Θέματα

26

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Το τώρα αξίζει

« στις: 15/08/04, 11:33 »

Πάλι κρύφτηκα
μέσα σε εικόνες και λόγια του χθες
και απαρνήθηκα
το καθετί που το σήμερα θυμίζει.
Αποκοιμήθηκα
κι είδα σε όνειρο παλιές Κυριακές
και σε θυμήθηκα
να λές πως είναι το τώρα που αξίζει.

Το τώρα αξίζει,όσο μένει ζωντανό
μα,πες μου,τι γίνεται...όταν σβήνουν τα φώτα
το χειροκρότημα άηχο και φτηνό
και τίποτα πια δεν είναι όπως πρώτα.

Πάλι πλανήθηκα
μες σε σοκάκια και δρόμους του χθες
και απαρνήθηκα
το καθετί που το σήμερα αγγίζει.
Περιπλανήθηκα
στις πιο μεγάλες κοινές μας στιγμές
και σε θυμήθηκα
να λές πως είναι το τώρα που αξίζει.

27

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Εκατό σκαλοπάτια

« στις: 13/08/04, 17:33 »

Εκατό σκαλοπάτια, ψυχή,ανέβηκες
και εδώ που βρέθηκες
χωρίς φόβο και πάθος
την αλήθεια σου είπες
και Παράδεισο βρήκες.

Εκατό καταθέσεις
κλειδωμένα λόγια
απαγορευμένες λέξεις.
Εκατό ταξίδια
όσα γύρευα χρόνια
τα φοράω στολίδια.

Εκατό βράδια, ψυχή,ξενύχτησες
και ό,τι ζήτησες
το ξέρω, πως κατά βάθος
ήτανε μόνο μια ακρόαση
φυγή απ' τη κόλαση.

28

Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές / Μιχάλης Μπαζάκας - Τ' αστέρια στο φωταγωγό

« στις: 12/08/04, 16:42 »

Ο Μιχάλης Μπαζάκας είναι ο τραγουδιστής που πέρυσι τον Ιούνιο κέρδισε τo πρώτο βραβείο της εκπομπής «Να Η Ευκαιρία». Στo πρώτo του cd,με τίτλο «Τ’ Αστέρια Στο Φωταγωγό»,περιέχονται δέκα κομμάτια,που τα υπογράφουν η Μαριανίνα Κριεζή,ο Θανάσης Βούτσινος (που αν δε κάνω λάθος πρέπει να είναι ραδιοφωνικός παραγωγός στον ΣΤΑΘΜΟ 101,3) και η Ευσταθία με τον Soumka. Επίσης υπάρχει και μία διασκευή του τραγουδιού «Χάθηκα Μέσα Στη Ζωή Μου» της Ελένης Καραΐνδρου σε στίχους της Λούλας Αναγνωστάκη που παρουσιάστηκε στο θεατρικό της έργο Διαμάντια Και Μπλούζ και πρωτοερμήνευσε η Τζένη Καρέζη.
Το πρώτο single του album «Με Ποιόν Κοιτάς Απόψε Το Φεγγάρι»,παίζεται πολύ συχνά στο ραδιόφωνο και ομολογώ πως είναι πολύ ευχάριστο άκουσμα.
Σε γενικές γραμμές ,είναι μία καλή δουλειά,προσεγμένη και πολλά υποσχόμενη για τον νεαρό ερμηνευτή !!!!!!!!

29

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Λίγο νωρίς

« στις: 12/08/04, 14:03 »

Λίγο νωρίς
για να κοπούν οι αλυσίδες
και πάλι δύο άγνωστοι να γίνουμε.
Λίγο νωρίς
για να σκοτώσουμε ελπίδες
που τόσο παλέψαμε να αποκτήσουμε.

Λίγο νωρίς
για να μου πεις
πως το βυθό αγγίξαμε.
Λίγο νωρίς
για να πειστείς
πως σε μια Δύση καταλήξαμε.

Λίγο νωρίς
για να χαθούνε τόσα όνειρα
και μες στο τίποτα να επιστρέψουμε.
Λίγο νωρίς
για να βάλουμε εμπόδια
κι ότι αύριο δεν υπάρχει να πιστέψουμε.

********
Αφιερωμένο.....

30

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απωθημένο ψυχής

« στις: 11/08/04, 20:33 »

Για τον Παράδεισο,εσύ ξεκίνησες
μα σε μια άβυσσο,παράπεσες
και το σκοτάδι,πια,το συνήθισες
που παραθύρι,από τότε,δε ξανάνοιξες.

Ήλιου φως δεν αντέχεις να δεις
σε καίει,σε τυφλώνει
με τα μάτια κλειστά προχωρείς
μα αυτός ο δρόμος δε τελειώνει.
Κι ας είναι απωθημένο ψυχής
μέρα να δεις να ξημερώνει
φόβος σε παίρνει,ξανά μη πληγωθείς
κι αυτός ο πόνος δε τελειώνει.

Για τον ουρανό,εσύ ταξίδεψες
μα σε χώμα υγρό,κατηφόρισες
και με τόση λάσπη,μάτια μου,ντύθηκες
που ρούχο γιορτινό,δε ξαναφόρεσες.

31

Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια / Νανούρισμα

« στις: 25/07/04, 16:31 »

Κοιμήσου εσύ
με το τραγούδι που θα πω
και ονειρέψου
κάτι άπιαστο και μαγικό.
Κλείσε τα μάτια σου
και θα σε ταξιδέψω
σ'ένα παραμύθι παιδικό.

Δε την αντέχω,τη συννεφιά
που το βλέμμα σου τυλίγει
στης κάθε μέρας σου τη δίνη.
Γι'αυτό,μικρό μου
σου άφησα στο μαξιλάρι
ένα νανούρισμα...και πάλι.

Κοιμήσου εσύ
και μην αφήσεις στο μυαλό
καμμιά σου σκέψη
ούτε παράπονο πικρό.
Μέσα στις νότες μου
σου κράτησα μια θέση
για να πετάξεις στ'όνειρο.

32

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Και ξανά...στο τίποτα

« στις: 16/07/04, 00:21 »

Λόγια της νύχτας
που τα σκόρπισε ο αέρας της αυγής.
Γλυκιά μελωδία
που χάθηκε στον ήχο της σιωπής.
Όμορφο όνειρο
που κρύφτηκε στη σκιά του εφιάλτη.
Μεγάλος έρωτας
που δε κατάφερε ποτέ να γίνει αγάπη.

Και ξανά...στο τίποτα
σε μια ανούσια μέρα
και ξανά...στο τίποτα
...μοναξιά μου,καλημέρα.

Χάδι σελήνης
που,όμως, κάηκε στο φως του ήλιου.
Φιλί ζωής
που χάθηκε, μες στα νερά του Νείλου.
Ταξίδι όμορφο
που έμελε να είναι το τελευταίο.
Μεγάλος έρωτας
που δε με έμαθε...αγάπη να τον λέω.

33

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Το όνομα

« στις: 12/07/04, 19:33 »

Πάνω στο μπράτσο χάραξα
με κοφτερό μαχαίρι
το όνομα που άργησε
ο χρόνος να μου φέρει.

Το όνομα που έγινε
ύμνος και προσευχή μου
και σαν το δέντρο άνθησε
μες στη καμμένη γη μου.

Το όνομα που ξόρκισε
τις μάγισσες,τους δράκους
τους δαίμονες που θέλανε
να με τραβούν σε βάλτους.

Το όνομα που έγινε
ύμνος και προσευχή μου
και σαν τ'αστέρι έπεσε
επάνω στην ευχή μου .

34

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Δε θα ζητήσω...

« στις: 11/07/04, 15:09 »

Αναπνοή,δε θα ζητήσω
δε θα ζητήσω,ουρανό
είπα,ως το τέλος,να το ζήσω
και θα το ζήσω,
μέχρι το τέρμα μου να βρω.

Μέχρι ν'αγγίξω το βυθό
και εκεί να μείνω
όσο κι αν είναι επώδυνο
θα επιμείνω.

Απαλλαγή,δε θα ζητήσω
δε θα ζητήσω,λυτρωμό
ήρθα,στο χείλος σου,να περπατήσω
και δε θα γυρίσω
μέχρι το τέρμα σου να βρώ.

35

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ξαφνικά

« στις: 08/07/04, 16:14 »

Ξαφνικά,όλα αλλάζουν
και όλα μοιάζουν
τόσο μαγικά.
Ξαφνικά,φεγγάρι κι αστέρια
σμίγουν τα χέρια
και λάμπει η βραδιά.
Ξαφνικά,γέλιο και χείλη
γίνονται φίλοι
κι ανατέλλει η χαρά .


Ξαφνικά,εγώ και εσύ
σ' ένα κορμί
σε μια ψυχή
σε μια καρδιά
με μια φωνή...το ''σ' αγαπώ''
στα ξαφνικά.


Ξαφνικά,όλα γυρίζουν
και όλα γεμίζουν
με χρώματα.
Ξαφνικά,ουρανός και χώμα
στόμα με στόμα
και η νύχτα κυλά.
Ξαφνικά,Άυγουστος και κύμα
ένα αγάπης σήμα
κι η ζωή ξεκινά .

36

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Κι αν....

« στις: 05/07/04, 15:37 »

Κι αν ήρθες αργά
μες στης ζωής μου τα στενά
κι αν άναψες φως
πριν το τέλος φανεί.
Φτάνει που είσαι εδώ
και μπορώ να σε κοιτώ
σαν να'σαι ουρανός
σε ήλιου ανατολή.

Τώρα και εγώ
θα'χω κάτι να θυμάμαι
τώρα και εγώ
θα'χω κάτι για να ζώ.
Τώρα και εγώ
όλα τα βράδια θα κοιμάμαι
τώρα και εγώ
θα υπάρχω κάπου εδώ.

Κι αν άναψε αργά
αυτή η δυνατή φωτιά
κι αν ήρθες και συ
πριν πέσει η αυλαία.
Φτάνει που είσαι εδώ
και μπορώ όταν σε κοιτώ
να βλέπω κάθε πρωί
μια αλλιώτικη θέα.

37

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΠΑΛΙ

« στις: 27/06/04, 14:47 »

Νύχτα,με άρρωστο φεγγάρι
και σε διπλό κρεββάτι
στριφογυρνώ.
Στο νου μου,ξαναφέρνω
εσένα που λατρεύω
εσένα που'χεις φύγει
που πια δεν είσαι εδώ.

Πάλι,θα ξενυχτήσω
θα σου τηλεφωνήσω
μα,πάλι,θα στο κλείσω
και θα γυρίσω πλευρό.
Μ' ορθάνοιχτα τα μάτια
στα μαύρα τα σκοτάδια
μου στοίχειωσες τα βράδια
και πως να κοιμηθώ.

Νύχτα,που όλο μεγαλώνει
μια θηλιά το σεντόνι
στο λαιμό.
Πίσω,πάλι,τρέχω
στιγμές μας ζωντανεύω
στιγμές που'χουν πεθάνει
αφού δεν είσαι εδώ.
 

38

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΧΑΡΤΙΝΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

« στις: 23/06/04, 16:32 »

Πως,θέλεις,τώρα,να πιστέψω
σε κάτι ακόμα
πως,θες,εδώ,να καταθέσω
ψυχή και σώμα;

Αφού, τα λόγια σου τα χάρτινα
με ένα άγγιγμα
σαν βάζα γυάλινα
πέφτουν κάτω και σπάνε .

Πως,θέλεις,τώρα,να με δέσεις
με χάρτινες λέξεις
που η φωτιά της αλήθειας,τις παίρνει
κι η στάχτη τους, απομένει ;

Πως,θέλεις,τώρα,να επουλώσω
κι άλλη πληγή
πως,θες,εδώ,να παραδώσω
κάθε μου λογική;

Τα λόγια σου,επικίνδυνα
και μ'ένα φύσημα
σαν φύλλα κίτρινα
εδώ και εκεί,σκορπάνε.

39

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ένα τραγούδι

« στις: 21/06/04, 13:55 »

Ένα τραγούδι έγραψα
για σένανε μιλάει
στη πόρτα σου το πέταξα
μα,άνεμος το σκορπάει.
Κυλάει στο πεζοδρόμιο
ποδοπατιέται άδικα
και κατά τα χαράματα
το λιώνουν σκουπιδιάρικα.

Και,τώρα,το τραγούδι μου
στα σύννεφα,μόνο,κλαίει
και λόγια,που ήθελε να πει
με μια βροχή στα λέει.

Ένα τραγούδι έγραψα
για σένανε και μόνο
και μές στους στίχους έκρυψα
το δάκρυ και το πόνο.
Μα,φύσηξε τρελλός βοριάς
και το σκορπάει άδικα
και κατά τα χαράματα
το λιώνουν σκουπιδιάρικα.

40

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Άρωμα ζωής

« στις: 20/06/04, 01:14 »

Της μοναξιάς  τα  μονοπάτια
τα περπάτησα
και σ'άγρυπνα βράδια
το σώμα, χάρισα.
Μέσα στις λάσπες της βροχής
εγώ κολύμπησα
μα,αυτό το άρωμα ζωής
ποτέ,δε μύρησα.

Γι'αυτό,
αν ήρθες και εσύ
κι άλλη γροθιά να δώσεις
φύγε,
δεν έχω δύναμη
θα μ'αποτελειώσεις.

Του ουρανού τη ξαστεριά
δε την αντίκρυσα
μα,απ΄τη μανία του βοριά
κοίτα,πως λύγισα.
Μέσα στις λάσπες της βροχής
εγώ κολύμπησα
μα,αυτο το άρωμα ζωής
ποτέ ,δε μύρησα.

41

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΤΡΕΝΟ

« στις: 17/06/04, 16:15 »

Εγώ,
θα σ'αγαπώ
και θα σε περιμένω.
Σ'αυτό,
τον ίδιο το σταθμό,
να έρθεις σαν το τρένο.

Και μαζί σου να με πάρεις
σε ταξίδι μακρινό
πέρα απ'όσα με πονάνε
πέρα απ'όσα δε μπορώ.
Στα βαγόνια σου να κρύψεις
μία στάλα αναπνοής
έτσι,για να ανασάνω
τον αέρα της ζωής.

Εγώ,
θα είμαι εδώ
και πάντα θα προσμένω.
Να δω,
στον έρημο σταθμό,
να έρθεις σαν το τρένο.

42

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απών

« στις: 14/06/04, 19:57 »

Στο τσιγάρο,που άναψα
τ'όνομα σου,το άλλαξα
και σε βάφτισα...παρελθόν.
Όσα χρόνια σου χάρισα
στο καπνό,τα διάλυσα
έτσι κι αλλιώς,ήσουν πάντα απών.

Το γιακά μου,το σήκωσα
τη καρδιά μου,ξεσήκωσα
πάμε γι'άλλο ταξίδι.
Στη ζωή,μάτι έκλεισα
τη σελίδα σου έσκισα
σε προσπέρασα ήδη.

Στο αλκοόλ,που με ζέστανε
όποια σκέψη σε έφτανε
την έκαψα,να γίνει παρελθόν.
Κι αν ρυτίδες μου χαρίσες
τις ελπίδες δε ράγισες
όλα τώρα ξεκινούν...που'σαι απών.

43

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΧΟΡΕΥΕΙ Η ΒΡΟΧΗ

« στις: 13/06/04, 17:11 »

Χορεύει η βροχή
στις πλάκες των πεζοδρομίων
και στα τζάμια των κτιρίων
που θεόρατα κοιτούν.
Σ'αυτό το ρυθμό
που συνθέτει η νύχτα
έλα,πες "καληνύχτα"
πριν χαράματα μας βρουν.

Εγώ,μωρό μου
θα το περπατήσω,στη βροχή,το όνειρο μου
κι ας μου βραχεί....
Θα πω "δε πειράζει"
και μόλις έρθει πρωί
έτσι,όπως θα στάζει
θα το υψώσω,στον ήλιο,να ζεσταθεί.

Χορεύει η βροχή
στων αυτοκινήτων τα παρμπρίζ
κι οι πολύχρωμες ομπρέλες,θαρρείς
παλαμάκια,πως χτυπούν.
Σ'αυτό το ρυθμό
που συνθέτει η νύχτα
έλα,πές "καληνύχτα"
πριν χαράματα μας βρουν.