Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.
Είναι πιο ωραιο και πιο τρυφερο από του Κατσαρου ...ενταξει ισως φαινεται οτι υποστηριζω την παρέα μου, ομως κι αυτη υποστηριζει εμενα !!! "Συνάψιες όλα και ουχ όλα, συμφερόμενον διαφερόμενον, συνάδον διαδον, και εκ πάντων εν και εξ ενός πάντα"
Μου αρεσει πολύ Πι, σκεφτομαι αν ο άνθρωπος που θελει να κερδισει πολλά ή να τα χάσει ολα μπορει να ζει σε τετοιο κινδυνο για πολύ χρονο. Μου φερνει στο νου την εικονα ενος ανθρωπου που τεντωνεται υπερβολικα.
Αφού σου το ζήτησα κι εγώ...είναι δυνατόν να μην περευρίσκομαι; Όσο για τη σειρά, οπως θέλεις εσύ, αρκεί το All fools sailed... να το ακούσουμε δυό φορές !!!!
Πιάσε με απ’ το χέρι και περπάτησέ με μοναχά δυο βήματα μέχρι τη γραμμή. Κράτα με σφιχτά, έλα και ζέστανέ με κρύο ο ουρανός μας ποτέ μην αισθανθεί.
Μικρή μου εικόνα, ζωή μικρή μου, φωτογραφία από παλιά για πες μου τώρα ποιος ο θεός σου που θα σου δώσει ξανά μιλιά.
Φτάσαμε, κοίτα, να τη η γραμμή μας! Για δες τι σύντομη που είν' αν αγαπάς. Όταν περάσεις, πεθαίνει η ζωή μας. Και μέσα από εικόνες πάλι την αναζητάς.
Μικρή μου εικόνα, ζωή μικρή μου, φωτογραφία από παλιά για πες μου τώρα ποιος ο θεός σου που θα σου δώσει ξανά μιλιά.
Πέρασα κι όμως ούτε που μ’ είδες θα φταίει ο χρόνος και το γυαλί που σε φυλάκισαν σ’ άδειες κορνίζες όταν ακόμη ήσουν παιδί.
Πολύ ωραίο το ποίημά σου και με συγκίνησε....θα ήθελα να ήξερα τι έχει στο μυαλό του κάποιος που γράφει, ας πούμε για άδειες κορνίζες, όμως έχει σημασία;
Και μένα μου άρεσε το ποίημά σου, είναι από αυτά που σφίγγουν την ψυχή παρόλα αυτά γίνεται μ΄εναν τρόπο που δεν περιέχει απειλή, ίσως μια αιωρούμενη υπόσχεση για το όλον. Μου άρεσε πολύ η Σελίδα 31 και το ότι είναι περιπτώσεις-φίλοι σου (χωρίς γενική).
Πολύ μου άρεσε και για τις εικόνες που είναι σαν από ταινία και για την ομολογία που ειναι μέσα από καρδίας!!!! Το φαντάστηκα τραγούδι που να παίζει και ενα ακορντεόν δυνατά...
Μερικές φορές είναι κι έτσι ο έρωτας, απ τη σκοτεινη πλευρα του φεγγαριού...ευτυχώς υπάρχει και η φωτεινή του πλευρά...κάποιες άλλες. Εσύ τις συμπεριέλαβες και τις δυο μέσα στο ίδιο ποίημα, γαι να μην ξεχνάμε τη μια όταν είμαστε στην άλλη φαντάζομαι.
Και μένα μου άρεσε και θα ήθελα να ρωτησω :έχουν κάποιο μέτρο οι στιχοι κι αν ναι ποιον, γιατι προσπαθω να καταλάβω ποιο μετρο ειναι οταν ο τονισμος ειναι στο γνω (Συ-γνω-μη ) και στο μα (θυμάμαι) και δεν μου ταιριαζει κάποιος. Πχ ίαμβος κλπ.
Δεν γνωριζω πως φτιαχνεται το μέτρο, οσο για την ομοιοκαταληξια κάτι μπορω να κάνω... ευχαριστω πάντως για το σχολιο, πρωτη φορα κάποιος λεει πως του φανηκαν οι στιχοι μου.
Άνθρωπο ήθελα να βρω που να με κάνει να ριγώ ρίζες για να μου δίνει. Πως πείστηκαν τα μάτια μου στον ήλιο να πιστεύουν κα πως τ΄αυτιά ανοίχτηκαν ήχο για να μαζεύουν;
Ποιον δρόμο βρήκες μυστικό στον κρύσταλλο να φτάσεις; Τον κωδικό ποιός σου δειξε να με ξεφανερώσεις; Άναψαν τ άστρα τ' ουρανού με τη φωνή με το φιλί του ξεχασμένου μου μυαλού μάζεψες την απόχη.
Ποιό βότανο με πότισες κι έγινε η πικρή χολή μέλι για τις πληγές μου; Σε ποιά ζωή με ήξερες κι ήρθες να με πληρώσεις; Σου χρώσταγα τα βάθη μου μου δοσες την ευχή σου.
Zeromancer οσον αφορα το πιανο, προτιμω να χρησιμοποιω το S80 ( stage piano με ημιβαρυκεντρισμενα πληκτρα ) ως midi keyboard για να εχω το σωστο feeling ( αν και το καταραμενο belarus ειναι πιο βαρυ απο το Yamaha ). Εαν δουλεψες με samples, τοτε ο ηχος σου μπορει να γινει πολυ καλυτερος!
Σκιαχτρο, ευχαριστω πολυ που ακουσες το κομματι και μοιραστηκες αυτο το ταξιδι με τη μελωδια.
Γι αυτο που εγραψες μπορω να πω οτι μου άρεσε, για το λογο που ακολουθει: Στο θεατρο αυτό τεσσερεις πρωταγωνιστες, ο ενας πιο ταλαντούχος από τον άλλο οι δυο με άλλες αγκαλιες οι τρεις με γευση φιλιων στο στομα, ο ένας μονος, τραγικός ναμπόκοφ με αφοπλισμενο τον ηρωά του, οι δυο με ραγισμενες καρδιές οι τρεις με αφή στα χερια. Ο ένας μάτια μοναχά οι δυο περιμενουν θαρρετά οι τρεις μαθαινουν να ζουν. Τι είναι;
Νοέμβρηδες μαζεμένοι. Στοιβαγμένοι όμορφα. Σε μέρες υποτιθέμενα χειμωνιάτικες, παγερές. Άλλοτε κεντημένοι και άλλοτε ρακένδυτοι. Στοιχισμένοι και ατάκτως ριγμένοι. Έρημοι και τρωτοί. Φθαρμένοι και καινούριοι.
Σαν κάποτε μετρούσαμε τους μήνες και μετά τους ταξινομούσαμε σε ομάδες αναλόγως τη ματιά μας.και καταλήγαμε πάντα στα ίδια συμπεράσματα. Ένα όμως πόρισμα ήταν αυτό που υπερίσχυε όλων.
Οι Νοέμβρηδες ήταν πάντα τόσο ορατοί, γυμνοί, ξυπόλυτοι, εκτεθειμένοι. Πότε σε συννεφιασμένες μέρες, πότε στα χλωμά αστικά φώτα και καμιά φορά και στα θαμπά αχνοφεγγίσματα των διαφόρων τόπων που επισκεπτόμασταν.
Νοέμβρηδες μικροί, μεγάλοι… Στο επόμενο φανάρι θα δούμε κάποιους και μέχρι να φτάσουμε στο επόμενο θα τους έχουμε κιόλας λησμονήσει. Θα έχει μείνει μόνο το κατακάθι στην κούπα, στάχτες και γόπες στο τασάκι, μια ακόμα σελίδα μελανογραμμένη και τόσες ακόμα μέρες που περιμένουν να γίνουν διαφορετικές.
Και πάντα το Νοέμβριο.
....θα τους έχουμε κιολας λησμονήσει. Θα έχει μείνει μόνο το κατακάθι στην κούπα,...που θα αντανακλά την πικρή αλήθεια και θα εκλιπαρεί να είναι ψέμα. Γιατί όσοι Νοέμβρηδες και να περάσουν, που θα περάσουν γιατί έτσι είναι η ζωή, ο πρώτος Νοέμβρης θα ζει στις στάχτες, στο μέλι και στο αψέντι που θα πίνουμε κάθε μέρα ο ένας από το χέρι του άλλου...
Εμφάνιση μηνυμάτων
...ενταξει ισως φαινεται οτι υποστηριζω την παρέα μου, ομως κι αυτη υποστηριζει εμενα 
!!! "Συνάψιες όλα και ουχ όλα, συμφερόμενον διαφερόμενον, συνάδον διαδον, και εκ πάντων εν και εξ ενός πάντα"
υπερβολικα.
!!!!