Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: atzolina στις 20/06/04, 01:14
-
Της μοναξιάς τα μονοπάτια
τα περπάτησα
και σ'άγρυπνα βράδια
το σώμα, χάρισα.
Μέσα στις λάσπες της βροχής
εγώ κολύμπησα
μα,αυτό το άρωμα ζωής
ποτέ,δε μύρησα.
Γι'αυτό,
αν ήρθες και εσύ
κι άλλη γροθιά να δώσεις
φύγε,
δεν έχω δύναμη
θα μ'αποτελειώσεις.
Του ουρανού τη ξαστεριά
δε την αντίκρυσα
μα,απ΄τη μανία του βοριά
κοίτα,πως λύγισα.
Μέσα στις λάσπες της βροχής
εγώ κολύμπησα
μα,αυτο το άρωμα ζωής
ποτέ ,δε μύρησα.
-
ειπαμε ΟΧΙ μπανιο !!!!!!!!! ;D
που το βρισκεις τοσο παθος βρε???
-
που το βρισκεις τοσο παθος βρε???
θα μπορούσα να έχω την ίδια απορεία παρακαλώ; :) ;D
Κορυφη, μακαρι να εγραφα και εγω ετσι:)