Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ΧΩΡΙΑΤΗΣ στις 15/03/18, 01:53
-
Ο ύπνος δείχνει θάνατο,
μια δοκιμή, μια πρόβα,
ο χάρος με το δρέπανο
πάνω σε μια πιρόγα.
Βλέπει μετά πως έπεσε
σε μια ακόμα πλάνη
και μπλέχτηκε σε όνειρα
και βγήκε σε λιμάνι.
Μα των ονείρων οι θηλιές,
περάσαν στο λαιμό του
και οι μνήμες άνθησαν με μιας
και φέραν το χαμό του.
Όταν κοιμάσαι νικητής,
ξυπνάς σαν ηττημένος,
ένας δραπέτης ποιητής
στο άλμπουρο δεμένος.
Όταν κοιμάσαι σαν παιδί,
ξυπνάς μες τα στολίδια,
ακούς του ονείρου την ωδή
στου νου τα δακτυλίδια.
Όταν κοιμάσαι και γελάς,
ξυπνάς σαν μαγεμένος,
ούτε θυμάσαι, ούτε μιλάς
και νοιώθεις πεθαμένος.
Ο ύπνος δείχνει θάνατο,
μα μόνο λίγες ώρες,
φέρνει γαλήνη και ερημιά
στου ονειρικού τις χώρες.
Ό ύπνος δείχνει θάνατο,
στη θάλασσα ένα πλοίο,
που πλέει μονάχο κι έρημο
στου νου μου το βιβλίο ...
-
Στην 2η στροφη μιλας προφανως για τον Χαρο.
Στην 3η στροφη σε ποιον αναφερεσαι; Ξεκινάς με εκεινο το "Μα" και αυτοματως συνδέω και την 3η στροφη με την 2η αλλα δεν βγαζει νοημα ετσι. Οποτε ο χαρος χανεται επειδη ο ανθρωπος καθως κοιμαται βγαινει απο τον ληθαργο και αρχιζει να ονειρεύεται . Γενικα απο εκει και περα σε χανω και δε μπορω να σε ακολουθήσω καθολου. Παντως τωρα τελευταια σκεφτομουν πως οντως ο υπνος ειναι ενας σύντομος θανατος αλλα δε το βλεπουμε ετσι εφοσον ξερουμε πως θα σηκωθουμε ξανα το πρωι.