Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: nimp_music στις 23/06/13, 17:34
-
Τα μάτια είναι ορίζοντες κι ευχές
Ατέλειωτες αγάπες μου μικρές
Ανούσια ήταν τα χρόνια κι οι ζωές
Που χάθηκαν σαν σήμερα στο χθες
Κομμάτια οι ελπίδες μου οι χαζές
Που 'σβησαν σαν παιδιάστικες φωτιές
Ξέμεινανε κι οι στάχτες κι απ' αυτές
Να με γεμίζουν αναμνήσεις και στιγμές
Τι είναι η ζωή; Είναι ο αέρας
Είναι ο ήλιος μιας ανοιξιάτικης ημέρας
Τι είναι η ζωή; Είναι φωνές
Παιδιών που γεύονται του κόσμου τις χαρές
Τα μάτια είναι ορίζοντες κι ευχές
Το ξέρω πάντα όταν εσύ δε φταις
Είν’ τα δικά σου καθρέφτες με ενοχές
Που με στοιχειώνουν όταν δε με θες
Τι είναι η ζωή; Πες μου να μάθω
Τι νιώθεις και τι αισθάνεσαι
Και τότε εγώ ίσως μπορέσω
Ευχές να ντύσω τους ορίζοντες που χάνεσαι
Νίκος Μπόρας