Θέματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ

« στις: 01/11/05, 20:17 »

Την άλλη φορά θα πάρω μαζί μου
όλα μου τα φιλιά
την άλλη φορά θα πω στη ζωή μου
 πως δεν είναι αργά

Την άλλη φορά μια θάλλασα θα' χω
και θα ναι η πρώτη φορά
που κύματα σπάζουνε πάνω σε βράχο
και είναι μονάχα φιλιά


Θα είναι μαζί μου κι η άλλη ζωή μου
 αυτή που συνέχεια γελά
την άλλη φορά για σένα ψυχή μου
θα ξέρω τι θέλει η καρδιά.

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

« στις: 26/10/05, 22:00 »

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΠΑΙΔΙΑ; ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΝΤΙΝΙΑΔΑ ΜΟΥ;

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μαντινιάδα

« στις: 24/10/05, 21:47 »

ΜΑΝΤΙΝΙΑΔΑ

Του έρωτα να του μιλάς
 όταν τον ανταμώνεις
Να του ανάβεις τις φωτιές
για να τον δυναμώνεις

Του έρωτα να τραγουδάς
Μαζί του μη θυμώνεις
Να του φωτίζεις τις σκιές
για να τον φανερώνεις

Τον έρωτα να μη ρωτάς
δε δίνει απαντήσεις
μόνο στιγμές να ζήσεις

Τον έρωτα μη φοβηθείς
ούτε κρυφτό να παίξεις
Μαζί του να αναληφθείς
 το χρόνο για ν’ αντέξεις

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Τα αποτσίγαρα

« στις: 17/10/05, 21:34 »

Τα αποτσίγαρα

Τα αποτσίγαρα του νου
στέκουν στην άκρη του σταθμού
ποιο τρένο περιμένουνε
για να τα ξανανάψει
σ’ όσους μονάχοι φύγανε
και τα ‘χουνε πετάξει

Μόνος περίμενα κι εγώ
κάνω τσιγάρο στο σταθμό
κρατώ το εισιτήριο
και μια παλιά κιθάρα
που βλέπει κάτω στις γραμμές
σβησμένα τα τσιγάρα


Πάνω σε ράγες η ζωή
Κυλάει όπως τα τρένα
κι όσοι κρατάνε στο σταθμό
τσιγάρα αναμμένα
μες τον καπνό αρμενίζουνε
γελάνε και σφυρίζουνε


Ξέρω ότι πόνεσες πολύ
μα με τον ήλιο το πρωί
άναψε το τσιγάρο σου
και φώτισε το φάρο σου
βάλε στις ράγες σου φωτιά
 και πέτα τώρα μακριά.

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Διψάω απόψε

« στις: 26/09/05, 22:42 »

Διψάω απόψε



Διψάω απόψε κι είσαι το νερό
άδειο ποτήρι σε σπίτι αδειανό
έκλεισε η νύχτα παράθυρα ανοιχτά
μα πώς να σβήσει στα χείλη η φωτιά


Μαζί μου σαν πλαγιάσεις τα θαύματα της πλάσης
μες στο κρεβάτι στήνουνε χορό
μαζί μου σαν πλαγιάσεις του κόσμου οι παραστάσεις
θ’ ανάψουν πάλι τ’ ουρανού το σκηνικό



Διψάω απόψε για λίγο να σε δω
σπίθες στα μάτια το δάκρυ αρμυρό
δεν έχει η νύχτα φεγγάρι να πιαστώ
δεν έχει αστέρια και πώς να κοιμηθώ


Μαζί μου σαν πλαγιάσεις τα θαύματα της πλάσης
μες στο κρεβάτι στήνουνε χορό
μαζί μου σαν πλαγιάσεις του κόσμου οι παραστάσεις
θ’ ανάψουν πάλι τ’ ουρανού το σκηνικό
 

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Στα λόγια μου

« στις: 17/09/05, 14:00 »

Στα λόγια μου



Στα λόγια μου κρυφτήκαν πειρατές
Έκλεψαν κάποιες λέξεις και κάποιες συλλαβές
Άφησαν περιδέραια και ψεύτικα στολίδια
Που τύλιξαν το σώμα μου αγριεμένα φίδια



Στα λόγια μου κρυφτήκανε νησιά
Που τρέχουνε στη θάλασσα σαν τα μικρά παιδιά
Άνοιξαν τα λιμάνια τους να μπαίνουνε καράβια
Και διώξαν απ’ τους δρόμους μου της νύχτα τα σκοτάδια


Στα λόγια μου φανέρωσαν πουλιά
Που  πήραν το καθένα τους στο στόμα μία λέξη
Την έβαλαν και κούρνιασε σε μια ζεστή  φωλιά
Να’ χει άλλες λέξεις συντροφιά παιχνίδια για να παίξει

7

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μια βροχή

« στις: 21/08/05, 22:58 »

Μια βροχή


Πάντα με μπόρες και βροχές
Πλένει ο Θεός τις ενοχές
Μες στο νερό τα λάθη μας
Οι πίκρες και τα πάθη μας


Κι όταν τα σύννεφα σιωπούν
Αυτοί που ξέρουν ν’  αγαπούν
Στον ήλιο πάλι απλώνουνε
Χαρές που δε στεγνώνουνε

Άντε να δώσουν μια βροχή
και οι δικοί σου ουρανοί



Κάνε τη μπόρα προσευχή
Και τρέξε μέσα στη βροχή
 Μόνος να βρεις το δρόμο σου
Ν’ αγιάσει πάλι ο πόνος σου


Κι όταν θα έρθει το πρωί
Στο καθαρό σου το κορμί
Θα δεις να λάμπουν σαν γιορτές
Οι χτεσινές σου οι πληγές

Άντε να δώσουν μια βροχή
και οι δικοί σου ουρανοί

Υ. Γ. Σε όσους περιμένουν μπόρες...

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Τόσα για σένα

« στις: 20/08/05, 14:43 »

ΓΙΑ ΣΕΝΑ

Τόσα χρόνια πεταμένα  για σένα
Τόσες μέρες δίχως χρώμα για μένα
Τόσοι δρόμοι και δεν πήρα κανένα
Τόσες θάλασσες με χάδια κρυμμένα




Τόσα χρόνια πεταμένα  
τόσες μέρες δίχως χρώμα για σένα


Τόσα λόγια σαν ποτάμια χαμένα
Τόσα βράδια με σκοτάδια ντυμένα
Τόσα χέρια να μου δείχνουν εσένα
Τόσα μάτια να γελάνε με ‘ μένα




Τόσα πρωινά θλιμμένα  
Τόσα δειλινά τραγούδια  
για σένα

Αύγουστος 2002

9

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / H πόλη μου

« στις: 20/08/05, 10:11 »

Η πόλη μου

Είναι η πόλη μου βουβή από παλιά
Κρύβει το γέλιο στα νερά της και στο χώμα
Βλέπει τους κάμπους και τα δέντρα από ψηλά
Και σιωπηλά χειμώνες  περιμένει ακόμα


Είναι η πόλη μου μικρή σαν το παιδί
Που θέλει βήματα να κάνει μα όμως πέφτει
Και σαν τη μάγισσα παλιού  παραμυθιού
Όλο κοιτάζει σ’ ένα ψεύτικο καθρέφτη


Στέκει η πόλη μου κατάρτι και πανί
Πάνω σε βράχο κρεμασμένη μα δε φεύγει
Γύρω οι άνεμοι φυσάνε σαν τρελοί
Μ’ αυτή ταξίδια κι ουρανούς τα αποφεύγει


Μένει μονάχη σα  μια μάνα με παιδιά
Που πάντα ανοίγει δροσερή την αγκαλιά της
Μα εκείνα άρπαξαν της λήθης τα φτερά
Κι έχουν πετάξει σ’ άλλες πόλεις μακριά της
 

Οχι λάθη πάντα λάθη

10

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μαθητής

« στις: 20/08/05, 00:58 »

Μαθητής

‘Απλωναν  μπρος τα μάτια σου τα γκρίζα τους βιβλία
και σε στριμώχναν στις γωνιές σε ξύλινα θρανία
βάλε τις λέξεις στη σειρά βάλε τελείες και κόμμα
κι άμα μιλούσες δυνατά σου κλείνανε το στόμα


Κι εσύ κοιτούσες τα πουλιά
στον ουρανό της τάξης
κι αν σήκωνες το χέρι σου
ήταν για να πετάξεις


Μπήκαν στα όνειρα βαθμοί στις  ζωγραφιές σου χρώμα
Ποιο λάθος σου χρεώσανε και σε πονά ακόμα
Βρισκόσουν πάντα στην ουρά του έθνους παρελάσεις
Και με το πλήθος στη σειρά σου ‘ρχοταν  να γελάσεις


Κι εσύ κοιτούσες τα πουλιά
στον ουρανό να πιάσεις 
κι αν σήκωνες το χέρι σου
ήταν για να πετάξεις

ΥΓ Η Ερριέτα ήταν μια πλάκα...