Μηνύματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Φεγγάρι κι όνειρα

« στις: 01/05/10, 22:43 »

Με βρίσκει πάλι η αυγή, στα όρια της τρέλας μου, μες την παράνοια
Ένας διαβατής της στιγμής, υγρό το βλέμμα της σιωπής, να ‘χα τα μάτια σου
Να δω τον κόσμο από ψηλά, να μη αγγίζει η μοναξιά, να ζω για μένανε
Να μη δακρύζει το γιατί κι ούτε η πληγή να αιμορραγεί, πάλι για σένανε   

Έξω η πόλη ξεκινά, τα βήματα ‘γιναν πυκνά, μοιάζουν με θάλασσα
Και εσύ με φάρο σε νησί, σε μία άγονη γραμμή, έτσι κατάντησα
Να περιμένω τη στιγμή, που θα ‘ρθει η νύχτα να μου πει, πως σε χρειάζομαι
Σαν ναυαγός που αναζητεί, μέσα στ’ απέραντο βαθύ, φεγγάρι κι όνειρα

Φεγγάρι τα όνειρα φεγγάρι κι οι αγάπες
και εγώ εδώ στης μοναξιάς τις στράτες
Να αναρωτιέμαι το γιατί πονώ στο σώμα
Γιατί σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ ακόμα
Να αναρωτιέμαι το γιατί πονώ στο σώμα
Γιατί σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ ακόμα

Με βρίσκει πάλι η στιγμή, μ’ ένα φεγγάρι δικαστή, να ψάχνω όνειρα
Όμως η πρόστυχη σιωπή, που μου χρεώνει το γιατί, πες μου που έφταιξα
Να διαγράψω απ’ την καρδιά, κάθε δικη σου μαχαιριά, να ζω για μένανε
Να μη λυπάται η ψυχή κι ούτε το σώμα να ποθεί, μόνο εσένανε

Άλλη μια μέρα ξεκινά, της μοναξιάς μου το μετά, μοιάζει με θάλασσα
Και εγώ καράβι στα ανοιχτά, δίχως το φάρο συντροφιά, έτσι κατάντησα
Να περιμένω τη στιγμή, που θα ‘ρθει η νύχτα να μου πει, πως σε χρειάζομαι
Σαν ένα πλοίο που ζητά, μέσα στ’ απέραντο βαθύ, φεγγάρι κι όνειρα

Φεγγάρι τα όνειρα φεγγάρι κι οι αγάπες
και εγώ εδώ στης μοναξιάς τις στράτες
Να αναρωτιέμαι το γιατί πονώ στο σώμα
Γιατί σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ ακόμα
Να αναρωτιέμαι το γιατί πονώ στο σώμαΓιατί σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ ακόμα

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Τι να γράψω

« στις: 07/04/10, 14:07 »

Τι να γράψω, σε μια κόλλα τι να γράψω
τόσο πόνο πως μπορώ να τον δαμάσω
Με ποιες λέξεις, να αγγίξω την ψυχή σου
την πληγή μου να την νιώσεις στο κορμί σου

Τι να γράψω, που δακρύζω
που δακρύζω και φοβάμαι, δες λυγίζω
Τι να γράψω, τι να γράψω έρωτα μου
έφυγες από κοντά μου, δεν ελπίζω

Στης σιωπής τον πανικό
ψάχνω τρόπο να σου πω
Εσύ ο κόσμος μου…
Στου καημού την αγκαλιά
με ένα δάκρυ συντροφιά
Εγώ κι ο πόνος μου …
Τι να γράψω
που δακρύζω και φοβάμαι
σ’ αγαπώ πανάθεμά με… Μόνο αυτό…

Τι να γράψω, σε μια κόλλα τι να γράψω
την καρδιά σου με αγάπη να χαράξω
Με ποιες λέξεις, να κρατήσεις την πνοή σου
να το νιώσεις πως εγώ είμαι η ζωή σου

Τι να γράψω, που λυγίζω
που λυγίζω και φοβάμαι, δες δακρύζω
Τι να γράψω, τι να γράψω έρωτα μου
έφυγες από κοντά μου, δεν ελπίζω

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / γ**ημένα βράδια

« στις: 28/03/10, 00:12 »

Είναι κάτι βράδια, γ**ημένα βράδια
που η καρδιά μου κόβει, Θεέ μου σαν γυαλί
Πιάνω τα κομμάτια κι ο θυμός στα άκρα
στη ζωή ξεσπάω, με όλη την ψυχή

Είναι κάτι βράδια, γ**ημένα βράδια
που οι πληγές μου στάζουν, αίμα στην ψυχή
σέρνει τα φτερά της κι ο θυμός κοντά της
ένοχη φωνάζουν, για όλα η ζωή

Να ‘χα ένα τρόπο, να ‘γραφα ένα νόμο
στόχος σε πεδίο, θα ‘τανε βολής
Θα πιάνα το όπλο, θα το βάζα στον ωμό
για να τη σωριάσω, Θεέ μου καταγής

Να ‘χα έναν τρόπο, να ‘γραφα ένα νόμο
στόχος σε πεδίο, θα ‘σουνα ζωή
Για να σε σκοτώσω, όπως με σκοτώνεις
δίχως να χω τύψεις, μες σε μια στιγμή

Είναι κάτι βράδια, γ**ημένα βράδια
που τα όνειρα, εχουν διαγραφεί
Στου καημού το τώρα, στης ζωής το θέλω
που το συμπληρώνει, παντα ένα γιατί   

Είναι κάτι βράδια, γ**ημένα βράδια
που ζητά η ψυχή μου, μία αφορμή
Για να πει δε θέλω, νιώσε με σου λέω
δεν αντέχω κι άλλη, κι άλλη μια πληγή

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Τολμώ…

« στις: 12/03/10, 20:27 »

Μπορώ…
Να αγκαλιάσω τη θλίψη για μένα
με τη σιωπή της να γίνουμε ένα
Να διαγράψω όσα είπες σ’ αγαπώ
το κάθε μας λεπτό για μένα το μπορώ

Τολμώ…
Χωρίς εσένα μακριά σου να ζήσω
το στεναγμό μου στο δάκρυ να πνίξω
Και ας λυγίζω κάθε τόσο κι ας πονώ
που ακόμα σ’ αγαπώ για μένα το τολμώ

Η αγάπη η δικη σου είναι ψέμα
είμαι μόνος πιο πολύ απ’ τον καθένα
Κι ας γυρίζεις κάθε τόσο κι ας μου λες
πως μαζί μου ζεις υπέροχες στιγμές

Η αγάπη η δικη σου είναι ψέμα
είμαι μόνος πιο πολύ απ’ τον καθένα
Κι ας γυρίζεις κάθε τόσο κι ας μου λες
είσαι αυτός που μου χει κλείσει τις πληγές

Τολμώ…
Να θυσιάσω για παντα εσένα
αυτή την ώρα να ζήσω για μένα
Κι ας υποφέρω μόνος κι ας ριγώ
που ακόμα σ’ αγαπώ για μένα το τολμώ

Μπορώ…
Αυτή την ώρα τα άστρα να σβήσω
το μονοπάτι της καρδιάς μου να κρύψω
Και ας φοβάμαι τόσο κι ας πονώ
αν δεν σε ξαναδώ για μένα το μπορώ

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Δεν είναι το μετά (όλα ένα ψέμα)

« στις: 26/02/10, 13:09 »

Δεν είναι το μετά, αυτό που με πειράζει
κι ούτε η μοναξιά, στα μάτια αν κυλά
Είναι που μπορούσα, για σένα να πεθάνω
χωρίς να το σκεφτώ, για δεύτερη φορά

Όλα σε σένα τα χω δώσει
όλα για σένα που αγαπώ
Πες μου αυτήν εδώ την ώρα
που σε δικάζω και τολμώ
Πες μου αν θέλεις αν το νιώθεις
πες μου ξανά το σ’ αγαπώ
Πείσε με πως δεν είναι λάθος
να ζω για σένα μόνο εγώ

Όλα ένα ψέμα, η αγάπη σου ένα ψέμα
και εγώ ένα παιχνίδι, στα χέρια σου μικρό

Δεν είναι η απουσία, αυτή δε με τρομάζει
ούτε ο πόνος είναι, η θλίψη στην καρδιά
Είναι που τολμούσα, με όλους να τα βάλω
χωρίς να σου ζητήσω, εξήγηση καμιά

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αμαρτωλέ μου έρωτα

« στις: 16/02/10, 19:34 »

Βράδιασε αγάπη μου και είμαι ακόμα εδώ
στη γωνιά της μοναξιάς να πίνω να μεθώ
Φόρεσα τα ρούχα μου ανάποδα γι’ αυτό
δε θα ‘ρθω στο ραντεβού όχι δε θα ‘ρθω

Άναψα τσιγάρο τη στάχτη του σκορπώ
είναι ένα γνωμικό που ‘μαθα παλιό
Αν δακρύζει η στιγμή εσύ να της γελάς
στη σταχτή κάθε πόνο με νάζι να σκορπάς

Αμαρτωλέ μου έρωτα απόψε δεν μπορώ
θα μείνω σπίτι μόνος μου για να εκτονωθώ
Τώρα στο αύριο ίσως κι αν, να σε εχω αγκαλιά
στο σήμερα όμως προτιμώ να μείνω μακριά

Χαλάρωσε ξεχάστηκα απόψε είμαι αλλού
εσύ θα σαι με κόσμο και εγώ μέσα στο νου
Να αναρωτιέσαι άραγε τι πήγε βρε στραβά
ας πνίξω την ανάγκη μου σε ξένη αγκαλιά

Πέταξε με νόημα στον ώμο τα μαλλιά
ρίξε στον απέναντι  μια κλεφτή ματιά
Γνωστό είναι το κόλπο το έμαθες σωστά
μια μαριονέτα αν γίνεις όλα θα παν καλα

Αμαρτωλέ μου έρωτα απόψε προτιμώ
τη μοναξιά στο πλάι μου δίχως την ηχώ
Τώρα στο αύριο ίσως κι αν, αν σε εχω αγκαλιά
να ζήσω άλλη μια βράδια με ψεύτικα φιλιά

Ξημέρωσε αγάπη μου κι ακόμα είμαι εδώ
τα πίνω με μια Πέρδικα να πνίξω το θυμό
Για όλα αυτά που έχασα για όλα αυτά που είχα
παράθυρο στα όνειρα μες το μυαλό δε βρήκα

Σουτάρω την ελπίδα μου απέναντι στον τοίχο
μια βρώμικη αναπνοή με τατουάζ την κρύβω
Για όλα αυτά που έζησα για όλα αυτά που βρήκα
ανάθεμα τη μοίρα μου που μου δώσε και προίκα

Τώρα στο αύριο ίσως κι αν, να είμαι μια χαρά
για σήμερα λυπάμαι, γουστάρω μοναξιά
Μα αν τυχών βρε λέω αν, μου παρεξηγηθείς
τότε ελεύθερη να πας, να πας να …
να πας με άλλον να τη βρεις…!!!!!!!!!!!!!

ΣΥΝΘΕΣΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

7

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μόνη θα ‘σαι καρδιά μου

« στις: 05/02/10, 20:39 »

Έξω πάλι βραδιάζει, δε μπορώ με τρομάζει
η καρδιά που μιλάει, στη σιωπή με ηχώ
Μοναξιά κάνει κρύο, πάλι πίνει για δύο
για φαντάσου για εκείνη, που δεν είναι εδώ

Μόνη θα ‘σαι καρδιά μου, σε αυτό το ταξίδι
δε γουστάρω να παίζω, σε στημένο παιχνίδι
Μόνη θα ‘σαι καρδιά μου, σε αυτό το ταξίδι
κι αν δακρύζεις λυπάμαι, προτιμώ να πονάμε 

Έξω πάλι χαράζει, δε μπορώ με τρομάζει
η σιωπή που δικάζει, την καρδιά με ηχώ
Υποφέρω φοβάμαι, μόνος μου πάλι θα ‘μαι
και σε αυτό το ταξίδι, θα πεθαίνω για δυο

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Της στιγμής το σήμερα ( Πάνω στ’ αλίμονο )

« στις: 28/01/10, 13:23 »

Για δες που απόψε η καρδιά έχει αιτήματα
στον πανικό της απαιτεί μόνο εσένα
Να διαγράψω τα φτηνά σου τα εφήμερα
να συμπληρώσω τα κενά της με ένα ψέμα

Παραλογίζεται απ’ της στιγμής το σήμερα
και δεν την νοιάζει αν πληγώθηκε από σένα

Στης μοναξιάς το στεναγμό πάνω στ’ αλίμονο
ολοκληρώνει το μετά της  με μια σκέψη
Γι’ αυτό το αύριο που κάποτε της έταξες
για μια αγάπη που στο χρόνο θα αντέξει

Παραλογίζεται απ’ της στιγμής το σήμερα
και δεν την νοιάζει αν αιμορραγεί για σένα

Τι να της πω πώς να της δείξω την ουσία
για την καρδιά μου εισαι εσύ κι άλλη καμία
Ό,τι αγαπάει στη μορφή σου το κοιτάζει
είσαι η μία και αυτό δεν το αλλάζει   
Τι κι αν φοβάται το μετά αρκεί στο σήμερα
να εξουσιάζεις την πληγή να μην πονάει

Μου αραδιάζει τα δικά σου προτερήματα
αυτά που η λογική με μιας τα προσπερνάει 
Κι όσο κι αν προσπαθώ να πω αρκεί κουράστηκα
γυρνά στο χθες και με ένα ψέμα με αγκαλιάζει 

Παραλογίζεται απ’ της στιγμής το σήμερα
και δεν την νοιάζει αν ζεις μόνο για σένα

Στης μοναξιάς το στεναγμό πάνω στ’ αλίμονο
με ένα ψέμα συμπληρώνει μια αλήθεια
Μία αγάπη αληθινή αυτό της έταξες
αγάπη αληθινή όπως στα παραμύθια

Παραλογίζεται απ’ της στιγμής το σήμερα
και δεν την νοιάζει αν θα πέθαινε για σένα

9

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: 7 Αμαζόνες

« στις: 08/01/10, 19:52 »

Σαν εκείνες τις στιγμές που ταξιδεύεις, που βλέπεις, που αισθάνεσαι μέσα από ένα έργο από ένα παραμύθι και η απόλυτη στιγμή σου είναι όταν οι εικόνες τρέχουν γρήγορα και ο χρόνος σταματά ποτέ στο χθες και ποτέ στο αύριο και εσύ απλα νιώθεις την καρδιά σου να συντονίζεται μαζί της να χτυπά άλλοτε πιο γρήγορα και άλλοτε πιο αργά… Η κορύφωση ενός έργου…

10

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Μπλε Αγαπη

« στις: 08/01/10, 19:39 »

Υπέροχο ποίημα. Την μόνη στιγμή που η ψυχή κοίταξε προς την άλλη μεριά
ήταν σε μια φράση σου… και το πέρασμα σου ακόμη το περαστικό...,
ίσως ήθελε μια άλλη εικόνα να το δεις με μια άλλη μάτια…Τα σεβη μου !!!!!

11

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Μη ρωτάς

« στις: 08/01/10, 19:34 »

Μου άρεσαν οι εικόνες σου. Αν δουλέψεις λίγο και την τεχνική πάνω στον στίχο σου είμαι βεβαίως ότι εύκολα μπορεί να γίνει τραγούδι…!

12

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Όλα εγώ τα λησμονώ...

« στις: 08/01/10, 19:29 »

Πολλές φορές

Αν και η σκέψη μας έχει ταυτοποίηση τη μορφή και μιλά σε εκείνη
με όλο το είναι της καρδιάς, κάποιες στιγμές, με ένα απλό κλείσιμο των ματιών
φευγάλα βλέπει στη μορφή το είδωλο της… Κάπως έτσι το ένιωσα, μέσα από τις εικόνες σου είδα με άλλη μάτια τον κρυφό εαυτό σου… Όμορφο ποίημα.. Τα σεβη μου !!!!

13

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ένα πρωινό

« στις: 08/01/10, 19:20 »

Ένα βράδυ μόνο σου ζήτω, να μας βρει μαζί το πρωινό

Άσε με να συνηθίσω στην ιδέα πως θα φύγεις
πως ξανά ποτέ δε θα σε δω
Άσε με να σ’ αγκαλιάσω μια φορά πριν να σε χάσω
τελευταία χάρη σου ζήτω 

Έχει τόση ψυχρά το πρωί, που δεν θα αντέξει η ψυχή

Την ανάσα τη σκοτώνει η πληγή όταν παγώνει
κι η καρδιά πεθαίνει στη στιγμή
Μα αναπνέει στην ιδέα πως τελειώσαμε ωραία
όπως κάθε όμορφο στη γη

Κάτι τελευταίο σου ζήτω, να μας βρει μαζί το πρωινό

Μη σκοτώνεις την αγάπη, με θυμό ούτε με δάκρυ
μη την πνιγείς με ένα σου φιλί
Μείνε δω να σ’ αγκαλιάσω, για ένα βράδυ πριν σε χάσω
χάρισε μου μια ανατολή

Είναι τόσο ωραία η ζωή, όταν έχει νόημα η αυγή

Που αν φοβάμαι αν δακρύζω, με μια εικόνα ζωγραφίζω
ένα ουράνιο τόξο στην ψυχή
Να αναπνέει στην ιδέα πως περάσαμε ωραία
κι ας μην κράτησε παρα πολύ

Ντρέπομαι που σε παρακαλώ, να μας βρει μαζί το πρωινό
στο αντίο σου όμως θέλω με τον ήλιο να σε βλέπω
κάτι για να με κρατά ζεστό…

14

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αιώνας

« στις: 05/01/10, 19:38 »

Έξω βραδιάζει κι η ώρα μου μοιάζει αιώνας
αχ βρε καρδιά μου μονάχα εσύ κι ο θεός
Απλώνω σκέψεις που ζούνε στο χθες πριν μια μέρα
κι αναρωτιέμαι αν φταίω αν είμαι τρελός

Πώς να δαμάσω για πες μου το δάκρυ που τρέχει
η θλίψη με πνίγει κι ο πόνος μου πια πανικός
Όλα συντρίμμια φοβάμαι φοβάμαι για μένα
και ψιθυρίζω καρδιά μου εσύ εισαι ο εχθρός

It’s getting night outside, every hour seems like a century
Oh my heart, nothing but you is here and God
Spreading my thoughts, existed in yesterday, a day before
And all I wonder, just I’m wonder, if I’m guilty, if I’m crazy…

Well tell me how to spend this night-time
oh, my heart your are the star for me and I ‘m your sky
without the moonlight for you and me to shine
Darkness is everywhere and fear is now our guide

Πώς να περάσει για πες μου το βράδυ η ώρα
εισαι καρδιά μου αστέρι και εγώ ουρανός
Δίχως φεγγάρι να λάμπει για σένα για μένα
παντού σκοτάδι κι ο φόβος μας τώρα οδηγός

Στοιβάζω λέξεις και σπρώχνω τις σκέψεις πιο πέρα
μα δεν κυλάει ο χρόνος σταμάτησε εδώ
Στης μοναξιάς μου την τρελά το πήγαινε και έλα
με πνίγει η θλίψη και μέσα μου αιμορραγώ

15

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αμαρτωλέ μου έρωτα

« στις: 14/01/09, 21:15 »

Βράδιασε αγάπη μου κι είμαι ακόμη εδώ
στη γωνιά της μοναξιάς να πίνω να μεθώ
Φόρεσα τα ρούχα μου ανάποδα γι’ αυτό
δε θα ‘ρθω στο ραντεβού όχι δε θα ‘ρθω
Άναψα τσιγάρο τις στάχτες του σκορπώ
είναι ένα γνωμικό που έμαθα παλιό
Αν δακρύζει η στιγμή εσύ να της γελάς
στη σταχτή κάθε πόνο με ναζί να σκορπάς

Αμαρτωλέ μου έρωτα απόψε δεν μπορώ
θα μείνω σπίτι μόνος για να εκτονωθώ
Τώρα στο αύριο ίσως κι αν, να σε εχω αγκαλιά
στο σήμερα όμως προτιμώ να μείνω μακριά

Χαλάρωσε ξεχάστηκα απόψε είμαι αλλού
εσύ θα σαι με κόσμο και εγώ μέσα στο νου
Να αναρωτιέσαι άραγε τι πήγε βρε στραβά
ας πνίξω την ανάγκη μου σε ξένη αγκαλιά
Πέταξε με νόημα στον ώμο τα μαλλιά
ρίξε στον απέναντι και μια κλεφτή ματιά
Γνωστό είναι το κόλπο το έμαθες σωστά
μια μαριονέτα αν γίνεις όλα θα παν καλα

Αμαρτωλέ μου έρωτα απόψε προτιμώ
τη μοναξιά στο πλάι μου δίχως την ηχώ
Τώρα στο αύριο ίσως αν, αν σε εχω αγκαλιά
ας ζήσω άλλη μια βράδια με ψεύτικα φιλιά

16

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

« στις: 31/12/08, 14:19 »

Υγεία και αληθινά χαμογελά να σμιλεύουν την ρουτίνα της καθημερινότητας μας.
Καλή Χρονιά !!!

17

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Μοβ!

« στις: 11/12/08, 20:32 »

Καλησπέρα !!!!

Εξομολόγηση στον καθρέφτη σας οι σκέψεις σας Κύρια μου.
Σκεπάζετε με ένα πέπλο την ψυχή σας στα γιατί της καρδιάς, όχι από φόβο αλλά από ανάγκη, απλα και μόνο για να μπορέσετε να πείτε και αλλά αύριο και την κάθε μέρα που κυλάει, να μην ξεχάσετε ποτέ όσο κι αν πληγωθήκατε τη στιγμή που πραγματικά νιώθατε το χάδι της ζωής…
Στην θλίψη δεν ζει η μοναξιά και ίσως αυτή να είναι η λύτρωση …   

Σας θαύμασα. Τα σεβη μου !!!!!

18

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Και σε θυμάμαι

« στις: 11/12/08, 20:19 »

Και σε θυμάμαι
να ψιθυρίζεις σ’ αγαπώ
πόσο λυπάμαι
να τάζεις ήλιο κι ουρανό
πόσο φοβάμαι
τώρα που μόνος μου εδώ
όλα μιλάνε
για μια αγάπη φυλακή
που δεν ξεχνάνε
Και σε θυμάμαι

Και σε θυμάμαι
μ’ ένα δάκρυ να μου λες
να μη φοβάμαι
τι κι αν χωρίζουμε εμείς
να μη λυπάμαι
δεν είν’ το τέλος της ζωής
απλά περνάμε
σε άλλη διάσταση καρδιάς
κι εκεί κρατάμε
αγάπες έρωτες φωτιά
που μας κερνάνε
ακόμη έναν χωρισμό
για να ζητάμε
το πρώτο χάδι μιας αυγής
που δεν ξεχνάμε

Και σε θυμάμαι
να ψιθυρίζεις σ’ αγαπώ
πόσο λυπάμαι
να τάζεις ήλιο κι ουρανό
πόσο φοβάμαι
τώρα που μόνος μου εδώ
όλα μιλάνε
για μια αγάπη φυλακή
που δεν ξεχνάνε
Και σε θυμάμαι

19

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Υπάρχω μα δε ζω

« στις: 09/12/08, 09:43 »

Υπάρχω μα δε ζω, ρουτίνα σ’ ένα κύκλο
σαν γελωτοποιός, παλιάτσος σ’ ένα τσίρκο
Βουλιάζω στο κενό, στο τώρα υποφέρω
πόσο ποια να αντέξω, Χριστέ μου σε ρωτώ 
Αλήθεια σου ζητώ, τη θλίψη να σκοτώσω
τα όνειρα να ζήσω, που τόσο τα ποθώ
Να πνίξω το θυμό, την τρέλα μου το μίσος
σ’ αυτό εδώ το τσίρκο, υπάρχω μα δε ζω
 
Υπάρχω μα δε ζω, φεγγάρι λαβωμένο
σαν πρίγκιπας αλήτης, σε κόσμο δανεικό
Μικρό αερικό, στη δίνη του άνεμου
ανάθεμα Χριστέ μου, για σε σέρνω σταυρό
Ελπίδα που να βρω, το δάκρυ να κοιμίσω
στην κάθε μου στιγμή, Εσένα βλαστημώ
Ποτίζω με οργή, τα θέλω Σου με μίσος
σ’ αυτό εδώ το τσίρκο, για πες μου τι ζήτω
 
Υπάρχω μα δε ζω, ρουτίνα σ’ ένα κύκλο
σαν πρίγκιπας αλήτης, σε κόσμο δανεικό
Αλήθεια που να βρω, ελπίδα να αγκαλιάσω
σ’ αυτό εδώ το τσίρκο, υπάρχω μα δε ζω

20

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ο τρελός

« στις: 04/12/08, 20:38 »

Σήμερα το απόγευμα θα έρθω
θα βγω στην παραλία σου γυμνός
αμήχανα να νιώσεις να τα χάσεις
να πεις δεν ξέρω ποιος είναι ο τρελός

Έτσι θα τρέχω γυμνός στο πέρα δώθε
να σε ακούσω να φωνάζεις δυνατά
τον τρέλανε ο ήλιος τον καημένο
φωνάξτε να τον πάρουνε παιδιά

Να μ' αρνηθείς για δεύτερη φορά
στα μάτια σου να δω το δεν σε θέλω
ν' απορείς αν πράγματι είμαι εγώ
να κάνεις πως δεν είδα κι ούτε ξέρω

Στην άσπρη την πόδια θα σου γελάω
μέσα απ' τα κάγκελα αντίο θα σου πω
αμήχανα θα νιώσεις βρε το ξέρω
και θ' αρνηθείς και το αντίο μου αυτό

Θα μ' αρνηθείς για ακόμη μια φορά
η τρίτη θα ‘ναι αυτή η τελευταία
μα μόλις έρθει το βράδυ η νυχτιά
θα με θυμίζουνε τα γέλια στην παρέα

Κι όταν περάσει και ετούτη η χρονιά
του χρόνου πάλι ίσως την ίδια μέρα
μ' ένα δάκρυ στα μάτια σου θα 'ρθω
με μία σκέψη που θ' ακούσεις στην παρέα

Που είναι ο τρελός να περάσουμε ωραία
Που είναι ο τρελός να περάσουμε ωραία
Που είναι ο τρελός να περάσουμε ωραία…

21

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: S.O.S

« στις: 25/11/08, 11:57 »

Καλό σου ταξίδι αγόρι μου στη γειτονιά των αγγέλων...
Οι σκέψεις σου αγαπημένο στέκι….

.......κι έλα να πιάσουμε μαζί το μοιρολόι
το ίδιο πάντα για την ίδια ανημποριά
κι έλα να φτιάξουμε με τ' άστρα κομπολόι
μια μια τις χάντρες να χτυπήσουμε βαριά..........

22

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Θα γράψω σ’ αγαπώ

« στις: 23/11/08, 11:30 »

Θα γράψω σ’ αγαπώ, μ’ ένα μικρό σταφύλι
στης μοναξιάς την πύλη, τη λύπη να μεθώ…
Θα γράψω σ’ αγαπώ, στον ήλιο να δακρύζω
κάθε που θ’ αντικρίζω, έναν παλιό καημό…
Θα γράψω σ’ αγαπώ, σε μια φωτογραφία
στου πανικού τα θέλω, να παίζω να ξεχνώ…
Θα γράψω σ’ αγαπώ, στον ουρανό μ’ αστέρια
φεγγάρια οι αγάπες, που κράτησα στα χέρια…

Θα γράψω σ’ αγαπώ, στου κόσμου την αλήθεια
να μάθει πως ο πόνος, ζει και στα παραμύθια…
Θα γράψω σ’ αγαπώ, στην άμμο μ’ ένα ξύλο
την ώρα που φοβάμαι, με κύμα να το σβήνω…
Θα γράψω σ’ αγαπώ, με φύλλα ανεμώνας
αν έρθει ο χειμώνας, μ’ αυτά να ζεσταθώ…
Θα γράψω σ’ αγαπώ, με της καρδιάς το δάκρυ
στο πιο βαθύ πηγάδι, να πίνω όταν διψώ…

Θα γράψω σ’ αγαπώ, σε γκρεμισμένα σπίτια
χαλάσματα οι αγάπες, που στη ζωή μου είχα…
Θα γράψω σ’ αγαπώ, στης εκκλησιάς την πόρτα
Ψυχή ! Ψυχή τρέξε και ρώτα, ελπίδα που θα βρω…

23

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Πολιτισμός…

« στις: 21/11/08, 19:49 »

Καλησπέρα !!!!

Η άλλη πλευρά του “πολιτισμού” καλε μου φιλε η άσχημη και η σκληρή.
Ευτυχώς δεν είναι παντα υπάρχουν ηλιαχτίδες που μας αγκαλιάζουν.
Η ζωή όμως είναι ένα παραμύθι στα παλιά τα χρόνια η μάγισσα
είχε ένα σκουπάκι τώρα έχει τζετ. Προσωπικά ξεφυλλίζοντας ένα παραμύθι
στέκομαι στις εικόνες προτιμώ τα αποτυπώματα που αφήνει ο χρόνος
υπογράφοντας μια στιγμή
Ένα χαμόγελο μια καλή πράξη η ζεστασιά που θα μου χαρίσει ένας άγνωστος
με την καλοσύνη του αυτό είναι πολιτισμός για μένα, το άλλο είναι αγώνας
για μια εφήμερη δόξα για τη στιγμή που οι μικροπρέπεια ζει στον καθρέφτη μας…

Τα σεβη μου !!!!!

24

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ζεύζερα!

« στις: 21/11/08, 19:37 »

Καλησπέρα !!!!

Βιολογικός ο κήπος του στοχασμού σου χωρίς δηλητήρια
με μόνο όπλο την δύναμη της σκέψης ξέροντας πως έτσι
μπορείς να καταφέρεις τα παντα…
Άσχετα αν για κάποιους εισαι απλα ίσως ένα “πρόβλημα”
σημασία έχει πως εσύ μπορείς και ζεις με τα λάθη σου
μπορείς και αγκαλιάζεις τα όνειρα κι ας σε πληγώνουν
φεύγοντας με το πρώτο δάκρυ της αυγής…

Τον θαυμασμό μου !!!!!

25

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Αλήθεια ( Θέμα διαγωνισμού )

« στις: 21/11/08, 19:28 »

Καλησπέρα !!!!

Υπέροχη απόδοση. Μια στιγμή ντυμένη σε γαλανόλευκο
χρώμα. Οι σκέψεις σου σαν την παλίρροια αν θες κύματα
που χτυπούν με δύναμη σε ένα βράχο που υπάρχει πριν
ακόμη και από την ιστορία σαν ένας αιώνιος φάρος
να μας θυμίζει επίμονα τον επίλογο σου…

Aλήθεια ή ψέμα ποια σημασία κι’ αν κλαις

Τα σεβη μου !!!!