Μηνύματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Κύκνειο Άσμα

« στις: 24/10/08, 22:58 »

Πάει καιρός
που είδαμε τις τελευταίες φορτηγίδες
να φεύγουν
φορτωμένες πανικό κι ελπίδες και
να χάνονται στον πυρετό του ουρανού
με τους καταψύκτες τους γεμάτους...

Το Τέρας που ενεδρεύει
στον αστερισμό του Κύκνου
χόρευε κιόλας με τον Ήλιο μας
καθώς όλοι εμείς
που μείναμε πίσω αποφασισμένοι
να κάνουμε το ταξίδι στο χωροχρόνο
μιας μαύρης τρύπας
αντί να κοιμηθούμε-άγνωστο για πόσο-
στα ψυγεία των αστρόπλοιων,
παρακολουθούσαμε έκθαμβοι
το θανάσιμο εναγκαλισμό τους...

Και,πράγμα παράξενο
χαμογέλασα
σκεπτόμενος ότι ίσως τελικά
εμείς ήμασταν οι τυχεροί...

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Θίννες

« στις: 24/10/08, 21:51 »

Neikos,το εντυπωσιακό για μένα δεν είναι ότι έχω στη βιβλιοθήκη μου το συγκεκριμένο βιβλίο,αλλά ο τρόπος
με τον οποίο ιχνηλατείς τα γραφόμενα...

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Θίννες

« στις: 16/10/08, 21:17 »

Neikos,ωραία και εύστοχη η προσέγγισή σου.
Και δεν απέχει και πολύ από τη δική μου τη σκέψη...

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Θίννες

« στις: 13/10/08, 18:18 »

Ζω μέσα στην άμμο της ερήμου
φυτρώνω ανάμεσα στους κόκκους της
κάθε δειλινό
και κάθε πρωινό
με καίει η ανάσα του ήλιου...
Με τα φτερά μου επωάζω τους αμμόλοφους
καθώς ξεγλιστρούνε σα δάκρυα
και ταξιδεύουν στο σύμπαν...
Με τα λάθη μου ποτίζω τις οάσεις
κι αυτές γεμάτες ευγνωμοσύνη
πληγώνουν το ξεραμένο μου στόμα...

Καλως ήρθες στο θαυμαστό κόσμο μου!
Αλλά δεν κάνει για σένα. Φύγε...

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Το τέλος του γραμμικού χρόνου

« στις: 09/10/08, 22:29 »

Είναι το τέλος του χρόνου έτσι όπως τον ξέραμε. Απλά δεν θα υπάρχει κανείς για να το καταγράψει...

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Το τέλος του γραμμικού χρόνου

« στις: 30/09/08, 14:45 »

Δεν υπάρχει οίκτος.
οι μάσκες κείτονται
λασπωμένες στην άβυσσο.
τα νεκρά από καιρό
υποζύγιά τους θανατώθηκαν
και οι λευκές πεταλούδες
υψώνονται στο χάος...
Δεν υπάρχει πόνος.
η σιωπή εξαργύρωσε
την ύπαρξή της με καταδίκη.
η άμμος έκρυψε το μυστικό
αλλά δεν κατάφερε να το σώσει.
Δεν υπάρχει χειροκρότημα.
και το μόνο που απέμεινε
να δονεί την απόγνωση της Γης
            είναι
οι ιαχές των πυράυλων...

7

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: "Ασπρόμαυρο"

« στις: 25/09/08, 14:45 »

              

<< Εσύ που πάντοτε στα μάτια με κοιτούσες
εσύ που αλάνθαστα κρυφά μ'ερωτευόσουν
Μαζεψε τωρα της ψυχής σου τα κομμάτια
ήτανε λάθος σου που με εμπιστευόσουν...>>

Ωραιότατο.Μπράβο φίλε

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Σκοτάδι και Φως.

« στις: 20/09/08, 23:04 »

Ωραίο,με πολλές εικόνες και νοήματα...

9

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Στα 27

« στις: 20/09/08, 22:38 »

Στα 27 και όχι μόνο.