Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Θέματα - Mps88

Σελίδες: [1]
1
Να 'ξερα ποιοι με μισούν
κι αν φαντάζομαι πώς μοιάζουν
στα υπόγεια που συχνάζουν
κρύβομαι μήπως φανούν

Να 'ξερα ποιοι μ' αγαπούν
αν υπάρχουν θα 'ναι λίγοι
θαλασσόψαρα στη λίμνη
που τους μέλλει να πνιγούν

Να ΄ξερα ποιος ειμαι εγώ
τί ζητάω, που πηγαίνω
σ' άδειους δρόμους ξαποσταίνω
σε γεμάτους προσπερνώ

Κι αν δεν γνώρισα ουρανό
θρυμματίζω τον καθρέφτη
εαυτέ μου γλυκοψεύτη
ούτε εσένα αγαπώ

2
Στην άκρη της χαράς
κι ανάμεσα στην πλάνη
έδεσα στο λιμάνι
μιας πάγιας μοναξιάς

Στην άκρη της σιωπής
στον θόλο ενός ονείρου
σκιές του παραθύρου
στέκονται αποβραδίς

Μου κρύβουνε το φως
δίχως φτερά αλωνίζουν
εκείνοι που ελπίζουν
πλανώνται διαρκώς

Ταξίδεψα βουβά
σε σκοτεινές πλατείες
ενοχικές μανίες
πίσω απ'το παραβάν

Και τώρα στο σταθμό
τερματικά βαγόνια
οι άνθρωποι σαν πιόνια
γεμίζουν το κενό

Κοιτάζω στις γραμμές
χάνεται τ'όνειρό μου
στοίχειωσε το παρόν μου
κι απέμεινε το χθες


Στους φίλους που έχασα.
Mps

3
Είδες το φως να ξεγλιστρά μα αλλού κοιτάς
όνειρα χτίζεις στα κρυφά και τα γκρεμίζεις
γύρω απ' τους ήλιους που σε έκαψαν γυρίζεις
και τα σκοτάδια που σε φθείρουν αγαπάς

Αφήνεις σκέψεις στο κατώφλι να προσμένουν
και πόρτα ανοίγεις σε νεράϊδες παλιές
ότι ομολόγησες σε κράτησε στο χθες
κι ας άναψες μεσονυχτίς φάρους σβησμένους

Δεν υπολόγιζες αυγές και δειλινά
βγήκες ανέγγιχτος μες απ' την τρικυμία
μα αντί να κόψεις των δεσμών σου τα ηνία
στοίβαξες φόβους σε μπαούλα αδειανά

Πίσω απ' τα φώτα ξεδιπλώνεται μια αλήθεια
κυλάει ο χρόνος σαν αδάμαστο ρυάκι
καμπάνες ήχησαν στης λήθης σου την άκρη
βουβός ο αέρας που ανασταίνει αποκαΐδια


Υ.Γ. Για όσους επιμένουν να βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο, ακόμη κι αν κάποιες φορές μπορεί να έχουν δίκιο.

4
http://manosxydous.blogspot.gr

Έφτιαξα ένα ιστολόγιο για τον αγαπημένο καλλιτέχνη και πάλαι ποτέ τραγουδοποιό των Πυξ Λαξ, Μάνο Ξυδούς.Περιλαμβάνει τη βιογραφία, την προσωπική δισκογραφία του, τις συμμετοχές του σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών, συνεντεύξεις και αφιερώματα για αυτόν,τις παραγωγές του κ.α. Ο λόγος για τον οποίο έγινε το εν λόγω ιστολόγιο είναι απλά επειδή πιστεύω ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε, ειδικά ανθρώπους που προσέφεραν απλόχερα στη μουσική. Θα αναρτώνται συχνά διάφορα τραγούδια από την προσωπική του κυρίως πορεία, αλλά και όσα έχει γράψει κατά την πορεία του με το συγκρότημα.
Όποιος ενδιαφέρεται, ας το επισκεφθεί, και ας γίνει μέλος (αν φυσικά έχει account του google - youtube)...!!

Αυτά.Ευχαριστώ.
Mps

5
Ήθελα σε άλλο ουρανό να ταξιδέψω
φτερά να ανοίξω κι αν δεν είχα να κεντήσω
στου δειλινού τις μυρωδιές πριν καταλήξω
τα λάφυρά μου στην ομίχλη να ξοδέψω

Όμως δεν είδα κοντινό ουράνιο τόξο
κι ας πρόσεξα πέρα βαθιά κάποιαν αχτίδα
ήταν θαμμένη από χρόνια η πυξίδα
τότε που αγόραζα ελπίδες όσο-όσο

Νύχτες υγρές, και σιγασμένες οι καμπάνες
τέσσερις τοίχοι δεν ξεπλένουν μια αυταπάτη
της φαντασίας μου παρέλυσε το άτι
και πες μου πως θα ξεχαστώ με άλλες πλάνες

Ορμητική μου σκέψη, παρέσυρες και 'μένα
τώρα αδειάζω δυο φορτία με αναμνήσεις
της μοναξιάς τόσες βραδιές ''ήξεις αφήξεις''
στέγνωσε τ' όνειρο σε λόγια ειπωμένα

Μικρέ μου φίλε, υστερόβουλε εαυτέ μου
φύσα τη στάχτη να καλύψω τα σημάδια
προτού οι μέρες μου σαλπάρουν σαν καράβια
ας έχω με το μέρος μου, φορά του ανέμου

6
Καλησπέρα.
Έφτιαξα ένα νέο ιστολόγιο για τους φίλους των Πυξ Λαξ.
Έχει αρκετές πληροφορίες.
Όποιος ενδιαφέρεται, εδώ είναι το link να το επισκεφθεί:

http://pyx-lax.blogspot.gr

Ευχαριστώ.

7
Καλησπέρα. Έχω μια ηλεκτροακουστική κιθάρα Yamaha FX-310 και μου ταστάρει ο ήχος στα 2-3 πρώτα τάστα πολύ έντονα, και δεν μπορώ να παίξω. Θέλω να αλλάξω αυτά τα πρώτα 3 τάστα, ξέρει κανείς πού μπορώ να βρω κατάστημα να τα αλλάζει και περίπου σε ποια τιμή...? Άν αποφύγουμε το κέντρο Αθήνας θα με βοηθούσε, καθώς μένω Βορειο Ανατολική Αττική...Άν ξέρει κανείς κάποιο κατάστημα σε άγιο στέφανο-κηφισσιά-μενίδι κτλ θα με βοηθούσε...
Ευχαριστώ.

8
Καλησπέρα.
Ψάχνω καβαλλάρη (nut) για ηλεκτροακουστική κιθάρα Yamaha FX-310, γιατί μου έσπασε ο προηγούμενος...και δεν βρίσκω πουθενά..βρήκα κάτι πολύ μεγαλύτερους σε μήκος, που δεν κάνουν.
Οι διαστάσεις που θέλω είναι : μήκος : 45mm, πλάτος : 4,5-5mm , και ύψος : 5mm
Όποιος γνωρίζει που θα βρω ας βοηθήσει.
Ευχαριστώ.

Mps

9
Φόρεσα ένα χαμόγελο ψεύτικο σαν χρυσάφι
και στα όνειρά μου φόρτωσα επίπλαστες χαρές
διατήρησα ανεκπλήρωτες εικόνες και ενοχές
με κάθε ελπίδα υγρό κερί που έπαψε να ανάβει

Έδεσα τη γραβάτα μου με κόμπους θλιβερούς
τόσο που πίστεψαν πολλοί αυτόχειρας πως ήμουν
με ενέχυρο το τίποτα σε αντάλλαξα σιωπή μου
και απ' τη βουή σου κράτησα λίγους και τυχερούς

Εσύ μικρέ καθρέφτη μου γιγάντωσες το λίγο
πνίγοντας βαθυπέλαγα σωρούς του αληθινού
ξεπούλησες μισοτιμής παράγωγα του νου
και ράγισες στην θέαση χάρτινων ηλιαχτίδων

Οι γύρω κράτησαν σφιχτά το κάθε σου γιατί
αλλά απαντήσεις έδωσαν σε άδειες ερωτήσεις
ήταν η έσχατη ποινή στη λησμονιά να ζήσεις
αφού προτίμησες το όνειρο αντί για τη στιγμή

10
Αντίκρι σ'άγνωστα φαντάσματα πενθείς
και απέναντι πεζόδρομοι γεμάτοι και αδειανοί
ότι κι αν κρύψει η λήθη στη ρουλέτα θα φανεί
μα στην επόμενη ζαριά το ξέρεις, θα σωθείς

Όσο αφόριζες παλιές αλήθειες της στιγμής
χάρτινα λάβαρα υψώνοντας σε νότο και βορρά
τότε ο χρόνος έτρεχε μπροστάρης σιωπηρά
ευνούχος στ' όνειρο αυτό, κατάντησες νωρίς

Δίχως σταγόνα, καταρράκτη δεν θα βρεις
αναζητώντας την αλήθεια σ'άλλη διάσταση
αν τελειώσει με πνιγμό αυτή η παράσταση
μονάχα τότε θα 'σαι σίγουρος πως ''ζεις''.

Mps

11
   
Διέγραψα  απ'τη σκέψη μου άχρηστα δεδομένα
τράβηξα  άπειρες γραμμές για να ενώσω τ'άστρα
δυο  λόγια στην συνείδησή μου κράτησα χαραγμένα
ήρθε  επιτέλους ο καιρός να απαλλαχθώ απ'τη μάσκα

Δεν  έψαξα με μουσική αλήθειες να ξεθάψω
Ούτε  σ’ απόκρυφα στενά και σε τοιχογραφίες
Προσπάθησα  στο ψεύτικο σήμερα να σωπάσω
Και  στα όνειρά μου διέπραξα γιγάντιες νοθείες

Βλέποντας  πίσω μου φωτιές να μου φορτώνουν λάθη
έσβησα  απ' το τετράδιο τους στίχους που 'χα γράψει
αναρωτήθηκα  στο χθες πριν με προλάβει η στάχτη
αν  πια αξίζει να απαντώ το ‘’ναι’’ και το ‘’εντάξει’’

Και  εσύ μετάνιωσες σκληρά τα ''όχι'' που δεν είπες
κρύβεις  μπροστά σε κάμερες την κάθε σου αλήθεια
σε  ματαιόδοξες στιγμές έχασες και ότι είχες
και  όταν αλλάζεις σκηνικά παίζονται έργα ίδια

Όλοι  τριγύρω βιάζονται και προσπερνούν το τέρας
φθάνοντας  σε έρημους γκρεμούς με πλάτη γυρισμένη
πριν  ξημερώσει κρύβονται πίσω απ’ το φως της μέρας
και  μπρος στη λάμψη στέκονται ωραίοι κοιμωμένοι

Mps

Υ.Γ.: Όποιος έχει άποψη,ας γράψει κάτι.

12
  •    
    Οι στίχοι είναι ενός φίλου...
    Μάχη
    Εισαγωγή : Dm
    Dm                Am
    Χρόνια στο ίδιο  παιχνίδι
    Dm              Am
    στα 'φάγαν όλα αυτοί
    Dm               Gm
    και το χειρότερο  απ'όλα
    Am                Dm
    σου πήραν και την ψυχή
    Dm              Am
    Τώρα μονάχος παλεύεις
    Dm               Am
    απ'το παιχνίδι να  βγεις
    Dm                Gm
    πέφτεις σηκώνεσαι  τρέχεις
    Am              Dm
    ψάχνεις εσένα να βρεις
    Gm      Dm           Am      Dm
    Η μάχη αυτή δεν έχει  τέλος και αρχή
    Dm       Am      Gm       Dm
    είσαι νεκρός παντού  και συνεχώς
    Dm                 Am
    Κανείς δε νοιώθει  εσένα
    Dm          Am
    ούτε ο ίδιος εσύ
    Dm                  Gm
    φίλος ο φόβος σου  μοιάζει
    Am                 Dm
    σκοτάδι σκεπάζει τη γη
    Dm                    Am
    Εσύ 'σαι η μόνη σου  ελπίδα
    Dm                    Am
    η λύση στο πρόβλημα  αυτό
    Dm                Gm
    κόψε τη μαύρη σου ρίζα
    Am                Dm
    ζήσε μ' αγάπη γι' αυτό
    Gm      Dm       Am         Dm
    Η μάχη αυτή δεν έχει  τέλος και αρχή
    Dm       Am      Gm     Dm
    είσαι νεκρός παντού  και συνεχώς
    (Κλείσιμο)
    Gm - Dm - Gm
    Gm - Am - Dm
    {Στίχοι  : Δ.Φ.
    Μουσική  : Mps}

13
Νέα ιστοσελίδα για τους Πυξ Λαξ

http://pyxlax.20fr.com

Αξίζει,δείτε την...

14
Το κορίτσι του Σεπτέμβρη

Στους ήχους των κυμάτων χάνεσαι
στα ακρογυάλια των καημών
το γκρίζο βλέμμα σου απλώνεται
ως πέπλο των ωκεανών

Στα βάθη της βουής σου πνίγομαι
μέσα σε σκέψεις μου κρυφές
σκιές τα μάτια σου που κρύβουνε
τις περασμένες μου πληγές

Και στο ξημέρωμά σου σβήνω
σαν να 'σουνα του ήλιου φως
στις νύχτες σου σημάδια αφήνω
γεμίζει άστρα ο ουρανός

Μεσ'την αρμύρα σου πλανιέμαι
στη θάλασσά σου κολυμπώ
σ'αναζητώ όσο κι αν σ'έχω
μα όταν σε χάσω θα σε βρω

Και στο ξημέρωμά σου σβήνω
σαν να 'σουνα του ήλιου φως
στις νύχτες σου σημάδια αφήνω
γεμίζει άστρα ο ουρανός

Mps

15
Ναυάγιο

Δεν το προφταίνω το καράβι το ξέρεις
είδα τη νύχτα τις ελπίδες να σβήνουν
και οι μέρες ξέφυγαν εμπρός μου στο κύμα
έπνιξε η θάλασσα νησιά πριν βαθύνουν

Κλειστήκαν οι άνθρωποι στις μάκσες του δήθεν
όσο τους βλέπω πιο πολύ με θαμπώνουν
βοήθησέ με άπλωσέ μου το χέρι
της κοινωνίας τα σωσίβια λιώνουν

Είναι μικρό το ταξίδι που κάνεις
μα πιο μικρός είναι ο κόσμος που ζεις
απ'το λιμάνι πια δεν φεύγουνε πλοία
έρχονται ώρες απουσίας και σιωπής

Mps

16
ΒΑΓΟΝΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ...

Σχεδίες είμαστε αρμενίζουμε τα πέλαγα
& μεσ'τις θάλασσες νησιά αναζητάμε
θυμήσου μόνο μία φράσούλα που σου έλεγα
πως οι ανθρώποι σαν τα πουλιά σε παρατάνε

Άνεμοι όλοι οι αγγέλοι που μας φτιάξανε
στα σταυροδρόμια της ζωής μας κυνηγούν
τί & αν ότι είχαμε σ'αυτή την γη το χάσαμε
μας περιμένουν σ'άλλους κόσμους να μας βρουν

Κύματα πάρτε με στα βάθη σας να ζήσω
αφού τα ουράνια στα σύννεφα κρυφτήκαν
έλιωσα στο όνειρο που ήθελα να σβήσω
μα όλοι οι φίλοι μου σε μια βραδιά χαθήκαν

Τα χρόνια άδεια από ζωή γεμίζουν χρώματα
φύλλα που πέφτουν στους χειμώνες των καιρών
απόψε αγγίζω στην ανάμνηση σου αρώματα
μα απ'τη σκέψη σου ξανά είμαι απών

Κύματα πάρτε με στα βάθη σας να ζήσω
αφού τα ουράνια στα σύννεφα κρυφτήκαν
έλιωσα στο όνειρο που ήθελα να σβήσω
μα όλοι οι φίλοι μου σε μια βραδιά χαθήκαν

Βαγόνια είμαστε στα τρένα της γραμμής
άδεια από κόσμο τις νύχτες δίχως φως
κάθε μια στάση μας ελπίδα της φυγής
σε κάθε τέλος & αρχή συνέχεια θα 'μαι μοναχός

Mps

17
Παιδιά αν με βοηθούσατε θα ήταν χρήσιμο...Ψάχνω τα ακόρντα για το ''Sandrina''
των Dreamer and the full moon (μετξύ άλλων Μάνος Ξυδούς)...Όποιος καταφέρει και τα φτιάξει ας μου τα στείλει είτε στο e-mail μου pixlaxic@yahoo.com είτε ας τα γράψει εδώ ως απάντησει με τις συγχορδίες...
Walking down the street

  leaving all of them behind
  thinking about of me
  and the times of life
 
  I can’t see her face
  I can’t see her eyes
  but I can breathe your breath
  i can paint your smile
 
  Sandrina, Sandrina you’re touching me   now
  Sandrina, Sandrina around
  Sandrina, Sandrina you’re stalking me   now
  Sandrina, Sandrina oh Lord
 
  Lay me down on your empty road
  many dreams fly out
  you made me a wind of love
  tell me how, tell me how
 
  In a second life
  face, full of love
  souls dressed black sun
  death never comes
 
  Sandrina, Sandrina you’re touching me   now
  Sandrina, Sandrina around
  Sandrina, Sandrina you’re stalking me   now
  Sandrina, Sandrina oh Lord
 
  Walking down the street
  leaving all of them behind
  thinking about of me
  and the times of my life
 
  In a second life
  that is full of love
  souls dressed black sun
  death never comes
 
  Sandrina, Sandrina you’re touching me   now
  Sandrina, Sandrina around
  Sandrina, Sandrina you’re stalking me   now
  Sandrina, Sandrina oh Lord

Ευχαριστώ..
Mps

18
ΔΕΙΛΙΝΑ ΣΤΟ ΦΩΣ
   
                C                      G
Λίγο το φως απ'το δωμάτιο που μπαίνει
              Dm                   F
οι ηλιαχτίδες απ'τη σκέψη σου περνούν
                C                     Em
πολλά τα όνειρα που τ'άγγιγμά σου σέρνει
                Dm                       Am/Em
& οι αναμνήσεις μου μαζί σου δε γερνούν

Οι νύχτες δούλες σ'έναν πόθο μου κρυμμένο
& τα τραγούδια ένα πέρασμα σβηστό
μόνο τα χείλη σου με κάνουν ν'ανασαίνω
μόνο τα μάτια σου να βλέπω ουρανό

Πατώ τα χνάρια σου σε κάθε παραλία
σαν περιμένω την ανάσα σου βοριά
βρίσκω σε σένα της ζωής μου την ουσία
ταξίδια κάνω στην ψυχή σου μακρινά

Τα φώτα σβήνουν & τ'ακούσματα σωπαίνουν
η νύχτα πέφτει & καλύπτει το στενό
μη με αφήσεις τώρα που όλα αργοπεθαίνουν
αγάπησέ με μακριά σου θα χαθώ & εγώ



Mps

19
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ε
« στις: 09/04/10, 13:28 »
Ε

Σε συναντώ μες του κρυμμένου ονείρου την φωτιά
μα δεν σε σβήνω προσπαθώντας με τη φλόγα σου να δω
κάθε ουρανό που απέναντί σου στοιχειωμένο με κρατά
κάθε παράθυρο ελπίδας που ο χρόνος άφησε ανοιχτό

Αφήνοντας της σκέψης μου τα σύνορα σβηστά
χαράζω μ'όνειρα χιλιάδες του προορισμού σου διαδρομές
χωρίς πυξίδα ακολουθώ την διαδρομή του πουθενά
γιατί αν σε συναντήσω εκεί ξανά δεν θα χαθείς ποτές

Κατοίκησες με τρόπο μαγικό στην άλλη ομορφιά
στη σκεπασμένη απ'του πυθμένα τον ορίζοντα γαλήνη
σε άγγιξα και απ'το άγγιγμα μετοίκησες ακόμη πιο βαθιά
κύλησε η πέτρα στην πλαγιά και λησμονιά σου αφήνει

Πια όμως άνοιξες διάπλατα φτερά για να πετάξεις
στους ουρανούς που σου έκρυψα και τόσο αγαπάς
μα αν θελήσεις μια αυγή εσένα να κοιτάξεις
το βλέμμα σου στη θάλασσα-καθρέφτη να γυρνάς


Mps

20
ΟΡΑΜΑΤΑ

Χάραξαν τα πουλιά ξανά το ηλιοβασίλεμα
φύτεψα το λουλούδι που ‘κρυψα το όνομά σου
σκέπαζε άμμος της σιωπής τον ήχο των κυμάτων
σβήστηκαν οι επιγραφές στα ρόδινα μαλλιά σου

Χρώματα γέμιζε η αυγή όσο η νυχτιά χανόταν
τα ρούχα μου ξεθώριαζαν στο πέρασμα του χρόνου
& όσο οι σταγόνες της βροχής γλυκά σε νανουρίζαν
οι μελωδίες ταξίδευαν σ' άγια πελάγη εμπρός μου

Και όπως στα φώτα βράδιαζε κάτω στο περιγιάλι
τότε έμαθα να νοσταλγώ βραδιές παλιές που χάνω
πόσες φορές ανάσανα κάτω απ' τις λεύκες πες μου πόσες
όταν το πίστεψα βαθιά πως ουρανούς δεν φτάνω

Έτρεξαν δάκρυα στεγνά στις παρυφές του Οκτώβρη
τα κυπαρίσσια κρύψανε τα πρόσωπα του αγγέλου
πίσω απ' τα όρη τα λευκά ο ήλιος δεν φαινόταν
στης λησμονιάς το χάραγμα τα όνειρα ανατέλλουν

Οραματίζομαι απέραντα ταξίδια μακρινά
πετάγματα σε υψίπεδα  της νιότης ξεχασμένα
μα όλα αγγίζουν τη στεριά & σέρνονται στο χώμα
γιατί στους ώμους κουβαλώ φτερά μαρμαρωμένα


Mps

 

21
ΟΙ ΣΙΩΠΕΣ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ

Φυλάκισα ποτάμια & ερωτεύτηκα βουνά
στέριωσες δάκρυα στα μαραμένα μου ακρογιάλια
πάγωσε το νερό δεν τρέχει πια κοκαλωμένο
& απ' τα λιμνάζοντα νερά των αναμνήσεων ξεδιψάς

Πλάϊ στα φώτα της σελήνης η νύχτα ξαγρυπνά
πλάϊ στη νιότη σου τα πρωινά νυχτώνουν
τα χρώματα των πουλιών να αντικρίζεις τα χαράματα
όταν στης μοναξιάς τα μονοπάτια περπατάς

Δεν άκουγες τα λόγια μου όταν σώπαινα
τη σιωπή μου όταν μιλούσα δεν την άκουγες
σε κρυφές στοές εξαϋλώθηκα & άνεμος έγινα
μα αερικό δεν έγινες ναρθεις κοντά μου να πετάξεις

Στις αφηρημένες σου κραυγές κρυφά σιγώ
& γαληνεύει της μοίρας μου το ατέλειωτο ναυάγιο
μέσα απ' τις τρικυμίες επιβιώνω δίχως των Θεών το χάρισμα
μα εσύ φλόγες γεννάς το παρελθόν να κάψεις

Γέρασε το δένδρο της μικρής πλατείας
είναι για σένα χρόνια σαν να 'χουν από τότε περάσει
πως να μην νιώθω τη λεηλασία της ανάγκης μου
πως να πετάξω πιο ψηλά απ' τον βυθό

Κατρακυλάει κάθε αυγή σαν κοιλάδας πέτρα
ταυτίζομαι με τους καιρούς & άνεμος γίνομαι ξανά
ποτέ δεν θα ξεχάσω τα φωτεινά σου μάτια
πριν ανατείλει ο ήλιος στη λάμψη τους θα τυφλωθώ


Mps

22

ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ

Δεν ξημερώθηκαν τα έρημα σοκάκια στις αυλές
στην μαύρη βρύση τρεμόσταζαν ανάσες
βράδια κρυφά γεμίζαν τ' άδεια τα υπόστεγα
δίκοπα όνειρα που σχίσανε πανιά

Ορίζοντες θαμμένοι σε μια μονάχα απόχρωση
από την ευωδιά του στεναγμού σου χρώμα
& όταν στερεύαν οι πηγές στων ουρανών τις λίμνες
ποτάμια ρέαν στα δικά σου δειλινά

Ήταν τα δάκρυα φωτιά στις γκρίζες μέρες
σαν τότε που 'ρθες να με βρεις στη μοναξιά
αντιλαλούσαν ξένα λόγια απ' τα χείλη μας
όμως οι νύχτες πέφταν στις πλαγιές που νοσταλγούσα

Κάτι δεν φάνηκε στων ήλιων τις σκιές που έλαμπαν
βουνά βουτούσαν στις δικές σου ακρογιαλιές
μέσα απ' τα κύματα το βλέμμα σου σχημάτιζαν
στο είχα πει & ας το ξεχνάς πως σ 'αγαπούσα

Μα & αν ποτέ ξανά δεν σε αγγίξω όπως τότε
το χώμα αυτό κάτω απ' τη βρύση θα ανασαίνει
& τα βουνά θα γίνουνε νησιά στις θάλασσες να κατοικείς
όσο η ψυχή μου θα πεθαίνει, όσο η ψυχή μου θα πεθαίνει...


Mps

Σελίδες: [1]