Μηνύματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Δεν σε έζησα ποτέ

« στις: 13/06/14, 00:09 »

Τίποτα δεν άντεξε
 να σε κρατήσει .
    φαίνεται
 στα άδεια μου χέρια ,
  στα δωμάτια
 που φώτισαν , σαν καιγόταν
  τα κορμιά από τους
 οργασμούς ,
   στις λέξεις ,που κάθε
 τόσο   στέγνωναν τα χείλη ,
    στα μάτια ,
 που γέννησαν καινούργια
  χρώματα
 και εικόνες να
    σε βλέπουν ,
 σε  αυτά που
 άγγιζες ,άψυχα αντικείμενα
  στον χώρο
 που σ' ερωτεύτηκαν .
  Σε όλα αυτά
 δεν σε βρίσκω πια .
   Και το πιο στενάχωρο .
 Που νιώθω
 ότι δεν σε έζησα
      ποτέ .

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μικρές επιθυμίες

« στις: 01/06/14, 23:27 »

Μικρές
 σχεδόν  ανήλικες ,
 και  κρυφές ,
 οι επιθυμίες η  δικές μου .
 Η απουσία σου .
 Το άρωμά σου  που απ' το χώρο
 ξεθυμαίνει .
   Το τελευταίο σου το δάγκωμα 
 στα χείλη μου .
 Η τελευταίοι οργασμοί ,
 που χύθηκαν ,
 στο μοβ το φως 
 των διαδρόμων .   
   Αυτή η ακόρεστη , περίεργη  ,
 επιμονή μου  να σε θέλω .
     Λίγα ίσως . 
 Μα  οι επιθυμίες μου  ανδρώνονται ,
 μ΄αυτά τα λίγα.
  Να θέλω να  σε περιμένω ,
 έγινε της μοναξιάς  χιτώνας ,
 και κάλυψε   
 το ρήγμα  της  ψυχής .
 προτού  να  δραπετεύσουν
 οι  επιθυμίες .

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Επόμενη επαφή

« στις: 22/05/14, 11:39 »

Η απόσταση
ουδέτερη  έννοια,
κάποτε ντύνεται εραστής
και άλλοτε γυμνή σαν ερωμένη ,
σε ανέμελα ταξίδια ερωτευμένων .
Στο αποκορύφωμα
της μιας στιγμής
νεκρός ο χρόνος.
Η απόσταση ουτοπική .

Αυτή η έλξη δολοφονεί τον καθωσπρεπισμό 
και όλα απ΄το μηδέν
όσο υφαίνεται αυτός ο οργασμός.
Μαινάδες που τεμαχίζουν
μικρά κομμάτια ηδονών .
Η στύση μεταμορφώνεται
σε εσώτερες εκρήξεις θηλυκών σπασμών.
Πάνω σ' αυτόν τον ερωτικό καμβά
να μεταλλάσσονται η αισθήσεις
και ο πόθος.
Ο πόνος γίνεται ηδονή
και η ηδονή γίνεται πόνος .
Το αποτέλεσμα .
 Η νοσταλγία
για την επόμενη επαφή . 

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / να σ αγγίξω

« στις: 17/05/14, 14:44 »

να σ αγγίξω
της αφής λαχτάρα , και πόθε των δαχτύλων
φιλήδονη  σάρκα ,
πόσες ακόμα θες να εγκυμονούσες ηδονές .
και τα χείλη ?
που σε φίλησαν και μάτωσαν ?
τώρα στεγνά στο βάσανο της στέρησης .
να ζω στα ρίγη σου , εκεί μ' εξώθησες.
κάθε σου οργασμός φορτώνει μέρες στην ποινή μου . .
και ο κόλπο σου της γεύσης κυκεώνας ,
σαν στρόβιλος  μες στους υγρούς σου  τόπους
με οδήγησες ,να ασφυκτιώ ,
μα γητεμένος αρνήθηκα να ζω ,να πω ένα όχι,

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: κρασι ηταν της νιοτις μου γλυκο

« στις: 22/09/11, 21:49 »

τα χείλη κουράστηκαν με λέξεις 
στεγνώσαν και ήπιαν το φιλί
στα μάτια μόνο υποσχέσεις
σαν με κοιτάς θα είμαι εσύ
τα δάκρυα ας μην χαλάσουν την σιωπή

τα χέρια τρέμουν και αγγίσουν
από άκρη ως άκρη το κορμί
σε αυτού του έρωτα τη δίνη
οι αισθήσεις όλες ηδονή
για λίγο ας γίνουν μια στιγμή

σταγόνες μείναν μέσα στο ποτήρι
σε αυτό που την ζωή μου σε κερνώ
στου χρόνου πάνω το τραπέζι
πιεστω  μαζί σου να μεθώ
κρασί ήταν της νιότης μου γλυκό

τώρα σκιές  που είχαν ντυθεί
με δυο ψυχές
μείναν γυμνές στου χωρισμού
τις παγωνιές
εσύ και εγώ κάπου στο χθες                                               
                         

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ταξιδι στο.

« στις: 27/08/10, 21:18 »

πολύ καλό ,και όπως πάντα στα βαθιά .   

7

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Μέχρι το τέλος

« στις: 10/07/10, 16:30 »

μπράβο φίλε μου  πολύ καλό , πολύ ζωντανό . έντονες στιγμές και πάθος που αρπάζουν στην ψυχή τον αναγνώστη .         

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Στύση μου τυφλή

« στις: 03/07/10, 18:58 »

Σε άφησα ,σε αυτά που θα ήθελες   να ζεις .
Στα όνειρά σου .
Βέλη από τα τόξα ,
που το παρόν σημάδευαν να βρουν .
Σε κάποιο στόχο , που έκρυβε ότι φανέρωσες .
Αυτό που αγάπησες , σε ανάσες ,που τα σπλάχνα σου
πλήγωσαν για να βγουν .
Δεν ξέρεις ποια απ΄τις στιγμές  που ζεις
αν θα ταυτίζονταν ,
με ότι πιο  όμορφο απ΄άλλες που πέρασες  ζωές .
Μα είσαι εδώ ,
φοράς  περίβλημα από ένα θηλυκό  ιστό ,
γυμνή κι΄αν είσαι αλήθεια μου ,
μπροστά στη  στύση μου τυφλή .
     

9

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Βελούδινη αφή

« στις: 23/05/10, 22:57 »

Σε ευχαριστώ rakenditos , τίποτα δεν είναι άκυρο αν σκέφτεσαι , όλα δεχτά αρνητικά η θετικά , αρκεί να μαθαίνουμε από αυτά .     

10

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ήτανε γρίφος

« στις: 06/05/10, 23:04 »

Ήτανε γρίφος ,   δίχως λύση σταυρολέξου
η λέξη «έρωτας» στο 12 καθέτως
κι όταν σου είπα «την αγάπη, τώρα   δέξου»
μου λες: «στους άλλους τους αιώνες, όχι φέτος»

μπράβο φίλε μου  πολύ έξυπνος στοίχος .     

11

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Γυναίκες των ονείρων

« στις: 06/05/10, 22:35 »

Σε ευχαριστώ φίλε μου ipeas , ας είμαστε τουλάχιστον τυχεροί να μένουν ένα γλυκό  όνειρο ,και να μην γίνονται εφιάλτες       

12

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Βελούδινη αφή

« στις: 06/05/10, 07:00 »

σε ευχαριστώ vardos , μπορεί να είμαι λίγο μεγάλος   ηλικιακά ,αλλά ευτυχώς για μένα  μπορώ και βλέπω  ακόμα το χρώμα μες' τα μάτια των ανθρώπων .   

13

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Βελούδινη αφή

« στις: 03/05/10, 02:26 »

Έλα σαν αύρα πρωινού
σαν αίσθηση  καλοκαιριού
να με ξυπνήσεις .
Μες' της  ψυχής μου τ' ανοιχτά
σήκωσε κύμα του  έρωτα
και όπως πάντα τρυφερά
με μια βελούδινη αφή
να με αγγίξεις .
Έλα με χείλη δροσερά
ξάπλωσε  απάνω  μου γλυκά
να με φιλήσεις .
Μέσα σου εγώ ,πνοή θα μπω
στο σώμα σου  θα αφεθώ
σταγόνα στο  αίμα να  κυλώ .
Και άρπαξε στην καρδιά σου 
μέσα να με κλείσεις .
Άσε απ' τα μάτια σου να δω
τον κόσμο σου  τον γαλανό .
Μέσα απ' το χρώμα τις ματιάς
γαλάζια να 'μαι  πινελιά ,
ζωγράφισε μου  ωκεανό
και εκεί να με αφήσεις .         
           

14

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Στης πρέζας την απάτη

« στις: 24/04/10, 11:18 »

Έτσι, αόριστα ,τραβάς
μια άσπρη γραμμή .
Ξανά εραστής δειλός
σε μια αυταπάτη .
Άλλο ένα βράδυ στης
πρέζας  την απάτη ,
σε μιας παραίσθησης
κρεμιέσαι το σχοινί .
Την ερωμένη του θανάτου
λες αγάπη ,
και θ' είναι τύχη αν η κλεψύδρα σου
σε φτάσει ως το πρωί .

Σαν τρέχει η άμμο
στο διάφανο γυαλί .
Σε στάζει μια και σε
στεγνώνει δυο ,
ο πυρετό σου .
Μύριες φουρτούνες ,να παλεύει
τ' όνειρό σου ,
ξυράφι η ώρα που ζητά
η φλέβα να κοπεί .

Μα είναι άσπρη η γραμμή ,
κι αν την τραβάς
ανάπηρη σου αφηνει
   την ψυχή .

Σε αυτήν τη γκρίζα
ανατολή που σ' αντικρίζει .
Θυσία γίνεται η ύπαρξή σου
σε μια χρήση .
Άλλη μια μέρα εκλιπαρείς             
ζωντανό να σε κρατά ,
κι ότι αγαπάς τα μάτια
ανοίγει ,
και μέσα σου σαν ένστικτο
        ξυπνά .                                         
                     

15

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Χειμωνιάτικο φεγγάρι

« στις: 22/04/10, 19:29 »

Πολύ όμορφο φίλε μου ipeas ,ζηλεύω τον Γενάρη σου φίλε μου ,θα ήθελα να είχα και εγώ έναν που θα μπορούσαν να έρθουν να με ξαναβρούν.

16

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Γυναίκες των ονείρων

« στις: 22/04/10, 18:58 »

Σε ευχαριστώ φίλε μου ΧΩΡΙΑΤΗΣ ,μαγνητικά πεδία φίλε μου

17

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Γυναίκες των ονείρων

« στις: 21/04/10, 11:37 »

Σε ευχαριστώ φίλε XoLiDoXoS ,μακάρι να ήμουν Γυναικολόγος ,θα είχα και αρκετά χρήματα ,άπλα ένας ταπεινός αναζητητής της ζωής είμαι, αυτής της τρομερής γυναικάς , που με έχει κάψει και με καίει συνέχεια .       

18

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Γυναίκες των ονείρων

« στις: 21/04/10, 02:06 »

Γυναίκες ,μοιάζουν πολύχρωμοι
πλανήτες .
ονείρου θύτες ,μες΄την καρδιά
δημιουργούν,μικρούς αγάπης
σταλαγμίτες .
Τις θηλυκότητας η έλξη
περιμένει ,
με ευωδιές και μύρα
εμπλουτισμένη,
παγίδα των αισθήσεων
καλυμμένη .
Κορμιά μ' αγαλματένια λάμψη ,
τις ηδονής η σμίλη
τα 'χει φτιάξη.
Και τυλιγμένα σε λεπτεπίλεπτους
διάφανους χιτώνες ,
το αντρικό το μόριο διεγείρουν
για αιώνες .
Στήθη ,του γιασεμιού το άρωμα
τα 'χει ποτίσει ,
και τ' αναδύουν,απαλά το χέρι
σαν τ' αγγίσει.
Σαν τα φιλάς γεύσεις πρωτόγνωρες
αφήνουν στα χείλη .
Μες τα μαλλιά τους ,
σαν έντονες πινελιές
του ασημιού,
ηλιαχτίδες παιχνιδίσουν,
κατηφορίζοντας στα άκρα
του λαιμού,
την σάρκα θέλοντας
να αγγίζουν.
Τα χείλη τους ,φαντάζουν
κοραλλένια.
Μοιράζουν τα φιλιά τους 
κολασμένα ,
κι όπως δονούν το κορμί
η ηδονές ,
πόσο γλυκές  ξέρουν
να δίνουν μαχαιριές .                   
                 

19

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Στους Ιερούς Δελφούς προστάτης

« στις: 12/04/10, 20:30 »

Ποια χέρια σε σμίλευαν
γλυκά πάνω στο μάρμαρο .
Ποια σκέψη την μορφή σου
έχει πλάση.
Σε λατομείο Παριανό
ήσουνα κοίτασμα ,
και έπειτα εκεί,
στους Ιερούς Δελφούς
σ΄είχαν  προστάτη . 
Ποια χείλη με ευσέβεια
σε φίλησαν .
Πόσες ψυχές να εξαγνιστούν
ήρθαν μπροστά σου .           
Ποιοι Ιερείς με σμύρνα
σε θυμιάτισαν .
Τι λόγια είπαν
Ιερά οι θνητοί 
Χρησμό να τους διαβάζεις.
Βαθιά ρίζα του τόπου αυτού,
κορμός που πελεκάν την γνώση.
Ήσουν το φως  αιώνες  πριν
πριν γη να (ξ)ημερώσει .             

20

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ψήγμα της Γνώσης

« στις: 07/04/10, 15:02 »

Ψήγμα απ΄της Γνώσης τον χρυσό,
του πεπρωμένου μου 
κοσμεί το περιδέραιο.
Του βίου μου έχει γίνει φυλαχτό,
σημάδι αέναο κ΄αιθέριο.

Οι μοίρες μου καθόριζαν για αυτό,
και μέσα μου το είχανε κριμένο.
Εξόρυξη βαθιά απ΄το μυαλό , 
με την σκαπάνη  της επιμονής
βγαλμένο.

Αντίτιμο,να το κατέχω, ακριβό.
Κι' ότι μου θύμιζε το εγώ
να το σκοτώσω.
Παιδί να ξαναγεννηθώ αγνό,
το βλέμμα  μου ψιλά
να το σηκώσω.

Ενέχυρο έχω αφήσει την ψυχή,
την εμπειρία των σοφών
να αγοράσω.
Επιθυμίες και ότι ένιωθα βαρύ
μακριά τα έθαψα
για ν' αποδράσω.

Καμιά δεν θέλω άλλη,απολαβή.
Και η υπερηφάνεια
ας μ' έχει ξεχασμένο.
Έτσι κι αλλιώς, όλα εδώ
θα μείνουνε στη γη .
Και εμένα ας μ' αφήσουν εκεί,
στις ταπεινότητας το θρόνο
εστεμμένο .   

                                       

21

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: "Πως εύχομαι κάτι φορές" by Ριχάρδος Μαυροπερισσότερος

« στις: 03/04/10, 17:52 »

Είναι ωραίος ο τρόπος που έχεις εμψυχώσει την ιδέα σου, και αν θες να την κάνεις και τρόπο ζωής, θωρακίσου με γνώση και ευσέβεια, και κανείς δεν θα μπορεί να σου λιώσει τα φτερά . 

22

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Παγανιστές

« στις: 27/03/10, 13:35 »

Τις άνοιξης άτι γοργό,
και ολόγιομο,
το βραδινό τ' αστέρι .
Που τ' ασημιού αν δεις
φορά φεγγοβολιά,
τις νύχτας  δείχνει  ν' ναι ευχή
στην δύση του σαν γέρνει,
στης μάνας γης την αγκαλιά
θηλή για να 'γενή .
Μαστός να στάξει αυγή
να θρέψη καλοκαίρι.
Η μήτρα αυτής της εποχής
τον Άδωνι είχε φέρει,
και απόχρωση και μυρωδιά
στην φύση την θνητή.
Κόρες και γιους παγανιστές
στον ιερόν τα μέρη,
σεμνές άνοιγαν τελετές
τον Νέο να υμνούν.
Κι απ' της κοιλάδες του Πανός
με σύμβολα στο χέρι,
μύστες σοφοί με αρχέγονες
έννοιες να μυούν .                                   

23

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: παράνοια

« στις: 19/03/10, 21:50 »

γεννιέμαι και πεθαίνω τα χαράματα
κι η ανάσταση ελεγχόμενη για πάντα
δεμένος με αλυσίδες και με ράμματα
δηλώνω ένας τρελός ετών σαράντα

Ένας άλλος τρελός  ετών  43 σου λέει  μπράβο 

24

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μια είσοδος για έξοδο κινδύνου

« στις: 19/03/10, 20:48 »

Στο χάρτη της μικρή σου της ψυχής
ταξίδια έχεις  ξεχάσει   χαραγμένα
της νιότης  κάποια  διαδρομή
σε  μονοπάτια  που είναι τώρα  σκονισμένα

Πόσες  φορές  ξεκίνησες  για  εκεί
τα ίχνη όμως  πίσω σου να  σβήνουν
λαβύρινθος  για σένα  αυτή η γη 
μια είσοδος  για  έξοδο  κινδύνου

Στα μάτια σου βαθιά δρόμοι πολλοί
και οδοιπόροι οι έρωτες που πήγανε  χαμένοι
όλοι  μαζί  μεγάλη σου 'κάναν  πληγή
κι είναι ένα  ψέμα  πως ο χρόνος σε γιατρεύει 

Σε κούρασε  αυτή η αναμονή
όλα  περνούν μα τίποτα δεν περιμένεις
αγάπησες στο  περιθώριο την ζωή
μαύρους καπνούς και μ' αποστάξεις  να την δένεις

Να σχίσεις θες τον χάρτη της ψυχής
στα μέρη που θα πας δεν στα 'χει δείξει
σημάδια για το νότο η τον βορρά
δεν τα χρειάζεσαι
στο κέντρο εδώ θα ξεψυχήσεις                         

25

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Προς τ' αόρατων ταξίδι

« στις: 17/03/10, 09:21 »

Σε ευχαριστώ φίλε μου  ipeas  , η  συμβουλή σου  πολύ  χρήσιμη ,να είσαι καλά φίλε μου .