Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ilianthos-Kanlis στις 07/06/07, 18:13
-
Ελληνικές φυλακές,κραυγή απόγνωσης
Ετούτα εδω ΄ναι κολαστήρια,
ποτέ δεν ήταν φυλακές ,
εδώ η ανθρώπινη αξιοπρέπεια
έχει μονάχα ανατροπές.
&
Η πρέζα εδώ παίρνει και δίνει,
χορός θανάτου είναι εδώ,
απόψε είναι η σειρά σου,
σειρά μεθαύριο θα΄χω εγώ.
&
Όλη η δουλειά γίνεται μύχια,
κι όλα κινούνται υποβρύχια,
τα ¨δούναι και λαβείν¨ σκοτώνουνε ,
μα όλοι ανεύθυνοι δηλώνουνε.
&
Στο παρακείμενο κελί από μένανε,
είδα ένα φίλο που το σέρνανε,
κι όταν στο τέλος το σκοτώσανε,
όλοι μαζί το κουκουλώσανε.
-
Δεν έχω λόγια...
Αυτό είναι μια κραυγή απόγνωσης!
-
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ !.
-
Ετούτα εδω ΄ναι κολαστήρια,
ποτέ δεν ήταν φυλακές ,
εδώ η ανθρώπινη αξιοπρέπεια
έχει μονάχα ανατροπές.
αυτό, δυστυχώς, ταιριάζει σε τόσο πολλές καταστάσεις που καταντάει εφιαλτικό.
Πόσες ανατροπές έχει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια...
Γιώργο, θα ήθελα να πεις περισσότερα γι αυτό το θέμα, υπάρχουν άλλωστε τόσα πολλά :)
-
Πηνελόπη-Κατερίνα και βέβαια οι ανατροπές υπάρχουν σε παντοειδείς μορφές και καταστάσεις !
Δεν νομίζω να χρειάζεται να γράψω περισσότερα,διότι εδώ ειδικά αναφέρομαι στην κατάντια των Ελληνικών φυλακών,όμως δεν παύω να μη χαίρομαι πάντοτε για την καλοπροαίρετη κριτική σου !
Σ΄ευχαριστώ εγκάρδια !