Πως πιάνετε το D (ρε) chord;

[Guitar Fan]

θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση τεχνικής,

συνήθως το D (ρε) chord το πιάνουμε όπως δείχνει το σχήμα





δεν θα ήταν όμως καλύτερα να αλλάξουμε το 1 και 2 δάκτυλα μεταξύ τους;
δηλ. το 1ο δάκτυλο να πιάσει στο 2ο τάστο της 1ης χορδής και το 2ο δάκτυλο στο 2ο τάστο της 3ης χορδής;

έτσι θα ήταν πολύ πιο εύκολο να αλλάξουμε σε Dm




και σε F

[Mistral]

Καλησπέρα,

Αυτό που λες δεν πιστεύω πως γίνεται. Αρχικά, τα δάχτυλα δεν μπορούν να στριμωχτούν έτσι. Παραπέρα (σκεφτόμαστε λίγο πιο μακριά) αν θες ν'αλλάξεις σε Dsus κλπ, να 'παίξεις' δηλαδή με το πρώτο δάχτυλο, πώς ακριβώς θα το κάνεις?

Τέλος στις αλλαγές σε Dm και F. ΑΝ και μόνο ΑΝ έχεις μάθει να πιάνεις τα μπαρέ 'από κάτω', χωρίς μπαρέ, με τον αντίχειρα από πάνω δηλαδή (φαντάσου δηλαδή ο αντίχειρας να πιάνει την μπάσα χορδή αποκλειστικά και τα υπόλοιπα να είναι απλωμένα σε σχήμα C chord), τότε η αλλαγή γίνεται πανεύκολα σε Dm κι αντίστροφα. Απλά με τον δείκτη δηλαδή πιάνεις μαζί τις πρώτες δύο χορδές (e και b), οπότε γίνεται δουλειά.

Συνοπτικά: Μην το ψάχνεις και αναλώνεσαι. Απλά δεν εξυπηρετεί ακόμα κι αν νομίζεις πως σε βολεύει.

Παρατήρηση: Αυτό που ενδεχομένως να πρέπει να μάθεις είναι να πιάνεις πάλι με τον δείκτη τις χορδές e και G και με τον μέσο την b (μιλάω πάντα για την D συγχορδία). Αυτό θα σε εξυπηρετήσει πάλι σε μερικές περιπτώσεις που θες με το μικρό δάχτυλο να παίξεις και την λα (χορδή e, 5ο τάσο)

[Fourier]

Τα συνήθη διαγράμματα συγχορδιών δίνουν το πιο εύκολο τρόπο να παίξεις την συγχορδία, ανεξάρτητα της προηγούμενης/επόμενης. Μπορεί για κάποιες αλλαγές ο δακτυλισμός τους να μην είναι ο ιδανικός αλλά αυτές οι περιπτώσεις είναι η εξαίρεση. Αν υιοθετήσεις τον δακτυλισμό που προτείνεις, ναι μεν θα σε βολέψει για τις περιπτώσεις που αναφέρεις αλλά θα σε δυσκολέψει για τις υπόλοιπες, που είναι και περισσότερες!

Στην πράξη όταν θα έχεις εξοικειωθεί με τους "κλασσικούς" δακτυλισμούς θα κάνεις οποιαδήποτε αλλαγή γρήγορα, ακόμα στα παραδείγματα που ανέφερες. Σίγουρα θα υπάρχει ένας "κενός" χρόνος για να περάσεις από την μια συγχορδία στην άλλη, αλλά είναι μικρός και δεν προκαλεί πρόβλημα στον ακροατή.

Η μόνη περίπτωση που κάποιος θα παίξει σε "μη-συμβατικούς" δακτυλισμούς είναι αν, για κάποιο λόγο, θέλει να εκμηδενίσει αυτό τον κενό χρόνο. Τέτοια θέματα προκύπτουν συνεχώς στο κλασσικό ρεπερτόριο, ενίοτε και στην jazz. Αυτό όμως είναι κάτι που δεν πρέπει να απασχολεί τον αρχάριο. Μάθε αρχικά να παίζεις καλά με τους συνήθεις δακτυλισμούς, (οι οποίοι είναι "εγκεκριμένοι" από άπειρους κιθαρίστες ) και όταν είσαι πλέον σε θέση να πεις ότι τους κατέχεις, χρησιμοποίησε τους δικούς σου στις περιπτώσεις που δεν σε καλύπτουν.

[Anastasia.M.Ribas]

εμένα αυτό το πιάσιμο μου φαίνεται τελείως φυσιολογικό,φαντάσου εγώ πιάνω D με (μισό)μπαρέ στο 2ο τάστο και 3ο δάχτυλο στη 2η χορδή    (το δεύτερο το αφήνω ξεκρέμαστο ή το πατάω πάνω στο μπαρέ. αλλά οκ μιλάμε για μεγάλη ανωμαλία οπότε μη με υπολογίζεις )

[Mistral]

εμένα αυτό το πιάσιμο μου φαίνεται τελείως φυσιολογικό,φαντάσου εγώ πιάνω D με (μισό)μπαρέ στο 2ο τάστο και 3ο δάχτυλο στη 2η χορδή    (το δεύτερο το αφήνω ξεκρέμαστο ή το πατάω πάνω στο μπαρέ. αλλά οκ μιλάμε για μεγάλη ανωμαλία οπότε μη με υπολογίζεις )

Και όταν θέλεις ν'αλλάξεις από D σε G επομένως, χάνεις αυτό το υπέροχο μελωδικό γύρισμα (G ως 320033)?? Επίσης όταν θα θελήσεις να παίξεις όπως προείπα Dsus κλπ τί θα κάνεις? Μην μπερδεύεσαι χωρίς λόγο Βασικά, όπως τα έγραψε Fourier. Καλοί είναι οι 'δικοί μας' τρόποι και το δικό μας style, αλλά ορισμένα πράγματα (για εμένα ε? ) είναι και λίγο πολύ κλασσικά ενώ στο μέλλον ενδεχομένως να δυσκολέψουν την συνέχεια.

[Αυτάρεσκο Καθίκι Isnogood]

Είναι και τέτοια η κλίση του χεριού σε σχέση με τη ταστιέρα, που μόνο που το σκέφτηκα, πόνεσα....