Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Maria_Adouaneta στις 30/12/05, 15:45
-
Την τελευταία φορά που έψαξα τα μάτια μου,
τα βρηκαν μου είπαν καρφωμένα ψηλά να σεργιανάνε,
βόλτες στην ζώνη του Ορίωνα, έψαχαν τον Betelguese
δάκρυζαν και τα σκούπιζα με τις παλάμες,
πάσχιζαν να κρατήσουν το δάκρυ "μας ανήκει ψιθύριζαν"
Κείνο όμως κύλησε και ναι, μύριζε φράουλα,
όπως όλα μου τα δάκρυα..
Τώρα και η σιωπή έπαψε, τελείες απομείναν,
πιάνω τα δάκρυά μου απο τα κοτσάνια τους και τα στολίζω στα μαλλιά μου.
Ήρθε κι ο νοτιάς χτες μου ζέστανε την πλάτη,
πήρα ανάσα κι ήταν η ανάσα μου βοριάς, κι ο βοριάς μου τον έδιωξε.
Ποιόν να ρωτήσω να μου πει γιατί φοβάμαι;
Κι εσύ ποιητή με ποιήματα θ'απαντήσεις και τα πόιήματα τα φοβάμαι κι αυτά, δε στο'πα;
Αντίο και αντίο και αντίο και φουσκοθαλασσιά!!!
Δεν ξέρω τι πράμα ειναι αυτό παναθεμα το, για ποιημα δε μου κάνει μήτε για τραγούδι..Καλή χρονία με αγκαλιές και λιγότερους φόβους μας εύχομαι!!!
-
Πολύ καλό....μπράβο!
Betelguese, Rigel, Bellatrix, Mintaka, Alnilam, Alnitak, Meissa, Saiph, Tabit, Hatysa, Ensis!!!
Μ' επιασες και σε ένα ακόμη σημείο που λατρεύω...την αστροπαρατηρηση, με τον Ορίωνα στα favorites!
Cheers!
-
και λιγότερους φόβους μας εύχομαι!!!
μακάρι :)
-
Με pimami! Καλή σου χρονιά! ::)
-
η έμμετρη η σκέψη μου θαρρώ πως δεν ταιριάζει
για να σου δώσει απάντηση στο αιώνιο ερώτημά σου...
μα κάθε που ο φόβος σου στη φυλακή σε βάζει
έχω ένα μυστικό κλειδί για να 'ρχομαι σιμά σου!!!
αντίο σ έναν ποιητή διστακτικά προφέρεις
το είπανε οι φόβοι σου και η θολή σου σκέψη...
μα αφού κι εσύ είσαι ποιητής θα πρέπει να το ξέρεις
το αντίο για σένα και γι αυτόν άγνωστη είναι λέξη!!!
εκεί στη ζώνη του Ωρίωνα..... ;)
-
qrusticks νομίζω και δικιά μου αγάπη πια
margarita ευχαριστω πολυ να γελας και να κλαις
pimami ΜΑΚΑΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ :-[
-
pimami αλλη μια φορα με γκρεμισες...αλλος ποιητης απο σενα δεν θα μπορουσε ν'απαντησει..
Μακαρι λεμε
-
Κι εγώ δεν ξέρω τι σόι πράμα είναι τούτο μα μοιάζει με σκουπιδάκι που μπήκε στα μάτια και όλο βουρκώνουν...
Ο πιο μεγάλος φόβος μέσα στα ποίηματα κρύβεται...εκεί τον ''εναποθέτει'' κάθε ποιητής να τον ξορκίσει...κι ο αναγνώστης αν θέλει και το μπορεί ''ξεφλουδίζει'' τις λέξεις και γεύεται τον ''καρπό''.
-
Pinelopi μου, εγώ πάλι γιατί νομίζω πως ο φόβος στο μυαλό κρύβεται; Κι έχει και κάτι λαβυρίνθους εκέι και κρύβεται καλά και άντε να τονε βρείς. Γιατί αν τον βρώ θα του σπάσω τα κόκκαλα!!! Ευχαριστώ για τα όμορφά σου λόγια στο "σκουπιδάκι" μου. ;)
Υ.Γ: αναγνώστες είμαστε όλοι..Καλά μας "ξεφλουδίσματα" λοιπόν!
-
Πρώτη φορά μου εύχονται να κλαίω! Γιατί καλέ? ???
-
Είναι δείγμα οτι είμαστε ζωντανοί, σαν το γέλιο..γι'αυτό...Εξάλλου δεν εννοούσα το κλάμα απο τον πόνο απαραίτητα!!!Μάλλον σου χτύπησε κάπως..Διορθώνω αμέσως : να γελάς τόσο, που να κλαίς απο τα γέλια :)
Καη χρονιά Μαργαρίτα ( τί υπέροχο όνομα)
-
Εντάξει, είπα κι εγώ! Να περάσεις όμορφα την Πρωτοχρονιά και να έχεις μια καλή και δημιουργική χρονιά! ::)
-
Μπράβο sandungaki μπράβο ! άλλο ένα δείγμα -άμετρο αυτή τη φορά- της ευαισθησίας σου...
-
πάσχιζαν να κρατήσουν το δάκρυ "μας ανήκει ψιθύριζαν"
Κείνο όμως κύλησε και ναι, μύριζε φράουλα,
όπως όλα μου τα δάκρυα..
:o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o
Μιλαμε για πολυ μοναδικο δημιουργημα....Κοντευω στα ορια της λιποθυμιας... ;D
-
Vert my love, δεν ειπαμε καλη χρονιά...δε σου λεω ευχαριστω..μαζευω φιλια να το ξερεις
Τωρα οσο για σενα ....σκοταδοπουλι λιποθυμα, θα σε σωσω..
-
Ωραίο,μου ρθε σαν απάντηση κάτι που είχα διαβάσει και μου έχει μείνει
ιδού:
Την πρώτη φορά που έκλαψα ήταν όταν ενώθηκα με το σύμπαν
κι από τότε φοβάμαι
κι όταν τα δάκρυα σου θα πέσουν πάνω μου
δεν θα φοβάμαι καθόλου...
-
Διαφανε, ομορφη η απάντησή σου...Βάλε να πιούμε λοιπόν..
-
Πολύ ψυχεδέλεια ρε Μαρία...
-
Black Sheep.....Είμαι πανάθεμά με, ειμαι... :-\
-
Αυθόρμητα σου 'ρχονται ή τα σκέφτεσαι πρώτα; :P
-
Δυστυχώς αυθόρμητα...είμαι πολύ σοβαρά?Είναι πράγματα που με πονάνε και θέλουν να βγούν...Ίσως και να τα πονάω εγώ..Δεν ξέρω
-
Λοιπόν για να σοβαρευτώ και γω λίγο. Το διάβασα καμιά 20αριά φορές. Πιστεύω οτι το ποιήμα σου είναι ιδιαίτερο, και λίγο δυσκολονόητο. Αλλά νομίζω οτι είναι μια λέξη που το χαλάει ολο. Η λέξη "φράουλα". Δε ξέρω δεν μου ακούστηκε πολύ καλα.
Προσωπική μου άποψη βέβαια. Κατά τ άλλα μου άρεσε.
Συνέχισε την προσπάθεια!
-
Μαύρο που πρόβατο, η λέξη "φράουλα" είναι εντελώς βιωματική, δεν θα μπορούσε να αλλάξει..Είναι η μοναδική που δεν μπορεί ν'αλλαξει...ήξερα πως θα χτυπήσει κάπως αυτή η λέξη αλλά ήταν αναγκαίο να μπεί...
-
Μαύρο που πρόβατο, η λέξη "φράουλα" είναι εντελώς βιωματική, δεν θα μπορούσε να αλλάξει..Είναι η μοναδική που δεν μπορεί ν'αλλαξει...ήξερα πως θα χτυπήσει κάπως αυτή η λέξη αλλά ήταν αναγκαίο να μπεί...
Εμενα παλι αυτο ειναι που μου αρεσε απο το στιχουργημα αυτο...Η Φραουλα
-
Μαύρο που πρόβατο, η λέξη "φράουλα" είναι εντελώς βιωματική,
Τι εννοείς η φράουλα είναι βιωματική;
-
Εννοω οτι απο μικρη οταν εκλαιγε για να σταματησω μου διναν φραουλα, και εχω συνδυασει αυτη τη μυρωδια με τα δακρυα μου :-[
-
θα μαι ο πιο γλυκός βραχνάς σου σε τσιγάρο πρωινό....
θα μαι ο ιδρώτας της αγρύπνιας μεσημέρι θερινό.....
κείνος που ήθελες να αγγίξεις και που πάντα θα ποθείς.....
πάνω απ όλα πριγκηπέσσα όμως θα μαι ποιητής.....
.....θα μπορούσε να ήταν το αντίο ενός "ποιητή".....
...γεύση της φράουλας=άνοιξη . . . . .
-
Αντίο σε έναν ποιητή (άμμετρο όπως η σκέψη μου) ...
... χμμμ ... ::) δε δίνω δεκάρα για τις σκέψεις σου Maria_Adouaneta ... Η Ψυχή σου με νοιάζει ... που και Μέτρο έχει και Φλόγα ...
Φαντάζομαι πάντως ότι αφού τον χαιρέτησες, έ δεν μπορεί, θα παίξεις πια και με τα υπόλοιπα παιδάκια ... ;D ;D
Keep On ... /nEwBiE 8)
... και κάτι τελευταίο ... παρόλο που συνήθως δε σχολιάζω άμετρα κείμενα (τα θεωρώ πολύ πολύ εσωστρεφή και έχω πάψει και να είμαι λεξολάγνος πια ... άσε που δε μ' αρέσουν και οι φράουλες ;D ;D) αυτό το "Αντίο και αντίο και αντίο και φουσκοθαλασσιά!!! " δε μπορώ να μην το κρατήσω ...
-
Pimami είσαι ο πιό μεγάλος ποιητής που γνωρίζω...
nEwBiE πειράζει που δεν έχω να πώ κάτι΄? ???
-
Pimami είσαι ο πιό μεγάλος ποιητής που γνωρίζω...
μεγάλες κουβέντες..... :P εγώ γνωρίζω μόνον έναν...!
-
Εν κατακλείδει, το ποίημα είναι πολύ ωραίο... Παίζει με τις αισθήσεις του αναγνώστη.. Έκανες ένα άτομο που δεν ασχολείται με ποιήματα να ασχολήθεί...
Εύγε Aduanete
-
Μαύρο πρόβατο μου, ευχαριστώ πολύ και πάλι!!!