Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: gkou στις 03/08/09, 18:51
-
Με θυμάσαι ξανά, πόλεμος ξεκινά…
καίει το τώρα το χτες κι όλες τις αντοχές .
Σε πονάει το κενό που έμοιαζε μακρινό,
oι σιωπές ξεγελούν κι ενοχές κουβαλούν.
Δε χορταίνει η ψυχή με αναμνήσεις και σκέψεις,
ένα κορμί που διψά πώς να το κοροϊδέψεις;
Δεν αντέχει η καρδιά για πολύ στα σκοτάδια,
θέλει ελπίδα και φως κι έτσι παίρνει κουράγια.
Σε θυμάμαι ξανά, όλα πια πιθανά.
Όνειρα αλλοτινά, μοιάζουν αληθινά,
τριγυρνούν στο μυαλό… την πληγή προκαλώ.
Να γυρίσει η στιγμή, έψαχνε αφορμή.
Δε χορταίνει η ψυχή με αναμνήσεις και σκέψεις,
ένα κορμί που διψά πώς να το κοροϊδέψεις;
Δεν αντέχει η καρδιά για πολύ στα σκοτάδια,
θέλει ελπίδα και φως κι έτσι παίρνει κουράγια.
-
Αφιερωμένο φαντάζομαι στις ανοιχτές υποθέσεις του παρελθόντος. Γλυκά βασανιστικές και επικίνδυνες...Όμορφα μας τις θυμίζεις Γεωργία. "Να γυρίσει η στιγμή, έψαχνε αφορμή". Πάντα θα ψάχνει την αφορμή...Και πάντα θα υπάρχουν αντιστάσεις, μέχρι που θα βρεθεί τελικά η "κερκόπορτα", έστω μόνο για μιά φορά ακόμα...
Πολύ ωραίο πραγματικά αυτό το τραγούδι σου...
-
Μάκη, σε ευχαριστώ πολύ, και για την τόσο εύστοχη ανάλυσή σου!!! :)
-
Πολύ όμορφο ποίημα για ανοιχτές στιγμές και πληγές του παρελθόντος
μπράβο Γεωργία
-
Ωραίο Γεωργία! Οπως συνήθως κινειται και αυτό σε πολύ καλά επίπεδα! Μπράβο!
-
Παναγιώτη,Νικόλα, σας ευχαριστώ πολύ!!!
-
Μπορείτε να το ακούσετε μελοποιημένο πια από τον yannis37 στο:http://www.box.net/shared/tqynmgh95z (http://www.box.net/shared/tqynmgh95z). Άλλαξα και λίγο το ρεφραίν για να χωράνε τα λόγια στη μουσική ;)
-
Χμμ, για μένα, σαν κάτι να λείπει από το τραγούδι, για να γίνει πιο ενδιαφέρον, μιας και η μελωδία της φωνής είναι λιτή, και τα ακόρντα επίσης. Ίσως να γινόταν πιο ατμοσφαιρικό, με την ρυθμική κιθάρα να πηγαίνει πιο πίσω και να έρθουν τα σύνθια και άλλα όργανα πιο μπροστά. Ίσως να γέμιζε η μελωδία της φωνής με παραπάνω νότες ή/και βιμπράτα ή/και πηδήματα σε άλλες νότες όταν η διάρκεια της συλλαβής είναι μεγάλη (δεν ξερω πως λέγεται τεχνικά). Ίσως να έμπαινε και ένα φωνητικό σόλο κάπου...
-
Πραγματικά πολύ καλοί στίχοι.
Εχουν την δύναμη της απλότητας... χωρίς πολλά μπλα μπλα και περιττους εντυπωσιασμούς!!
Μπράβο gkou!!!
-
Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας Βραζίλη και diji :)
-
Πριν δύο χρόνια το ανάρτησες και να που είναι πάλι επίκαιρο!!
..Και κονταροχτυπιέται η Σκέψη σου, Γεωργία,
με όσα δεν χορταίνει η Ψυχή μας..
Σε θαυμάζω πάντα για τον μεστό σου λόγο,
αυτόν τον Τρόπο με τον οποίο μόνο εσύ μπορείς
να ξεκινάς ένα φως από κάποιο άστρο
και να το χύνεις μέσα στην μαύρη αιωνιότητά μας..
Σε θαυμάζω..
..και σε καμαρώνω κορίτσι Υπέροχο..
-
Σε ευχαριστώ πολύ Λυράν, χαίρομαι που ο λόγος μου όπως λες, επανέρχεται καμιά φορά και ξυπνάει κάποιες ψυχές, όπως τη δική σου! :)
Εγώ κι αν σε καμαρώνω... :-*