Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: gkou στις 30/10/08, 15:21
-
Από μικρός έβλεπα τα δάκρυά μου να χύνονται ποτάμι,
και δε μιλούσα, και δε ρωτούσα.
Τα όνειρά μου μέρα με τη μέρα να βουλιάζουν μες στη λάσπη,
και δε μιλούσα, και δε ρωτούσα.
Ο ύπνος μου ντυνότανε στα μαύρα
και με πολέμαγε σαν να 'τανε εχθρός μου
και μέσα σε μια ματωμένη εφηβεία,
μ' άφησε μόνο ο ίδιος ο εαυτός μου.
Η απογοήτευση έβαζε θεμέλια στην άδεια την ψυχή μου
και δε μιλούσα, και δε ρωτούσα.
Σκόνες και θάνατος χτυπούσανε την πόρτα στην ασπρόμαυρη ζωή μου
και δε μιλούσα, και δε ρωτούσα.
Και κάποια μέρα όπως οι άλλοι δε μιλήσαν,
θα σας χτυπήσω και δε θα σας μιλήσω
και κάποια μέρα όπως οι άλλοι δε ρωτήσαν
θα σας πονέσω και σε θα σας ρωτήσω...
Copyright © : gkou
-
γεια , καλως σε βρηκαμε , να μας ζησεις κτλ κτλ...
αν επιτρεπεται ποσων ετων εισαι?απο καθαρη περιεργεια ρωταω....
-
Εξαιρετικό φίλη μου Γκου.
Αν και δεν πιστεύω πως ο σκοπός ή αιτία, αγιάζει τα μέσα.
Πιστεύω ότι πίσω από την κάθε συμπεριφορά, κρύβονται κάποιοι λόγοι.
Αν δεν καταδικάσουμε την συμπεριφορά και αναρωτηθούμε το γιατί.
Ίσως η απάντηση που θα πάρουμε, να είναι πάρα πολύ λογική, ακόμη και σε μία απάνθρωπη συμπεριφορά.
Πρώτα πρέπει να ξέρουμε, τι έχει περάσει ο καθένας στη ζωή του.
Επίτρεψε μου να πιστεύω, πως όσο οι άνθρωποι κρύβουν αυτά που τους βγάζουν τον φοβισμένο, οργισμένο εαυτό τους, τόσο θα ισχύει η τελευταία στροφή σου.
Ο ένας χτυπά-πονά τον άλλο και έτσι διαιωνίζεται το Ντόμινο.
-
Εγώ είμαι μια 35άρα ,σύζυγος και μητέρα δύο παιδιών (επτά ετών το ένα κι ενάμισι το άλλο ) που, η μόνη μου τρέλα -εκτός από τον άντρα μου και τα παιδιά μου - είναι η μουσική. Παλαιότερα έγραφα συχνότερα στίχους και κάποιους τους μελοποιούσα στο μυαλό μου -χωρίς να έχω ιδέα από νότες.Τώρα απλά νοσταλγώ τις εποχές που ήμουν πιο δημιουργική στιχουργικά. Δεν πειράζει. Ίσως κάποτε μου ξανάρθει η καλή έμπνευση...
Προς το παρόν είμαι μία παραδοσιακότατη νοικοκυρά ( και πολύ το απολαμβάνω) , που μαγειρεύει, φτιάχνει το τέλειο κέικ σοκολάτας,συγυρίζει, ακούει μουσική και "φεύγει" και γράφει, γράφει, γράφει...
-
Μου άρεσε πάρα πολύ !
Βγαλμένο μέσα από τα βιώματα των εποχών μας !
-
Προς το παρόν είμαι μία παραδοσιακότατη νοικοκυρά ( και πολύ το απολαμβάνω) , που μαγειρεύει, φτιάχνει το τέλειο κέικ σοκολάτας,συγυρίζει, ακούει μουσική και γράφει, γράφει, γράφει...
Ποιός είπε οτι οι παραδοσιακές νοικοκυρές δεν έχουν ερεθίματα για να γράψουν στίχους ?? Είμαι σίγουρος πως τα παιδάκια σου, αν δεν είναι πολύ μικρά ακόμα, θα αισθάνονται πολύ υπερήφανα ... :)
-
Είστε όλοι πολύ καλοί.Σας ευχαριστώ για την επιείκειά σας.Καλώς σας βρήκα!