Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: (Κωνσταντίνος. Γ) στις 23/06/06, 10:47
-
Πιό μονοπάτι μέσ'τα πράσινα σου μάτια
με περπατάει σε μια ατέλειωτη σιωπή
κι ένα τραγούδι που είναι γραμμένο σε δυό κομμάτια
το ένα απ'τα δυό για πάντα θά'χεις εσύ
Πέφτει στα μάτια μου το φώς της άδειας μέρας
έχει αδειάσει γιατί λείπεις εσύ
τη μυρωδιά σου που μου φέρνει ο αέρας
σ'ένα καράβι ξεχασμένο έχεις μπεί
Κι εγώ σκυμμένος πάνω από χάρτες και ναυάγια
τσαλακωμένος σε μιά πόλη από χαρτί
κόκκινα φώτα θα φωτίζουν στα λιμάνια
και τ'άγριο κρίνο μές'τα χέρια σου θα βγεί
Ελευθερία είν'η αλήθεια μου μιά θλίψη
για σένα αδειάζω την ψυχή μου στο χαρτί
τα δυό φτερά που απ'τη ψυχή μου έχω γεννήση
το ένα απ'τα δυό για πάντα θά'χεις εσύ..................Κ...............
-
Ελευθερία είν'η αλήθεια μου μιά θλίψη
για σένα αδειάζω την ψυχή μου στο χαρτί
τα δυό φτερά που απ'τη ψυχή μου έχω γεννήση
το ένα απ'τα δυό για πάντα θά'χεις εσύ
Το μέτρο του κάποιες στιγμές χάνεται αλλά αυτό είναι μια τεχνική λεπτομέρεια που εύκολα διορθώνεται όταν είναι τόσο όμορφο και ''γεμάτο'' το ποίημα σου με νόημα...
-
Πολύ όμορφο !
-
Κωνσταντίνε φαντάζομαι το μέλλον με πάρα πολλά ΜΠΡΑΒΟ.
Καλό σου βράδυ.
-
...Δηλώνω ανοιχτά πλέον το θαυμασμό και τον ενθουσιασμό μου για τα τραγούδια σου....τραγούδια που μοιάζουν με ζωή...
...Διεκδικώ τον τίτλο της πιο ένθερμης θαυμάστριάς του λόγου σου....
Να'σαι καλά Κωνσταντίνε....συνέχισε να μας πλουτίζεις έτσι....
Ευχαριστώ...
-
πλημμυρισμένο απο ευαισθησια...μου αρεσε..