Τιμωροί;

[ivikos]

Ρίγα, στο υφάδι της ζωής είσαι ανοιχτή,
ένας τελάλης που τα λόγια δεν θυμάται,
μας είχες πει : ο αρχηγός θα σε δεχτεί,
κι ας είχες φύγει…του δραπέτες τους φοβάται!!!!

Μα καθώς γύριζες, καρτέρι στ’ ανοιχτά
 δυό φίλοι άσπονδοι σου είχανε στημένο,
σε αλυσοδέσαν, σε μαχαίρωσαν φριχτά,
κι ύστερα είπαν πως σε βρήκανε δεμένο

 Πένθος κηρύχτηκε, μα κόρη μαρτυρά
 ποιοι είναι οι ένοχοι, καυγάς έχει ανάψει….
πως έναν είδε με σφυρί να σε βαρά,
κι ο άλλος έσκαβε τον λάκκο να σε θάψει.

Το έργο τούτο το ξανάδαμε παλιά
 δεν τιμωρούνται οι φονιάδες όμως πάντα,
τον έναν έκαναν μεγάλο βασιλιά……….
του άλλου του έστησαν της δόξας ανδριάντα!!!!!!!!