Αποστολέας Θέμα: Καθώς στα τούνελ περπατώ του παρελθόντος...  (Αναγνώστηκε 3753 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος mantinada

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 307
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Αναμνήσεις Μελλοντικών Ονείρων...
    • Προφίλ
    • Αναμνήσεις Μελλοντικών Ονείρων...
Καθώς στα τούνελ περπατώ του παρελθόντος
εικόνες γκρίζες, σαν αγέλες, μου χυμούν...
Ζητούν, κομμάτια, τα όνειρά μου να ξεσκίσουν,
ζητούν με αίμα της ψυχής μου να τραφούν...

Απ' τις σκιές τους τώρα τρέχω να ξεφύγω
μήπως και σώσω όλα εκείνα π' αγαπώ...
Ξάφνου μπροστά μου μια λάμψη φτερουγίζει,
ξάφνου γεμίζουν τα σκοτάδια μου με Φως...

"Σα να σε ξέρω..." ψιθυρίζω τυφλωμένος,
"...Είμαι εγώ!" λέει εκείνη και γελά,
και, σαν ποτέ να μην την ξέχασα, θυμάμαι,
κάποτε κάρφωσε στους ώμους μου φτερά...

"Είσ' η Αγάπη που ελπίδα κουβαλάει,
ναι, σε θυμάμαι, μου 'χες δώσει δυο φτερά,
μα δεν κατάλαβα ποτέ γιατί χαθήκαν,
γιατί να βρει εμένα τέτοια συμφορά;"

Το χέρι άπλωσε και χάδι μου χαρίζει,
ένα χαμόγελο γλυκό κι αστραφτερό,
στα μάτια μέσα με κοιτά κι όλο δακρύζει,
"Τι σου συμβαίνει, πες μου..." τη ρωτώ...

"Είχες φτερά να σ' ανεβάσουν στα ουράνια,
είχες Αγάπη κι Όνειρα πολλά,
είχες Ψυχή όπου ποθείς να σ' οδηγήσει,
μα δεν το πίστεψες ποτέ σου αληθινά...

Κι ήρθ' η στιγμή, εδώ και τώρα, ν' αντικρίσεις
ποια η Αλήθεια, ποιο το Ψέμα της Ζωής,
τις Ενοχές σου μια για πάντα να διαλύσεις,
το μονοπάτι του Ονείρου να διαβείς...

Αν αρνηθείς το μονοπάτι δε γνωρίζω
που θα βρεθείς, ποια Μοίρα θα 'ρθει να σε βρει,
ξέρω μονάχα πως τ' αξίζεις τα ουράνια,
να το πιστέψεις, μοναχά αυτό αρκεί..."

Ήταν τα λόγια της αυτά που ακουστήκαν
λίγες στιγμές πριν απ' τα μάτια μου χαθεί,
όσα μου είπε στο μυαλό μου χαρακτήκαν
και οδηγό μου τα 'χω πάντα στη Ζωή...

Καθώς στα τούνελ περπατώ του παρελθόντος
δε με τρομάζουν τα σκυλιά που αλυχτούν,
Πίστη κι Αγάπη κουβαλώ μες στην Ψυχή μου,
δε με αγγίζουν όσο κι αν το προσπαθούν...

Τώρα γνωρίζω πως φτερά ακόμα έχω,
αν το πιστέψω θα ξεδιπλωθούν,
στους Ουρανούς όπως και πρώτα θα πετάξω,
δεσμά επίγεια δε με ξανακρατούν...
« Τελευταία τροποποίηση: 09/11/08, 19:53 από mantinada »
"Δεν είμαστε ποιητές σημαίνει φεύγουμε,
σημαίνει εγκαταλείπουμε τον αγώνα,
παρατάμε τη ζωή στους ανίδεους,
τις γυναίκες στα φιλιά του ανέμου
και στη σκόνη του καιρού.

Σημαίνει πως φοβόμαστε
και η ζωή μας έγινε ξένη,
ο θάνατος βραχνάς"
Γ. ΣΑΡΑΝΤΑ

Αποσυνδεδεμένος Lo.Lee.Ta

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 2145
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Venceremos
    • Προφίλ
Μπράβο ομορφιά! Πάντα τέτοιες φτερωτές ομορφιές!
Adios Muchachos!

Αποσυνδεδεμένος mantinada

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 307
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Αναμνήσεις Μελλοντικών Ονείρων...
    • Προφίλ
    • Αναμνήσεις Μελλοντικών Ονείρων...
Να είσαι καλά,
καλημέρα!

Μαρία Κ.
"Δεν είμαστε ποιητές σημαίνει φεύγουμε,
σημαίνει εγκαταλείπουμε τον αγώνα,
παρατάμε τη ζωή στους ανίδεους,
τις γυναίκες στα φιλιά του ανέμου
και στη σκόνη του καιρού.

Σημαίνει πως φοβόμαστε
και η ζωή μας έγινε ξένη,
ο θάνατος βραχνάς"
Γ. ΣΑΡΑΝΤΑ

Αποσυνδεδεμένος ΧΩΡΙΑΤΗΣ

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 822
  • Φύλο: Άντρας
  • Όλα είναι δρόμος
    • Προφίλ
    • time and enemy
μαγευτικό

Αποσυνδεδεμένος BluesMe

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 433
  • Φύλο: Άντρας
  • Music is the universal language of mankind..
    • Προφίλ
Δεν ξέρω πως να αντιμετωπίσω το εν λόγω ποίημα. Χωρίς να το θέλω, καθώς το διαβάζω, του βάζω μουσική...Είναι πραγματικά πολύ όμορφο. Μπράβο...;)

Αποσυνδεδεμένος kuiper

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1074
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Που ήσουνα κρυμμένο βρε Μαράκι τόσο καιρό, μη μου πεις
ξέρω, εκεί που δείχνει η πινέζα, στη θάλασσα.
είσαι εκπληκτική.
Καθώς στο τούνελ περπατώ του παρελθόντος, ανακαλύπτω του
παρόντος την ποιητικότητα των γραπτών σου.
Μπράβο. 

Αποσυνδεδεμένος mantinada

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 307
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Αναμνήσεις Μελλοντικών Ονείρων...
    • Προφίλ
    • Αναμνήσεις Μελλοντικών Ονείρων...
Φίλε ΧΩΡΙΑΤΗ να είσαι καλά...

Μαρίνο μου,
αν χωρίς να το θέλεις του βάζεις μουσική, μην το κάνεις... Δεν είχα κανένα σκοπό να εξαναγκάσω κάποιον για κάτι γράφοντάς το  ;)
Αν όμως, λέω ΑΝ, θέλεις και μπορείς τότε τι περιμένεις; Κάντο! Λες να παραπονιόμουν αν το άκουγα "ντυμένο";
ΔΕΝ θα παραπονιόμουν... Μάλλον το αντίθετο, θα χαιρόμουν ιδιαιτέρως!
Ευχαριστώ για το υπέροχο σχόλιο...
Α, και κάτι ακόμα... τα τραγούδια σου που άκουσα τα λάτρεψα (αν και το mobile internet εδώ που βρίσκομαι κινείται σα σαλιγκάρι οπότε δεν τα ευχαριστήθηκα όσο θα ήθελα) και χαίρομαι ειλικρινά που έλαβα το συγκεκριμένο σχόλιο από εσένα...
Να είσαι πάντα καλά και να γράφεις!

Υπερβάλεις Γιάννη μου, μα σ' ευχαριστώ γι' αυτό...
Δεν είμαι εγώ εκπληκτική μα εκείνος που μου το ενέπνευσε...

Καλό βράδυ σε όλους,
φιλιά!

Μαρία Κ.
« Τελευταία τροποποίηση: 10/11/08, 02:53 από mantinada »
"Δεν είμαστε ποιητές σημαίνει φεύγουμε,
σημαίνει εγκαταλείπουμε τον αγώνα,
παρατάμε τη ζωή στους ανίδεους,
τις γυναίκες στα φιλιά του ανέμου
και στη σκόνη του καιρού.

Σημαίνει πως φοβόμαστε
και η ζωή μας έγινε ξένη,
ο θάνατος βραχνάς"
Γ. ΣΑΡΑΝΤΑ

 

Σχετικά θέματα

  Τίτλος / Ξεκίνησε από Απαντήσεις Τελευταίο μήνυμα
7 Απαντήσεις
3725 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 26/06/04, 00:50
από old_lion
1 Απαντήσεις
1981 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 19/09/06, 14:04
από akarayan
3 Απαντήσεις
2322 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 26/03/08, 21:15
από quasar
4 Απαντήσεις
2466 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 06/01/09, 15:35
από AtticanSky