Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Gregori στις 24/03/09, 09:32
-
Δραπετεύσανε τη νύχτα τα όνειρά μου
απ’ του ύπνου τη γλυκότερη μορφή
ξεγλιστρήσανε δειλά απ’ τα βλέφαρά μου
κι ανεβήκανε στην πιο ψηλή κορφή
Ανταμώσαν τους Θεούς τους βασιλιάδες
ευλογήθηκαν με γνώση θεϊκή
κι αφού γύρισαν στου νου μου τις κοιλάδες
μ’ αναθρέψαν με τροφή βασιλική.
Χαιρετίζω τον καινούριο μου τον ήλιο
που με στέφει με το φως του βασιλιά
ν’ αφεντεύω στου μυαλού μου το βασίλειο
και στ’ ακόρεστα της σκέψης μου κελιά.
Όνειρα δώρα μου, δραπέτες της ζάλης μου
του ήλιου τρυγήσατε το φως, στα κελιά μου
με χρώματα σβήσατε στο νου τα σκοτάδια μου
όνειρα δώρα μου και φως βασιλιά μου.
-
Πολύ όμορφο Gregori,
αυτά τα όνειρα είναι που μας κρατάνε όταν όλα γύρω μας γκρεμίζονται...
Να είσαι καλά,
καλό βράδυ!