Το Στέκι των Κιθαρωδών
Διάφορα => Περί παντός => Άνθρωπος και ζωή => Μήνυμα ξεκίνησε από: freemind στις 20/11/12, 14:12
-
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών ο αντιστασιακός, αγωνιστής της Αριστεράς και συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος. Ο συγγραφέας του «Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς» άφησε την τελευταία του πνοή σε ιδιωτικό νοσηλευτήριο της Αθήνας, έπειτα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.
Ο Χρόνης Μίσσιος γεννήθηκε στην Καβάλα το 1930, από γονείς καπνεργάτες, και έζησε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στα Ποταμούδια, μια γειτονιά γεμάτη πρόσφυγες, καπνεργάτες από τη Θάσο και κομμουνιστές κυνηγημένους από τη δικτατορία του Μεταξά.
Η οικογένειά του κατέφυγε στη Θεσσαλονίκη και ο Μίσσιος δούλεψε μικροπωλητής, με κασελάκι, στο λιμάνι. Το σχολείο το σταμάτησε στη δεύτερη τάξη του δημοτικού. Από τα Γιαννιτσά, όπου τον έστειλε ο Ερυθρός Σταυρός μαζί με άλλα παιδιά για να γλιτώσουν από την πείνα της Κατοχής, πέρασε στους αντάρτες. Με την απελευθέρωση επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη και οργανώθηκε στον Δημοκρατικό Στρατό Πόλεων.
Το 1947 συνελήφθη, βασανίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο. Έζησε εννιά μήνες περιμένοντας κάθε πρωί να τον εκτελέσουν και γλίτωσε τον θάνατο χάρη σ' ένα τυχαίο γεγονός.
Έκτοτε, μέχρι και τον Αύγουστο του 1973 (αμνηστία του Παπαδόπουλου) πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του σε φυλακές και εξορίες, ως πολιτικός κρατούμενος (Μακρονήσι, Άι- Στράτης, Αβέρωφ, Κέρκυρα, Κορυδαλλός, κ.ά.). Εκεί έμαθε ανάγνωση και γραφή.
Ένα «διάλειμμα» ελευθερίας, μεταξύ 1962 και 1967, τον βρήκε στέλεχος της νεολαίας της ΕΔΑ, μέλος της πενταμελούς γραμματείας της Δ.Ν. Λαμπράκη και, στη συνέχεια, ιδρυτικό μέλος του ΠΑΜ.
Το πρώτο του βιβλίο «Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς...» (Γράμματα, 1985) τον καθιέρωσε από τους πρώτους μήνες της κυκλοφορίας του ως συγγραφέα στη συνείδηση κριτικής και κοινού. Την ίδια ανταπόκριση βρήκε και το δεύτερο βιβλίο του «Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε;» (Γράμματα, 1988).
( αποσπασμα απο το http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231222820 (http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231222820) )
-
Ανεξαρτητα με τις πολιτικες του πεποιηθησεις, το "Χαμογελα ρε, τι σου ζητανε" ειναι ενα τρομερο βιβλιο, με υπεροχες ιδεες που πολλοι "σπουδαγμενοι" συγγραφεις θα ηθελαν να ειχαν γραψει!
-
το "Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε" είναι ένα βιβλίο που μου το χουν ξαναπροτείνει και το είχα στην "to do" list....
κρίμα να θυμάσαι έναν δημιουργό λόγω του θανάτου του...
-
Ας αναπαυθεί. Έφυγε νωρίς αν και 82.
-
Συνέντευξη του Χρόνη Μίσσιου στον Άρη Παπασταθη,για την εφημερίδα το Βήμα (http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=338700&dt=20/06/2010), της 20ης Ιουνίου του 2010
http://tvxs.gr/news/%CE%AD%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%88%CE%B1%CE%BD-%CE%B5%CE%AF%CF%80%CE%B1%CE%BD/%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AC%CE%BC%CE%B5-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC-%C2%AB%CE%B5%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%AC-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%BE%CE%AD%CF%81%CF%89-%CE%B1%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC%C2%BB-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B7-%CE%BC%CE%AF%CF%83%CF%83%CE%B9%CE%BF (http://tvxs.gr/news/%CE%AD%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%88%CE%B1%CE%BD-%CE%B5%CE%AF%CF%80%CE%B1%CE%BD/%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AC%CE%BC%CE%B5-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC-%C2%AB%CE%B5%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%AC-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%BE%CE%AD%CF%81%CF%89-%CE%B1%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC%C2%BB-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B7-%CE%BC%CE%AF%CF%83%CF%83%CE%B9%CE%BF)
και ένα βιντεάκι από ΝΕΤ.
Χρόνης Μίσσιος (http://www.youtube.com/watch?v=AspIMsxt6Nw#ws)
-
εκπληκτική η συνέντευξη και οι απόψεις του
και συμφωνώ,μεταξύ άλλων,με το σημείο που λέει πως δεν έχει και κάποια ανάγκη να μη λέει αυτά που σκέφτεται και πιστεύει...αν και μάλλον έτσι θα πρεπε να μαστε όλοι μας και πάντα....
-
Αποτελουσε το "φιλοσοφικο" πυρηνα της Αριστερας και πολλες φορες δεν κουνουσε την ιδια..σημαια με τους υπολοιπους "λογιους αριστερους". Εχοντας ζησει πραγματικα μια δυσκολη ζωη, ειχε καθε λογο να πιστευει πως ο καθε ηγετης και η καθε ηγεσια ηταν ακαταλληλοι να κρινουν τις καταστασεις και τις αποψεις του καθε μελους του "κομματος".