Ψήγμα της Γνώσης

[ισκιος]

Ψήγμα απ΄της Γνώσης τον χρυσό,
του πεπρωμένου μου 
κοσμεί το περιδέραιο.
Του βίου μου έχει γίνει φυλαχτό,
σημάδι αέναο κ΄αιθέριο.

Οι μοίρες μου καθόριζαν για αυτό,
και μέσα μου το είχανε κριμένο.
Εξόρυξη βαθιά απ΄το μυαλό , 
με την σκαπάνη  της επιμονής
βγαλμένο.

Αντίτιμο,να το κατέχω, ακριβό.
Κι' ότι μου θύμιζε το εγώ
να το σκοτώσω.
Παιδί να ξαναγεννηθώ αγνό,
το βλέμμα  μου ψιλά
να το σηκώσω.

Ενέχυρο έχω αφήσει την ψυχή,
την εμπειρία των σοφών
να αγοράσω.
Επιθυμίες και ότι ένιωθα βαρύ
μακριά τα έθαψα
για ν' αποδράσω.

Καμιά δεν θέλω άλλη,απολαβή.
Και η υπερηφάνεια
ας μ' έχει ξεχασμένο.
Έτσι κι αλλιώς, όλα εδώ
θα μείνουνε στη γη .
Και εμένα ας μ' αφήσουν εκεί,
στις ταπεινότητας το θρόνο
εστεμμένο .