Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: akarayan στις 14/02/07, 16:40
-
Φιλιά στο κινητό
Πως περάσανε τα χρόνια
ήρθαν άλλες εποχές
εσύ έφτασες στο μέλλον
κι εγώ έμεινα στο χτες.
Έχω εγώ χλομά φεγγάρια
κι εσύ ζεις στους προβολείς
τι τα θέλεις δεν ανήκω
στους καινούριους της φυλής.
Τρέχει ο χρόνος κι αλλάζουν οι ζωές
όμως μένουνε μόνες οι δικές μας οι καρδιές.
Σ’ ένα γράμμα, γράφω σ’ αγαπώ
μα εσύ στέλνεις φιλιά στο κινητό.
Μέσα στην πολυκοσμία
ζω ένα δράμα δυστυχώς
και στα στέκια που με ξέρουν
μόνος και ρομαντικός.
Χάνεσαι στην γκλαμουριά σου
με καλείς μετά τις τρεις
κι όμως χάνεται η φωνή σου
απ’ τo μπιτ της μουσικής.
Τρέχει ο χρόνος κι αλλάζουν των ανθρώπων οι ζωές
όμως μένουνε μόνες οι δικές μας οι καρδιές.
Σ’ ένα γράμμα, γράφω σ’ αγαπώ
μα εσύ στέλνεις φιλιά στο κινητό.
-
Φίλε Καραγιαννίδη πολύ ωραίο το ποιητικό σου πόνημα και συν τοις άλλοις επικαιρικό !
Καλή σου νύχτα !
-
Μολις το ακουσα στο Ραδιοφωνο! Στο δευτερο προγραμμα και λεω κατι μου θυμιζει... κατι μου θυμιζει.... ;D
Πολυ γλυκο! Μπραβο!
-
ilianthos-Kanlis, argentina (που το ψευδόνυμο σου μου θυμίζει το αγαπημένο μου τραγούδι με την φωνή της Ελένης Τσαλιγοπούλου), σας ευχαριστώ πολύ!!!
Εύχομαι κάθε επιτυχία!!!
-
Καλησπέρα Ανδρέα και χαίρομαι που σε συναντώ και εδώ!!! Πολύ όμορφο το κομμάτι σου, μέσα απ' τη ζωή, αληθινό και δωσμένο πάντα με τον δικό σου υπέροχο τρόπο, μπράβο σου να σαι καλα.