Eρωτικοί στίχοι...

[CHCOME]

Εχω αναρωτηθεί παρα πολλές φορές διαβάζοντας τους στίχους στην περιοχή ''δικοι μας στιχοι και συνθέσεις'' σχετικά με το περιεχόμενο αυτων των στιχων και πιο συγκεκριμένα τι εκφράζουν.
Εχω παρατηρήσει οτι η συντριπτικη πλειοψηφία τους είναι στίχοι γεμάτοι ερωτικό πονο που εκφράζεται μέσα απο ένα λεξιλόγιο υπερρομαντικού τόνου και μέσα απο φράσεις ξεχειλίζουσες συγκεκαλυμμένης ''καψούρας'',ωραιοποιημένης μέσα απο προσεκτικά διαλεγμένες προτάσεις..Προσεκτικά ώστε να προκαλέσουν θλίψη,ταυτιση με τον υποφέροντα-ισως συμπονοια προς αυτον/ην- αλλά και να εξιδανικεύσουν τα αισθηματα του έρωτα.Συνηθως ο ερωτευμένος-πληγωμένος είναι πάνω σε ένα συννεφο ρομαντισμού καθισμένος και απο εκει απευθυνει φοβερους στιχους προς το αντικείμενο του ποθου του.Ολα ήταν πανέμορφα μαζί του,τώρα η φυση,το φεγγάρι ,τα κυματα κλαινε που εφυγε.Η καρδιά σπαράζει,λυγίζει,κλαίει,ταράσσεται,σκίζεται.Το μυαλο αναπολεί ευτυχισμένες στιγμές που πάνε πέταξαν σαν πουλιά και κάπου εκει κυλά και το δάκρυ..

Αυτο που θέλω να πω είναι, πως έχω προσέξει μια τυποποίηση ανάμεσα στους περισσοτερους στίχους,τυποποίηση που φτάνει τα όρια της ''καρμπονοποίησης''..
Τιποτα το μοναδικό ομως δε βγαινει απο αυτους τους στίχους.Ελάχιστοι οσοι ξεχωριζουν.Βεβαια κάποιος θα πει οτι είναι απλές στιχουργικές προσπάθειες που πρέπει να ενθαρρυνθουν..Δεν ξέρω αν είναι ετσι, εγω απλώς ηθελα να γράψω αυτό που έχω παρατηρήσει.Σαν αναγνωστης βλέπω παντού ισιωμα..Ολα ιδια.
Λες και ο έρωτας ειναι ενα γλυκαναλατο τρυφερό συναίσθημα που μονο χλιαρά αισθηματα -οπως αυτό της θλιψης ή της λύπης-μπορεί να προκαλέσει και όχι κάτι που ταρακουνά και σε βγάζει εκτός οριων.

[Kerwyn]

    Γι αυτο κι εγω θα αρχισω να γραφω ρεμπετικα...Χασικλιδικα...Οτι εχω να πω σε μια υπαρξη που με βασανιζει θα το πω στα ισα....ειναι αυτα που λεγαμε το πρωι με τον καρ...

[CHCOME]

    Γι αυτο κι εγω θα αρχισω να γραφω ρεμπετικα...Χασικλιδικα...Οτι εχω να πω σε μια υπαρξη που με βασανιζει θα το πω στα ισα....ειναι αυτα που λεγαμε το πρωι με τον καρ...

Το θέμα είναι ότι για να γράψεις δυνατά πραγματα πρέπει να έχεις μέσα σου δυνατά πάθη,δυνατές συγκρούσεις..Οταν το μέσα δε συμφωνεί με αυτό που εσυ-παραδειγμα φερνω,δε μιλάω για σενα προσωπικα-προσπαθεις να βγαλεις στο χαρτί ή στο μουσικό οργανο,ή στον πίνακα κτλ τότε το αποτέλεσμα θα είναι μια καρικατούρα..

[CHCOME]

Σχετικά με τη μεταφορα του θέματος σε αυτην την κατηγορία:
Το σκέφτηκα και εγω στην αρχή να το βάλω στην κατηγορια ''δικοι μας στιχοι και συνθεσεις'' αλλά το εκρινα παραταιρο,κατοπιν σκέψης,εφοσον είναι ένα θεμα που δεν περιεχει κάποια σύνθεση στιχουργική ή μουσική αλλά καποιες γενικότερες σκέψεις.

[Witchking]

Σχετικά με τη μεταφορα του θέματος σε αυτην την κατηγορία:
Το σκέφτηκα και εγω στην αρχή να το βάλω στην κατηγορια ''δικοι μας στιχοι και συνθεσεις'' αλλά το εκρινα παραταιρο,κατοπιν σκέψης,εφοσον είναι ένα θεμα που δεν περιεχει κάποια σύνθεση στιχουργική ή μουσική αλλά καποιες γενικότερες σκέψεις.

Ναι...αλλά αναφέρεται σε όλα αυτά που υπάρχουν σε αυτή την κατηγορία και μάλλον καλύτερα να είναι εδώ...
Πάντως είναι σχετικό με μουσική , οπότε ούτε στα λοιπά ταίριαζε...

[cybercartoon]

Chcome, μη το βλέπεις έτσι.
έτυχε να βρίσκεσαι σ' ένα site, άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, και επειδή τα βλέπεις όλα μαζί, νομίζεις πως όλα είναι στο ίδιο κλίμα.
αν ήταν έτσι, τότε κι όλα τα τραγούδια που μιλούν για έρωτα, θα ήταν το ίδιο! έτσι;;;;

κάθε άνθρωπος που γράφει κάποια λόγια, το κάνει πρώτα απ' όλα, γι' αυτόν.
εδώ, βρισκόμαστε στο ιντερνετ!!!!δε μπορεί κανείς, νομίζω, να εκφραστεί όπως θα ήθελε πραγματικά.
οπότε, καταλήγοντας, θα ήθελα να πω πως δεν μπορεί να γίνει κάτι γι' αυτό.
θα έπρεπε να λέμε ευτυχώς που υπάρχει και το κιθάρα και ίσως τύχει να βρούμε κάτι πολύ αξιόλογο εδω μέσα.
ότι δεν σου κινεί το ενδιαφέρον, μπορείς απλά να το απορρίψεις.
δεν τρέχει τίποτα, επίσης δε χαλάει και κανέναν.

αυτά τα λίγα...

[sourwtiri]

επειδη ο ερωτας περναει απο το στομαχι θα πω το εξης:
η "πεινα" ειναι αυτη που με εκανε να αναζητησω "συνταγες" και να αρχισω να μαγειρευω! το αποτελεσμα που βγηκε μετα κοπων και αποτυχημενων προσπαθειων δεν ηταν κατι το ιδιαιτερο, και τα υλικα που χρησιμοποιησα ηταν αυτα που βρηκα στο μικρο μαγαζακι της γειτονιας! ωστοσο με εκανε να "χορτασω" και πραγματικα θα ηθελά να σου κανω το τραπεζι...πιστευω πως θα το εκτιμουσες..

[atzolina]

Κάτι ανάλογο έχει συζητηθεί και εδώ Μάθημα στιχουργικής από έναν άσχετο για άλλους άσχετους....ή κάνω λάθος ? 

[xaraaaa]

Η έκφραση και ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει είναι θέμα του καθενός. Είτε καλός, είτε μέτριος, είτε ακόμα και κακός είναι θέμα υποκειμενικό και ατομικό. Σε λίγο θα φοβόμαστε να μιλήσουμε, δεν το καταλαβαίνω αυτό και δεν μ'αρέσει καθόλου. Δεκτή πάντα η κριτική αλλά να είναι συγκεκριμένη και με απώτερο σκοπό τη βελτίωση όχι την αποδοκιμασία. Αυτά τα ταπεινά απο εμέ.

[Stefania]

Ολα ιδια.
Λες και ο έρωτας ειναι ενα γλυκαναλατο τρυφερό συναίσθημα που μονο χλιαρά αισθηματα -οπως αυτό της θλιψης ή της λύπης-μπορεί να προκαλέσει

Μπορεί να σου φαίνονται όλα αυτά γλυκανάλατα, υπερομαντικά ή ψεύτικα (καλυμμένα με εντυπωσιακές λεξούλες), δεν παύουν όμως να εκφράζουν αυτόν που τα γράφει... γι΄αυτό άλλωστε τα γράφει... κυρίως για να εκτονώσει το μέσα του και να νιώσει καλύτερα!
Γιατί ο πόνος γεννάει ποίηση!
Σπάνια θα καθήσεις να γράψεις κάτι για να εκφράσεις την χαρά ή την ευτυχία σου.
Αυτή φροντίζεις να την ζήσεις δίχως να σκέφτεσαι τίποτα άλλο. Δεν σε νοιάζει. Δεν έχεις την ανάγκη καν να την μοιραστείς. Εισαι ευτυχισμένος και αυτό σου φτάνει.
Όταν όμως νιώθεις πίκρα, απογοήτευση, μοναξιά ή προδοσία, αυτό πονάει!!
Πως μπορείς να περιγράψεις αυτά τα συναισθήματα?
Ειναι δύσκολο!
Και αν σου φαίνονται κάποια στιχάκια δακρύβρεχτα και μελό, δεν είναι ότι υπάρχει αδυναμία έκφρασης ή απώλεια πρωτοτυπίας!
Αυτός είναι ο σκοπός τους. Να σου μεταδώσουν την λύπη.
Να "μπεις μέσα" και να δεις τον ψυχισμό τους. Με απλά λόγια...
γιατί έτσι είναι ο έρωτας... απλός και τελικά κοινότυπος.
Όλοι λίγο πολύ τις ίδιες απογοητευσεις και χαρές ζήσαμε... σε θάλασσες κάτω απο φεγγάρια και σε σκοτεινά μπαράκια, οι ίδιες επαναλαμβανόμενες ιστορίες, τα ίδια σενάρια με διαφορετικούς πρωταγωνιστές, γιατί η ζωή κάνει κύκλους και ο έρωτας το ίδιο!
Θεωρώ λοιπόν ότι δεν υπάρχουν τυποποιημένοι στίχοι, όπως λες, αλλά συναισθήματα που απορρέουν απο παρόμοιες καταστάσεις.

και όχι κάτι που ταρακουνά και σε βγάζει εκτός οριων.

Το πως θα αντιμετωπίσεις μια απογοήτευση είναι θέμα χαρακτήρα.
Αλλος αμύνεται με πεισμα ή εγωισμό, άλλον τον παιρνει απο κάτω, άλλος πέφτει σε κατάθλιψη... ΟΛΟΙ όμως πονάνε...
Για αυτό το "εκτός ορίων" που λες ναι, Θα βγεις εκτός, αλλά για μια στιγμή....Θα θυμώσεις, θα βρίσεις, θα κλάψεις, θα θες να πας να τον βρεις και να του σπάσεις τα μούτρα, όταν όμως θα καθήσεις για να γράψεις θα έχουν ξεθυμάνει όλα αυτά... και τότε πονάς... και το πιθανότερο είναι να σου φανεί ακόμα ένα χλιαρό ποίημα για έρωτες και λουλούδια!

[Καρχαρίας]

Chcome ένα παρόμοιο θέμα σκέφτηκα να βάλω και εγώ. Έχω προσέξει ότι το 99% των στίχων που "ανεβαίνουν" στο κιθάρα αναφέρονται στην αγάπη και φυσικά στην άσχημη πλευρά αυτής.

Οι αναμνήσεις μου είναι ευχάριστες, από στρατό, από παλιότερες σχέσεις, από φιλίες από οτιδήποτε θυμάμαι μόνο τα ευχάριστα πράγματα. Πίστευα ότι αυτό συμβαίνει σε όλους, αλλά έπεσε έξω. Συζητώ με άλλους και όλοι μου αναφέρουν ότι στραβό, κουτσό, κουλό και ανάποδο έχει τύχει στην ζωή τους. Αναφέρουμε παλιότερες σχέσεις και τα λόγια τους στάζουν πίκρα. Γιατί γίνετε αυτό?

Νομίζω υπάρχουν περισσότερα και σημαντικότερα προβλήματα που θα ήταν καλό να σκεφτόμαστε και να διατυπώνουμε σε μια κόλα χαρτί από το να γράφουμε άπειρα στιχάκια για εκείνη ή εκείνον.

Ο σημαντικότερος λόγος που απεχθάνομαι τα λαϊκά είναι ότι όλα μα όλα αναφέρονται στην αγάπη. Δεν έχουν να μου προσφέρουν κάτι με τον τρόπο αυτό. Δεν υπάρχει μόνο η αγάπη στη ζωή μας, γιατί γινόμαστε πρόβατα σε αυτή?
Επίσης η λέξη αυτή να χρησιμοποιείτε μόνο όταν πρέπει, όχι με το παραμικρό. Υπάρχει και η λέξη ενθουσιασμός για να καλύπτει τα πρώιμα συναισθήματα μας.

[bluechild]

   Αμάν ρε Αυγή ! Αφού τα νιώθουν, να μη τα (ξαναματά)γράψουν ;

[pascal.]

Βεβαια κάποιος θα πει οτι είναι απλές στιχουργικές προσπάθειες που πρέπει να ενθαρρυνθουν..Δεν ξέρω αν είναι ετσι

Έτσι είναι.

Λες και ο έρωτας ειναι ενα γλυκαναλατο τρυφερό συναίσθημα που μονο χλιαρά αισθηματα -οπως αυτό της θλιψης ή της λύπης-μπορεί να προκαλέσει και όχι κάτι που ταρακουνά και σε βγάζει εκτός οριων.

Δηλαδή αν δε ταρακουνηθεί κάποιος και δε βγει εκτός ορίων να μην ξαναπιάσει στυλό... Θα βάλουμε και μετρητή ρίχτερ στη στήλη ή είναι περιττό?

[efedra]

Τα πιο πολλα ελληνικα τραγουδια  βγαζουν σαν συμπυκνωμενο νοημα στιχων το ''με παρατησες και τα φτυσα..''ολος αυτος ο νταλκας, σε μπουχτιζει.η αγαπη εχει δυο πλευρες και νομιζω πως θαπρεπε να δωσουν και λιγη εμφαση στην καλη της.η και σε αλλα θεματα .υπαρχει ενα ξενο κομματι που λεει'''χιλια κοριτσια μου τηλεφωνουν μα εγω καθομαι σπιτι μ ου και γουσταρω με την μουσικι..''

[CHCOME]

Βεβαια κάποιος θα πει οτι είναι απλές στιχουργικές προσπάθειες που πρέπει να ενθαρρυνθουν..Δεν ξέρω αν είναι ετσι

Έτσι είναι.

Είναι δική σου αποψη αυτό και φυσικά καλά κάνεις και το πιστευεις.Ισως έχεις εσυ δικιο ίσως εχω εγω.Αλλά εγω πιστευω οτι όταν κάποιος μας δείχνει τους στιχους του  και εμεις τους βρισκουμε απλοικούς,ή δακρυβρεχτους,ή ανόητους καλό είναι να το λέμε.Δεν καταλαβαίνω το λόγο για τον οποιο θα έπρεπε να κρυψουμε την αποψή μας και να ενθαρρυνουμε λες και είναι μονο αυτό που μετράει.
Καλό είναι για κάποιον να γράφει,αν ετσι νοιωθει καλύτερα,αν ετσι εκφράζεται.Εγω δεν αντιλέγω σε αυτό.Θα ήταν ΄βλακώδες να το έκανα.Ολοι έχουμε δικαιωμα στην έκφραση αλλά επισης και όλοι έχουμε δικαίωμα στο να εκφράζουμε την αποψή μας ακόμη και αν αυτή δεν είναι ενθαρρυντική για κάτι.

Δηλαδή αν δε ταρακουνηθεί κάποιος και δε βγει εκτός ορίων να μην ξαναπιάσει στυλό... Θα βάλουμε και μετρητή ρίχτερ στη στήλη ή είναι περιττό?

1oν)Πουθενά δεν ανέφερα οτι δεν πρεπει κάποιος να πιάσει στυλο αν δεν ταρακουνηθεί.Αυτό εσυ το συμπέρανες αλλά δεν ξέρω ακριβως απο που.
2ον)Δεν καταλαβαίνω το δευτερο σχολιό σου.Δε σου έχω κάνει ποτέ ανάλογα σχόλια αλλά και εκτός αυτού, αυτό που με δυσκολεύει -στο να το κατανοήσω καλύτερα-είναι το οτι είναι εντελώς ασχετο στο στυλ του με  το θέμα.

Κατα τ'αλλα,πιστευω πως οι περισσοτεροι ζουν χλιαρά πράγματα,χλιαρά αισθήματα,χλιαρούς έρωτες και αυτό καθρεφτίζεται και στους στίχους.

[cybercartoon]

Κατα τ'αλλα,πιστευω πως οι περισσοτεροι ζουν χλιαρά πράγματα,χλιαρά αισθήματα,χλιαρούς έρωτες και αυτό καθρεφτίζεται και στους στίχους.

 
είναι τουλάχιστον αστείο να μπορείς να εκφέρεις γνώμη ως προς τις εμπερίες και τον τρόπο που ζουν όλοι αυτοί που έχουν στείλει ένα κομμάτι εδώ!!!

να εκφράσεις τη γνώμη ως προς τους στίχους οκ, αλλά όχι και να αποκαλείς τα αισθήματα κάποιου χλιαρά, χωρίς καν να έχεις ιδέα ποιος είναι και τι έχει ζήσει!!!

τώρα αν εννοείς  πως ίσως δεν μπορεί να εκφράσει τη δύναμη των συναισθημάτων του και καταλήγει σε ανιαρά και δακρύβρεχτα κείμενα, αυτό είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Έχει να κάνει με ταλέντο απο 'κει και πέρα. Αν είναι έτσι, ίσως θα έπρεπε να ανασκευάσεις το τελευταίο σου σχόλιο!

[Γηγενής]

Φίλε Chcome ως ένα σημείο έχεις δίκιο, ζούμε στην εποχή της επανάληψης. Και κατά συνέπεια είναι υπερβολικά δύσκολο να γράψει κάποιος κάτι πρωτότυπο. Γι’ αυτό και όλοι επαναλαμβάνουμε τις ίδιες λέξεις και τις ίδιες έννοιες.

Όσον αφορά όμως το θέμα του έρωτα, θεωρώ ότι είναι το Α και το Ω στη ζωή. Από τον έρωτα απορρέουν και τα καλά και τα κακά. Και αν κρίνω από τους στίχους που έχεις στην υπογραφή σου, τότε μάλλον κι εσύ είσαι θύμα του!!

Δυστυχώς πραγματικά ταλαντούχοι είναι ελάχιστοι. Εμείς οι υπόλοιποι, απλά προσπαθούμε να εκφραστούμε με αυτό το λίγο που διαθέτουμε.

[porky]

Παραθέτω 2 τραγουδια.....Το ενα τραγουδισμενο απο την Βισση....(ατεχνη) , το αλλο ειναι του Π.Θαλασσινου (εντεχνος)


Αγαπούλα μου

Βίσση Άννα
 Αποστολέας: maestros(Στράτος Χατζηαναστασίου)

Στάλθηκε : 14-10-2002

Τέλειωσε μου 'πες κάποια μέρα, χάθηκες και ούτε καλημέρα
Πνίγομαι μες τα δάκρυα μου, έφυγες και έσβησε η χαρά μου
Δεν τη θέλω τη ζωή μου πια

Αγαπούλα μου έχω ένα μυαλό, που δουλεύει μόνο όταν εισαι εδω
Αγαπούλα μου έχω μια καρδιά, που χτυπάει για σένα μοναχά
Αγαπούλα μου έχω ένα κορμί, που σε ΄σενα μόνο θέλει να δωθεί
Αγαπούλα μου έχω μια ψυχή, που θα σε λατρεύει ώσπου να βγει

Όνειρα στο δρόμο πεταμένα, σχέδια μισοτελειωμένα
Μ' άφησες με τις υποσχέσεις, βιάστηκες να τις αναιρέσεις
Τίποτα δεν μου 'χει μείνει πια

Αγαπούλα μου ......................


............................................................................... ...................

Αγαπάμε μια φορά

Θαλασσινός Παντελής

Μουσική/Στίχοι: Αμπαζής Παντελής

Προχτές το βράδυ στις εννιά
γύρισες μου ‘πες μ’ απονιά
για να χωρίσουμε πως έχει έρθει η ώρα
για άλλονε καρδιοχτυπάς
εμένα πια δε μ’ αγαπάς
δε θα περάσει, δεν είναι απλά μια μπόρα

Ποτέ ξανά δε θα σου πω
ψιθυριστά το σ’ αγαπώ
ούτε καμιά άλλη γυναίκα θα τ’ ακούσει
σου το ‘χα πει από παλιά
ενώ σε κράταγα αγκαλιά
πως αγαπάμε μια φορά σ’ αυτή τη ζήση

Φεύγω λοιπόν και τραγουδώ
σκοπό παλιό λυπητερό
με την ελπίδα ότι κάποτε θ’ αλλάξει
και θα ‘ρθει έτσι η ζωή
να με αναζητάς εσύ
που τόσο άδικα μ’ έχεις παραπετάξει

 ............................................................................... ..............


Προσεξτε τους στιχους....δεν διαφερουν σχεδον καθολου.....

Αν τους ακουμε απο τη Βισση ειναι κοινοι και ρηχοι....
Οταν τους ακουμε απο τον Θαλασσινο ειναι υπεροχοι και ποιοτικοι.....
δεν διαφερουν ομως....
Κινουνται γυρω απο τις λεξεις αγαπη , χωρισμος ,πονος......
γλυκαναλατοι χλιαροι...δεν εχουν τιποτα καινουργιο....
Μονο σε ενα διαφερουν....στα προσωπα που τους τραγουδουν....

Ας μην ειμαστε σκληροι απεναντι στα τραγουδια....οι στιχοι οσο γλυκαναλατοι κι αν φαινονται,αν μελωποιηθουν και τραγουδηθουν σωστα,μπορουν να βγαλουν υπεροχο αποτελεσμα ακομη κι αν δεν ειναι πολυπλοκοι και φιλοσοφημενοι....
Αλλωστε τα τραγουδια δεν φτιαχνονται για τους κουλτουριαδηδες ψαγμενους....φτιαχνονται για ολους και απαιτουν λεξεις οπου μπορουν να τις αντιληφθουν ολοι ....απο τον αγραμματο,μεχρι και τον διδακτορα Πανεπιστημιου.....

Και ποια πιο απλουστερη λεξη απο την λεξη αγαπη??

[old_lion]

... η συντριπτικη πλειοψηφία τους είναι στίχοι γεμάτοι ερωτικό πονο ...

Κι εσύ τώρα τι πρόβλημα έχεις ?
Εσύ ήθελες να ανοίξεις μόνιμη στήλη για τους "ερωτικά πονεμένους"  !!!

...έχω προσέξει μια τυποποίηση ανάμεσα στους περισσοτερους στίχους...

Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό μιας και όλοι οι άνθρωποι κατά βάθος μοιάζουν.
Οι όποιες διαφορές υπάρχουν είναι φυσιολογικές και αυτές.
Αν υπάρχει μια σπουδαία διαφορά αυτή βρίσκεται στο ύψος τού εγωϊσμού
τον οποίο διαθέτει το κάθε πρόσωπο.

...Λες και ο έρωτας ειναι ενα γλυκαναλατο τρυφερό συναίσθημα

Όχι δεν είναι γλυκανάλατο συναίσθημα.
Το ζήτημα είναι με ποιον τρόπο το διαχειρίζεται το κάθε πρόσωπο
και κυρίως το πώς με την ζωή του και με πράξεις το εκφράζει.
Διότι αν απλώς λέει κουβέντες για να περνάει η ώρα
και για να πιστεύει και να λέει πως κάτι σπουδαίο κάνει
τότε πράγματι ως γλυκανάλατη ιστορία έχει καταλάβει τον έρωτα.

Με τις πράξεις το κάθε πρόσωπο δικαιώνει τα αισθήματά του
και όχι , βέβαια , με ποιηματάκια ή με ανώνυμα κείμενα.

Κατά τα άλλα δεν υπάρχει κάτι κακό στο να προσπαθείς
να εκφραστείς έστω και με άτεχνο λόγο.
Φτάνει ο λόγος σου να είναι ειλικρινής και όχι μια ακόμη φιγούρα.

Αυτά.

[CHCOME]

Κι εσύ τώρα τι πρόβλημα έχεις ?
Εσύ ήθελες να ανοίξεις μόνιμη στήλη για τους "ερωτικά πονεμένους"  !!!

Αδυνατω να πιστεψω οτι δεν είχες καταλάβεις το χαβαλέ και την πλάκα της παραπάνω περιπτωσης..

Θα κάνω ένα σχολιο πάνω σε αυτο που παρατήρησε η porky και  το οποιο το έχω σκεφτει και συζητήσει πολλές φορές.Ενας ίσως μέτριος στίχος,σωζεται πολλές φορές απο την καλή μουσική.Αυτο συμβαινει γιατί είναι εντελως διαφορετικό πραγμα να διαβάζεις ξερά ενα στιχο και άλλο πραγμα να τον ακούς συνοδεία μουσικης.
Στα υπολοιπα θα διαφωνησω με πολλούς απο εδω μεσα και θα εξακολουθώ να εμμένω στην αρχική μου αποψη.Λιγοι είναι αυτοι που τα δίνουν όλα στον έρωτα,λίγοι είναι αυτοι που μπορουν να διαλύσουν τα πάντα για μια αγαπη,λίγοι είναι αυτοί που αφηνονται να παρασυρθουν.

Cybercartoon
Δεν αναφέρθηκα σε κανέναν ονομαστικά και ουτε είπα  οτι τιποτα απο εδω μέσα δε μου αρέσει.Δε βλεπω λοιπον που ειναι το αστείο και τι ακριβως να ανασκευάσω..Μια αποψη που έχω, δεν την έχω ποτέ επειδη ετσι μου κατέβηκε..Συνηθως παρατηρω κάποια πράγματα και μετά διαπιστώνω.
Δε γεννήθηκα εχθες,και δεν είμαι ατομο διχως εμπειρίες ή διχως κοινωνικές επαφες..Εντελώς αντιθετα μάλιστα..
Ο,τι εκφράζω είναι κάτι που έχω προσέξει ουκ ολίγες φορές.

Γηγενης
Eχεις κάνει μάλλον το ιδιο λάθος που εχουν κάνει οι περισσοτεροι εδω μέσα.
Δεν κατηγόρησα τον έρωτα και δεν ισχύρίστηκα οτι είναι κάτι ασημαντο.Πως θα μπορούσα άλλωστε τη στιγμή που είμαι ατομο με πολύ δυνατά παθη και συναισθηματα,ακραια πολλές φορες;Θα ήταν λιγο οξυμωρο εγω να ισχυριστω κάτι τετοιο οταν δυστυχως ή ευτυχως (αυτο είναι κάτι που δεν το έχω ξεκαθαρισει ακομη,το ψαχνω ομως) ενεργώ σωμα και ψυχη κυριολεκτικά με γνωμονα το τι μου λένε τα ενστικτά μου;;Ισα ισα,συμφωνω μαζί σου,για αυτό και δεν μπορώ να βλέπω χλιαρους-επιμενω-στιχους.
Για μένα η αγαπη δεν είναι ροζ συννεφακια και καρδούλες,ουτε δακρυα και σταγονες βροχής που τρεχουν μελαγχολικά στο παράθυρο,ουτε καν καρδιές που χτυπουν μαζί σε ενα ρομαντικό αγκάλιασμα..Αυτά ειναι για πιτσιρικια.
Για μένα ο πραγματικός ερωτας είναι κατι το εντελως διαφορετικό,αλλά ας μην το αναλύσουμε περαιτερω..Εχω ηδη γράψει πολλά..
Οσο για την υπογραφή μου,αν ησουν περισσοτερο καιρο μέλος εδω θα ειχες παρατηρησει οτι στα δυο και κατι χρονια που είμαι μέλος εγω,εχω αλλάξει πολλές φορές την υπογραφή μου..Δε μου αρέσει η στασιμότητα σε τίποτα,ουτε καν στις υπογραφες.
Κατα τ'αλλα συμφωνω οτι ολοι πρεπει να εκφράζονται.Και οι μεν και οι δε.

[cybercartoon]

Candlemass
Δεν αναφέρθηκα σε κανέναν ονομαστικά και ουτε είπα  οτι τιποτα απο εδω μέσα δε μου αρέσει.Δε βλεπω λοιπον που ειναι το αστείο και τι ακριβως να ανασκευάσω..Μια αποψη που έχω δεν την έχω ποτέ επειδη ετσι μου κατέβηκε..Συνηθως παρατηρω κάποια πράγματα και μετά διαπιστώνω.
Δε γεννήθηκα εχθες,και δεν είμαι ατομο διχως εμπειρίες ή διχως κοινωνικές επαφες..Εντελώς αντιθετα μάλιστα..
Ο,τι εκφράζω είναι κάτι που έχω προσέξει ουκ ολίγες φορές.

cybercartoon pls!

εννοούσα ότι δεν μπορείς να σχολιάζεις ανθρώπους τους οποίους δεν γνωρίζεις.
όχι ονομαστικά, το έθεσες σαν σύνολο. Είπες "οι περισσότεροι ζουν χλιαρές σχέσεις κτλ.".
Πως το ξέρεις;
Τώρα το γεγονός ότι δεν γεννήθηκες χτες και ότι έχεις αρκετές κοινωνικές επαφές δεν σημαίνει τίποτα.
Αν οι "κοινωνικές σου επαφές", φίλοι, συνάδελφοι, γνωστοί έχουν σε μεγάλο ποσοστό χλιαρές σχέσεις, δε σημαίνει ότι τα "περισσότερα" μέλη του κιθάρα βιώνουν το ίδιο.
Τα οποία by the way, είναι απο 20 ως 30 ετών.
Αν σ'αυτές τις ηλικίες είμαστε χλιαροί, τότε στα 35 μας θα πεθάνουμε απ'τη βαρεμάρα.
έτσι νομίζω, και σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζω πως οι περισσότεροι απο εδω μέσα είναι "ηφαίστεια", γιατί απλώς δεν γνωρίζω προσωπικά πολλούς!

[CHCOME]

cybercartoon pls!

Ωχ,συγγνωμη για το λάθος..Δεν μπορω να κατάλαβω πως μπερδευτηκα
Τελος παντων θα το διορθωσω αμέσως.

Τώρα το γεγονός ότι δεν γεννήθηκες χτες και ότι έχεις αρκετές κοινωνικές επαφές δεν σημαίνει τίποτα.

Koiταξε να δεις..Αλλη αντιληψη των πραγματων μπορεί να εχει καποιος μεγαλύτερος απο κάποιον μικρότερο (μιλάμε για μεσους ανθρωπους και σε προλαβαινω για να μην πιάσεις τα ακρα) σχετικά με τη ζωή και τους συνανθρωπους του.Επισης αλλη αντιληψη εχει κάποιος  που συναναστρεφεται πολύ κοσμο και άλλη κάποιος ο οποιος είναι μοναχικός.Ολα εχουν κάτι να διδαξουν στον ανθρωπο.

Τα οποία by the way, είναι απο 20 ως 30 ετών.

By the way,υπάρχουν και πολύ μεγαλύτερες ηλικίες στο κιθάρα,οχι μονο αυτη η ομάδα αλλά δε βλέπω ποια σχεση εχει αυτό.

[cybercartoon]

Koiταξε να δεις..Αλλη αντιληψη των πραγματων μπορεί να εχει καποιος μεγαλύτερος απο κάποιον μικρότερο (μιλάμε για μεσους ανθρωπους και σε προλαβαινω για να μην πιάσεις τα ακρα) σχετικά με τη ζωή και τους συνανθρωπους του.Επισης αλλη αντιληψη εχει κάποιος  που συναναστρεφεται πολύ κοσμο και άλλη κάποιος ο οποιος είναι μοναχικός.Ολα εχουν κάτι να διδαξουν στον ανθρωπο.

Σ' αυτό συμφωνώ απόλυτα.

Η μόνη παρατήρησή μου ήταν ως προς τον τρόπο που εξέφρασες την άποψή σου περί χλιαρότητας. Τίποτα παραπάνω.

Όσον αφορά τις ηλικίες, ταπεινή μου γνώμη είναι πως σ' αυτές τις ηλικίες συναντάμε τον έρωτα -σαν εννοια-, συχνότερα. Μετά εξελίσσεται σε αγάπη και μεταφράζεται σε γάμους κτλ.

anyway, ξεφύγαμε απ' το θέμα νομίζω, το οποίο ήταν οι Ερωτικοί στίχοι.

[old_lion]

...Λιγοι είναι αυτοι που τα δίνουν όλα στον έρωτα,λίγοι είναι αυτοι που μπορουν να διαλύσουν τα πάντα για μια αγαπη,λίγοι είναι αυτοί που αφηνονται να παρασυρθουν...

Αυτό να το ξαναπείς πολλές φορές.
Πολύ λίγοι.

...Για μένα η αγαπη δεν είναι ροζ συννεφακια και καρδούλες,ουτε δακρυα και σταγονες βροχής που τρεχουν μελαγχολικά στο παράθυρο,ουτε καν καρδιές που χτυπουν μαζί σε ενα ρομαντικό αγκάλιασμα..Αυτά ειναι για πιτσιρικια.
Για μένα ο πραγματικός ερωτας είναι κατι το εντελως διαφορετικό...

Και σε αυτό με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο.

[efedra]

το προβλημα δεν ειναι πως βιωνει ο καθενας την αγαπη,αλλα πως την εκφραζει.καποιος που εκφραζεται καλα μπορει  να  γραψει νομιζω ενα υπεροχο τραγουδι για ενα απλο φλερτ(που υποτιθεται πως ειναι υποδεεστερο απο την αγαπη).Δεν θα μεταφερει ομως στο χαρτι το σκεπτεσθαι της σκεψης,θα αφησει καποια πραγματα αρκετα''καλυμενα'' ωστε να αφησει χωρο  στη φαντασια μας προς οικοιοποιηηση του κομματιου.Η υπεβολικη αναλυση και απλοποιηση τυπου ''δακρυζω και χτυπιεμαι και μετα πινω και μετα..''(δεν ειναι στιχος μετα,ειναι παιδικη εκθεση δημοτικου)