Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: leftezi στις 15/06/04, 13:10
-
Εγώ δυστυχώς δεν τα πάω καλά με το στίχο.
Μερικοί το έχουν έμφυτο ταλέντο,
μερικοί πάλι έχουν και γνώσεις πάνω στο θέμα.
Πάντως γι' αυτούς που έχουν το ταλέντο ή το μεράκι αλλά δεν το έχουν ψάξει ιδιαίτερα συστήνω μια ωραία σελίδα με συμπυκνωμένους τους κανόνες στιχουργικής:
http://paroutsas.jmc.gr/verses.htm
Εντύπωση μου έκανε το παρακάτω (από τη σελίδα:
Για να έχουμε μια επιτυχημένη ομοιοκαταληξία δεν πρέπει να ομοιοκαταληκτούν λέξεις που ανήκουν στο ίδιο μέρος του λόγου. Για παράδειγμα το δίστιχο:
«Στην κερασιά ανέβηκε το όμορφο κοράσι
να κόψει ολοκόκκινο το ζουμερό κεράσι»
δεν έχει πετυχημένη ομοιοκαταληξία γιατί και οι δύο λέξεις είναι ουσιαστικά. Αντίθετα:
«Αυτό που ζήτησα να δω
δεν το ‘χαν άλλο πια εδώ»
η ομοιοκαταληξία είναι πετυχημένη.(Δεν εξετάζουμε την ποιότητα και το περιεχόμενο του στίχου εδώ).
Πολύ δύσκολο !!! Εμένα τουλάχιστον μου φαίνεται βουνό.
-
Μαλλον εκτος θεματος αλλα ειπα να το πεταξω...
Αρχισα την ασχολια μου με την μουσικη ως τραγουδιστης. Λογω αγγλικων ημουν αυτος που εγραφε παντα τους στιχους στα κομματια που βγαζαμε με την μπαντα μου. Αλλα απο την στιγμη που αρχισα να παιζω κιθαρα, η εμπνευση μου για στιχους μειωθηκε δραματικα... Εχει συμβει και σε κανεναν αλλο?
-
φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον το θέμα... ;)
αν και δεν πιστευω πως πρεπει να γραφουμε με ενα συγκεκριμενο υφος/μετρο/κανονα, πιστεύω πως αυτη η γνωση ειναι άκρως σημαντικη...
-
Λεύτερη καλησπέρα και σένα όπου κοπίασες εδά με τα δικά σου τα γραμμένα
που παρά τις αντιρρήσεις βρίσκω δε πολύ σωστά και εύστοχα διατυπωμένα
διότι εκείνο που μ αρέσει σε κάθε τι που πέφτει στού οφθαλμού το βλέμμα
είναι η σκέψη και ο τρόπος του μυαλού να την εκφράζει να υπάρχει πνεύμα
αν λοιπόν από εδώ το μέτρο λείπει δε με πολυκοφτει που θα γίνω και ρεζίλι
μου αρκεί που είσαι εδώ να δώσεις και να πάρεις να γίνουμε και φίλοι
γι’ αυτό και σου ζητώ αν στ’ αλήθεια θέλεις να ρίξεις τη γραφή σε δημόσια θέα
και αλλάζοντας στιχάκια και ίσως κάποιες γνώμες να κάνουμε παρέα
εχμ!!!! το σκοτωσα λιγο αλλα ...αντε ριξε στιχο
-
Syggnwmh re paidia, alla h yparksh stixourikwn kanonwn h to oti kapoios tous parathetei den shmainei oti prepei aparaithta na tous akolouthisoume pista se kathe poihtikh h stixourgikh mas prospatheia. Merikoi kanones yparxoun gia na tous akolouthoume h na tous agnooume kata peristash. H poiothta kai h omorfia tou apotelesmatos den eksartatai panta apo thn yparksh metrou, omoikatalhksias h rythmou.
-
Ποτέ δεν ακολούθησα "κανόνες" για να γράψω στίχους. Μου έβγαινε φυσικά. (Σε αντίθεση με τη μουσική! :'( )
Προσπάθησε να εκφράσεις αυτό που νιώθεις αυθόρμητα,χωρίς να το βάζεις σε καλούπια! ;)
-
εμενα παλι με χαροποιει το γεγονος οτι μπορω να βγω ενα μονοπατι οχι για να το ακολουθησω ασυζητητι αλλα για να δω πως θα επρεπε να ειναι!
και φυσικα εγω δεν ειμαι κολλημενη στην ομοικαταληξια αν μου χαλαει το νοημα...(αν υπαρχει τετοιο)
προσωπικα σ ευχαριστω Λευτερης Ζ
-
Μαλλον εκτος θεματος αλλα ειπα να το πεταξω...
Αρχισα την ασχολια μου με την μουσικη ως τραγουδιστης. Λογω αγγλικων ημουν αυτος που εγραφε παντα τους στιχους στα κομματια που βγαζαμε με την μπαντα μου. Αλλα απο την στιγμη που αρχισα να παιζω κιθαρα, η εμπνευση μου για στιχους μειωθηκε δραματικα... Εχει συμβει και σε κανεναν αλλο?
Ναι...
-
Syggnwmh re paidia, alla h yparksh stixourikwn kanonwn h to oti kapoios tous parathetei den shmainei oti prepei aparaithta na tous akolouthisoume pista se kathe poihtikh h stixourgikh mas prospatheia. Merikoi kanones yparxoun gia na tous akolouthoume h na tous agnooume kata peristash. H poiothta kai h omorfia tou apotelesmatos den eksartatai panta apo thn yparksh metrou, omoikatalhksias h rythmou.
παρ ολο που συμφωνω μαζι σου Απολλωνα ,σαν δημιουργος εντελως αμετρων ...."αποτελεσματων" ;D
πιστευω οτι οσα παρεθεσε ο Λευτερης (Λευτερη Λευτερη Λευτερηηηηηηη) και τα οποια ηδη υπαρχουν και εδω απο τον newbie στο σχετικο αρθρο,καλως ετεθησαν μηπως δουλεψει λιγο το μυαλο παραπανω και αποκομισουμε και καποιες γνωμες οπως η δικη σου,η οποια βεβαιως βεβαιως καλως ετεθηκε,σαν βοηθημα στην αναζητηση.......
παντως η καλλιεργεια και η γνωση οπωσδηποτε αν μη τι αλλο βοηθαει στην καταπατηση τους ;D
-
malon then grafw poiimata..
den yaxnw gia enigmata..
kanones den xoroun stis lexeis..
ma mono esi an tous dialexeis..
skorpies lexeis se kitrinismenes koles grafw..
giati etsi tis skeyeis mou pio efkola diagrafw..
apalasome apta esthimata ..
kai ta avastaxta erwtimata..
kietsi oli mou izwi..
zei krimeni sto xarti..
afta apo mena.. ;D
-
Μαλλον εκτος θεματος αλλα ειπα να το πεταξω...
Αρχισα την ασχολια μου με την μουσικη ως τραγουδιστης. Λογω αγγλικων ημουν αυτος που εγραφε παντα τους στιχους στα κομματια που βγαζαμε με την μπαντα μου. Αλλα απο την στιγμη που αρχισα να παιζω κιθαρα, η εμπνευση μου για στιχους μειωθηκε δραματικα... Εχει συμβει και σε κανεναν αλλο?
Ναί... Εμένα... Και προσπάθησα και να το εξηγήσω... Παλαιότερα, στις πολύ down στιγμές (εμένα τότε μου βγαίνει...) μόνη μου διέξοδος, ήταν η κόλλα και το μελάνι... Τώρα, σ' αυτές τις στιγμές, παίρνω την κιθάρα και παίζω κάποια αρπίσματα... (το πρόσεξα, μόνο αρπίσματα!) Δεν προσπάθησα να το αλλάξω, δηλαδή να αφήνω την κιθάρα... Πηγαίνω εκεί ασυνείδητα, αν φύγω, δε θα γράψω κάτι, ή θα γράψω κάτι κακό... Το αφήνω μόνο του, με περιμένω να πάρω το μολύβι... Όταν, και όποτε αυτό γίνει...
-
Μαλλον εκτος θεματος αλλα ειπα να το πεταξω...
Αρχισα την ασχολια μου με την μουσικη ως τραγουδιστης. Λογω αγγλικων ημουν αυτος που εγραφε παντα τους στιχους στα κομματια που βγαζαμε με την μπαντα μου. Αλλα απο την στιγμη που αρχισα να παιζω κιθαρα, η εμπνευση μου για στιχους μειωθηκε δραματικα... Εχει συμβει και σε κανεναν αλλο?
Πράγματι, πριν μάθω κιθάρα είχα γράψει ένα κάρο στίχους.
Τώρα έχω ένα κάρο τραγούδια χωρίς στίχους ;D
-
παρ ολο που συμφωνω μαζι σου Απολλωνα ,σαν δημιουργος εντελως αμετρων ...."αποτελεσματων" ;D
πιστευω οτι οσα παρεθεσε ο Λευτερης (Λευτερη Λευτερη Λευτερηηηηηηη) και τα οποια ηδη υπαρχουν και εδω απο τον newbie στο σχετικο αρθρο,καλως ετεθησαν μηπως δουλεψει λιγο το μυαλο παραπανω και αποκομισουμε και καποιες γνωμες οπως η δικη σου,η οποια βεβαιως βεβαιως καλως ετεθηκε,σαν βοηθημα στην αναζητηση.......
παντως η καλλιεργεια και η γνωση οπωσδηποτε αν μη τι αλλο βοηθαει στην καταπατηση τους ;D
Ki egw ayto ennoousa. Den einai aparaithto na tous akolouthisoume, an kai einai kalo kai xrhsimo na tous gnwrizoume...
-
Πράγματι, πριν μάθω κιθάρα είχα γράψει ένα κάρο στίχους.
Τώρα έχω ένα κάρο τραγούδια χωρίς στίχους ;D
Πάρε το πρώτο κάρο, ντύσε το με το περιεχόμενο του δεύτερου, και τσα! Τραγούδια! Το πρόβλημα είναι από εδώ και πέρα... Το πρώτο κάρο δεν κυκλοφοράει πλέον στην αγορά, είναι και limited edition, ενώ το δεύτερο είναι μαζικής παραγωγής... Τι να σου κάνω, μια είναι η λύση... Instrumental...
-
Ας υποθέσουμε οτι 4 άνθρωποι εκφράζονται ελεύθερα ως εξής:
Ο 1ος παίρνει πέτρες και τις πετάει την μία πάνω στην άλλη κι όπου κάτσουν
Ο 2ος παίρνει σωληνάρια με μπογιές και πιτσιλάει στην τύχη ένα κομμάτι χαρτί
Ο 3ος πιάνει μια κιθάρα, βάζει το αριστερό του χέρι όπου να 'ναι και με το δεξί κοπανάει με μανία τις χορδές
Ο 4ος παίρνει ένα μολύβι και αρχίζει να γράφει σ' ένα χαρτί όποια λέξη του έρχεται στο μυαλό
Και οι 4 φίλοι μας εκφράστηκαν ελεύθερα, εκτονώθηκαν
και πολύ καλά έκαναν. Όμως:
Ο 1ος δεν είναι χτίστης, ο 2ος δεν είναι ζωγράφος, ο 3ος
δεν είναι μουσικός και ο τέταρτος δεν είναι στιχουργός!
(και μη μου πει κανείς περί ελεύθερης γραφής των σουρρεαλιστών γιατί μιλάμε για άλλο πράγμα)
Το θέμα σηκώνει πολλή συζήτηση
Θα επανέλθω...
(Λευτέρη και μόνο ότι λες πως δεν τα καταφέρνεις με το στίχο και παρόλα αυτά ανοίγεις συζήτηση και το ψάχνεις,
σημαίνει ότι μπορεί να είσαι πολύ καλύτερος από πολλούς.
Για να δούμε!)
-
mathe prota na metras.. kai xana ela :P
-
Καλά... σοκ!!
15 ειδοποιήσεις στο e-mail μου για το θέμα σε μια μέρα!!
Στην αρχή νόμισα ό,τι έπαθε βλάβη ο path.
alex68 : αν και άμμετρο, φοβερό το κειμενάκι - και μου 'φτιαξε και τη διάθεση.
kostaskapa : μακάρι να μου 'βγαινε. Αλλά στο στίχο είμαι μάλλον σαν κι αυτούς που ενώ δεν έχουν ιδέα από μουσική παρ' όλα αυτά συγκινούνται και τους αρέσει να ακούν.
-
Όσο για την ακολουθία των κανόνων σίγουρα δεν είναι απαραίτητο να ακολουθηθούν κατά γράμμα. Απλώς πιστεύω ότι το μέτρο βοηθάει μερικές φορές στη σύνθεση του τραγουδιού δηλ. στο πάντρεμα της μελωδίας με το στίχο. Μερικοί στίχοι με το που τους διαβάζεις σου δίνουν την εντύπωση ότι μπορούν να μελλοποιηθούν εύκολα - σχεδόν τους τραγουδάς.
Αν και από την άλλη αυτό πάλι μπορεί να είναι και δεσμευτικό. Πάρτε ας πούμε Καββαδία - Μικρούτσικο : δίνει την εντύπωση ό,τι ο συνθέτης δεν μπορούσε να ξεφύγει από το μέτρο εύκολα, μπορεί βέβαια να ήταν και ηθελημένο αλλά σε όλα τα τραγούδια! Μάλλον δύσκολο. Παρ' όλα αυτά μου αρέσουν πολύ. (Βρε μπας και το 'κανε επίτηδες τελικά!!)
Από την άλλη χαζεύω το Ζαμπέτα που δεν κώλωνε πουθενά στο πώς θα τοποθετήσει το στίχο μέσα στη μελωδία: π.χ.:
(στο "Μάλιστα κύριε"):
"Θέλω την καρδιά να σφίξω
πέτρα πίσω μου να ρίξω
να ξε φύ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ γω"
ή (στον "Αλήτη"):
"Α α α λήτη, δίχως αγάπη...."
ή (στο "Κοντά στα ξημερώματα"):
"την πόρτα μου εχτύπησε )2
ένας χαμέ ε ε ε ε ε ε νο ο ς φί ι ι ι ι λος"
ή:
"Ποιος έχει κά - ποιος έχει κά- ποιος έχει κάνει τα βουνά
ψηλά σαν να- ψηλά σαν να- ψηλά σαν να 'ναι κάστρα"
!!!!
Δεν παίζεται ο τύπος!
Αντικείμενο μελέτης για επαναλήψεις και συζεύξεις διαρκείας.
-
Προσωπικά πάντως με συγκινεί και η ομοιοκαταληξία αλλά όχι "σφιχτή",
η πολύ σφιχτή μου θυμίζει μαντινάδα (χωρίς να θέλω να θίξω και τις μαντινάδες - άλλο καπέλο αυτό).
Και κάτι άλλο που μου κάνει κλικ είναι η δύναμη των λέξεων - προτάσεων:
"Εκεί στον νότο
που τρίζει ο θάνατος κι η αγάπη κάνει κρότο" !!!!!
που το βρήκε ρε ο δικός σου !!!!!!!!
τίποτε... μόνο αυτό μου φτάνει - δε χρειάζεται ν' ακούσω παρακάτω.
Ή ο Καββαδίας ας πούμε. Τον ακούω και ταξιδεύω. Μια στο Αλγέρι στο παζάρι, μια στο Άντεν σ' ένα μπαρ, μια καταμεσίς στο πέλαγος... κινηματογραφική ταινία.
Βέβαια κάποιοι στίχοι που κάποιον τον τινάζουν από το κάθισμά του άλλον μπορεί να τον αφήνουν αδιάφορο. Όπως και με τη μουσική. Είναι όμως κάποιοι (όπως και με τη μουσική) που συγκινούν ένα μεγαλύτερο κομμάτι του κόσμου.
Άντε... μιας κι αρχίσαμε...
Γράψτε έτσι κανένα παράδειγμα που σας έκανε κλικ.
Για να δούμε... ::)
:) :)
-
''Δεν τραγουδούσα, μίλαγα
δεν έκλαιγα, κοιτούσα
ώσπου με χτύπησε δριμύς
αέρας της αγάπης
κι ολόκληρο με τίναξε
σα δέντρο ανθισμένο'' Στίχοι : Ξυδάκης
Καλό είναι να γνωρίζουμε τους κανόνες της στιχουργικής για τις πρωτόλειες προσπάθειές μας. Να υπάρχει μια βάση, ένα σημείο αναφοράς. Απο κει και πέρα πιστεύω πως το να στιχοπλοκείς ασχέτως κανόνων ταξιδεύοντας αυτόν που ακούει ή διαβάζει , είναι ταλέντο. Ο λόγος συνταράσσει , όχι οι κανόνες και η ''σωστή'' δομή.
-
εγω θα συμφωνησω με την πηνελοπη, οτι καλο ειναι οποιος εχει μια κλιση στη στιχουγρικη,να μαθει και καποια θεωρητικα για αυτην.
Απο κει και περα, αυτοι οι κανονες μαλλον θα αποτελουν κριτηριο για να αναγνωριστει καποιος και να καταξιωθει ως ποιητης η στιχουργος. τωρα για τον καθενα που θελει να εκφραστει και γραφει δυο λογακια, δε νομιζω να πει κανεις οτι "α, αυτη η ομοιοκαταληξια ειναι λαθος, για τον ενα η τον αλλο λογο."
"σα νεοσυλλεκτος στην πυλη του στρατωνα,
σαν ενας δυτης μεθυσμενος στο βυθο,
γυρευω ματαια την κρυμμενη σου εικονα,
σε ποιο καινουργιο παραμυθι να δοθω."
ολοκληρο τετραστιχο, για να πει οτι "σε ψαχνω"!!! 8)
-
Ωραία ωραία...!!! :D :D :D
Θέλω κι άλλαααααααααααααα
:'( :'( :'( :'(
Όπως το 'πες Πηνελόπη
"ο λόγος συνταράσσει"
ωραία το έθεσες. ;)
κι άλλααααααααααααα....
:'( :'( :'( :'(
Γράφετε και στιχουργό ή τραγούδι αν το ξέρετε για να ξέρουμε και ποιος το 'γραψε.
-
....το να στιχοπλοκείς ασχέτως κανόνων ταξιδεύοντας αυτόν που ακούει ή διαβάζει , είναι ταλέντο.
Βέβαια το ταλέντο πρέπει να δουλεύται και να δουλεύεται , ξανά και ξανά , για να καρπίσει όμορφα.
Όσο για κανόνες αν διαθέτεις αρκετό ταλέντο τότε μπορείς να φτιάξεις και δικούς σου. Φτάνει αυτούς που σε διαβάζουν να τους ταξιδεύεις .
-
[Βέβαια το ταλέντο πρέπει να δουλεύται και να δουλεύεται , ξανά και ξανά , για να καρπίσει όμορφα.
Όσο για κανόνες αν διαθέτεις αρκετό ταλέντο τότε μπορείς να φτιάξεις και δικούς σου. Φτάνει αυτούς που σε διαβάζουν να τους ταξιδεύεις .
Πάντα μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι δουλεύοντας πάνω στο ταλέντο μας αρκεί να αποφύγουμε την παγίδα να εγκλωβιστούμε μέσα στα όρια των κανόνων χάνοντας την αύρα του καινούριου, του δικού μας.
Και ναι συμφωνώ απόλυτα πως όποιος έχει ταλέντο δημιουργεί τους δικούς του ''κανόνες'', μάλλον χαράσσει τον δικό του δρόμο θα έλεγα , δρόμο που άλλοι πάνω του θα προσπαθήσουν να πατήσουν στις πρώτες τους προσπάθειες έχοντάς τον σαν πρότυπο.
-
Ποτέ δεν ακολούθησα "κανόνες" για να γράψω στίχους. Μου έβγαινε φυσικά.
Προσπάθησε να εκφράσεις αυτό που νιώθεις αυθόρμητα,χωρίς να το βάζεις σε καλούπια! ;)
ΣΥΜΦΩΝΩ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ο στίχος είναι κατάθεση ψυχής...και η ψυχή δεν έχει κανόνες !!!!!!!!!
Δε κάνουμε μαγειρική !!!!!!!!!!!
Δεν ανοίγουμε το Τσελεμεντέ και εκτελούμε κατά γράμμα τη συνταγή για να πετύχει το φαγητό !!!!!!!!!!
Στίχους γράφουμε....και τους γράφουμε έτσι όπως τους νιώθουμε !!!!!!!!!!!!!
-
Oh Captain,my Captain...
Καπου τετοιο μου θυμιζει το ολο θεμα...
Οποιος καταλαβε καταλαβε...
Simon.
-
Όποιος δεν κατάλαβε να κάνει ότι κατάλαβε?
-
Δεν το θεωρω απαραιτητο... :)
-
Όποιος δεν κατάλαβε να κάνει ότι κατάλαβε?
Όχι,βρε...
Ας μην υποκριθεί ότι κατάλαβε !!!!!!!!!!!
Ας ξεχωρίζει και κάποιος !!!!!!!!!!!!!!! ;)
Μεταξύ μας,τώρα,ούτε εγώ κατάλαβα ::) ....χιχιχι ;D
-
"Ο κυκλος των χαμενων πιοητων"
Την θυμαστε την ταινια?Στις πρωτες σκηνες ο Κ. Κητινγκ (Ρομπιν Γουιλιαμς) βαζει τους φοιτητες του να σκισουν απο τα βιβλια τους το κεφαλαιο που ελεγε "Πως μετραμε ενα ποιημα"...Οποιος εχει δει την ταινια μπορει να δει τις ομοιοτητες...Η ποιηση,η λογοτεχνια,η μουσικη και ολες οι τεχνες γενικοτερα,δεν μπορουν να αξιολογηθουν με "μαθηματικους τυπους" αλλα με συναισθηματα και εικονες που δημιουργουν σε αυτον που απο-λαμβανει το εργο...
Ελπιζω να καταλαβατε τι ηθελα να πω... :)
Simon.
-
"Ο κυκλος των χαμενων πιοητων"
Την θυμαστε την ταινια?Στις πρωτες σκηνες ο Κ. Κητινγκ (Ρομπιν Γουιλιαμς) βαζει τους φοιτητες του να σκισουν απο τα βιβλια τους το κεφαλαιο που ελεγε "Πως μετραμε ενα ποιημα"...Οποιος εχει δει την ταινια μπορει να δει τις ομοιοτητες...Η ποιηση,η λογοτεχνια,η μουσικη και ολες οι τεχνες γενικοτερα,δεν μπορουν να αξιολογηθουν με "μαθηματικους τυπους" αλλα με συναισθηματα και εικονες που δημιουργουν σε αυτον που απο-λαμβανει το εργο...
Ελπιζω να καταλαβατε τι ηθελα να πω... :)
Simon.
Έχεις δίκιο...και να φανταστείς ότι έχω δει πάνω από 3 φορές τη ταινία...αλλά δε πήγε καθόλου το μυαλό μου εκεί !!!!
Μπράβο όμως....πολύ καλο παράδειγμα !!!!!!!!
-
Δε κάνουμε μαγειρική !!!!!!!!!!!
Δεν ανοίγουμε το Τσελεμεντέ και εκτελούμε κατά γράμμα τη συνταγή για να πετύχει το φαγητό !!!!!!!!!!
Ναι αλλά άλλο φαγητό θα βγει αν πετάξεις τα υλικά όπως όπως στη κατσαρόλα και σε τυχαίες ποσότητες και άλλο αν τα διαλέξεις καλά στη ποσότητα που πρέπει και τα κόψεις όπως πρέπει.
Καλό και το αίσθημα, αλλά ο άλλος που διαβάζει το ποίημά μας δεν νιώθει αυτό που νιώθαμε εμείς όταν το γράφαμε, οπότε πρέπει να το "σερβίρουμε" όσο πιο όμορφα γίνεται...
-
Δε κάνουμε μαγειρική !!!!!!!!!!!
Δεν ανοίγουμε το Τσελεμεντέ και εκτελούμε κατά γράμμα τη συνταγή για να πετύχει το φαγητό !!!!!!!!!!
Ναι αλλά άλλο φαγητό θα βγει αν πετάξεις τα υλικά όπως όπως στη κατσαρόλα και σε τυχαίες ποσότητες και άλλο αν τα διαλέξεις καλά στη ποσότητα που πρέπει και τα κόψεις όπως πρέπει.
Καλό και το αίσθημα, αλλά ο άλλος που διαβάζει το ποίημά μας δεν νιώθει αυτό που νιώθαμε εμείς όταν το γράφαμε, οπότε πρέπει να το "σερβίρουμε" όσο πιο όμορφα γίνεται...
Διαφωνώ !!!
Στο τραγούδι της ψυχής
δε χωράνε ''κανόνες στιχουργικής '' !!!! ;)