Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: pimami στις 04/02/07, 15:13
-
μια μπάλα χιόνι...
Κρατώ μολύβι στο δεξί, το άλλο άδειο
φαντάζει.. κι όμως, αν και αδύναμο κρατάει
μια μπάλα χιόνι νόθα κόρη κάποιου Μάη
που ‘χει αδερφό της κάποιο κίτρινο τετράδιο.
Είναι ένα κάτι που ναρκώνει την αφή μου
θάρρος δεν έχω καταγής να το πετάξω
κι αν με το βλέμμα μου τυχαία το κοιτάξω
σαν σε καθρέφτη ξεχωρίζω τη μορφή μου
τη χθεσινή, την περσινή κι αθώα μάλλον..
Άλιωτη μένει, οι καιροί ας τη ζεσταίνουν
κι οι κρύσταλλοί της όσο πάνε και πληθαίνουν
από τον «ζήλο» για ζωή τον υπερβάλλων..
έχω στο χέρι το ζερβί κάμποσα χρόνια
που όσο αβγαταίνουν τόσο πιο πολύ παγώνουν
όσοι για κάτι από το χθες τους μετανιώνουν
μ’ ένα μολύβι δεν τα λιώνουνε τα χιόνια…
-
όμορφο, και un poco σουρρεάλ. μ αρέει
-
un poco σουρεάλ λοιπόν... βρίσκετε? ευχαριστώ σας!
-
εξαιρετική γραφή ! ! κάθε λέξη κι ένας συμβολισμός... ή μπορεί και να μην είναι, αλλά εμένα μου δίνει το ελεύθερο να το παίρνω έτσι... ευρηματικός και πρωτότυπος -όπως πάντα- χτυπάς με χιουμοριστική διάθεση εκεί που μας πονάει ! με το γάντι... χαλαρά κι αθόρυβα κι όμως τόσο καυστικά... "Μπαγάσικα" θα `λεγα...
κι είναι ταλέντο αυτό... μπράβο ! ! !
-
Δεν τα λιώνει λες ένα μολύβι τα χιόνια...ναι, το είχα παρατηρήσει κι εγώ...
η έμμετρη επιβεβαιωσή σου βέβαια έρχεται σαν παγετός και σταθεροποιείται η πεποίθηση.
Αυτά τα ''διχασμένα'' σου ποιήματα δυναμιτίζουν και τις δυο πατρίδες τις δικές μου :)
-
μ αρεσει
ειναι σα να μιλας για διαφορετικα πραγματα με υπονοουμενα
και μ αρεσε η τεχνοτροπια Καριωτακη.
Κρατώ μολύβι στο δεξί, το άλλο άδειο
φαντάζει..
-
τι καλά! επιστρέφω μετά από πολύ καιρό απουσίας και ... στιχουργικής φύμωσης ;) και βλέπω ότι ο παλιός καλός δημοσθένης είναι εδώ, παρών, ποιητικός και αστείρευτος! τώρα έχω όμως πολύ δουλειά να κάνω για να συμβαδίσω με τα γραφόμενά σου, όμως θα είναι ενα πολύ ευχάριστο review! αυτό που ζηλεύω πραγματικά σε σένα είναι η καταπληκτική σου ικανότητα να δένεις τις ρίμες στα επόμενα τετράστιχα και να μεταθέτεις εκεί τις ομοιοκαταληξίες σου, έτσι που όλο σου το ποίημα είναι μεν ενιαίο, όμως έχει τις ανάσες και τις παύσεις που του δίνεις εσύ, όπως τις θες, όπου τις θες...
πραγματικά αξιοζήλευτο!
νασαι καλά!
-
Pιmami χωρίς να θέλω να επισέλθω σε λεπτομέρειες,η μπάλα του χιονιού σου,μου άρεσε !
Καληνύχτα...
-
μπαγάσικες ευχαριστίες και καλησπέρες φίλε vert. αυτό το μπαγάσικα μ άρεσε μάλλον... ;D πάντως, γίνεται από μόνο του αυτό που περιγράφεις... αυτόματα.. ???
pinelopi αν θα πάψουν να δυναμιτίζουν και τις δικές μου τις πατρίδες, δε θα χω λόγο πια...
Holliday, ευρισκόμενος, πια, μακριά από τη "φάση Καρυωτάκη" φαίνεται πως έστω και υποσυνείδητα κάτι Καρυωτακίζει μέσα μου!
Να σαι καλά trivial που επέστρεψες! χαίρομαι που πέρασες κι από δω... όσο για τη δουλειά που λες, έχεις όσο χρόνο θες για να καλύψεις το "χαμένο" έδαφος! (τίποτα δεν πάει χαμένο.... ;))
ας παίξουμε χιονοπόλεμο λοιπόν, Ηλίανθε... να σαι καλά!
-
Η ιδιαιτερότητα του ποιητικού στοχασμού σου διεκδικεί εύσημα που τα δικαιούται.
-
Έκτορα είναι μεγάλο κομπλιμέντο να διεκδικώ εύσημα για την ιδιαιτερότητα του ποιητικού μου στοχασμού... μάλλον η ιδιαιτερότητα΄για την οποία μιλάς είναι ένα εύσημο από μόνη της...
Να σαι καλά!
-
Τι να πώ?
Φοβερούς ποιητές έχει το kithara.gr τελικά...!
Μπράβο!
-
το ότι γράφεις αυτή σου τη διαπίστωση, κάτω από αυτό που υπογράφω είναι πολύ μεγάλη μου τιμή! ακριβώς γιατί θαυμάζω τη γραφή πολλών εδώ μέσα...
Να σαι καλά και καλό ψάξιμο αν έχεις όρεξη...
-
όσοι για κάτι από το χθες τους μετανιώνουν
μ’ ένα μολύβι δεν τα λιώνουνε τα χιόνια…
Πραγματι... μα το μολυβι δινει τη δυνατοτητα να σπασεις ενα κομματι του παγου, για να βρουν διοδο να πηγαινοερχονται οι μνημες, μεχρι να βαρεθουν, ή να μη σε τρομαζουν πια τα βηματα τους στην πορτα...
ευχομαι οτι καλυτερο!
-
Αργεντινή μου ευχαριστώ για την ανάγνωση, το σχόλιο και τον "αντίλογο"... Να σαι καλά και να ξέρεις πως αν δεν γνώριζα τι μπορεί να κάνει κανείς με ένα μολύβι δε θα το διάβαζες αυτό! :)
-
Είναι ένα κάτι που ναρκώνει την αφή μου
θάρρος δεν έχω καταγής να το πετάξω
κι αν με το βλέμμα μου τυχαία το κοιτάξω
σαν σε καθρέφτη ξεχωρίζω τη μορφή μου
τη χθεσινή, την περσινή κι αθώα μάλλον..
Σαφώς και δεν πρέπει να πετιούνται αυτά τα πράγματα..
Η ομορφιά είναι να τα κρατάς και να τα μεταπλάθεις..
Να σε ναρκώνουν και να τα αφυπνίζεις..
Κομμάτια παρελθόντων χρόνων,
που όμως παραμένουν κομμάτια σου..!
Κι' η χθεσινή αθωότητα μέσα σου παραμένει..
(κρυμμένη, εκεί, μέσα στο χέρι σου, μέσα στην μπάλα, την ζεσταίνει εκ των έσω..)
-
πολύ όμορφο και δυνατό, ... μου άρεσε πάρα πολύ, ... μια ερώτηση μόνο... το κίτρινο τετράδιο, τί ή ποιόν συμβολίζει;;;;.... (δεν κατάλαβα, ... ;D )
-
συννεφάκι: είναι κάτι που λατρεύω να επισημαίνει κάποιος στο γραπτό μου κάτι που είτε δεν είχα κάνει σαν συνειρμό ή απλά δεν ήθελα ή πιο απλά δεν έτυχε να αναφέρω... μιλάω για την παρένθεση του σχόλιού σου... Να σαι καλά!
pony: θα ήθελα πολύ να σου πω, πως τετράδιο = αυτό ! αλλά τέτοιες ισότητες δεν υπάρχουν εδώ! θα σου πω μονάχα πως σε ένα τετράδιο καταγράφει κανείς με τη βοήθεια μολυβιού...
-
Νομίζω ότι δεν νομιζω αλλά είναι!!!
Κι αν δεν είναι, αυτό δεν είναι σίγουρο!!!
Τι; ΑΨΟΓΟ!!!
-
;) να σαι καλά Στέργιο...
με σιγουριά σου λέω πως η γνώμη σου με ενδιαφέρει ιδιαίτερα!