Χαμένος στόχος;

[gkou]

Μικρά παιδιά ,σαν μια ομάδα ξεκινήσαμε
το όνειρό μας το κοινό να κυνηγήσουμε.
Ούτε για αστείο, μια στιγμή δε φανταστήκαμε
πως μια παγίδα θα μας κάνει να χωρίσουμε.

Άραγε χάσαμε το στόχο στην πορεία
και σ' άλλα σκόρπια μονοπάτια μπερδευτήκαμε;
Κανείς μας τώρα δε θα γράψει ιστορία,
στου εγωισμού μας το λιμάνι ναυαγήσαμε.

Πάγωσε ο χρόνος,σα ρολόι ξεκουρδίστηκε,
τα βήματά μας μες στη λάσπη μας βουλιάξαμε.
Στο άδειο βλέμμα η ενοχή μας ζωγραφίστηκε
για όλα εκείνα που στο τέλος δεν ταιριάξαμε.

Άραγε χάσαμε το στόχο στην πορεία
και σ' άλλα σκόρπια μονοπάτια μπερδευτήκαμε;
Κανείς μας τώρα δε θα γράψει ιστορία,
στου εγωισμού μας το λιμάνι ναυαγήσαμε.

[Crool]

Αυτό θα μπορούσε να ισχύει για τις περισσότερες πρώην παιδικές παρέες! Ωραίο γεωργία!

[gkou]

Σε ευχαριστώ Νικόλα!Αυτό ήταν καθαρά βιωματικό.Εύχομαι και ελπίζω να μη συμβαίνει και σε άλλους!

[kuiper]

Ισχύει πάντα Νίκο. Τα ναρκοπέδια υπάρχουν και δεν φαίνονται.

Σε όλους μας συμβαίνει Γεωργία. Τα παιδικά όνειρα μοιάζουν με τις ανθισμένες κερασιές.
.............................................................................

Στο άδειο βλέμμα η ενοχή μας ζωγραφίστηκε
για όλα εκείνα που στο τέλος δεν ταιριάξαμε.

Εξαιρετικοί στίχοι.

[ivikos]

...Στο άδειο βλέμμα η ενοχή μας ζωγραφίστηκε...
Υπέροχος στίχος Γεωργία!!!!
και στο σύνολό του, μια διαπίστωση που βρίσκει πολλούς σύμφωνους!!!!
Να 'σαι πάντα καλά!!!!!!

[gkou]

Γιάννη, Θανάση, σας ευχαριστώ πολύ!