Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.

Μηνύματα - spookyman16

Σελίδες: [1]

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μελωδια του χθες

« στις: 24/04/05, 01:21 »

Μια αναπνοη δε φτανει
Αυτα που ζησαμε να ζεστανει
Πες μου γιατι πονανε
Οι μερες του χθες οταν εδω γυρνανε
Μια μουσικη βγαλμενη απ'το χθες θυμαμαι
Τραγουδια παλια καραβια που πισω μας γυρνανε
Οπως κι εγω,ετσι κι εσυ σωπαινεις
Φωνες απ'το χθες σαν μουσικη μου φερνεις

Ρεφραιν:
Μια μελωδια παλια στο μυαλο που χει μεινει απο χρονια εκει
Καθε θλιμμενη ανοιξη παιζει σαν εργο που εχουμε δει
Μια μελωδια του χθες μας οδηγει

Ο χρονος πολυς,κριμα γιατι δε φτανει
Σχεδια πολλα,το τωρα μικρο τι να μας κανει
Μεινε εδω κατι απ'το χθες να θυμαμαι
Σε ωραιες στιγμες,δικες μας παλιες να γυρναμε

Ρεφραιν
Τωρα μπορω να σαλπαρω σε μερη που χαθηκαν απο καιρο
Τις κρυες νυχτες της ανοιξης ξερω καλα οτι δεν θα χαθω
Θα χω μια μελωδια του χθες για οδηγο

(τραγουδι ειναι)

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Re:ΣΚΟΝΗ

« στις: 27/06/04, 00:53 »

Δεν εχω ευκολη προσβαση στο δικτυο.Θ'αργησω να ξαναμπω.Μολις μπορεσω θα δωσω κι αλλα.Ευχαριστω για το ενδιαφερον.

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Re:ΣΚΟΝΗ

« στις: 25/06/04, 13:08 »

Με τοαπλα θελω να πω οτι το μονο που κανει ειναι να μας ξεκουραζει χωρις ουσια.Απλα μας δινει ξεκουραση και τιποτα αλλο.Μενδιαφερει και η αντιθεση ξεκουραζει-σκοτωνει.Δηλαδη τι ειναι αυτο που μας ικανοποιει χωρις ουσια και τι αυτο που μας προδιδει και μας σκοτωνει?Το απλα ταιριαζει στο "χωρις ουσια"

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Re:ΣΚΟΝΗ

« στις: 25/06/04, 12:56 »

Το απλα ταιριαζει στη μελωδια.Αν βγει δεν κολλαει ο στιχος στη μελωδια

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Re:ΣΚΟΝΗ

« στις: 25/06/04, 12:55 »

Λιονταρι νομιζω πως υπερβαλλεις.Ενταξει δε λεω οτι ειναι μπαρουφες τα τραγουδια μου αλλα νομιζω πως θελω δουλεια ακομα.Παντως γραφω οσο πιο συχνα μπορω.Εχω 14 κομματια συνολικα.

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Re:ΣΚΟΝΗ

« στις: 25/06/04, 12:47 »

Η ΓΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΜΑΣ

Η γευση της ευτυχιας μας ειναι η πιο γλυκια απατη
Κι ομως παραμενουμε σκλαβοι στην αγαπη
Τα ονειρα μας συμμαχοι στη μαχη της ζωης μας
Η αγαπη μας ακολουθει στο δρομο της ψυχης μας

Ρεφραιν:
Ειναι η γευση των ονειρων μας που μας θυμιζει κατι
Η γευση της ευτυχιας μας η πιο γλυκια απατη
Τα ονειρα μας κρατησαν παρεα στην αγαπη
Οταν το μισος σκοτωσε την πιο γλυκια απατη

Αυτα που αγαπησαμε γιναν μαυρα σημαδια
Για να θυμιζουν στο μυαλο της μοναξιας τα βραδια
Τ'αστερια λαμπαν φωτεινα καθε μεγαλο βραδυ
Στο φως τους δωσαμε ζωη μα ηρθε η μερα παλι

Ρεφραιν

Τι μας δινει δυναμη και τι μας πληγωνει
Τι μας ξεκουραζει απλα και τι μας σκοτωνει
Ποτε μας δεν θα μαθουμε και πως να σωθουμε
Οταν η νυχτα ερχεται τη μερα ποθουμε

Ρεφραιν

Ελπιζω να σας αρεσαν

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΣΚΟΝΗ

« στις: 25/06/04, 12:36 »

ΣΚΟΝΗ

Που γυριζεις
Σε ποιον ουρανο
Σε ποιο ονειρο
Δεν μ'αγγιζεις

Ποια τραγούδια
Τωρα νοσταλγεις
Σε ποιον να τα πεις
Ολα ξενα

Αραγε
Να θυμασαι τις λεξεις
Τοσες υποσχεσεις
Δεν θα φυγεις

Που να βρω
Των ματιων σου το χρωμα
Το θυμαμαι ακομα
Ουρανος

Ρεφραιν:
Και τωρα εχει μεινει σκονη
Χιονι
Στο παραθυρο
Η καρδια μου κοιτα τωρα λιωνει
Μονη
Διχως ονειρο
Η ζωη μου τωρα εδω τελειωνει μονη

Σ'αγαπω
Κι η αγαπη μοιαζει ξενη
Σα χορδη σπασμενη
Η ζωη

Που να βρω
Των ματιων σου το χρωμα
Το θυμαμαι ακομα
Ουρανος

Ρεφραιν

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αυτό το καλοκαίρι

« στις: 23/06/04, 11:40 »

Αυτό είναι για μια κοπέλα που με πλήγωσε πριν λιγο καιρό

και σήμαινε πολλά για μένα

ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Αυτό το καλοκαίρι
Δεν θα ρθει ποτέ
Χαρά καμιά

Βροχή ο πόνος θα φέρει
Αφού πια εσύ
Είσαι μακριά

Μα κάπου ψηλά ενα αστέρι που πεφτει
Θυμίζει το τρόπο που 'φυγες εσύ
Και κάνω ευχή ο χρόνος να φέρει
Πίσω σε μένα τη δική σου πνοή

Πάλι κοιτώ φωτογραφίες
Δικές μας στιγμές
Παλιές χαρές

Λόγια πολλά θυμάμαι είπες
Θα μείνεις εδώ
Μα χάθηκες

Δεν ξέρω που πας κι αν τα μάτια σου κλαίνε
Σταγόνες βροχής στης αγάπης το φως
Θυμάμαι στο χθες δυο χείλη που καίνε
Χωρίς τα φιλιά σου να ζήσω πια πώς

Αυτό το καλοκαίρι
Δεν θα ρθει ποτέ
Χαρά καμιά

............................................................................... ...

Λοιπά / Re:Που μένετε ;

« στις: 09/06/03, 15:38 »

Δεν το πιστεύω

!!! Ούτε ένας από Καλαμάτα

;;;; Γιατί ρε παιδια

;; Καλώ όλους τους Καλαματιανούς να αντιδράσουν. Όσοι είναι από Καλαμάτα ας φώνάξουν!!!

Διασκέδαση / Απ: Κουφά Forever...ώρα για γέλιο!!!

« στις: 19/05/03, 23:20 »

Η HARLEY KAI TA ΠΙΑΤΑ
Ενας τύπος είχε από μικρός λόξα με τις μηχανές. Ονειρευόταν λοιπόν κάποια μέρα να οδηγεί την δικιά του Harley Davidson, ενώ όπως ήταν φυσικό, το δωμάτιό του ήταν γεμάτο με αφίσες. Αφού λοιπόν έχει κάνει αιματηρές οικονομίες, καταφέρνει να μαζέψει το ποσό για να πάρει την ακριβότερη Harley που κυκλοφορεί. Ετσι, αφού κανονίζει τις λεπτομέρειες καβαλάει την Harley και ετοιμάζεται να πάει σπίτι για να κάνει έκπληξη στους δικούς του.

Πριν ξεκινήσει την μηχανή τον προλαβαίνει ο πωλητής και του λέει:
- Να σας ρωτήσω κάτι πριν φύγετε.. τη μηχανή θα την έχετε κάτω από υπόστεγο, ή σε ανοικτό χώρο;
- Σε ανοικτό χώρο, απαντάει ο τύπος, γιατί;
- Ξέρετε, καλό θα ήταν τότε όταν βρέχει να την αλλοίφετε με βαζελίνη ώστε να μην σπάσει το χρώμα της.
Στο σπίτι του εν τω μεταξύ, η αραβωνιαστικιά του, η αδερφή του, η μητέρα του και ο πατέρας του, έχουν μόλις τελειώσει το μεσημεριανό τους και έχουν μαζέψει μία στίβα πιάτα στο νεροχύτη για πλύσιμο. Κλασσικά όμως, κανένας δεν προθυμοποιήται να τα πλύνει, έτσι έχουν συμφωνήσει ότι όποιος μιλήσει πρώτος θα πλύνει τα πιάτα. Μετά από κανα 20λεπτο, σκάει μύτη ο τύπος με τη Harley. Τρέχει γρήγορα μέσα στο σπίτι και φωνάζει όλος χαρά την αραβωνιαστικά του.
- Ελένηηη... που είσαι;
Εμφανίζεται η Ελένη σιωπηλή!
- Αγάπη μου, επιτέλους το όνειρό μου γίνεται πραγματικότητα!.. Πήρα την πολυπόθητη Harley!
Η Ελένη όμως δεν απαντάει, παρά μόνο χαμογελάει με υπονοούμενο. Ο τύπος παραξενέυεται και ξαναδοκιμάζει..
- Γλυκιά μου.. πήρα Harley.. δεν έχεις να πεις τίποτα;
Εξακολουθεί όμως εκείνη να μην λέει τίποτα! Ο τύπος την κοιτάει ξανά, και της λέει...
- Αα.. κατάλαβα, θέλεις να το γιορτάσουμε κατάλληλα ε; Πονηρούλα... και την πιάνει, την γδύνει και της ρίχνει ένα καλό επιεόρτιο γ**ήσι. Παρ' όλα αυτά, η Ελένη δεν έβγαλε μιλιά. Ετσι ο τύπος πάει και βρίσκει την αδερφή του.
- Λία, της λέει, επιτέλους μετά από τόσα χρόνια έχω τη δική μου Harley Davidson!
Προς μεγάλη έκπληξη του τύπου, ούτε η Λία βγάζει μιλιά! Εκείνη τη στιγμή, έχουν μαζευτεί όλοι στο σαλόνι..
- Μα βρε Λιάκι, ούτε εσύ έχεις να πεις τίποτα...; .. you know.. Harley??
Η Λία όμως αγρόν ηγόραζε... ο τύπος την κοιτάει και αυτή με περίεργο ύφος και της λέει..
- Αχα.. βλέπω ότι γουστάρεις και εσύ κόλπα.. δεν βαριέσαι.. σήμερα είμαι πολύ χαρούμενος και δεν καταλαβαίνω τίποτα..
Ετσι, αρπάζει την αδερφή του, και της πετάει τα ματια και αυτής έξω.. Αφού λοιπόν τελειώνει και με την Λία, μαζεύει τα παντελόνια του και πάει στην μάνα του.
- Μάνα!!.. επιτέλους τα όνειρά μου δεν είναι μόνο αφίσες!.. Εχω έξω την Harley !!
Για ακόμα μια φορά, ο τύπος μένει άναυδος.. ούτε καν η μητέρα του μίλησε..
- Βλέπω ότι την έχετε δει περίεργα εδω μέσα, της λέει ο τύπος, αλλά η γριά η κότα έχει το ζουμί..
Ετσι, αρπάζει και τη μάνα του και της δίνει να καταλάβει τη διαφορά 25άρη και 55άρη!..Αφού τελειώνει και με την μάνα του, και αφού δεν έχει ακούσει ούτε επιφώνημα, γυρνάει στον πατέρα του.
- Που σαι ρε γέρο; Θυμάσαι που τα λέγαμε για τις μηχανές; Πλέον θα σε πηγαίνω βόλτα με την καλύτερη μηχανή που κυκλοφορεί..
Ούτε όμως και ο πατέρας του μιλάει... ο τύπος συνεχίζει..
- Ρε πατέρα.. τί πάθατε όλοι σήμερα;
Μιλιά ο πατέρας.. ξαφνικά ακούγονται βροντές απ'έξω. Ο τύπος κοιτάει από το παράθυρο και βλέπει ότι ο καιρός είναι κλειστός και ετοιμάζεται βροχή. Σκέφτεται λοιπόν φωναχτά..
- Ωχ.. πάω να φέρω τη βαζελίνη...
Και ο πατέρας...
- ΜΗ ΜΗ!!! ΘΑ ΠΛΥΝΩ ΕΓΩ ΤΑ ΠΙΑΤΑ!

Διασκέδαση / Απ: Κουφά Forever...ώρα για γέλιο!!!

« στις: 05/05/03, 21:48 »

Ενα μεσημεράκι, την ώρα που τα πιτσιρίκια σχολάνε από την ημερήσια ταλαιπωρία τους, μία μητέρα περιμένει το παιδάκι της στο προαύλιο του σχολείου. Αφού χτυπάει το κουδούνι, ο πιστιρίκος τρέχει στην μητέρα του, και βγαίνουν στον κεντρικό δρόμο για να πάρουν Ταξί. Αν και η ώρα είναι δύσκολη, βρίσκουν σχετικά εύκολα Ταξί. Καθώς έχουν μπει στο πίσω κάθισμα, ο μπόμπιρας είναι εξαιραιτικά υπερκινητικός και περιεργάζεται τα πάντα. Ο Ταξιτζής, παρόλο που εκνευρίζεται που ο μικρός πειράζει τα τασάκια, πατάει τα κουμπιά από τα παράθυρα, κλωτσάει το κάθισμα και ούτω καθ΄εξής, προσπαθεί να συγκρατήσει τα νεύρα του. Σε κάποια στιγμή ο πιστιρίκος γυρνάει στην μητέρα του και την ρωτάει με ενοχλητική φωνή...

- Μαμάαα.. αν εσύ ήσουν αρκούδα και ο μπαμπάς ήταν αρκούδος, εγώ θα ήμουν αρκουδάκι;

- Ναι παιδί μου, απαντάει αδιάφορα η μητέρα του.

Ο Ταξιτζής εν τω μεταξύ έχει αρχίσει να φορτώνει... Μετά από λίγο, ο πιστιρίκος επανέρχεται με καινούρια ερώτηση...

- Μαμάαα... αν εσύ ήσουν γάτα και ο μπαμπάς ήταν γάτος, εγώ θα ήμουν γατάκι;

- Ναι παιδί μου, απαντάει η μητέρα του, χαζεύοντας από το παράθυρο.

Ο Ταξιτζής μονολογεί χωρίς να ακούγεται ιδιαίτερα... "Τι μ@λακίες λέει το μούλικο γ**ώ το στανιό μου...".
Δεν περνάνε 2 λεπτά, και ο μικρός ξαναρωτάει...

- Μαμάαα... αν εσύ ήσουν σκύλα και ο μπαμπάς σκύλος, εγώ θα ήμουν κουταβάκι;

- Ναι παιδί μου, ξανααπαντάει η μητέρα με φανερή αδιαφορία...

Εκείνη τη στιγμή ο Ταξιτζής που έχει βγει από τα ρούχα γυρνάει απότομα και λέει στο μικρό...

- Ακου να δεις μπόμπιρα, θα σου βάλω εγώ τώρα ένα δύσκολο... αν η μάνα σου ήταν πουτάν@, και ο πατέρας σου πoυ***ς, εσύ τι θα ήσουν;

Και ο μικρός...

- Ταξιτζής...

Επιστήμη και Τεχνολογία / Re:Α.Τ.Ι.Α ΑΛΗΘΕΙΑ Η ΨΕΜΑΤΑ?

« στις: 04/05/03, 21:53 »

Σε αυτό το σημείο πρέπει να δείτε την θεωρία του Jung: Τα u.f.o. είναι άυλες υπάρξεις τις οποίες της δημιουργεί το συλλογικό ασυνείδητο των ανθρώπων στη γη. Όλο αυτό οφείλεται στο στην έντονη θέλησή μας να υπάρχουν όντα τα οποία θα μας σώσουν από την καταστροφή κατά την οποία οδεύουμε. Σας προτείνω να διαβάσετε το Εξωγήινοι(Alien dawn) του Colin Wilson. Είναι αρκετά αντικειμενικό και πιστεύω απαντάει στου προβληματισμούς μας.

Σελίδες: [1]

Νέα: