Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ε? στις 16/06/08, 23:31
-
Μεσα στο σκονισμενο κρανιο
βραχινοι αντρες
πλατη με πλατη
και χερια απο χωμα.
Ιδιο,
σκοταδι και μυγες.
Ξυραφι ,
στο περιστροφο
αναποδογυρισμενο τραπεζι.
Kαι μεσα στο σκονισμενο κρανιο καπνος...
-Σε μισω,
Φωνη νευρικη
ματια που κλεινουν
και αγρια
γροθια που ξεσπαει
καμπουρα
και μυεις που θυμωνουν.
Μεσα στο σκονισμενο κρανιο
βραχινοι αντρες
πλατη με πλατη.
Ενα αλογο χλιμιντριζει.
-Και εγω.
Φωτογραφιες σκισμενες
χρονος χαμενος ,
εμμονες , ρωγμες
και ιδεες καταμαυρες
λαθη
και ακομα εφιαλτες.
Μια λεξη περνα και σφυριζει σαν τρενο.
Μεσα στο σκονισμενο κρανιο
βραχινοι αντρες
πλατη με πλατη.
Επειτα ,απο οσο θυμαμαι τον λογο τον πηρε η κανη.
-
:-X :-X :-X
-
θεός σχωρέσ'τον και αυτόν...καλό άνθρωπος ήταν... :P :-X RIP .... ;D
-
Τα σπαει τρελλα λεμε!
-
Ε ναι καλέ, για νόμπελ τί λεμε τώρα... ;D
-
μη σας πω και oscar...με παρακαλανε να το εκδωσω αλλα εγω αρνουμαι γιατι μετα θα εχουμε μαζικες αυτοκτονιες ποιητων
που αντιλαμβανονται οτι τα δικα τους δε πιανουν μια μπροστα στα αριστουργηματα μου....(...τι λεω ο μ@λ@κ@ς...)
p.s MIKA ελπιζω το επομενο να σου αρεσει εστω και λιγο , η τουλαχιστον αρκετα ωστε να μην το ειρωνευτεις...