέω όμως μέσα από τη μουσική επέλλεξα από δω και πέρα να επικοινωνώ, να ερωτεύομαι, να εκφράζομαι. Αυτή με έσωσε από τις ιδέες αυτοκαταστροφής και σήμερα είναι η πρώτη μέρα που σκέφτομαι ότι πρέπει να επουλώσω τα τραύματα που μου άφησε η απώλεια και να συνεχίσω να ζω. Τί είναι για σας η μουσική και που σας έχει βοηθήσει στη ζωή σας;

[buckethead RULES!!]

Η μουσική είναι πάθος,έκφραση κτλ κτλ... ΑΛΛΑ αν το δείς έτσι

Εγώ όμως αποφάσισα να αφήσω τη μουσική να μονοπωλεί τον έρωτά μου αφού αυτές τις δύσκολες ώρες με βοήθησε όσο κανένας άνθρωπος δεν μπόρεσε και δεν πρόκειται ποτέ να με πληγώσει.

τότε προσπαθείς να την κάνεις υποκατάστατο άλλων πραγμάτων.
Η μουσική είναι σημαντική,αλλά δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσει έναν άνθρωπο.Ο μόνος τρόπος να ξεπεραστεί η δύσκολη κατάσταση είναι να φέρεις τη ζωή σου στα ίσια της σιγά σιγά, κάτι το οποίο δεν γίνεται με ακρόαση,εκτέλεση ή σύνθεση μουσικών κομματιών.Και αυτά βοηθούν, αλλά μέχρι ενός σημείου και προσωρινά.

[Υπνοβάτης...]

τότε προσπαθείς να την κάνεις υποκατάστατο άλλων πραγμάτων.
Η μουσική είναι σημαντική,αλλά δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσει έναν άνθρωπο.Ο μόνος τρόπος να ξεπεραστεί η δύσκολη κατάσταση είναι να φέρεις τη ζωή σου στα ίσια της σιγά σιγά, κάτι το οποίο δεν γίνεται με ακρόαση,εκτέλεση ή σύνθεση μουσικών κομματιών.Και αυτά βοηθούν, αλλά μέχρι ενός σημείου και προσωρινά.

Αυτό ακριβώς... Η έκφραση μέσω της μουσικής είναι και θα είναι πάντα μέσα σου και θα σε βοηθάει να χαλαρώνεις να ηρεμείς με λίγα λόγια θα είναι το κερασάκι στη ζωή σου και όχι ολόκληρη η τούρτα...! Μην πέσεις στην παγίδα της "δημιουργίας". Θα χαθείς κρύβοντας τον πόνο σου ακόμη βαθύτερα μέσα σου, δίνοντας του φωλιά και αυτομάτως και δικαίωμα να παρεμβαίνει, πολλές φορες δραματικά, στην ζωή σου, στις επιλογές σου....
Έχοντας ζήσει με πόνο από πολύ μικρός, ξέρω πως είναι...
Αλλά να σου εκμυστηρευτώ και κάτι?
Μες στην ατυχία μου, ήμουν τόσο τυχερός ώστε να λάβω ΤΟΝΟΥΣ αγάπης και να χτίσω έτσι τα εφόδια ώστε να προχωρήσω στη ζωή μου, παρέα με τη μουσική μου φυσικά, αλλά πλέον πραγματικά καθαρός και απαλλαγμένος από τον πόνο... 

[GreekDudeCovers]

Για τον καθένα η μουσική είναι ένα κομμάτι της ψυχής του. Όμως η λέξη κλειδί είναι το ΕΝΑ. Όσο κι αν έχεις πληγωθεί από οποιοδήποτε συμβάν, όσο κι αν βοηθάει η μουσική, δεν μπορείς να αποκλείσεις όλους τους άλλους τομείς της ψυχής σου. Είναι πολλοί οι άνθρωποι που νιώθουν και αντιδρούν έτσι σε ακραίες ή/και τραγικές καταστάσεις στη ζωή τους, αλλά προσωπικά πιστεύω πως δεν είναι καλά να προσπαθείς να πιάνεσαι από ένα πράγμα και να κλείνεσαι μέσα σ'αυτό εφ'όρου ζωής, γιατί ΄σστην τελική δεν θα σ'αφήσει να νιώσεις και πάρα πολλά άλλα όμορφα πράγματα που περικλείει η ζωή μας. Για τον καθένα η μουσική είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι τους, ΑΛΛΑ οχι το μοναδικό. Πιστεύω.
Βρίστε άνετα τωρα 

[mariaxania]

Ίσως το έθεσα λάθος. Δεν ενοούσα ότι θα χαθώ από τον κόσμο. Ότι δεν θα ζω για τίποτα άλλο απλά θα προσπαθώ εκεί να ξεσπάω και να ηρεμώ. Αφού μου αρέσει ας κάνω κάτι που θα μου αφήσει κάτι. Έβλεπα τη δασκάλα μου, δεν είναι μεγάλη, γύρω στα 35, είναι κοινωνικότατη, με πολλές γνωριμίες και στη συναυλία ήταν τόσο χαρούμενη και ισορροπημένη μαζί. Την ώρα που έπαιζε πιάνο είχε ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και έβλεπες ότι όταν άκουγε μια μελωδία που της άρεσε τρελαινόταν. Αν μπορούσε να σκίσει την καρδιά της να βάλει τη μουσική μέσα θα το έκανε.