Υπαρχει χωρος για μας????

[zeromancer]

Καλησπερα παιδες...εβλεπα πριν απο λιγο το DVD της πολυ γνωστης σε ολους μας μαντας,MUSE...Μετα καταλαβα κατι που με σοκαρε...ο τραγουδιστης-κιθαριστας-πιανιστας-πολλα αλλα πραγματα ειναι μολις 30 χρονων.Και με εβαλε σε σκεψεις..GUS G νεοτατος,trivium πιτσιρικια..κτλ κτλ.Λοιπον για μας τους 25χρονους που δεν εχουμε δωσει ακομα δειγματα γραφης υπαρχει χωρος στην μουσικη???μπορουμε να κανουμε κατι που θα μεινει η απλα θα ειναι το χομπι μας...με λιγα λογια το χασαμε το τρενο??και δεν μιλαω μονο στην ελλαδιτσα.γενικα.
Δεν ξερω ποσους θα ενδιαφερει ενα τετοιο θεμα απλα με εβαλε σε σκεψεις

[groovymood]

Εσυ είχες μέχρι χθες δηλαδή το όνειρο οτι θα έκανες κάτι που θα μείνει και μάλιστα διεθνώς??
Τί ήταν αυτό που είχε γεννήσει μέσα σου αυτή την υπέρμετρη αισιοδοξία??

Αυτό που πίστευες εως τώρα προξενεί μάλλον κατάπληξη και όχι η σημερινή σου διαπίστωση...

Επίσης είναι τελείως λάθος κατά τη γνώμη μου να λες σε όσους παίζουν μουσική και δεν είναι "ροκ σταρς" οτι έχασαν το τραίνο...

Όποιος δηλαδή ασχολείται με κάτι που γεμίζει την ψυχή του είναι χαμένος!??

[zeromancer]

δεν μιλησα για διεθνη καριερα...καμια σχεση...πιο πολυ αναφερομαι στο ταλεντο και στην εκφραση αυτου...δλδ οτι τοσα παιδια εχουν βρει τον δρομο να εκφρασουν αυτα που νοιωθουν μεσα απο την μουσικη γραφοντας τραγουδαρες...Εμεις(Εγω)τι κανουμε...διασκευες???κακα κομματια???
και στεκομαι στην τελευταια σου φραση...εγω τοσα χρονια που ασχολουμαι δεν εχω γραψει ενα τραγουδι που να πω οτι αυτο ηθελα να κανω...οσα εχω γραψει μετα απο καιρο σταματησαν να με εκφραζουν.
Μαλλον εβγαλες λαθος συμπερασματα.δεν με νοιαζει να γινω ροκ σταρ.αναφερομαι στην μουσικη καθαρα ως τεχνη και οχι σαν λεφτα..Δλδ βλεπεις το ταλεντο μερικων ανθρωπων οπως στα παραδειγματα που ανεφερα και σκεφτεσαι τις δυνατοτητες σου...να στο πω και πολυ απλα.Εγω,Εσυ ο καθενας μας εχει να προσφερει κατι στην μουσικη ως τεχνη?

[onfire]

Αυτο δεν μπορεις ουτε να το αποκλεισεις ουτε να το υποσχεθεις.
Πολλα τραγουδια ειναι θεμα εμπνευσης της στιγμης (τις πιο πολλες φορες παρεα με την παικτικη ικανοτητα). Ποτε δεν ξερεις ποτε θα σου ερθει . Τωρα για το αν εχεις το ταλεντο, αυτο απανταται κατα περιπτωση και οχι πχ για τους 25αρηδες. Εξαλλου δεν ειμαστε ολοι καταλληλοι για να παμε τη μουσικη ενα βημα πιο περα. Οσοι δεν μπορουμε, εχουμε τουλαχιστον τη δυνατοτητα να τη χαιρομαστε ειτε με τις διασκευες που παιζουμε ειτε με κομματια που συνθετουμε και δεν μας αρεσουν την επομενη εβδομαδα.

[zeromancer]

εκει θελω να σταθω...στο χρονικο προσδιορισμο.ξερω οτι δεν ειναι κατι καθολικο αλλα βλεπεις ταλεντα 20ριδες που ξερουν να μεταδωσουν αυτο που νοιωθουν και βλεπεις αλλους που απλα παλευουν...ειναι τοσο δυσκολη η μουσικη?θελει τοσο κοπο??

[Dr Bluz (G.K.)]

Αν και η απορια σου ειναι δικαιολογημενη εγω ολο αυτο το βλεπω τελειως διαφορετικα.
Να μιλησουμε με ονοματα? Metallica, εχουν πουλησει εκατονταδες εκατομμυρια CD...Στο ξεκινημα τους ηταν κατι ρεμαλακια που οκ ξεραν να παιζουν και οι αναζητησεις τους σταματαγαν στο Die, Hit The Lights, Kill Kill KIll...
Υπαρχουν χιλιαδες αλλα τετοια παραδειγματα...Motley Crue, Def Leppard, Bon Jovi, Maiden, Rammones etc etc etc.
Ακομα και μερικοι απο τους πιο εκφραστικους καλλιτεχνες δεν ειμαι σιγουρος οτι εχουν καταλαβει το πληρες νοημα τραγουδιων που εχουν γραψει...
Που θελω να καταληξω? Η επιτυχια στον καλλιτεχνικο χωρο κατα ενα πολυ μεγαλο ποσοστο ειναι θεμα συγκυριων,καλων επιλογων, κονε και λιγης τυχης. Η ικανοτητα και η εκφραστικοτητα παιζουν το ρολο τους, αλλα δεν ειναι παντα καθοριστικα.
Ασε που μου χει τυχει να ακουσω κατι τραγουδακια απο μπαντες που δεν τους ξερει η μανα τους απο κατι χωρια και ΕΧΩ ΜΕΙΝΕΙ. Υπαρχουν τοσοι μα τοσοι ΜΟΥΣΙΚΟΙ που ειναι στην αφανεια.
Θελω να πιστευω οτι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΧΑΡΑ ενος μουσικου δεν ειναι να γινει δισημος, αλλα να καταφερει εστω μια στιγμη στη ζωη του να αγγιξει τη δικη του υπερβαση, να γραψει κατι το οποιο θα τον ''γεμιζει'' τοσο πολυ οσο τιποτε αλλο.
Ολοι εμεις νομιζω για αυτα τα ολιγα λεπτα ενος τετοιου τραγουδιου ζουμε κι αναπνεουμε...

[Fteo]

...ειναι τοσο δυσκολη η μουσικη?θελει τοσο κοπο??

Δεν ελιναι τόσο δύσκολη η μουσική. Απλά σε μερικούς τους βγαίνει περισσότερο από άλλους. Και τυχαίνει να τους κάθεται η "καλή" όπως είπε και ο φίλος από πάνω.

[zeromancer]

να καταφερει εστω μια στιγμη στη ζωη του να αγγιξει τη δικη του υπερβαση, να γραψει κατι το οποιο θα τον ''γεμιζει'' τοσο πολυ οσο τιποτε αλλο.
Ολοι εμεις νομιζω για αυτα τα ολιγα λεπτα ενος τετοιου τραγουδιου ζουμε κι αναπνεουμε...

αυτο εννοω...υπαρχει στιγμη που τα παρατας???που λες δεν το εχω?αν δεν μπορεις να κανεις την υπερβαση και το ξαναλεω δεν εννοω για να γινει διασημος..απλα για να τον γεμισει...για αυτο κολλαω στην ηλικια

[Fteo]

Πιστεύω ότι απλά κάνεις ένα αργό σβήσιμο και σταμτάς να ασχολείσαι σιγά-σιγά και αφιερώνεις περισ;οτερο χρ;όνο σε πράγματα που σε γεμίζουν πιο πολύ. Δεν είναι τυχαίο που γύρω από την ηλικία που λες οι περισσότεροι σταματάνε να ασχολούνται. Κάποια στιγμή αναγκάζεσαι να αναθεωρήσεις τις προταιρεότητες σου και δίνεις περισσότερο βάρος σε πράγματα όπως η εργασία και η οικογένεια όταν βλέπεις ότι ξ μουσική δε σου δίνει τα προς το ζην ή κάτι τέλος πάντων. Οπότε και παραμένει ως χόμπυ αν παραμένει. Αν και υπάρχουν συχνά φαινόμενα ανθρώπων που στα 30+ ξαναπροσπαθούν ή το κάνουν για τη φάση τους. Έχω δει και πολύ καόσμο εδώ στο κιθάρα, αλλά και στην πραγματικότητα να κάνει σε σχετικά μεγάλη ηλικία μια μπάντα πλά για να ξεδίνει και να τον βοηθάει να αδειάζει. Σαν ψυχοθεραπεία αν θες.

[J.P. DiMaggio]

..απλα για να τον γεμισει...για αυτο κολλαω στην ηλικια

Αν μιλας μονο γιαυτο μαλλον ειναι το αντιθετο, οσο πιο μεγαλος εισαι και εχεις περισσοτερες εμπειριες,βιωματα,ωριμοτητα κλπ, τοσο πιο ευκολα και "καλυτερα" αν θες, θα πεις/γραψεις αυτο που σε εκφραζει και σε γεμιζει πραγματικα.
Στα 20-25 καλα καλα δε ξερεις και τι ακριβως θες απο τη ζωη ακομα, ουτε εχεις ζησει και πολλα ακομα, θα γραψεις κατι που θα σε εκφραζει για ολα σου τα χρονια μετα;
Αυτο γινεται αφου εχεις φαει λιγο τη ζωη πρωτα με το κουταλι και μετα καθεσαι και εκφραζεις οσο μπορεις αυτα που "εμαθες".  


Για μουσικη καριερα, διασημοτητες, συμβολαια κλπ ομως, εκει ναι, θελει να μπεις απο μικρος στο κυκλωμα, για πολους λογους, πχ image κ.α.

[analogio]

Εγω εκανα περιπου μια δεκαετια για να καταλαβω επαρκως την θεση μου σε σχεση με την μουσικη δημιουργια, το συμπερασμα μου ειναι καλος στην αρμονια αλλα δεν εχω πρωτοτυπια στην μελωδια, εκτος απο ορισμενες φορες που εχω αλλα και παλι δεν ειμαι εντελως σιγουρος οτι βγαινει αβιαστα και χωρις ζορι, δηλ. δεν γεννω μελωδια και δεν εχω εμπνευση που να φερει ανωθεν σφραγιδα ουρανου, η μελωδια ειναι το βασικοτερο οπως το προσωπο στον ανθρωπο, απο το προσωπο αναγνωριζεις και διακρινεις τον ανθρωπο, νομιζω οτι μπορεις να καταλαβης ποιο ειναι το σημειο που αξιζεις, δηλ. ενα σημειο που δεν παιζεσαι, παραδειγμα μπορει να κανεις πολυ καλα σολαρισματα, σε αυτο το προσωπικο ιδιαιτερο χαρακτηριστικο που πραγματικα εισαι πολυ δυνατος πρεπει να στηριζεσαι, για muse πολυ καλοι και εμπνευσμενοι μουσικοι, τους παραδεχομαι, απο μελωδια ομως δεν εχουν πρωτοτυπια κι αυτο φαινεται απο το οτι δεν θυμαμαι κανενα τραγουδι τους.

[papous]

Εγω,Εσυ ο καθενας μας εχει να προσφερει κατι στην μουσικη ως τεχνη?

Στέκομαι σ' αυτήν την ερώτηση.

Σε πολλά Πανεπιστήμια υπάρχει μια πλακέτα αφιερωμένη στον ερευνητή ο οποίος δούλεψε σε μια λάθος υπόθεση και δεν έβγαλε κάποιο αξιόλογο συμπέρασμα. Για ποιόν λόγο? Διότι οι πρωτοπόροι βασίζονται σ' αυτές, και διδάσκονται από, τις "αποτυχημένες" ενέργειες.

Ο πολιτισμός δημιουργείται στην πλατειά ανθρώπινη βάση μέσα από τις αλληλεπιδράσεις των διαφορετικών της στοιχείων. Τα αποτελέσματά του φαίνονται ως εκρήξεις ενέργειας. Ο πρωτοπόρος απλώς ερμηνεύει και αποτυπώνει την κοινή λογική και τις κοινές αναζητήσεις.
Με άλλα λόγια η τέχνη είναι σαν τη θάλασσα. Το κύμα είναι αυτό που κάνει την διαφορά, δεν μπορεί όμως να υπάρξει εάν δεν έχει το ογκώδες και "άσημο" υπόστρωμα νερού.

[ερεβος]

Κι αν μπορουσαμε να προσφερουμε κατι αυτη η χωρα ειναι η τελευταια που θα μας βοηθουσε προς αυτην την κατευθυνση...

[papous]

Έρεβος (μαύρο και απρόσιτο?), μην μεμψιμοιρείς! Την χώρα δεν την ορίζουν τα σύνορα, ορίζεται από το περιεχόμενό της. Αυτό που περικλείει είναι και αυτό που την αναδυκνείει.
Αν νομίζεις ότι το περιεχόμενό της (δηλ εσύ) είναι ανάξιο λόγου, δεν μπορώ να εκφέρω αντίλογο!

[Dr Bluz (G.K.)]

Δε νομιζω οτι ο ερεβος εννοουσε κατι τετοιο.
Χωρις να θελω να ερμηνευσω τα λεγομενα του νομιζω πως στην Ελλαδα οι (λιγοστες ειναι η αληθεια) αξιοπροσεκτες προσπαθειες απο νεα παιδια ερχονται σχεδον παντα σε αντιπαραβολη με τη νεοελληνικη φιλοσοφια των σουξε, της ραπ και της πιστας...
Περαν αυτων, εσυ που ζεις σε αυτη τη χωρα εχεις αντιληφθει εξισου με μας το μεγεθος της αναξιοκρατιας...

[MACMISIAS]

Σήμερα κοντεύω πια στα 40 μου. Γράφω τραγούδια από τα 13 μου σχεδόν.Η συντριπτική πλειοψηφία τους πετάχτηκε στο καλάθι. Με συγκροτήματα έπαιξα μέχρι τα 22 μου και μετά μέχρι τα 35 μου, δεν ξανάπαιξα ζωντανά, ούτε δούλεψα με καμμιά μπάντα. Νόμιζα τότε ότι έπρεπε να έχω άλλες προτεραιότητες...Η ουσία είναι ότι μάλλον δεν πίστευα ότι αξίζει τον κόπο. Παρ'ολα αυτά ακόμα κι έτσι, συνέχισα να γράφω τραγούδια. Πως εξηγείτε; Για ποιόν λόγο, ενώ και χαμηλή αυτοεκτίμηση ως προς το ταλέντο μου είχα, αλλά ούτε και καμμιά βλέψη να γίνω διάσημος, όποτε ένοιωθα αυτή την ανάγκη, δεν μπορούσα να αντισταθώ στο να σκαλίσω μιά μελωδία, ή να γράψω κάποιους στίχους;Την απάντηση την έδωσα στα 35 μου , λίγο πριν ξαναξεκινήσω να παίζω σε μπάντα. ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ.Ανάγκη έκφρασης. Έτσι ξέρω να επικοινωνώ και να μιλάω καλύτερα. Με τραγούδια. Άσχετα με το ταλέντο, άσχετα με την επιτυχία. Η ηλικία δεν παίζει κανέναν ρόλο. Η εσωτερική ανάγκη είναι αυτή που σε κάνει ακόμα και στα 80 σου να θες να γράψεις κάτι. Πότε "πρέπει" να σταματήσεις; Δεν είναι η σωστή ερώτηση αυτή. Η σωστή ερώτηση είναι "πότε σταματάει η ανάγκη να γράφεις μουσική";   Σταματάει λοιπόν, όταν μέσα σου πάψει αυτή η ανάγκη. Όταν πάψει όμως πνευματικά, όχι μετά από "λογικά" συμπεράσματα του μυαλού, κοινωνικές απόψεις και άλλα τέτοια "κουραφέξαλα". Αν εκβιάσεις το πνεύμα σου να σταματήσει, το σίγουρο είναι πως θα σε εκδικηθεί...
Κάποιοι τα καταφέρανε νωρίς, κάποιοι αργά...Ο Μότσαρτ ήταν παιδί-θαύμα, ο Μπετόβεν όχι. Κάποιοι ήταν πολυγραφότατοι, κάποιοι μας έχουνε δώσει το πολύ 3 έργα.Ένα αριστούργημα μπορεί να είναι αρκετό. Έχουμε εμείς κάτι κοινό με αυτούς; Μόνο ένα...την ανάγκη...!!!

Υ.Γ Και κάτι ακόμα...

Μπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνων

Από θεούς κι ανθρώπους μισημένοι,
σαν άρχοντες που εξέπεσαν πικροί,
μαραίνονται οι Βερλαίν· τους απομένει
πλούτος η ρίμα πλούσια και αργυρή.
Οι Ουγκό με «Τιμωρίες» την τρομερή
των Ολυμπίων εκδίκηση μεθούνε.
Μα εγώ θα γράψω μια λυπητερή
μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι
Αν έζησαν οι Πόε δυστυχισμένοι,
και αν οι Μπωντλαίρ εζήσανε νεκροί,
η Αθανασία τούς είναι χαρισμένη.
Κανένας όμως δεν ανιστορεί
και το έρεβος εσκέπασε βαρύ
τους στιχουργούς που ανάξια στιχουργούνε.
Μα εγώ σαν προσφορά κάνω ιερή
μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που’ ναι.
Του κόσμου η καταφρόνια τούς βαραίνει
κι αυτοί περνούνε αλύγιστοι κι ωχροί,
στην τραγική απάτη τους δομένοι
πως κάπου πέρα η Δόξα καρτερεί,
παρθένα βαθυστόχαστα ιλαρή.
Μα ξέροντας πως όλοι τούς ξεχνούνε,
νοσταλγικά εγώ κλαίω τη θλιβερή
μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι
Και κάποτε οι μελλούμενοι καιροί:
«Ποιος άδοξος ποιητής» θέλω να πούνε
«την έγραψε μιαν έτσι πενιχρή
μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι;»

Κώστας Καρυωτάκης

[ερεβος]

Δε νομιζω οτι ο ερεβος εννοουσε κατι τετοιο.
Χωρις να θελω να ερμηνευσω τα λεγομενα του νομιζω πως στην Ελλαδα οι (λιγοστες ειναι η αληθεια) αξιοπροσεκτες προσπαθειες απο νεα παιδια ερχονται σχεδον παντα σε αντιπαραβολη με τη νεοελληνικη φιλοσοφια των σουξε, της ραπ και της πιστας...
Περαν αυτων, εσυ που ζεις σε αυτη τη χωρα εχεις αντιληφθει εξισου με μας το μεγεθος της αναξιοκρατιας...

+1 πανω κατω αυτο εννοω...Γενικοτερα η ελλειψω παιδειας, τα κατευθυνομενα media, η ανυπαρκτη βοηθεια απο το κρατος και αν συνεχισουμε θα λεμε μεχρι αυριο. Ας μην αντιπαραβαλλουμε την κατασταση με πολιτισμενες χωρες οπως η Σουηδια γιατι θα πεσει τρελη καταθλιψη.

[Stinky]

Αν ασχολεισαι με τη μουσικη μονο και μονο για να βρεθεις ψηλα και χανεις το ταξιδι, τοτε οι πιθανοτητες λενε οτι θα τα παρατησεις.
Αν το κανεις απο αγαπη, θα συνεχισεις οτι και να γινει και ποτε δεν ξερεις που μπορει να σε βγαλει.

[papous]

Παίδες νομίζω πως ομιλούμε για μουσική και άντε στιχουργική. Σ' αυτήν την μορφή τέχνης ή αλλιώς πνευματικής έκφρασης τι ρόλο παίζει η αναξιοκρατία? Σίγουρα παίζει ρόλο στο θέατρο ή στον κινηματογράφο, δεν μπορείς να στήσεις μια παράσταση ή να κάνεις μια ταινία χωρίς οικονομική υποστήριξη, η μουσική όμως το μόνο που χρειάζεται είναι ένα όργανο, ένα κομμάτι χαρτί, ένα Ψ και μια διαδικτυακή διασύνδεση.

Δεν ξέρω εάν το έχετε καταλάβει, αλλά τα σουξέ, η πίστα, και όλα τα παλαιά μέσα αξιολόγησης είτε έχουν πεθάνει είτε αργοπεθαίνουν. Και μην μιλάτε για τις πολιτισμένες χώρες. Πηγαίνετε να δείτε την ανεργία των μουσικών στις Βορειοευρωπαϊκές χώρες! Η οποία ξεκίνησε εδώ και δέκα - δώδεκα χρόνια δεν είναι τωρινό φρούτο της κρίσης. Η κεντρική στήριξη στον πολιτισμό είναι το πρώτο πράγμα που αναιρείται στις εποχές που ρέπουν προς τον σκοταδισμό. Δεν βρισκόμαστε όμως στο 1200, τα μέσα είναι άφθονα και είναι στο χέρι μας ή καλύτερα στο μυαλό μας η παρέμβαση.

[Dr Bluz (G.K.)]

Εγω πιστευω παντως πως η ελληνικη μουσικη σκηνη ειναι απο τα κατεξοχην παραδειγματα αναξιοκρατιας...
Ο καθε τυχαρπαστος ''αφωνος'' λαικος τραγουδιστης που γινεται πρωτο ονομα σε λαικα προγραμματα με μεγαλη προσελευση...
Η καθε ομορφη κοπελια που την ενδιαφερει η εμφανιση της και οχι η φωνη της.
Τα talent shows που κανουν γνωστα κατι παιδια αμφιβολου αξιας (για να το θεσω και κομψα).
Και μη μου πειτε πως η επιτυχια αυτων δεν κραταει και πολυ. Υπαρχουν ονοματα που κανουν καμποσα χρονια καριερα.
Επισης ειναι τοσοι οι ταλαντουχοι ανθρωποι που δε θα εχουν ΠΟΤΕ την ευκαιρια να κανουν κατι εστω και για μια στιγμη στην καριερα τους.
Αρα πιστευω ακραδαντα (και μπορει να ακουστει απολυτο) οτι στην Ελλαδα παιζοντας μια μουσικη που βγαινει μεσα απο την καρδια σου (και δεν ανηκει στα σουξε, στα clubo raρ και στα σκυλαδικα) ΔΕΝ υπαρχει χωρος για σενα.
Δυστυχως

[Dr Bluz (G.K.)]

Αυτο δε σημαινει βεβαια οτι εγω (και ΟΛΟΙ εσεις φανταζομαι) θα σταματησουμε να μαθαινουμε κιθαρα, να κανουμε προβες και live και να ξοδευουμε λεφτα σε promo και demo, τα οποια θα ακουσουμε εμεις και 2,3 φιλοι μας...

[Arg0]

Αρα πιστευω ακραδαντα (και μπορει να ακουστει απολυτο) οτι στην Ελλαδα παιζοντας μια μουσικη που βγαινει μεσα απο την καρδια σου (και δεν ανηκει στα σουξε, στα clubo raρ και στα σκυλαδικα) ΔΕΝ υπαρχει χωρος για σενα.
Δυστυχως

Μην εθελοτυφλούμε... Το ίδιο ισχύει παγκόσμια...

[Dr Bluz (G.K.)]

Εννοειται πως αυτο υπαρχει παντου.Αυτο μας ελειπε να ηταν μονο ελληνικο φαινομενο.
Το ρημα ''εθελοτυφλω'' λοιπον δε νομιζω πως ηταν τοσο δοκιμο.
Απλα εδω στην Ελλαδα το επιπεδο της μουσικης μας παιδειας δυστυχως ολοενα και πεφτει...
Και υπαρχουν και παρα πολλες χωρες στα σχολεια των οποιων η μουσικη δεν ειναι απλα ενα μαθημα για να λειπουμε χωρις απουσια...

[vangelis]

Η ιδια κατάντια υπαρχει και έξω, αν και πιστευω πως το να κανει καποιος μουσικη για την επιτυχια ειναι μια λαθος προσεγγιση, σε πρωτη φαση πρεπει να την βρισκεις σαν μουσικος, η σαν συνθετης και μετα έρχονται, αν ειναι να ερθουν, ολα τα αλλα...

..αυτό αλλάζει βεβαια αν μπαινουν βιοποριστικά στοιχεια, π.χ. ο ροκας που παιζει σκυλαδικα για να ζησει την οικεγενεια του..λεμε τωρα...

ακουσατε carbonated lemonade ? ακουστε τους, αξιζει τον κοπο...και ειναι ενα απο τα πολλα παραδειγματα πως η νεα γενια βγαζει πολύ, μα πολυ αξιόλογα πραγματα...και το συγκεκριμενο ειναι αξιολογο οχι επειδη έχουν επιτυχία, αλλα επειδη ειναι τρομερά καλοί...και πιστευω πως θα τραβηξουν τον δρομο τους...

[papous]

Νομίζω ότι θα έπρεπε να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα: Το να "φτιάχνεις μουσική που βγαίνει μέσα απ' την καρδιά σου" δεν σημαίνει ότι παίζεις de facto καλή μουσική ή, αν δεν σας αρέσει αυτός ο όρος, αρεστή μουσική. Σαφώς και κάθε καλλιτεχνική δραστηριότητα είναι συναισθηματική ως επί τω πλείστον αυτό όμως δεν σημαίνει ότι σε μια άκρη δεν υπάρχει και ο ψυχρός πεντακάθαρος υπολογισμός.

Σε κάθε περίπτωση εάν κάτι δεν μας πάει καλά μπορεί να σημαίνει ότι είναι στραβός ο γιαλός, αλλά μπορεί επίσης να σημαίνει ότι αρμενίζουμε στραβά. Η τελική απάντηση περί υπευθυνότητας της στραβομάρας είναι πολύ δύσκολο να δοθεί σε πραγματικό χρόνο. Μια όμως καλή μέθοδος αυτοαξιολόγησης είναι η ευκολία στον ύπνο. Αν μπορείτε να κοιμάστε εύκολα τότε κατά πάσαν πιθανότητα αρμενίζετε σωστά!

Το πρόβλημα που παρατηρώ? Τα νέα παιδιά κατακρίνουν ένα στρεβλό status όχι βάση των αρχών του αλλά διότι τους αποκλείει την είσοδο. Ζουν με τα "όνειρα" και τις επιθυμίες της παλιότερης γενιάς μη γνωρίζοντας ότι αυτά τα όνειρα δεν τα είχε η παλιότερη γενιά στα νιάτα της. Είναι φερτά, δήθεν όνειρα.

Αν το demo το ακούν 2-3 φίλοι είναι μεγάλη καλιτεχνική επιτυχία. Αν το live το παρακολουθούν 500 άτομα, είναι επίσης μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία, και η πολιτιστική προσφορά είναι ακόμα μεγαλύτερη. Εάν παίζεις μουσική με γνώμονα την εξυπηρέτηση του εαυτού σου είσαι απλά ένας οργανοπαίχτης, ένας τεχνίτης. Εάν παίζεις μουσική για να προσφέρεις, οτιδήποτε, είσαι καλλιτέχνης και άνθρωπος της Πόλης, του Πολιτισμού.