Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: tinios στις 19/01/08, 16:38
-
ΔΕΙΛΟΣ ΚΙ ΑΣΠΟΝΔΥΛΟΣ
Ψάχνεις σημαίες ευκαιρίας, να πιαστείς,
μέσα σε όρια και ψεύτικες συμβάσεις.
Άβουλο θύμα, περιμένεις να υποστείς,
λοβοτομές και χειρουργείων επεμβάσεις.
Στων υποσχέσεων, δεσμώτης, τις κραυγές,
προσκυνητής, ξένων κι αλλότριων ονείρων.
Τυφλός να δεις, της Άνοιξης το λυκαυγές,
τα ξυλοκέρατα ορέγεσαι, των χοίρων.
Σε μιάν εξέδρα, παθιασμένος οπαδός,
των δολοφόνων οραμάτων και ελπίδων.
Μίζερη, πάντα και θλιμμένη επωδός,
στις νικηφόρες ιαχές, των Σταυρωτήδων.
(Ρ)
Στυγνός προδότης, ιδεών κι ιδανικών,
δειλός κι ασπόνδυλος, της μάχης αποστάτης.
Σκυφτός πληρώνεις, τοκολύσια δανεικών,
μικρών κι ασήμαντων λαβάρων, παραστάτης
Φτωχός κομπάρσος, ξωφλημένος ουραγός,
εκτελεστής δεινός, του πάθους σου του πρώτου.
Αφού, δεν είχες τη μαγκιά, γιά οδηγός,
να’ χες, τουλάχιστον, το θάρρος του Ασώτου!
-
Πολύ καλό το δημιούργημά σου με μια παρατήρηση: εκεί που λες για οδηγός, πρέπει να βάλεις για οδηγό, γιατί είναι αιτιατική πτώση...
Ασκληπιάδα Κυριάκου
-
Όχι βρε Ασκληπιάδα, εννοεί "για να γίνεις οδηγός". Το "να γίνεις" παραλείπεται ποιητική αδεία για να ταιριάζει στο μέτρο.
Παρεμπιπτόντως διαφωνώ ριζικά με το νόημα των στίχων παρόλο που δίνεται με όμορφο τρόπο. Δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει τις συμβάσεις ψεύτικες ή αληθινές. Μπορεί όμως να πει αν τηρήθηκαν ή όχι. Η σύμβαση δεν είναι τίποτε άλλο από μια συμφωνία οπότε δεν καταλαβαίνω για ποιόν λόγο να απαξιώνεται.
Τα όρια επίσης τίθονται μόνα τους συνήθως. Η προσπάθεια του ξεπεράσματος των ορίων μας προϋποθέτει την γνώση τους. Κανείς δεν μπορεί να ξεπεράσει κάτι που δεν γνωρίζει ή κάτι μη οριοθετημένο.
-
Αγαπητή Ασκληπιάδα.
Έχεις δίκιο στην παρατήρηση σου, όμως προτίμησα να αλλάξω τον αρχικό στίχο, που ήταν "Αφού δεν ήθελες να γίνεις οδηγός", γιατί δεν απέδιδε ακριβώς αυτό που ήθελα να πω, λειτουργώντας αφαιρετικά, όπως σωστά επισημαίνει ο pappous.
Όσον αφορά τις παρατηρήσεις του φίλου pappou, δύο πράγματα:
Μιά συμβαση, αν την θεωρείς αναγκαστική και επιζήμια, για σένα είναι ψεύτικη, το ίδιο ισχύει και γιά τα όρια, που άλλοι θέτουν ερήμην σου.
Ευχαριστώ, θερμά για τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σας!
-
Κι εγώ ευχαριστώ για τον διάλογο tinio, αλλά... εννοείς ότι αναφέρεσαι στο πρόσωπό σου? Μ' αυτόν τον τρόπο το καταλαβαίνω.
-
εννοείς ότι αναφέρεσαι στο πρόσωπό σου?
Όχι φίλε μου, εννοώ ότι όταν δεν αποδέχεσαι τις συμβάσεις που θεωρείς καταστροφικές, έχεις το δικαίωμα να τις χαρακτηρίζεις, ασχέτως αν αφορούν εσένα ή οποιονδήποτε άλλο.
-
Ω, Θεε μου..!!
Οταν εκανα κλικ στο θεμα απ εξω,με ειχε πιασει νευρικο γελιο απο τις λεξεις "Δειλος και ασπονδυλος" (σαν να λεμε αδικο-τσιπουραδικο :Ρ) αλλα οταν εφτασα στην τελευταια γραμμη του στιχου,μια ανατριχιλα κυριαρχουσε στην ραχοκοκκαλια μου...
πανισχυρο.. ΜΕΛΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟ!!
-
να’ χες, τουλάχιστον, το θάρρος του Ασώτου!
Πολύ καλό! πολύ δυνατός στίχος φίλε! Μπράβο!
-
Εξαιρετική η κατάθεσή σου ! Μπράβο !
-
...μικρών κι ασήμαντων λαβάρων, παραστάτης
Φτωχός κομπάρσος, ξωφλημένος ουραγός,
εκτελεστής δεινός, του πάθους σου του πρώτου.
Αφού, δεν είχες τη μαγκιά, γιά οδηγός,
να’ χες, τουλάχιστον, το θάρρος του Ασώτου!
όλο είναι δεμένο σφιχτά και σε ουσία και σε πλοκή
τα στιχάκια που παραθέτω πιο πάνω είναι εξαιρετικά.
-
και εγω ξεχωρισα τον στιχο που παραθεσε η pinelopi ...
πολυ δυνατος ο στιχος σου....σε καθε στροφη κριβεται κι μια εκπληξη!