Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 24/02/09, 08:20
-
Με τα πρίμα του Νότου
τα σιγόντα των πρώτων
ξεκινά το κανώ του
για την γη των ερώτων
Με το πέπλο του ανέμου
με τη μέρα του μαύρη
μη του λες ουρανέ μου
για το αντίο που θά ’βρει
Καθώς έρχονται ρίγη
στης αγάπης τα ρείθρα
τα φτερά του ανοίγει
για ερώτων κηρύθρα.
Μα φονιάδες οι Αγγέλοι,
πώς να πάρει απ’ τη δύση
της αγάπης το μέλι
από άδειο μελίσσι
Με της νύχτας το χρώμα
με σφαγμένη την νειότη
να γυρεύει ακόμα
την αγάπη την πρώτη.
Με δαρμένου ινάτια
ψάχνει Θε’ μου με αγώνες
μιας αγάπης καράτια
πεθαμένης αιώνες
με τα πρίμα του Νότου
του ’παν φίλες φευγάτες
πως σε μπαρ της Διδότου
παζαρεύει πελάτες.
Σαν δαγκάνα τσιμπάει
του καημού η πινέζα
μα η καρδιά την ζητάει
και ας είναι τροτέζα
8/12/08
-
σαν επαρχιώτης που είμαι, δεν ήξερα πού βρίσκεται η "Διδότου"... έχει κάτι μυστήριο! τεχνικά άριστο, λεξιλόγιο εύστοχο, θα το ξαναδιαβάσω, αλλά... είναι για 5 αστέρια!!!