Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Μιχάλης13 στις 15/03/09, 23:39
-
Άρχισε να παίζει η κιθάρα
και άρχισες και εσύ να κλαις .
Σου ‘χαν τελειώσει τα τσιγάρα
κι ήταν οι πίκρες σου πολλές .
Άκουσε τραγούδι λυπημένο
απ’ τις ξεκούρδιστες χορδές .
Απόψε θα σε περιμένω
απόψε απ’ τη σκιά σου βγες .
Άρχισε να παίζει η κιθάρα
κι ήπιες ακόμα μια γουλιά .
Κι ήταν ο πόνος σου λαχτάρα
για μία ξένη αγκαλιά .
Άκουσε τραγούδι λυπημένο
απ’ τις ξεκούρδιστες χορδές .
Απόψε θα σε περιμένω
απόψε απ’ τη σκιά σου βγες .
-
Α, ρε Μιχάλη...τί θυμίζεις; τί θυμίζεις;
:'(
-
Δημήτρη και για μενα περισσότερο βιωματικοί είναι αυτοί οι στίχοι ! Αναμνήσεις ! :'(