Κόκκινο, μουντό, πορφυρό δίχως γιατί...

[Fusalida]

Οι αγάπες μου είναι πεταλούδες στο χώμα
σέρνονται στα χείλη κι αφήνουν κόκκινο χρώμα
Οι φίλοι μου είναι σύννεφα με γυάλινη βροχή
λυκνίζονται κίτρινα φύλλα απ' την εσπέρα ως την αυγή

Στο δρόμο μου, αγκάθια τραγούδια με κομματιάζουνε
και καδένες, της νύχτας φτιασίδια μέσα μου σπάζουνε
Ξόριστη σε θάλασσες μαύρες με μια νόθο πνοή
λαθρέος επιβάτης σε καράβι που ψάχνει τη φυγή

Λουλούδι νυχτωμένο, μουντό θρηνεί το καιρό
για μια λάθος ζωή που πήρα δίχως γυρισμό
Κι όλο φουντώνουν οι θύμισες δαίμονες κι αγρίμια
και ένας αγέρας σμιλεύει τις καρδιές με φτήνια

Σχισμένη σε μια εξάδα, μαχαίρια χορδές
σα μια υφάντρα που κόβει του γκρεμού μου τις λυνιές
Σε ποια πόλη, σε ποιά χώρα πούλανε φτερά?
Τα ονείρατα της Κυριακής βγήκαν κι αυτά στην αγορά

Σ' ένα σπίτι ρημαγμένο ουρλιάζουν αράχνες, σκιές
κι ανασταίνουν καημούς ανήκεστους μεσ' στις ξενιτιές
Ξεκρέμαστο φεγγάρι φαγωμένο, σε ξένου ουρανού τη φωτιά
δεν έχει ο χρόνος λυτρωσια, η πλάση τούτη είναι πάντα ερημιά.



"Ο ζωγράφος έχει μέσα στη καρδιά του
μια ζωγραφιά
έχει μέσα στο κεφάλι του ένα μαχαίρι
θέλει να βγάλει τη ζωγραφιά
θέλει να βγάλει το μαχαίρι
να σκίσει τη ζωγραφιά

Ο φίλος μου έχει ένα περίστροφο
εγώ έχω μια κιθάρα
όταν οπλίζω τη κιθάρα
το περίστροφο παίζει μια εξαίσια
μουσική
όταν σκοτώνω με τη κιθάρα"
Μίλτου Σταχτούρη     

[louloudenia]

πρεπει να το διαβασω μερικες φορες ακομα να εμπεδωσω το νοημα,
ατα πολλα ειμαι ποιο προσετικη.
ωραιο φενεται, θα το δω το πρωι με φρεσκο μυαλο
καλο κσημερωμα.

[D@ve Murray]

Αν και αμμετρο για τα γουστα μου,μου αρεσε...

[Βραζίλης]

Πωπω, αυτό είναι πολύ βαθύ κόκκινο, σχεδόν μαύρο. Ενδιαφέρον είναι, αλλά νομίζω υπερβολικά σκούρο.