Όνειρο Παραλόγου

[Ierifili]

Ήρθες εχθές σαν όνειρο
στον ύπνο μου νοσταλγικά
σε μια στιγμή, σε μια πνοή
μου ‘φερες όνειρα γλυκά.


Ήρθες εχθές σαν όνειρο
γλυκιά ψιθύρου ανάσα.
Κλειδί χρυσό ξεκλείδωσες
της λογικής τα κάστρα.



Πάρε με σ’ ένα όνειρο παράλογο
κι ότι δεν μπόρεσα, τ’ αφήνω πίσω.
Κράτησε της ζωής μου το άλογο
Φίλα με εδώ, γλυκά να ξεψυχήσω.



Ήρθες εχθές σαν όνειρο
αγάλλιασε η ψυχή μου
Ξύπνησες μνήμες της σιωπής
που έκρυβε η ζωή μου.


Ήρθες εχθές σαν όνειρο,
σαν φως, σαν καταιγίδα.
Λυπήθηκαν τα όνειρα
που έγιναν παγίδα.

[Zikis]

ΙΣΩΣ(το τονιζω) λιγο βιαστικο σε ορισμενα σημεια αλλα εχει αναλαμπες που σκεπαζουν καποιους στιχους. Συνεισε να γραφεις

[Ierifili]

Σ ευχαριστώ. Θα συνεχίσω.

[vert]

   Βέβαια δε μου πολυαρέσουν αυτά τα θέματα στα τραγούδια -ίσως επειδή είναι κοινότυπα και χιλιοειπωμένα- άλλα θα σταθώ στα τεχνικά μέρη...
   Επαναλαμβάνεις συχνά κι άσκοπα τη λέξη "όνειρο"-"όνειρα"-"υπνος"... το ρεφραίν και την 4η στροφή δεν τα πολυκαταλαβαίνω... τι εννοείς "να κρατήσει της ζωής σου το άλογο"? ούτε τις "μνήμες της σιωπής"...χμμ μπορεί και να `χεις δίκιο, δεν ξέρω.
 Οι ρίμες σου είναι πολύ "όμοιες".... νοσταλγικά-γλυκά, παράλογο-άλογο, ψυχής μου-ζωής μου, καταιγίδα-παγίδα...
 Άλλαξε τη λέξη "όνειρο" στην αρχή κάθε στροφής με τη λέξη "Άγγελος" ας πούμε... 
   
   αυτά στα έγραψα γιατί βλέπω πως έχεις κι ευαισθησία και δυνατότητα να γράψεις καλύτερα. 
            
Φιλικά…               Καλώς ήλθες !

[Ierifili]

Ευχαριστώ για τη βοήθεια. Να 'στε καλά!