Σελίδες:
  • #1 από Μιχάλης13 στις 03 May 2009
  • Πήρες εσύ το δρόμο σου
    και γύρισα εγώ στη μοναξιά μου .
    Μα ίσως θυμάσαι κείνο το βράδυ
    που μείναμε οι δυο μας στο σκοτάδι
    και σου ‘χα ανοίξει την καρδιά μου .

    Θυμάμαι μου ‘λεγες  μη κλαις
    κι ύστερα κλαίγαμε μαζί .
    Δε φταις μου έλεγες, δε φταις
    που το όνειρο σου πια δε ζει .
    Κι ας ήμασταν μαζί .

    Πήρες εσύ ξανά το δρόμο σου
    και γύρισα στης θλίψης τα λημέρια .
    Μα ίσως θυμάσαι κείνο το βράδυ
    που μείναμε οι δυο μας στο σκοτάδι
    και ενώσαμε σφιχτά τα χέρια .

    Θυμάμαι μου ‘λεγες  μη κλαις
    κι ύστερα κλαίγαμε μαζί .
    Δε φταις μου έλεγες, δε φταις
    που το όνειρο σου πια δε ζει .
    Κι ας ήμασταν μαζί .
       
  • #2 από Anemos στις 04 May 2009
  • Αγαπάς αυτό που κάνεις (να γράφεις τραγούδια) και αυτό βγαίνει. Εκτιμώ το οτι δεν γραφεις απλώς για να γράφεις.
  • #3 από Kelly Z στις 01 Jun 2009
  • Πολύ όμορφο.....
  • #4 από Μιχάλης13 στις 02 Jun 2009
  • Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά που ξεθάψατε και σχολιάσατε αυτούς τους στίχους !
Σελίδες: