Ένα ηλίθιο ποίημα

[GreekDudeCovers]

Χάθηκα στους στίχους της νύχτας μια φορά
Μέσ'το τραγούδι της καρδιάς που είχα απωλέσει
Μια νύχτα άτοπη, ξενέρωτη, βαριά
Στο βλέμμα αγνώστων έπνιγα μια σκέψη

Ήταν του κόσμου η αναπνοή που ένιωθα
Μια βοή βαθειά μες το μυαλό μου
Μια κραυγή που σφάδαζε να βγεί
Να βγεί να δεί το τέλος μιας περιόδου

Θα ξαναβγώ, θα ξαναπάω στο σκοτάδι
Μην ξανατύχω της ίδιας συντροφιάς
Θα ξανανιώσω αυτό το κέρινό σου χάδι

[x-versous]

Μόνο για ένα ηλίθιο ποίημα δεν το έχω καλό !!!

[GreekDudeCovers]

Σ'ευχαριστώ x-versous

[quasar]

να ξανανιωσω αυτο το κερινο σου χαδι....

μου αρεσε πολυ αυτος ο στιχος και μου θυμισε κατι ...και γενικα το ολο ποιημα...

[Neikos]

ναι ...ενα αθλιο ποιημα....
μπραβο και εις αλλα τετοια αθλια...
να'σαι καλα ρε αντωνη....

[γεροντας]

ναι...απορώ πως εγω ο παν ηλιθιος δεν ειχα σκεφτεί αυτό το ηλιθιο  που με τρώει τα σωθικά ...μα τόσο ηλιθιοτητα που ο κόσμος δίπλα του ειναι μια παρθένα που δεν εχει να περιμένει τίποτα απο την ανατολή του ηλιου του κοσμοκράτορα.
μπορεις βέβαια να ξαναγράψεις πολλά τετοια ηλιθια...κανεις δεν θα το καταλάβει πίστεψε με.