Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: martinos στις 09/03/06, 00:16
-
Άγριες μέρες, παγερές, γιαλιά σπασμένα
που πάνω τους κυλιόμαστε γυμνοί
σού ΄γινα βάσανο κι εσυ πληγή για μένα
κάτσαμε τη ζωή μας στο σκαμνί
Σαλπάραμε με βάρκα την ελπίδα
να φύγουμ΄απ΄τον άγριο καιρό
μα στ΄ ανοιχτά μας βρήκε πάλι καταιγίδα
κι εκεί που σμίγει ο ουρανός με το νερό
εγώ ακόμη μια στεριά δεν είδα
κι άλλο κουπί πια να τραβήξω δεν μπορώ
-
Μικρό και ουσιώδης το ποιηματάκι σου...
Αλλά ο καλός ο καπετάνιος..... στη φουρτούνα φαίνεται....
-
Άγριες μέρες, παγερές, γιαλιά σπασμένα
που πάνω τους κυλιόμαστε γυμνοί
Έντονη εικόνα, ''αιματηρή'' , μου άρεσε.