Το Στέκι των Κιθαρωδών
Περι μουσικής => Μουσικά νέα και συζητήσεις => Μήνυμα ξεκίνησε από: Αγγέλα στις 22/08/07, 11:17
-
Σας έχει τύχει ποτέ να ακούσετε ένα τραγούδι και να σκεφτείτε οτι έχει γραφτεί για εσάς;
Εμένα πολλές φορές...
Γι' αυτόν τον λόγο έβαλα αυτό το θέμα. Για να πείτε εσείς ένα τραγούδι που νιώθετε οτι σας εκφράζει απόλυτα, ή σας θυμίζει κάτι από το παρελθόν, ή κρύβει μέσα του κάτι από τον εαυτό σας...
Και αν θέλετε, λέτε και γιατί...
-
Ου .. τί ρωτας τώρα και εσύ ρε Αγγέλα.....ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ!!!
Καταρχάς όλα του Αλκίνοου, του Σωκράτη , του Θανάση και του Μίλτου!!!!!!! ;) ;) ;) ;) ;) ;)
Ειδικότερα.....εμμμμμμμμ ξέρω εγώ....Μάλλον το venceremos του Άσιμου......
Το ''Όνειρο ήτανε'', του Αλκινόου, ''Κακές Συνήθειες'' του Μίλτου Πασχαλίδη...., ''Τίποτα δεν πάει Χαμένο' του Λοϊζου...... ε και ΌΛΑ του Μάλαμα........!! ;) ;) ;)
-
Σχεδόν τα περισσότερα τραγούδια του Αλκίνοου και του Σωκράτη σημαίνουν κάτι για εμένα. Π.χ. το "Όνειρο ήτανε" που μου θυμίζει τη συναυλία τους που ήταν σαν όνειρο, το "Γράμμα" του Σωκράτη... Μου θυμίζουν διάφορες εμεπιρίες από τη ζωή μου και σκέψεις που έχω κάνει κατά καιρούς...
-
Δεν έχει κάτι από εμένα ,μα μου θυμίζει έντονα το παρελθόν όπως λες ...
Λοιπόν όταν ήμουν μικρή (πολύ μικρή) ,μου άρεσε να ακούω συνέχεια το Αερικό του Χατζιδάκι .
Καθόμουν κάτω από την καρέκλα του σαλονιού που ήταν το ηχείο ,και το άκουγα
ενώ αναρωτιόμουν -με το παιδικό μου μυαλό- τι διάολο πήγε κι αγάπησε αυτός ο τύπος .. ;D
-
Το Lonely Day από SOAD ειδικά τώρα το καλοκαίρι 8)
-
Για τραγούδι δεν ξέρω, δύσκολο. Ίσως κάτι τρελά του Phillip Glass να έχουν κάτι από μένα ή κάτι για μένα, με μουσική, μόνο μουσική.
-
Δημήτρης Μπάσης - Δύσκολη καρδιά....
Υ.Γ.: Χωρίς να θέλω να φανώ προσβλητικός, Αγγέλα, σταμάτα πια σε παρακαλώ να βάζεις θέματα στα οποία η απάντησή σου είναι πάντοτε: "Αλκίνοος"...κι εμένα μου αρέσει ο Αλκίνοος, αλλά είναι λίγο κουραστικό. Δεν μπορώ να σε κρίνω επειδή σου αρέσει ο Αλκίνοος, αλλά νομίζω ότι όλα στην ζωή πρέπει να τα κάνουμε με ένα όριο...φιλικά πάντα!!! ;)
-
Κατόπιν ωρίμου σκέψεως και άφθονης μουσικής, έβγαλα το συμπέρασμα ότι το τραγούδι που με χαρακτηρίζει απόλυτα είναι το ''360 χλμ'' από τον καινούριο δίσκο του Θανάση Παπακωνσταντίνου ''Διάφανος''...
''Δεν ξέρω που γεννήθηκα, θυμίστε μου που πάω....
..........ξέχασα αυτούς που έψαχνα και αυτούς που αγαπάω........''
-
Δημήτρης Μπάσης - Δύσκολη καρδιά....
Υ.Γ.: Χωρίς να θέλω να φανώ προσβλητικός, Αγγέλα, σταμάτα πια σε παρακαλώ να βάζεις θέματα στα οποία η απάντησή σου είναι πάντοτε: "Αλκίνοος"...κι εμένα μου αρέσει ο Αλκίνοος, αλλά είναι λίγο κουραστικό. Δεν μπορώ να σε κρίνω επειδή σου αρέσει ο Αλκίνοος, αλλά νομίζω ότι όλα στην ζωή πρέπει να τα κάνουμε με ένα όριο...φιλικά πάντα!!! ;)
Προς Θεού, δεν είσαι προσβλητικός! Έχεις δίκιο. Δεκτή η παρατήρησή σου. Όντως το έχω παρακάνει! Θέλω να ζητήσω συγνώμη σε όσους την έχω σπάσει...
-
Νικόλας Άσιμος - Ένας Απάτσι στα Pub
Διονύσης Σαββόπουλος - Ο Μικρός Μονομάχος
Τζίμης Πανούσης - Το Παρδαλό Τζιτζίκι
Παύλος Σιδηρόπουλος - Άντε... και καλή τύχη μάγκες
-
Μοχα-Παυλος Παυλιδης....
-
Μοχα-Παυλος Παυλιδης....
Και εγώ επίσης Παυλίδη .."Αφού λοιπόν ξεχάστηκα".
Αφού λοιπόν ξεχάστηκα και το όμορφο καράβι
καιρό πια ταξιδεύει μακριά χωρις εμένα
εσύ που πίνεις χρόνια από του χρόνου το πηγάδι
πιές ένα ποτήρι και για μένα.
Αφού λοιπόν ξεχάστηκα στην όμορφη σας πόλη
που πλέει μες στη νύχτα με τα φώτα αναμένα
θα βγω να περπατήσω θα βρω που πήγαν όλοι
όσοι ξεχάστηκαν απόψε σαν εμένα.
Αφου λοιπόν ξεχάστηκα και πρέπει να τα σβήσω
τα φώτα του θεάτρου που αφήσατε αναμένα
θα πάω στην τελευταία σειρά και θα καθίσω
στη θέση που κρατήσατε για μένα
και τότε ίσως μπορέσω να θυμηθώ τα λόγια
που ακόμη κιτρινίζουν σε συρτάρια κλειδωμένα
πείτε μου επιτέλους τι δείχνουν τα ρολόγια
πείτε το επιτέλους και σε μένα.
Αφου λοιπόν ξεχάστηκα και πέρασε σα τρένο
η ζωή από μπροστά μου με τα βλέφαρα κλεισμένα
θα κατσω λίγο ακόμα εδώ να περιμένω
απόψε ίσως δε λείψω σε κανένα.
-
Τα Εφηβα Γερακια ειναι για μενα κ τον ξαδερφο...
Το Lateralus..
-
απειρα........καθε περιοδο και διαφορετικα....γενικα στην ζωή μου το ατλαντις απο ξύλινα σπαθιά.......την συγκεκριμένη περίοδο το colorblind απο counting grows
-
Υπαρχει ενα τραγουδακι που οταν το ακουσα ταυτιστηκα.Ανηκει βεβαια σε ρεπερτοριο που δεν ακουω συνηθως κ δεν πολυγουσταρω αλλα ωστοσο με κερδισε.
Διονυσης Σχοινας-Δεν μεγαλωνω(το τραγουδαει ντουετο με τον γιο του..ετων 6-7 νομιζω..)
"Δεν μεγαλωνω...μικρος θα μεινω στο δηλωνω
Θα ζω αντιστροφα το χρονο..θα κανω πραγματα τρελα
Δεν μεγαλωνω...μικρος θα μεινω στο δηλωνω
Θα νευριαζω θα θυμωνω...και θα πεταω στα ψηλα"
-
Βενζινάδικο - Άλκηστις Πρωτοψάλτη
-
ου... καλά είσαι... όλα τα τραγούδια που ακούω τα ακούω γιατί καποιοι από τους στίχους τους ή ολόκληρα ταυτίζονται με εμένα.... δεν ακούω τραγούδια που να μην μου θυμίζουν καταστάσεις ή πρόσωπα.. μου φαίνονται αδιάφορα... αυτά!!! :)
-
Moonlight sonata 1st movement του Beethoven. Ειναι ακριβως ο τροπος συνθεσης απο πλευρας αρμονιας που με εκφραζει.
-
Δε μπορεί να είναι μόνο ένα. Διότι τα τραγούδια περιγράφουν τόσα πολλά και διαφορετικά πράγματα το καθένα.
Κατά τη ταπεινή μου άποψη υπάρχουν τραγούδια που ζωγραφίζουν κάθε κατάσταση, κάθε συναίσθημα, κάθε βίωμα με λίγα λόγια που μπορεί να έχει μια ανθρώπινη ζωή...
Αλώστε αυτό δεν είναι τα τραγούδια; Τα αληθινά τραγούδια είναι η ζωή μας...Με αφορμή αυτή γράφτηκαν και προορισμό έχουν πάλι αυτή, τη ζωή του καθενός μας ξεχωριστά.
Υπάρχουν λοιπόν, κάποια τραγούδια που απευθύνονται και στη δική μου ζωή, όπως φαντάζομαι και σε τόσων άλλων...
Αναφέρω ενδεικτικά: Το "φεύγω" το Ορφέα Περίδη.....Δε μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο στίχο, ό,τι λέει είμαι εγώ...
Το "φυσαλίδα" του Ν.Ζούδιαρη Στην ερμηνεία ο Απόστολος Ρίζος με την Αννα Μπουρμά. Ήταν η αφορμή μιας στροφής 180 μοιρών για μένα τα...ταραγμένα εφηβικά μου χρόνια..( Που μάλλον, δεν έχω περάσει ακόμα! Ευτυχώς δηλαδή! ;D)
Το "Διόδια" του Σωκράτη Μάλαμα. Για χίλιους δυο λόγους που δε θέλω να αναφέρω. Με δυσκολία από αυτό ξεχωρίζω δύο στίχους: "Αμα δε λιώσουμε μαζί πως θες να γίνουμε ένα;" και " Να σταματήσω τη στιγμή με τα φτερά ανοιγμένα.."
Το "Μερες Αργίας" από Διάφανα Κρίνα, γιατί από αυτό το τραγούδι τους έμαθα, τους αγάπησα και τους λάτρεψα. Δεν είναι λοιπόν μόνο οι στίχοι που λενε κάτι "για μένα" αλλά που θυμίζει πλέον κι εκείνη την περίοδο του...."ψαχουλέματος" σε μουσικά ορυχεία...
Το "Κάτω απ'το μαξιλάρι" του Θανάση Παπακων/νου.
Το "Θα νικήσουμε" ή αλλίως " Venceremos" του Ν.Άσιμου με τον Β. Παπακωνσταντίνου.Όλο το τραγούδι!Ο κάθε στίχος!Αυτό το υπέροχο συντέριασμα των λέξεων... Για λόγους που δε θα ηθελα να αναφέρω.
Το "Πρακτορείο" του Στ. Ξαρχάκου και του Ν. Γκάτσου. Γιατί με αυτό το τραγούδι μεγάλωσα.Με ότι συνεπάγεται αυτό. Μου θυμίζει τους γονείς μου.
Ουφ, επεκτάθηκα πολύ νομίζω!Μα είναι χιλιάδες τραγούδια ανάλογα με τη κάθε στιγμή, με το κάθε βιώμα όπως προείπα...
Τα συγκεκριμένα όμως, εκφράζουν κάτι πιο σταθερό για μένα, που κανένα βιώμα, θέλω να πιστεύω κι ευχομαι, να μη το αλλοιώσει...
Αυτα. Ελπίζω να μη σας κούρασα...
Υ.Γ. Νομίζω, ότι υπάρχει κάποιο παρόμοιο θέμα. Δε παίρνω κι όρκο όμως! :)
-
Όλα σχεδόν τα τραγούδια του Σωκράτη μου ταιριάζουν...
Έστω κι ένας στίχος από το καθένα...
-
πολυ ωραιο το θεμα σου!λοιπον,Metallica/fade to black & the unforgiven,nirvana/dumb & sappy,radiohead/street spirit fades out...
-
πολυ ωραιο το θεμα σου!λοιπον,Metallica/fade to black & the unforgiven,nirvana/dumb & sappy,radiohead/street spirit fades out...
Να συμφωνισω και εγω με τη σειρα μου πως ειναι ενα πολυ καλο θεμα και να πω πως ο φιλος jaymz21 με προλαβε.Θα ελεγα ακριβως τα ιδια τραγουδια συν το ειμαι νιντζα απο πλοκαμι του καρχαρια ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
-
Άχου... Πολλά τραγούδια έχουν κάτι κι από μένα... Ποιο να πρωτοδιαλέξω; Θα πω την "Πριγκηπέσσα" του Μάλαμα... Ειδικά εκεί που λέει:
"Άλλα θέλω κι άλλα κάνω πώς να σου το πω
έλεγα περνούν τα χρόνια θα συμμορφοθώ
μα είναι δώρο άδωρο να αλλάξεις χαρακτήρα
τσάμπα κρατάς λογαριασμό
τσάμπα σωστός με το στανιό"
-
πολυ ωραιο το θεμα σου!λοιπον,Metallica/fade to black & the unforgiven,nirvana/dumb & sappy,radiohead/street spirit fades out...
Να συμφωνισω και εγω με τη σειρα μου πως ειναι ενα πολυ καλο θεμα και να πω πως ο φιλος jaymz21 με προλαβε.Θα ελεγα ακριβως τα ιδια τραγουδια συν το ειμαι νιντζα απο πλοκαμι του καρχαρια ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
δν το καταλαβα αυτο...
-
Το "Σ'αγαπω, να προσεχεις" απο Βασιλη Παπακωνσταντινου
το "The Unforgiven", Metallica
& "Engel", Rammstein
-
το paranoid οταν χωρισα με την δικια μου..
-
Του Νικόλα ''το φαλιμέντο του κόσμου'' και το ''δεν πας να μας χτυπαν''....Απλά εκφράζει πλήρως τις ιδέες μου....
α και το ''Blowin' in the wind'' του Bob Dylan...
-
Εγώ πάλι θα επιλέξω το for the love of god του Vai. Μπορεί να μην έχει στίχους, αλλά κάθε φορά που τ'ακούω ή το παίζω βρίσκο κάτι από τον εαυτό μου εκεί μέσα, όσο κουλό κι αν ακούγεται...