Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ilianthos-Kanlis στις 12/01/09, 19:04
-
Σαν έπεσε η Βαστίλλη.
(Το κάστρο σου τ΄απάρθητο)
Το κάστρο σου τ΄απάρθητο
το έχω εκπορθήσει,
παλιά πολλοί προσπάθησαν,
μα τά ΄χαν παρατήσει.
&
Αγάλι,αγάλι έγινε
η αγουρίδα μέλι,
τα όχι σου αναίρεσες
και τώρα στάζεις μέλι.
&
Πολλοί συνυποψήφιοι,
παλιοί καλοί μου φίλοι,
τη καλημέρα μού κοψαν
σαν έπεσε η Βαστίλλη.
&
Αγάλι,αγάλι έγινε
η αγουρίδα μέλι,
οι φίλοι μου θυμώσανε,
μα εμένα δε μέλλει.
&
Του Κόσμου του θυμόσοφου
εφάρμωσα τη ρήση,
κι ιδού το αποτέλεσμα,
η ποθητή η λύση.
&
Τα όχι σου ανέτρεψα
και σ΄όλα σ΄έχω πείσει,
κι αυτό ποτέ οι φίλοι μου
δεν τό ΄χουν συγχωρήσει.
-
Πολύ όμορφο τραγούδι, ερωτικό,ρομαντικό,μελωδικό. Μου άρεσε πάρα πολύ η παρομοίωση της ωραίας με τη Βαστίλη.
Η δε συνταγή (παλιά ρήση) λέει ακόμη πως με το έλα,έλα το κοπέλι - κάνει την κυρά και θέλει....
-
Φίλε μου Ιππέα με τιμά η κριτική σου !
Να ΄σαι καλά !
-
Αγάλι,αγάλι έγινε
η αγουρίδα μέλι,
οι φίλοι μου θυμώσανε,
μα εμένα δε μέλλει.
Πολύ όμορφο, μελωδικό, γλυκό! Πάντα, συνιθισμένος, να μας χαρίζεις ιδιαίτερα έργα!!!
Φιλικά
-
Φωτεινή καλημέρα !
Να ΄σαι καλά και σ΄ευχαριστώ πολύ !