Μ' ένα βαρκάκι χάρτινο . . .

[συννεφάκι]

Ήρεμη απόψε η θάλασσα
και με ένα βαρκάκι χάρτινο
ήρθες και σφήνωσες στη σκέψη μου.

Ίδιος, όπως η μνήμη μου σε διασώζει..
Γαλάζιο πουκάμισο,
να σπάει κάπως τη μονοτονία
του ασπρόμαυρου κόσμου σου.
Μάτια πίσω από τετράγωνους καθρέφτες,
για διόρθωση του «βλέπω» σου'
ή μήπως γι’ αντανάκλαση / απώθηση
του κάθε τι που έρχεται κοντά σου?
Σώμα σκυφτό,
κρυμμένο πάντοτε πίσω από
πύργους βιβλίων'
ένα μεταπτυχιακό πρέπει να κάνεις
για το πώς κρύβονται πίσω από
τοίχους οι άνθρωποι..
Ψιθυριστά σε κάποιο σκοπό
τα χείλη σου δίνουν ζωή'
είν’ ο σκοπός τραγουδιού
ή μήπως της λήθης οι σκουριασμένες νότες?
Για λίγο σηκώνεσαι..
Με τα ασπρόμαυρα πυργάκια σου στο χέρι,
βγάζεις φωτοτυπίες,
για να διασώσεις τη γνώση
της επερχόμενης σου απομόνωσης..

Ήρεμη απόψε η θάλασσα..
Σ’ ένα βαρκάκι χάρτινο
απέθεσα ένα βότσαλο
καρτερικά περιμένοντας
να βυθιστεί…


                     *Για τον Αυγουστίνο, για όλα τα χάρτινα πυργάκια του, που τά 'παιρνα και έφτιαχνα βαρκούλες
                                                                                                   για να ξορκίσω τη σιωπή του..

[monalizagreen]

''Σώμα σκυφτό,
κρυμμένο πάντοτε πίσω από
πύργους βιβλίων'
ένα μεταπτυχιακό πρέπει να κάνεις
για το πώς κρύβονται πίσω από
τοίχους οι άνθρωποι...''
                                   κι εγώ τούτο πρέπει να κάνω,να το μάθω καλά. επαγγελματικά. σαν εσένα.γιατί πονά,το Άλλο πονά τους ερασιτέχνες.

Συννεφάκι και τι δε θα 'δινα να μουν κι εγω ''συννεφάκι'', σ'ένα νησί σαν το δικό σου.Δωσε τους χαιρετισμούς μου και την αγάπη μου.

[pinelopi]

Ήρεμη απόψε η θάλασσα..
Σ’ ένα βαρκάκι χάρτινο
απέθεσα ένα βότσαλο
καρτερικά περιμένοντας
να βυθιστεί…

Αυτή η εικόνα σου της γλυκιάς εγκατάλειψης (αυτό το καρτερικά μου δίνει την αίσθηση της γλύκας) στην ανάμνηση είναι καταπληκτική...

[συννεφάκι]

Monaliza, τέτοια μεταπτυχιακά δεν χρειάζονται
κι' ούτε σου πρέπει να τα μαθαίνεις..
Αχρείαστα νά 'ναι!

pinelopi, πάλι το ίδιο θα σου πω:
στο μυαλό μου είσαι.....

[ilianthos-Kanlis]

Για διόρθωση του " βλέπω " σου .....
Το απόσταγμα του αποστάγματος ....
Χάρμα ομορφιάς !

[συννεφάκι]

Σ'ευχαριστώ πολύ ηλίανθε..
Έτσι είναι.. κάποια μάτια θέλουν καθρέφτες διόρθωσης του "βλέπω" τους,
και έτσι τελικά μαθαίνουν να κρύβονται πίσω απο αυτούς..

[trivial]

Σώμα σκυφτό,
κρυμμένο πάντοτε πίσω από
πύργους βιβλίων'
ένα μεταπτυχιακό πρέπει να κάνεις
για το πώς κρύβονται πίσω από
τοίχους οι άνθρωποι..

Ήρεμη απόψε η θάλασσα..
Σ’ ένα βαρκάκι χάρτινο
απέθεσα ένα βότσαλο
καρτερικά περιμένοντας
να βυθιστεί…

[/quote]

έχεις έναν πολύ όμορφο τρόπο να εκφράζεσαι... ένιωσα περίεργα όμορφα διαβάζοντάς το... χάρηκα πολύ που αποφάσισες να το μοιραστείς... άξιζε!

[συννεφάκι]

Σ' ευχαριστώ trivial..
Σχεδόν κοκκινίζω με το σχόλιό σου..
Ευχαριστώ πολύ! 
 

[Fusalida]

  Συννεφάκι μου, και τι δε θα'δινα όχι να ήμουν σ'ένα νησί σα το δικό σου άλλα να βλέπα τη θάλασσα, τον ήλιο, τους ανέμους, τον ουρανό, τα καραβάκια με τα δικά σου μάτια, από'κει ψηλά....Είχα ξεχάσει βλέπεις πως ανεβαίνεις συχνά τόσο ψηλά, είχα ξεχάσει τα σχήματα που φτιάχνεις μεσ'τα πελάγη τ'ουρανού...Μέγα λάθος μου!

  Να'σαι καλά συννεφάκι μου ηλιόλουστο...ξέρεις φαντάζομαι τι λέω;;; Εσύ είσαι από κείνα τα συννεφάκια, τα χρυσωμένα, τα ρόδινα την ώρα που " ο ήλιος κάνει το τελευταίο του τσιγάρο" και μας αποχαιρετά....Από'κείνα τα συννεφάκια που κάνουν τον ουρανό να μοιάζει με γιορτή!
  Και πόσο σε ζηλέυω έτσι που σε τυλίγει, έτσι που σε διαπερνά του ήλιου βασιλιά, η φωτιά χωρίς να σε κάψει!
 


Υ.Γ. Ήμουνα τόσο σίγουρη για την αφιέρωση...μα τόσο σίγουρη!
 

[συννεφάκι]

Σ'ευχαριστώ καλή μου φυσαλίδα..
 

[kuiper]

 Τα χάρτινα βαρκάκια μένουν για λίγο κι' ύστερα..στο βυθό.
Εγώ πάλι κατεβαίνω μαζί τους, πολλά ξέρεις αφήνουν και μελάνι
όπως οι σουπιές.
Βυθός...η ομορφιά της σιωπής.