Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: armagedon στις 18/01/09, 10:46
-
δεν ξερω που παταω και που πηγαινω
στον κοσμο του ονειρου εχω χαθει
υπνωτισμενος παρασυρομαι στη δινη
να αντισταθω δεν εχω αντοχη
Και οι μερες μου περνανε
μεσ το χειμαρο και τρεχουν
κι εγω να κρατηθω δεν μπορω
στην ακρη του γκρεμου κοντα με φερνει..
μια σκεψη"πια δεν εχω λυτρωμο"
μου λες να τιθασευσω αυτη την τρελλα
να αλλαξω ρουχα, υφος και ζωη
μα σου φωναζω," απλως εσυ κοντα μου ελα"
να με γλιτωσεις απο την καταστροφη
μα μεσα στο μυαλο μου
ησουν παντα βασανο μου
να το αλλαξω αυτο δεν μπορω
στη σκεψη σου, στα ματια σου αφηνομαι..
και πεφτω,δεν με νιαζει κιαν χαθω....
και μια πολυ προχειρη μελλοποιηση του(για να μη ξεχνω)
http://www.box.net/shared/l56o16r2l4 (http://www.box.net/shared/l56o16r2l4)
-
δεν ξερω που παταω και που πηγαινω
στον κοσμο του ονειρου εχω χαθει
υπνωτισμενος παρασυρομαι στη δινη
να αντισταθω δεν εχω αντοχη
Μιλάς μέσα μου, το ξέρεις;
Καλημέρα φίλε μου!
-
Απλός, συναισθηματικός και άμεσος και πάλι,μπράβο σου!!!
-
Πολύ ωραίοι στίχοι με συναίσθημα και αμεσότητα
μπράβο φίλε
-
πολύ καλό πραγματικά! μπράβο φίλε!