Dream Theater - Black Clouds & Silver Linings

[Spell@lchemist!]

2 ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ TRACKS ΤΩΝ THEATEEEEER


mms://195.245.168.21/rtpfiles/audio/wavrss/at3/310195_44244-0904170033.wma  μπειτε στο λινκ αυτο,και μολις σας ανοιξει τον media player η οτιδηποτε αλλο,πηγαινετε στα 16 λεπτα,οπου ξεκιναει το Rite Of Passage

και

http://ww1.rtp.pt/programas-rtp/index.php?p_id=1068&e_id=&c_id=3&dif=radio&dataP=2009-04-16%2001:17:00

μπειτε εδω και περιμενετε μεχρι τα 14 λεπτα,οπου θα παιξει το A Nightmare To Remember!!!!

[ag313]

Μαλιστα μαλιστα..
τα 22.5 λεπτα αθροιστικα μου φανηκαν πολυ πιο ενδιαφεροντα κ ευχαριστα απ το SC. λογω των μελωδικων γραμμων.. Αλλα πρεπει να αρχιζουν να περιοριζουν τα σολο πια..

[Spell@lchemist!]

Μαλιστα μαλιστα..
τα 22.5 λεπτα αθροιστικα μου φανηκαν πολυ πιο ενδιαφεροντα κ ευχαριστα απ το SC. λογω των μελωδικων γραμμων.. Αλλα πρεπει να αρχιζουν να περιοριζουν τα σολο πια..

το ιδιο πιστευω και γω μεχρι τωρα...βεβαια δεν τα εχω ακουσει και πολυ...αν θυμαμαι καλα παλι με ξενερωσε ο ruddess στο Rite Of Passage σε καποιο σημειο που απλα παραγει βαβουρα...(η χαζους ηχους)
anyway,περιμενω και τα αλλα κομματια,αν και μεχρι τωρα ειμαι χαρουμενος και ελπιζω πως στο τελος θα ειναι ενα ΠΟΛΥ καλο album,με περισσοτερες βλεψεις απ το SC

[Joevaicci]

Άκουσα μόνο το Α Rite of Passage και δεν είμαι σε φάση για να εκφέρω γνώμη. Καλό κομμάτι προφανώς, αλλά δε ξέρω

Ίσως να με χάλασαν πολύ οι μλκίες του Rudess. Ειδικά το δεύτερο μέρος του σόλο του είναι σα να προσπαθεί να γ@μ***ει το κομμάτι

Κατά τ' άλλα μ άρεσε πολύ το SFAM vibe (κυρίως λόγω drums) meets Metallica meets In the Name of God.Για πολύ καλύτερη ποιότητα κατεβάστε τα κομμάτι απο Pirate Bay. Καμία σχέση ο ήχος. Φοβερή παραγωγή btw

[Serviani]

Ίσως είμαι απο τους τελευταίους που θα έλεγαν κάτι άσχημο για αυτή τη μπάντα όντας φαν τους απο το '93-'94 εώς σήμερα.
Έυχομαι τα υπόλοιπα τραγούδια να με διαψεύσουν γιατί αυτά τα δύο που άκουσα δεν είναι τίποτα άλλο απο left overs του systematic chaos.
Eν αναμονή λοιπόν...

[TheVrachnoprofiter]

Απογοήτευση... το Nightmare to Remember κάπου πάει να γίνει ενδιαφέρον αλλά το χάνει μετά από λίγο. Κρίμα...

[Joevaicci]

"Rich Wilson, author of the official Dream Theater biography, ‘Lifting Shadows’, has penned the Hammer track-by-track of their latest album, ‘Black Clouds And Silver Linings’.

A Nightmare To Remember

Opening with a creepy piano introduction before some dark and imposing chords, some truly blistering kick drums appear before a weighty riff takes control. A few minutes on, and the headlong pace breaks into a lighter guitar motif, before another guitar melody drifts in. LaBrie’s vocals sound controlled and as with the rest of the album, this is Dream Theater sounding just so much bigger than before. This song lasts a mesmerising sixteen minutes, but at no time does it sound contrived or laboured. With that amount of time to play with, the track has a flurry of time signature changes. John Petrucci is inspired and delivers a fret melting solo nine minutes in, directly followed by keyboard wizard Jordan Rudess cranking out some crazy riffs of his own, before the pair trade off licks and unisons. There are a few of the growling vocals that caused a certain amount of controversy on their last album Systematic Chaos, but they are fleeting and quickly disappear as more curveballs are thrown in. Some typically wacky Jordan Rudess melodies take the track in a new direction before a more explosive version of the original riff from all of ten minutes ago returns. For an opening album tracks, it’s an enthralling and exhausting musical journey.


A Rite Of Passage

How can you follow a song that’s sixteen minutes long? How about one that extends to eight and a half? There’s an eastern influence in the calm guitar opening which lasts for a matter of seconds before catchy riffs take over. Again there are a few growling vocals in there that might raise a few eyebrows. The chorus is a true arms-aloft anthem, which is no doubt why an edited five-minute version has been chosen as the album’s lead single. The production is also noticeably slick and James LaBrie hasn’t sounded this solid in years. Two thirds of the way in, a new ferocious riff grabs you by the shirt and throws you in another unanticipated direction. Petrucci delivers another killer solo in a flurry of tempo changes. He then passes the baton to Jordan Rudess who produces some hyperactive fingerwork of his own. This song encompasses everything that Dream Theater detractors loathe but everything that their fans will adore.


Wither

Wither is a break from all the intensity, with a five-minute ballad that’s harmonious and intensely hummable. Much like Vacant on the band’s Train Of Thought album it’s a welcome intermission. There’s even a string section accompanying the immediately infectious chorus and it’s likely to appeal to old-school DT fans. This leads into a lilting piano section before Petrucci provides an almost Brian May like triumphant, song-ending solo.


The Shattered Fortress

This is the final piece of the so-called AA saga, which has seen a musical and lyrical of linking of tracks spread over the last few albums. It will eventually be fixed to the end of Repentance to form a gargantuan concept album to be performed live. The track opens with its own distinctive riff before nodding at the musical motifs from the previous songs in the piece. There are some truly juddering riffs as well as a fleeting return of those growling vocals that might have some fans (who want Dream Theater to sound like Dream Theater and not Opeth) questioning the band’s motives. There’s a muscular reprise of the opening riff from The Root Of All Evil before another change of pace to an almost symphonic, film-score section. There are more melody changes and frenetic keyboard workouts before the track breaks down into a wonderfully clean guitar sound. It’s another exhilarating and unremitting twelve-minute ride.


The Best Of Times

This opens with a beautifully mellow piano motif, before being joined by a string section. The track then rapidly increases in tempo with a driving riff reminiscent of Rush’s Spirit Of Radio. The song is crammed with uplifting melodies, soaring guitars and keyboards and is arguably the most old-school Dream Theater track on the album. It’s also the album’s finest track that will have you straining to press the repeat button.
Lyrically, it’s a touching and heartfelt tribute to Mike Portnoy’s father, Howard, who died at the end of last year. There’s a rousing finale with an extended Petrucci flurry of notes before returning to the tracks signature melody. Utterly bewitching.


The Count Of Tuscany

This is the monster – an epic track that extends over nineteen minutes. The opening section sounds like Yes with bite, before heavier riffs take over the song’s direction.
It’s typically Dream Theater, with a vast array of time signature changes and intermingling melodies – and that’s just in the first three minutes. There are some bombastic heavy riffs that all blend seamlessly with countless melodies. In fact in that regard, it’s reminiscent of the similarly expansive A Change Of Seasons and is destined to become a Dream Theater classic. The latter few minutes are dominated by an almost Pink Floyd guitar elegance, with an acoustic guitar then building to a formidable – if mellow – finale to a compelling album.
There will be plenty of areas of discussion about the merits of the album by the Dream Theater die-hards. But taken as a whole, this is Dream Theater’s finest and most balanced album in a decade. If Systematic Chaos helped them to partially lose the cult band tag, then Black Clouds & Silver Linings with surely take them to the next level."

[faser]

Μετά από αρκετές ακροάσεις των 2 κομματιών που έγιναν leaked μπορώ να πω ότι μου αρέσουν αρκετά.. Όπως και στο Systematic Chaos τα κομμάτια πρέπει να τα ακούσεις λίγο παραπάνω για να εντριφύσεις και ίσως το πρώτο άκουσμα να ξενίσει μερικούς παραδοσιακούς φίλους των DT.. To aNTR μου θύμισε αρχικά λίγο από Dimmu Borgir στις συγχορδίες αλλά πιστεύω ότι είναι αρκετά εμπνευσμένο.. Top Picks τα 2 πανίσχυρα απανωτά riffs στο 10:52 και το ιντερλούδιο στη μέση του κομματιού (4:00) το οποίο θυμίζει παλιότερες εποχές του group και προσωπικά με συγκίνησε.. Το a RTP είναι ένα όμορφο κομμάτι με oriental στοιχεία και πολύ δυνατό refrain.. Γενικά και στα 2 κομμάτια, ο Petrucci είναι σε τρελή φόρμα, o Portnoy το ίδιο, αλλά κάτι συμβαίνει με τον Rudess.. Άρχίζει και μετασχηματίζεται σε Kerry King των πλήκτρων..

Γενικά οι φίλοι των DT πρέπει να καταλάβουμε ότι οι τελευταίοι έχουν από καιρό διαλέξει ένα πιο heavy μονοπάτι και ίσως να μην ξανακουστούν όπως στα 90s.. Το τελευταίο δεν σημαίνει ότι τα albums που βγάζουν είναι άσχημα, απλά διαφορετικά.. Προσωπικά περιμένω πάρα πολλά από τον δίσκο.. Είδωμεν..

[Serviani]

Το video απο το "A Rite of Passage".

http://www.roadrunnerrecords.com/video/view.aspx?songID=2462

[Joevaicci]

Well well well
Get your lyrics for "Wither", "The Shattered Fortress" and "The Count Of Tuscany" right here

Under the cut that is.

There are some parts that I cannot understand (denoted by ) if you have these songs (do not ask where to get them) and want to contribute these missing lyrics or correct the ones I have, please feel free!


"Wither"
Lyrics by John Petrucci

Let it out, let it out
Feel the empty space
So insecure find the words and let it out
Staring down, staring down
Nothing comes to mind
Find the pace, turn the water into wine

But I feel I'm getting nowhere
And I'll never see the end
So I wither and render myself helpless
I give in and everything is clear
I break down and let the story guide me

Turn it on, turn it on
Let the feelings flow
Close your eyes see the ones you used to know
Open up, open up
Don't struggle to relate
Blur it out, help the memory escape

Still this barrenness consumes me
And I feel like giving up
So I wither and render myself helpless
I give in and everything is clear
I break down and let the story guide me
I wither and give myself away

Like reflections on the page
The worlds that you create

I drown in hesitation
My words come crashing down
And all my best creations
Are burning to the ground
The thought of starting over
Leaves me paralyzed
Tear it out again another one that got away

Wither and render myself helpless
I give in and everything is clear

I wither and render myself helpless
I give in and everything is clear
I break down and let the story guide me
I wither and give myself away

Like reflections on the page
The worlds that you create
Let it out, let it out.

"The Shattered Fortress"
lyrics by Mike Portnoy

(Freedom) Calls my name
(Serenity) Keeps me sane
(Happiness) It dulls the pain

(Honored) To see my fate
(Open) Don't want to wait
(Willingness) To understand

(Justice)
(Courtesy)
(Kindness) It's not that hard

(Self Restraint) Went down in flames
(Inventory) My daily bread
(Analysis) Until you're gone

Look in the mirror what do you see?
The shattered fortress that part of me

Fatefull ascent, through darkest fires
I've found the path, to take me higher

You're smart enough for me to trust go live your life now
Just keep these steps in your life, and you'll know how
If you're not sure ask yourself, have I done to them
As I would have them do to me?

Look in the mirror what's you see?
The shattered fortress fly now be free!

Fatefull ascent, through darkest fires
I've found the path, to take me higher

I once thought it better to be right
But now I have finally seen the light
Sometimes you've got to be wrong and learn from mistakes
And live with serenity now, not self-righteous hate

(Help me paint a channel of my peace that withers hatred and brings love. That withers right and it brings pure forgiveness. That withers discord and bring harmony. That withers error and brings truth. That withers doubt and brings faith.)

Now that you can see all that you have done
(That withers despair and brings hope. That withers shadows and brings light.)
It's time to take that step into the kingdom
(That withers sadness and brings joy.)
All your sins will help to make you strong
(And then seek to comfort, and learn to be comforting. And then seek to understand, and be understood)
And help you break through the prison walls.
(And then seek to be love and be loved, for it is by self that one finds, it is more forgiving to be forgiven.)

Keep all of me, that desires, that was burning deep inside
Help me live today and help to give me grace to carry out your way
I am ready help me be all I can be
I am ready help guide me and keep me brave

I am responsible when anyone anywhere reaches out for help
I want my hand to be there
I am responsible when anyone anywhere reaches out for help
I want my hand to be there
Whoa hoo-ohhhh
Whoa Whoa Whoa hoooo

"The Count Of Tuscany"
lyrics by John Petrucci

Several years ago in a foreign town far away home I met the count of tuscany.
A young eccentric man, born from royal blood, took me for a ride across the open countryside

Get into my car, let's go for a drive
Along the way I'll be your guide just step inside
Maybe you'll recall ?
A character inspired by my brother's life.

Wind through the hills city far beyond
On an offbeat road The narrow streets and dusty roads
At last we came upon a picturesque estate
On sprawling emerald fields an ancient world of times gone by

Let me introduce my brother
I can tell you a bitter gentleman historian

Sucking on his pipe distinguished accents
Making me uptight no accident

I, want to stay alive everything about this place just doesn't feel right
I, I don't want to die suddenly I'm frightened for my life
I, want to say goodbye this could be the last time you see me alive
I, I may not survive, knew it from the moment we arrived

Would you like to see a secret hiding place
I come here late at night to pray to him by candlelight
Then peering through the glass I saw in disbeleif
Still dressed in royal clothes sink behind the altar

History recalls during times of war a legend has been traced that inside these castle walls
The soldiers came to hide in barrels filled with wine never to escape this tomb marker where they died.

Down the cellar stairs I disappear
Like the english heir the end is near

Can we have a taste of their vintage
Of the finest wines improved with age

I, want to stay alive everything about this place just doesn't feel right
I, I don't want to die suddenly I'm frightened for my life
I, want to say goodbye this could be the last time you see me alive
I, I may not survive knew it from the moment we arrived.

Could this be the end?
Is this the way I die?
Sitting here alone
No one by my side

I don't understand
I don't feel that I deserve this
What did I do wrong?
I just don't understand (I just don't understand)

Give me one more chance
Let me please explain
It's all been circumstance
I'll tell you once again
You took me for a ride
Promising a vast adventure
The next that I know
I'm frightened for my life

Now wait a minute man
That's not how it is
You must be confused
That isn't who I am
Please don't be afraid
I would never try to hurt you
But this is how we live
Strange although it seems
Please try to forgive

The chapel and the saint
The soldiers in the wine
The fables and their chills
All handed down through time


Go on down the road, my story
Tell them of my brother
Tell them about me, the Count of Tuscany, yeah

[Spell@lchemist!]

joevaicci τα κομματια εχουν leakαρει!για να το ξερεις..εκτος απο ενα

[Joevaicci]

Ναι το best of times κρατάει γερά!

[Spell@lchemist!]

το μονο που δεν εχω ακουσει o_O

[Arg0]

Το video απο το "A Rite of Passage".

http://www.roadrunnerrecords.com/video/view.aspx?songID=2462

Ωραίο το video και ωραίο και το κομμάτι.... Αναρωτιέμαι πως είναι ο υπόλοιπος δίσκος

[faser]

Του έριξα μια αυτιά.. Αν και κανένας δίσκος των DT δεν μπορεί να εκτιμηθεί από μια πρώτη ακρόαση, νομίζω ότι το DC&SL είναι ένα σκαλοπάτι παραπάνω από το Systematic Chaos.. Τα δύο πρώτα κομμάτια τα γνωρίζαμε..

Το Wither είναι μια μπαλάντα που νομίζω ότι δεν πρέπει να δαπανήθηκε και πολύ φαιά ουσία για την σύνθεση της και ίσως να ήταν καλύτερο να έλειπε.. Μου θυμίζει leftover από κάποιο άλλο δίσκο και όχι κάτι φρέσκο.. Λόγω της μικρής της διάρκειας, την άκουσα 2 φορές μήπως και παρατηρήσω κάτι παραπάνω, αλλά μου ακούγεται λίγο πρόχειρη..

Το Shattered Fortress κλείνει την Twelve-Step Suite και ανά τακτά χρονικά διαστήματα ακούγονται τα themes των Glass Prison, Root of all Evil και This Dying Soul.. Νομίζω ότι το συγκεκριμένο κομμάτι είναι ένα ταξίδι στο χρόνο.. Αρκετά καλοπαιγμένο.. Προσωπικά το ξεχώρισα..

Το Best of Times νομίζω ότι απευθύνεται σε όλους εκείνους που πεθύμησαν την Images & Words χροιά των DT.. Τα keyboards θυμίζουν λίγο Moore και η κιθάρα δεν είναι τόσο heavy.. Prog rock ξεσπάσματα τύπου Take the Time ακούγονται ένθεν και κείθεν, ενώ γενικά το κομμάτι θυμίζει πάρα πολύ Rush και είναι πολύ εύθυμο και καλοκαιρινό.. Αν δεν υπήρχε το Rite of Passage θα ήταν το hitάκι του δίσκου (κάποιο πετσοκομμένο radio edit του ίσως)..

Τέλος, στο The Count of Tuscany μου είχε έρθει λίγο ζαλάδα από τα προηγούμενα 5 κομμάτια και δεν το πολυκατάλαβα.. Όμορφο κομμάτι με αρκετές αλλαγές, trademarked DT time signature changes και αρκετά καλά πλήκτρα.. Δεν ξέρω γιατί αλλά σε μερικά σημεία μου θύμισε λίγο Pink Floyd.. Νοσταλγικό κομμάτι με αρκετά όμορφες δισολίες (πλήκτρα-κιθάρα)..

Γενικά ο δίσκος κάνει μπαμ από χιλιόμετρα ότι έχει δουλευτεί απίστευτα.. Νομίζω ότι θα χαίρει μεγαλύτερης εκτίμησης από τους σκληροπυρηνικούς DT fans..

Υ.Γ.: Όσο γράφω αυτό το post ξανακούω το Wither για 3η φορά.. Τι χάνω; Δεν μπορώ να καταλάβω πως τους ξέφυγε ένα τόσο μέτριο κομμάτι ..

[Spell@lchemist!]

το Count Of Tuscany ΤΑ ΣΠΑΕΙ!!!

*faser:στο Shattered Fortress εχει και μερος του Repentance

*faser: το Best Of Times απευθυνεται στον πατερα του Portnoy που πεθανε πριν καποιους μηνες...(θετος πατερας του νομιζω,γιατι με τον κανονικο του ειναι τσακωμενοι η κατι τετοιο)

[Joevaicci]

Το ανάποδο. Αυτό είναι για τον βιολογικό, τον Howard Portnoy (αυτός είχε και την ιδέα για το όνομα της μπάντας) ενώ για τον θετό που είναι τσακωμένοι έγραψε το Ηonour thy father


A, και στείλτε link για το Best of times

[Υπνοβάτης...]

Υ.Γ.: Όσο γράφω αυτό το post ξανακούω το Wither για 3η φορά.. Τι χάνω; Δεν μπορώ να καταλάβω πως τους ξέφυγε ένα τόσο μέτριο κομμάτι ..

Μέχρι στιγμής μόνο το Wither και το Shattered Fortress άκουσα και το για το Wither έχω να πω ότι άκουσα μόνο 1 λεπτό και το άλλαξα
Joe πάρε το μσν μου να στο στείλω...

[Joevaicci]

Oκ το βρήκα ολόκληρο το άλμπουμ και το άκουσα.

Αλλά το μσν θα το πάρω πάραυτα

[Spell@lchemist!]

Το ανάποδο. Αυτό είναι για τον βιολογικό, τον Howard Portnoy (αυτός είχε και την ιδέα για το όνομα της μπάντας) ενώ για τον θετό που είναι τσακωμένοι έγραψε το Ηonour thy father

εχεις δικιο τελικα!

[Υπνοβάτης...]

Oκ το βρήκα ολόκληρο το άλμπουμ και το άκουσα.

Αλλά το μσν θα το πάρω πάραυτα

lol την άδεια μου περίμενες?

Εγώ με δυο ακροάσεις έμεινα πάρα πολυ ευχαριστημένος
Πολύ καλή δουλειά και την άκουσα ευχάριστα...
Πάω για την τρίτη!

[Joevaicci]

Α εγώ το άκουσα μια φορά και θα το ξανακούσω όταν το αγοράσω και θα έχω και το booklet κι έτσι

[Garvin]

ο δισκος τελικα ειναι πολυ καλος! Το wither ειναι μια απο τις καλυτερες μπαλαντες που εχουν γραψει. απλα ξενερωσαμε λιγο με το rite of passage. επισης το tuscany ειναι κομματαρα. για μενα ο καλυτερος δισκος μετα το six degrees. ό,τι καλυτερο εχουν βγαλει απο το 2001 και μετα δηλαδη.

[Υπνοβάτης...]

Γιατί το λες αυτό για το rite? Εμένα μάρεσε πολύ!
Το wither από την άλλη δεν το έχω ακούσει ολάκερο...
Και δεν παίζει να το ακούσω να σου πω την αλήθεια...

[Spell@lchemist!]

μεχρι τωρα κατ εμε...


BC & SL >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> Systematic Chaos.....