Το Στέκι των Κιθαρωδών

Περι μουσικής => Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές => Μήνυμα ξεκίνησε από: ερεβος στις 01/06/05, 08:41

Τίτλος: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: ερεβος στις 01/06/05, 08:41
O νεος δισκος των θεων του porgressive metal κυκλοφορει ως γνωστον στις 7 Ιουνίου...Χτες στην εκπομπη του "σκύλου" Στάθη Παναγιωτόπουλου στον 1055 rock επαιξε εκτενη αποσπάσματα απο 3 κομμάτια....Με αυτη την πρωτη ακρόαση τα τραγούδια μου φάνηκαν απίστευτα! Ισως αν κινειται ολος ο δισκος σε αυτο το πλαισιο να μιλαμε σε καποια χρόνια για εναν απο τους καλύτερους Theater δίσκους...Δυνάμικο comeback μετα το σχετικά μέτριο Train of Thought....
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Σιδηρόπουλος στις 01/06/05, 10:26
εδω και ενα μηνα μετρώ μέρες μεχρι να βγεί.. θα το κανω pre-order σημερα απτο play.com γιατι μεχρι ναρθει κύπρο...

Κρίς, θα διαφωνήσω για το σχετικά μέτριο Train of Thought..
As I Am, This Dying Soul, Endless Sacrifice, Stream of Consciousness και Vacant ειναι ΚΟΜΜΑΤΑΡΕΣ..

τι στυλ ειναι ο νέος απ΄οτι άκουσες? σαν τον τελευταίο?
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Σιδηρόπουλος στις 02/06/05, 11:27
εφτιαξα το bitspirit Και κατεβασα το τορρεντ..

μολις τελειωσε ο δίσκος..
ανατριχιασα..

κ α τ α π λ η κ τ ι κ ο ς

ολα τα κομμάτια, απτο πρώτο ως το τελευταίο ειναι παρα μα παρα πολυ καλά..
για μένα ειναι ο νεος scenes..
o ηχος ειναι ενα μιξ 6 degrees, falling into , images, scenes kai train.. εχει σημάδια απ ΄ολους
σημαντικο ειναι οτι υπαρχει τραγουδι που να θυμιζει την καταπληκτικοτητα (:P) του dance of eternity και μιλω για το τραγουδι 7, sacrificed sons


ασχετο: οι τρεις τελευταιοι δισκοι των dream

6 degrees of inner turbulence: 6 τραγούδια
Train Of Thought: 7 τραγούδια
Octavarium: 8 τραγούδια

συμπτωση? :P

Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Σιδηρόπουλος στις 02/06/05, 11:32
να προσθεσω πως στο 1 τραγούδι, Root of all evil, υπαρχει γυρω στο 5ο λεπτο το ριφφ του This Dying Soul (τραγουδι 2, Train of Thought) με λιγο αλλαγμένους στίχους
ευχαριστη εκπληξη..
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: master of puppets στις 02/06/05, 16:11
Γαμεί και δέρνει!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Άντε να τους δόυμε στη θεσσαλονίκη...Αλλά 40 ευρώ το εισητήριο ρε παιδιά??
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Σιδηρόπουλος στις 02/06/05, 17:41
κατι ώρες μετά..6η φορά που τελειωσα τον δίσκο..
ξεχωριζω απτα τραγούδια τα
root of all evil.. 
the answer lies within (ωραία μπαλάντα)
these walls..
never enough..
sacrificed sons..

Και κορυφη ολων το ομονυμο Octavarium..
συγκριση με προηγούμενους δίσκους ειναι πολυ απλος.. και απ΄οτι ειπαν πριν λιγα χρονια οι dream προσπαθουσαν να βγαλουν δισκο (train + meta) που να ειναι καλος και απλός, δηλαδη να μπορουν να το παίξουν λαιβ με περιορισμένα όργανα, και να μην χάσει απόδοση..
εκαναν πολυ καλή δουλεια..
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: inthewoods στις 05/06/05, 15:40
να προσθεσω πως στο 1 τραγούδι, Root of all evil, υπαρχει γυρω στο 5ο λεπτο το ριφφ του This Dying Soul (τραγουδι 2, Train of Thought) με λιγο αλλαγμένους στίχους
ευχαριστη εκπληξη..

παλι αυτο το ριφ?3η φορα ειναι που το χρησιμοποιουνε (1η φορα στο glass prison).Δεν το εχω ακουσει περιμενω να βγει...μιλα για  το ριφ στο 2ο δευτερο μερος του this dying soul ετσι?
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Jose στις 07/06/05, 20:15
Όντως πολύ καλός ο δίσκος! Δεν πιστεύω όμως ότι είναι το νέο scenes of a memory. Το μόνο που με προβληματίζει είναι ότι ενώ oι dream theater μας είχαν συνηθίσει σε κάθε νέο δίσκο να κάνουν κάτι εντελώς καινούριο (κρατώντας πάντα όμως το δικό τους ύφος που τους κάνει ξεχωριστούς), σ' αυτό  το άλμπουμ δεν βρήκα κάτι εντελώς νέο. Πχ διαφορέτική αίσθηση ειχε το metropolis pt2, εντελώς άλλη το six degrees, άλλη το πιο σκοτεινό train of thought. τα κομμάτια από το octavarium πιστεύω ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν κ σε προηγούμενους δίσκους. Κ ο ουσιαστικός προβληματισμός: Μήπως άρχισε να  υπάρχει μια μικρή τάση επανάληψης; ??? Θέλω να ελπίζω ότι έχω άδικο.

Υ.Γ. Τα παραπάνω δεν αναιρούν ότι ο δίσκος είναι καταπληκτικος!! ;) ;)
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Σιδηρόπουλος στις 07/06/05, 22:59
υπάρχει μεγάλη τάση επανάληψης, ομως εξακολουθεί να ειναι καταπληκτικός δισκος!
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Αύγουστος στις 10/06/05, 22:36
Σφιχτοδεμένες συνθέσεις γεμάτες riffs αλλού περίτεχνα κι αλλού μονολιθικά, συμπαγής μα συνάμα αέρινος ήχος, απόκοσμα μελωδικά θέματα, medleys που τα ερωτεύεσαι, θεατρικές ερμηνείες από τον master James LaBrie, solos που ξεχύνονται σαν καυτή λάβα. Απ' τις καλύτερες στιγμές του group και της metal γενικότερα. Δεν θα 'μαι υπερβολικός αν πω οτι μου κοψε την ανάσα. Ένα ρεσιτάλ υποκριτικής από το θέατρο των ονείρων.

κατι ώρες μετά..6η φορά που τελειωσα τον δίσκο..
ξεχωριζω απτα τραγούδια τα
root of all evil.. 
the answer lies within (ωραία μπαλάντα)
these walls..
never enough..
sacrificed sons..

Και κορυφη ολων το ομονυμο Octavarium..

- Δεν είναι κορυφή το Panic Attack με την ερμηνεία του LaBrie; Δεν τον έχω ξανακούσει σε τέτοιες φόρμες. Ο άνθρωπος έχει ανεξάντλητες ερμηνευτικές ικανότητες.
- Ή το Never Enough μ΄αυτή τη riffαρα στην εισαγωγή;
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Jose στις 11/06/05, 21:26
... θεατρικές ερμηνείες από τον master James LaBrie...

Προσωπικά θεωρώ κορυφαία την ερμηνεία του στο Walk beside you. Τόνοι από συναίσθημα.  Η φωνή αυτού του ανθρώπου είναι απίστευτα εκφραστική..
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Highway_Star στις 12/06/05, 00:59
Ύστερα από μια μικρή πρώτη ακρόαση μπορώ να πώ ότι ο δίσκος είναι αρκετά καλός...Δεν ξεχωρίζω ακόμα κάποιο κομμάτι,αυτά γίνονται μετά τις 10 πρώτες ακροάσεις ;D. Ο δίσκος θυμίζει πολύ Falling Into Infinity εποχή στην αρχή,από το Panic Attack και μετά μοιάζει περισσότερο με τα 2 τελευταία album τους. Σχετικά απλός για Theater πάντως,υπάρχουν στιγμές επανάληψης αλλά καλύτερ να τον ακούσω λίγο ακόμα για να εκφέρω μια ολοκληρωμένη άποψη. Όσο για το riff του This Dying Soul που επαναλαμβάνεται στο The Root Of All Evil είναι ο συνδετικός κρίκος για το κοινό concept που έχουν αυτά τα κομμάτια μαζί με το Glass Prison,απ' ότι θυμάμαι μιλάνε και τα 3 για τον αλκοολισμό...
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Αύγουστος στις 12/06/05, 13:07
Ο δίσκος θυμίζει πολύ Falling Into Infinity εποχή στην αρχή,από το Panic Attack και μετά μοιάζει περισσότερο με τα 2 τελευταία album τους.

Εμένα μου θυμίζει ακόμα κι εποχές από το demo τους, όταν έφεραν την ονομασία Majesty. Έχει το ίδιο πάθος και τη λάμψη του πρωτοεμφανιζόμενου.
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Σιδηρόπουλος στις 12/06/05, 23:20
τα Glass Prison, This Dying Soul, και Root of All evil
ειναι μια τριλογία του Portnoy..
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Highway_Star στις 12/06/05, 23:55
Λοιπόν μετά από προσεκτικές ακροάσεις έβγαλα το συμπέρασμα: 'Αλλο ένα φοβερό δισκάκι από τους Dream Theater παιδιά...Υπέροχες μελωδίες,φοβερές συνθέσεις και εκπληκτική ατμόσφαιρα.Ύπεροχα τα These Walls, Octavarium, Sacrificed Sons και μόνο λίγο το I Walk Beside You με ξένισε(πάλι προσπαθούν να πετύχουν να παιχτούν στο ραδιόφωνο με αυτό το κομμάτι),αν και μου αρέσει γενικά. Πιστεύω ισάξιο του Train Of Thought και του Six Degrees..., δεν πιάνει όμως το Scenes... Πάντως το δισκάκι είναι κολλημένο στο stereo και θα μείνει για πολύ καιρό ακόμα μέσα.


TRAPPED INSIDE THIS,OCTAVARIUM!!!
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Highway_Star στις 13/06/05, 00:09
Και κάτι ακόμα πολλά μπράβο στον κύριο James LaBrie που τα δίνει όλα σε αυτόν τον δίσκο και πραγματικά με εντυπωσίασε. Από τις καλύτερες ερμηνείες που έχει κάνει...
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Highway_Star στις 15/06/05, 22:03
Μικρό hint για τους παρατηρητικούς...Στο 14ο λεπτό του Octavarium υπάρχει ο στίχος "Lucy In The Sky With Diamonds", που είναι ο τίτλος ενός κομματιού των Beatles και ίσως να γίνεται ένας μικρός φόρος τιμής καθώς ειδικά ο Portnoy έχει δηλώσει ότι οι Beatles είναι η αγαπημένη του μπάντα...
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Σιδηρόπουλος στις 15/06/05, 22:23
αααα εδω το΄χεις χασει το παιχνιδι :P
σ΄αυτο το κομμάτι του τραγουδιού κανει μιξ πολλοους στιχους διαφορων αλλων τραγουδιων μαζι

Sailing on the
Seven seas the
day tripper
DM's ready

Jack the Ripper
Always ?Wilson Phillips?
and my
Supper's ready

Lucy in the
Sky with diamond
Day's not here
I've come to save the

Day for nightmare
Cinema show
Me the way to
Get back home again

Spinning round and round
Scream without a sound
Stumbling all around
Find I've come full circle

Flying
Off the
Hand of
With careful with

Out a
Eugene
Gene that
This machine messiah
Light my
Fire
Gather, gather

Hey, hey
Find my
Gener-
-ations home again

Spinning round and round
Scream without a sound
Stumbling all around
Find I've come full circle


εχει απο beatles (day tripper + Lucy in the sky with diamonds) ως The Who (my generation) ως Pink Floyd (careful with that axe eugene) ως Doors (light my fire)
και αρκετά άλλα
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: TheVrachnoprofiter στις 15/06/05, 22:54
Παιδιά το άκουσα από ένα φίλο και είναι όντως καταπληκτικό, για μένα ανώτερο του Train of Thought και του 6 Degrees... Το άκουσα μόνο μια φορά, αυτό που μου έχει μείναι πάντως (εκτός από το TRAPPED INSIDE THIS OCTAVARIUM!! \m/ ) είναι ότι ένα κομμάτι έχει πολύ παρόμοια εισαγωγή με το Shine on you Crazy Diamond των Pink Floyd! Παρόλα αυτά δε δίνει αίσθηση αντιγραφής και ήταν μια ευχάριστη έκπληξη.

Άντε, χαλάλι το 40ευρο! ;D
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Highway_Star στις 16/06/05, 00:19
αααα εδω το΄χεις χασει το παιχνιδι :P
σ΄αυτο το κομμάτι του τραγουδιού κανει μιξ πολλοους στιχους διαφορων αλλων τραγουδιων μαζι


Με έπιασες Σιδηρόπουλε ;D ;D ;D...Απλά δεν έχω κατεβάσει όλους τους στίχους των κομματιών και δεν τα είχα προσέξει...

Από τα άλλα κομμάτια που αναφέρει εκτός από αυτά που είπες: Cinema Show - Genesis(κομματάρα) και Machine Messiah - Yes(επίσης κομματάρα).
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: RBnikos στις 17/06/05, 15:16
Σήμερα τον πήρα τον δίσκο και με την πρώτη ακρόαση έμεινα κάγκελο...
          Τι δισκάρα είναι αυτή??
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: antiregulator στις 17/06/05, 17:28
tha symfwnhsw me osoys eipan oti de sygkrinetai se kamia periptwsh me to scenes (isws na eimai toso apolytos me ayto to disko giati htan h prwth moy epafh me toys theater, kai htan tragikh hta!!!), kai me osoys osoi yposthriksan oti den exei kati prwtoporiako, kati to adamantina kainoyrgio!

einai omws polyyyyy kalos diskos!!!

twra ton akoyw kai ap oti katalavainw ta kalytera toy den ta xw akoysei akoma!

tha epanelthw.

btw, egw giati kserw oti h megalh epirroh toy portnoy einai o zappa?
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: antiregulator στις 17/06/05, 18:21
h intro toy octavarium einai, opws einai profanes, foros timhs STO SYGKROTHMA

...anatrixiasa!

edit: mallon einai genika tribute sth moysikh e?
 ::)
akoysa kai kati poy thymizei have a cigar!
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Highway_Star στις 17/06/05, 19:28
atntiregulator,ο Portnoy έχει δηλώσει(το λέει και στο Liquid Drum Theater) ότι οι πρώτοι drummer που τον επηρέασαν τρομερά ήταν οι κύριοι John Bohnam και Ringo Starr. Όσο για το κομμάτι Octavarium έχει πολλά στοιχεία prog rock μέσα,εμένα γύρω στο 8ο λεπτό μου θυμίζει Yes(εκεί που μπαίνουν μπάσο και drums μόνα τους).
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: inthewoods στις 17/06/05, 21:43
h intro toy octavarium einai, opws einai profanes, foros timhs STO SYGKROTHMA

...anatrixiasa!

edit: mallon einai genika tribute sth moysikh e?
 ::)
akoysa kai kati poy thymizei have a cigar!

εγω αυτα τα περι φορο τιμης δεν τα καταλαβαινω και ουτε τα γουσταρω.Μου την βαρεσε το συγκεκριμενο κομματι αφου η εισαγωγη ειναι "κλεμμενη".

Λοιπον ωρα σχετικα με τον υπολοιπο δισκο.ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ
τον βαζω χαλαρα στα 3 καλυτερα θιατερ.ΜΠΡΑΒΟ και παλι ΜΠΡΑΒΟ σε αυτη την μπανταρα με το ονομα DREAM THEATER
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: antiregulator στις 18/06/05, 00:09
tha symfwnoysa mazi soy, inthewoods, an den htan profanes to ti kanane, kai to poylagane gia kainoyrgio kai diko toys!

alla twra einai ksekatharo oti exei to xarakthra "timhs eneken"

kai to kanoyn kai kala!!!

emena proswpika to intro m aresei!

kai perimenw pws kai pws na to akoysw sth 1 ioylioy!!!

afoy den tha eimai thn allh mera sto hyde park... :-\
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: TheVrachnoprofiter στις 18/06/05, 00:57
tha symfwnoysa mazi soy, inthewoods, an den htan profanes to ti kanane, kai to poylagane gia kainoyrgio kai diko toys!

alla twra einai ksekatharo oti exei to xarakthra "timhs eneken"

kai to kanoyn kai kala!!!

emena proswpika to intro m aresei!

kai perimenw pws kai pws na to akoysw sth 1 ioylioy!!!

afoy den tha eimai thn allh mera sto hyde park... :-\

Συμφωνώ. Άμα βγει σε DVD συναυλία από αυτήν την περιοδεία τους αυτά θα είναι τα ακριβή λόγια του Portnoy ή του Petrucci στο commentary: "Now the Pink Floyd part", όπως έχουν πει και σε άλλες περιπτώσεις (JP: Now the Yes riff)

Θα χάσω το Hyde, αλλά τουλάχιστον θα τιμήσω το Θέατρο Γης! ;D
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: fragnatic στις 19/06/05, 22:19
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ δισκος..
σε καποιες φασεις θυμιζει κατι απο floyd.. παρ' ολα αυτα καταπληκτικος.. ειδικα το octavarium. ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: RBnikos στις 28/06/05, 21:20
Πιστεύω ότι το Octavarium και το Panic Attack είναι τα δύο καλύτερα τραγούδια...
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: SAMSONIC στις 29/06/05, 15:36
Άκουσα τον δίσκο λίγο βιαστικά στο σπίτι του Guitar Master μου... με κούφανε μπορώ να πω... κουλό άκουσμα. θα τον μελετίσω διεξωδικά όταν μου τον κάνει πάσα ο Master  :)
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: dead_angel στις 30/06/05, 02:52
Νιωθω λιγο μπερδεμενος σχετικα με το νεο πονημα των αμερικανων θεων του progressive. ΟΚ, μ'αρεσει, οπως ολοι τους οι δισκοι αλλωστε, αλλα πραγματικα δεν εχω ιδεα για το ποσο μ' αρεσει!!!  ??? :P
Ο δισκος ανοιγει με το Root of all evil, το οποιο ειναι μαλλον το κλεισιμο μιας τριλογιας που ξεκινησε με το The Glass Prison και συνεχιστηκε με το This Dying Soul. Χωρις κανενα απο τα τρια να με ξετρελανε ποτε, στεκεται αξιοπρεπεστατα ενω, η καλη μερα για τον LaBrie φαινεται απο την ερμηνεια του απο το πρωτο κιολας κομματι. Το The answer lies within στην αρχη με ξενισε. Πολυ συμβατικο κομματι, θυμιζει εποχη Falling... η ερμηνεια του LaBrie ωστοσο ειναι εκπληκτικη κι, ακουγοντας το περισσοτερες φορες, το συναισθημα του με κατεκλυσε και πλεον, παρα το οτι ειναι απλο, το θεωρω απο τα καλυτερα του δισκου. Στο These walls ωστοσο ερχεται το πρωτο "μπαμ". Εδω εχουμε να κανουμε με τους Theater που ολοι γνωριζουμε κι ολοι περιμενουμε. Εκπληκτικο. Το I walk beside you ειναι κι αυτο σε στυλ εποχης Falling... ωστοσο υπαρχει μονο για την προοπτικη μπας και παιξει στα ραδιοφωνα. Προσπερναμε γρηγορα... Γιατι ακολουθει το απιστευτο Panic Attack. Δεν ξερω τι λετε οι υπολοιποι, αλλα εμενα ειναι το αγαπημενο μου και γουσταρω που παντα, απο καθε δισκο των Theater, εχω πολλα αγαπημενα, αλλα βρισκω κι ενα ανυπερβλητο μνημειο που θα στοιχειωνει την ζωη και τα ονειρα μου. Το Learning to Live απο το Images, το Space-dye Vest απο το Awake, το Hollow years απο το Falling, το Finally Free απο το Scenes, το Misunderstood του Six Degrees..., το In the Name of God του Train... Tα Never Enough και Sacrificed Sons κινουνται κι αυτα στα ιδια δυναμικα standards, με το δευτερο ειδικα να συνεπαιρνει με τους στιχους και την ατμοσφαιρα του. Για το Octavarium δεν εχω να πω πολλα. Μονη ενσταση το οτι, παροτι τεραστιο, 24 ολοκληρα λεπτα, νιωθω οτι το "επαιρνε" για λιγη διαρκεια και πειραματισμο ακομα! Παντως, το θεμα με το φλαουτο γυρω στο 4λεπτο, το οποιο επαναλαμβανεται στο τελος, μ' εκανε να ανατριχιασω και να θυμηθω γιατι αυτοι οι τυποι με συνοδεψαν σ' ολες τις πτυχες τις ζωης μου και ζωγραφισαν με μουσικη ολες τις αναμνησεις μου.
Συνοψιζοντας, δεν φτανει το μεγαλειο ενος Scenes η ενος Images. Δεν προκειται καν να αρεσει σ' ολο το φασμα των μεταλλαδων, οπως συνεβη με το Train και, μεσα μου, δεν προκεται να ξεπερασει καν το Awake, ισως γιατι εχω αδυναμια στον Kevin Moore και στο επος Space-dye Vest. Ωστοσο, προκειται για Dream Theater κι αυτο τα λεει ολα.
Μερικες παρατηρησεις:
1. Μαγκες, εδω εχουμε να κανουμε με τις καλυτερες ερμηνειες του James LaBrie. "Παταει" αυτη την φορα σε πιο δουλεμενες και πιασαρικες μελωδικες γραμμες και δινει τα ρεστα του. Ακουστε τον στο Panic Attack η στο τελος του Octavarium. Συγκλονιστικος!
2. Ο δισκος δεν μοιαζει να αποτελει φυσικη συνεχεια του Train of thought. Εγω ακουγοντας τον νιωθω σαν να προκειται το φυσικο αμεσως επομενο βημα απο το Six degrees...
3. Μετα την "ηγετικη" θεση που ειχαν οι Petrucci-Portnoy στο Train, εδω δειχνουνε να μενουνε λιγο στο παρασκηνιο και να αφηνουνε και στους αλλους θεση να "ζωγραφισουνε". Αυτο εχει αλλοτε θετικες κι αλλοτε αρνητικες επιπτωσεις.
4. Ναι, ειναι ο πιο απλος δισκος των Theater τα τελευταια χρονια. Ειναι ομως απλος (για Theater), οχι απλοικος. Δεν θα ακουστει παντου και δεν θα παιχτει στα ραδιοφωνα κι αυτο γιατι σε αντιθεση με το Falling (που ηταν για ολο τον κοσμο) και το Train (που ηταν για τους μεταλλαδες) το Octavarium ειναι πανω απ' ολα για την παρτη τους αλλα και για τους πιστους οπαδους τους.
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Alex Flouros στις 02/07/05, 14:30
Δυστυχως αν και λατρευω το συγγροτημα και μου αρεσουν ΟΛΑ τα αλμπουμ τους ανεξαιρετου ως τωρα,
με το Octavarium ηταν η πρωτη φορα που απογοητευτηκα με το συγγροτημα...
Το εχω ακουσει μεχρι τωρα περιπου 20 φορες και εξακολουθει να μην με αγγιζει η να με κραταει καποια στιγμη του καθ'ολη τη διαρκεια του...
Το βρισκω ειλικρινα ανεμπνευστο,χλιαρο και γενικως ξενερωτο....
Sorry για τους σκληπους χαρακτηρισμους....Τυχαινει να ειναι απλα η προσωπικη μου αποψη για το θεμα και λυπαμαι και ο ιδιος διοτι οπως ειπα ειμαι πολυ μεγαλος οπαδος της μπαντας και πρωτη φορα αντιμετωπιζω κατι τετοιο τοσα χρονια....

μερικες μικρες παρατηρησεις...
1)Δεν εχω τιποτα κατα της αλλαγης...Θα ελεγα πως μου αρεσει κιολας..Αρκει να γινεται σωστα οπως εκαναν και παλαιοτερα...πχ το Falling into infinity αν και εμπορικο και εξισου απλο το θεωρω δισκαρα...
2)Ο Labrie οντως εχει επανελθει και χαιρομαι απιστευτο με αυτο διοτι ειναιι ενας χαρισματικος τραγουδιστης και ειμαι σιγουρος πς εχει πολλα ακομα να προσφερει...Κριμα για ολο αυτο το διαστημα βεβαια που εκανε να συνελθει..
3)περι Labrie ξανα ο λογος...Αν και οι προηγουμενες του δουλειες με ψιλοαφηναν αδιαφορο,το τελευταιο προσωπικο του τυπου ειναι απλα καταπληκτικο...και το θεωρω χιλιες φορες καλυτερο απο το Octavarium...

Αυτα τα λιγα...
Ελπιζω σε κανα χρονο να γραψω μια κριτικη για την αγαπημενη μου μπαντα και το καινουριο της δισκο που να μην εχει καμια σχεση με αυτην εδω....
Μεχρι τοτε θα αρκεστω σε ολα τα υπεροχα παλαιοτερα κοματια τους...
Alex
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: SAMSONIC στις 02/07/05, 16:49
3)περι Labrie ξανα ο λογος...Αν και οι προηγουμενες του δουλειες με ψιλοαφηναν αδιαφορο,το τελευταιο προσωπικο του τυπου ειναι απλα καταπληκτικο...

όντως είναι γενική ομολωγία ότι σφάζει ο τελευτέος του δίσκος (αν και εμένα δεν μου αρέσει τρομερά η φωνή του τον σέβομε γιατί είναι πολύ καλός τραγουδιστής).
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: D@ve Murray στις 07/07/05, 12:57
Παρα πολυ καλο...αλλα παρα πολυ καλο...
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Black_Diamond στις 17/07/05, 12:58
Oti pio metrio... O LaBrie pantws mamaei kai dernei me tis ermhneies toy... Elpizw o epomenos diskos na vgei syntoma kai na einai kalyteros
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Balleader στις 05/08/05, 00:34
Πολυ καλο το σι-ντι.Οι Dream Theater ειναι ψαγμενο συκροτημα.Κριμα που τους εχασα.Συχνα ομως δεν ερχονται ή κανω λαθος?
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: inthewoods στις 05/08/05, 00:38
kathe 2-3 xronia erxontai an kai eipane pws tha erthoun ksana ton oktobrh alla den nomizw

pantws h gnwmh mou sxetika me to cd allakse distixws....polu metrio
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: freemind στις 21/11/05, 00:49
Και τωρα ενας ασχετος στο χωρο ( πιο αντικειμενικη κριτικη,ε? :P )
Οντως, δεμενο αποτελεσμα, τρομερα riffs, τεχνικες που βγαζουν αυτια, κομματια με μεγαλη φαντασια...Αλλα να πω μια αμαρτια μου? Δεν αντεξα να ακουσω ολα μα ολα τα κομματια...Ειναι κουραστικο αυτο το συνεχομενο "μπλαμπλα"..καπου αρχιζει να κυριαρχει η τρομερη δεξιοτεχνεια τους ( ευτυχως οχι μπουρμπουληθρες ) και να χανεται η μελωδια...Δεν ξερω...Σαν CD θα το ακουσω μια φορα τωρα...και αλλη μια φορα τον αλλο μηνα..Παντως, νομιζω οτι δικαια θεωρουνται τρομεροι μουσικοι... ;)
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Holy Diver στις 02/12/05, 22:44
Δε μου άρεσε. Δηλαδή ήταν πολύ ωραίο, αλλά από τους Theater δε περιμένω κάτι πολύ ωραίο, αλλά ένα αριστούργημα. Απογοητεύτηκα, αν και, αν το έβγαζε μία πρωτοεμφανιζόμενη μπάντα, θα έλεγα πως είναι δισκάρα. Η σύγκριση με τον προκάτοχό του, όμως, δε με αφήνει.
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: Santa στις 14/12/05, 20:57
Ούτε εγώ δεν αντέχω να το ακούσω όλο.Το Octavarium δεν είναι η καλύτερη δουλειά των Theater αλλά δεν παύει να είναι πολύ καλό.Γενικά σαν το Train Of Thought τίποτα!!! εκεί έχει γνήσιο prog rock/metal. Το Octavarium έχει πολλά ήρεμα τραγούδια που αναδυκνείουν κυρίως τον LaBrie. Είναι πολύ ωραίο να το βάζεις να παίζει την ώρα που κάνεις κάτι άλλο (διάβασμα,Internet,ζωγραφική κ.ά.)
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: ChristosK στις 20/12/05, 06:11
Από το album αυτό (που το έχω ακούσει αρκετές φορές) με τραβάνε,
 
- όλο το  "These Walls"
- το σόλο του "Panic Attack"
- το βασικό riff του "Never Enough"
- πολύ επιλεγμένα μέρη από το "Octavarium"
 - γενικώς τα σόλο του Petrucci που, ως συνήθως, τα έχω μαζέψει και τα έχω κάνει ξεχωριστό αρχείο για να ακούω αυτό που θεωρώ "hardcore" από την όλη δουλειά

Πρέπει να τονίσω ότι έχω ακούσει τα σόλο του Petrucci από τότε που πρωτοεμφανίστηκε το συγκρότημα πάνω από χίλιες φορές το καθένα. Χοντρικά όμως αυτή είναι περισσότερο η σχέση μου με τους Dream Theater, τα σόλο του  Petrucci. Τους καταλαβαίνω και τους εκτιμώ πάρα πολύ τους Dream Theater, αλλά από την αρχή που εμφανίστηκαν είχα το εξής πρόβλημα. Τους ένιωθα πάντα να "σφίγγονται" να βγάλουν κάτι το progressive. Κατά την ταπεινότατη γνώμη μου και αντίληψή μου, είναι στη σκιά αρκετών προηγούμενων επιρροών (πολλών επιρροών, είναι αρκετά καλά διαβασμένοι) και το γεγονός ότι είναι όλοι τους βιρτουόζοι τους έχει από μία πλευρά στοιχίσει (χάνουν από τον αυθορμητισμό που χρειάζεται ένα progressive σχήμα). Από την άλλη το γεγονός ότι είναι βιρτουόζοι με έκανε να τους ακούω πάντα. Να το πω αλλιώς, αν και τα ακούσματά μου είναι κατά κανόνα instrumental, όταν θέλω να ακούσω κάτι και με στίχο (αλλά όχι για το στίχο), θα με τραβήξει προς συγκροτήματα που δεν το σκέφτηκαν πολύ να κάτσουν και να παίξουν, π.χ. Rage Against the Machine, τα δύο πρώτα άλμπουμ των Iron Maiden, Primus, Metallica, Extreme, μπορώ να σας πω και τα πρώτα Manowar ακόμη, δουλειές που βγήκαν από εσωτερική ανάγκη περισσότερο, και λιγότερο μετά από σύνθετες διαδικασίες μελέτης, σκέψης και συχνά σκοπιμότητας (όχι κατ' ανάγκη εμπορικής, καμία φορά και για εντυπωσιασμό).
 
Μη βαράτε, τους πάω πολύ τους Dream Theater και πάντα μαθαίνω από αυτούς. Αλλά (και θέμα γούστου) επί 27 χρόνια ακούω πιστά  Motorhead, διότι με χαλαρώνει το ότι για το κάθε τραγούδι τους έχουν κάτσει μισή ώρα, και παρόλα αυτά έχουν να σου πουν κάτι ειλικρινές, γνήσιο, μη επιτηδευμένο. Δε μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι Motorhead και Dream Theater, αλλά σκεφτείτε και τους Extreme που απλά γκρουβάρανε και δίδασκαν ένα νέο είδος μουσικής (και στην περίπτωσή τους υπήρχε και στίχος). Συγγνώμη για το σπάσιμο, ναι, το καταλαβαίνω θεωρητικά ότι οι Dream Theater είναι progressive, και μάλιστα με εξυπηρετούν στην ανάγκη να ακούσω κάτι το εξεζητημένο και να διδαχτώ, αλλά δε με πετυχαίνουν στο να πω ότι μου δίνουν τη σφαλιάρα που πρέπει να σου δώσει ένα progressive σχήμα (τελείως διαφορετικά πράγματα ένιωσα όταν πρωτοάκουσα Rage Against the Machine, παρόλο που οι στίχοι τους δε με πολυεκφράζουν, το δέσιμο μουσικής και των στίχων τους είναι πέλεκυς).
 
Τίτλος: Απ: Dream Theater - Octavarium
Αποστολή από: paran0id στις 29/04/06, 14:39
Είναι πρώτη φορά που ακούω dream theater αλλά μπορώ να πω ότι μου άρεσε