Μηνύματα

101

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΜΕΡΕΣ ΓΕΜΑΤΕΣ ΑΓΑΠΗ.....(.......Κ......)

« στις: 23/06/06, 09:51 »

Πείτε μου αν θέλετε μήπως είναι χάλια αυτο το γραπτό....(.....κ.....)

102

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΑΠ'ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ ΤΑ ΒΑΘΙΑ........(.....Κ.....)

« στις: 23/06/06, 09:47 »

Λοιπόν παιδιά το όνομά μου είναι το προφανές   (....κ....) = Κωνσταντίνος.

103

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΑΠ'ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ ΤΑ ΒΑΘΙΑ........(.....Κ.....)

« στις: 22/06/06, 13:14 »

Πέφτει στα μάτια μου το φώς απ'τη σπασμένη μέρα
άγγελοι τον ήλιο άναψανε απο της γής την άκρη
Κι όπως κοιτάζω τους πικρούς ορίζοντες στο πέρα
σ'αγγίζω με τα χέρια μου και σε θυμάμαι πάλι

Νύχτες που έπεσαν βαθιά και με μαγέψαν τόσο
και εποχές που φθόριασαν αυτο το άδειο σώμα
όσα κι αν είχα να σου πώ στο χώμα θα τα δώσω
γιατί απόψε νέκρωσε το φωτεινό τους χρώμα

Αυτή η ψυχή που πάτησε στα στέκια των θηρίων
πόσο καιρό πλανιόταναι σε μαραμένα δάση
τα βήματα μου δέσανε στον χρόνο με το κρύο
και τα πουλιά καλύψανε τον ουρανό με λάσπη

Σαν γείρω απόψε στο κενό κρεββάτι να ξαπλώσω
απ'το παράθυρο ας δώ τον ήλιο να γλυστράει
σαν δάκρυ απ'το πρόσωπο του ουρανού κι'ας δώσω
απ'της ψυχής μου τα βαθιά το πιό γλυκό κομμάτι..........Κ............

104

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Παίξε κιθάρα μου.

« στις: 22/06/06, 11:11 »

Φίλε μου είναι πανέμορφο τα λόγια σου είναι ταξίδια....μπράβο σου......κ.....

105

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ανάθεμα το χρόνο που κυλά...

« στις: 22/06/06, 10:56 »

Ισως ο χρόνος είναι κάποια μάγισσα
άγγελο μ'έκανε μα τα φτερά μου τσάκισα
στα βράχια αυτής της θάλασσας που κάποτε αγάπησα.......κ.......

ΕΙΣΑΙ ΥΠΕΡΟΧΗ....εξακολουθείς να μου χαρίζεις έμπνευση.....σ'ευχαριστώ!

106

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΚΑΙΡΟ.......(......Κ......)

« στις: 21/06/06, 12:26 »

Θυμάμαι εκείνο τον καιρό στο αίμα μου κυλάει
σαν κάτι που έμεινε βαθιά μέσα μου ριζωμένο
ανοίξε το ξημέρωμα ο ουρανός και σκάει
στο παγωμένο μου μυαλό ο ήχος απ'το τρένο

Δεν ταξιδεύω πουθενά δεν έχω που να πάω
ο ιδρώτας μου στάζει φωτιά στο άδειο αυτό κρεβάτι
φεύγει απο μέσα μου η ζωή κι όμως ψηλά κρατάω
μια ελπίδα για του κόσμου αυτού τον δίκαιο αναβάτη

Κι άν ψάχνω μέσα στ'άδυτα κομμάτια της ζωής μου
το φώς απ'του παράδεισου τη διαμαντένια πόρτα
θα προσπεράσω μοναχός τον πόνο της πληγής μου
και θα ανάψω μέσα μου όλης της γής τα φώτα

Βγαίνει απο μέσα μου φωτιά φωνάζει η ψυχή μου
στους δρόμους θέλει να χυθεί της νύχτες ν'αγαπήση
στο αίμα μου το δηλητήριο θα σπάσει η φωνή μου
το πνεύμα αυτό το άγριο κανείς...(τ'ακούς!)...κανείς δε θα νικήσει............Κ............



Για τα σκοτεινά μου χρόνια.......Που όμως δεν μπόρεσαν να με νικήσουν..........κ.............

107

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Σε καράβι

« στις: 21/06/06, 11:17 »

Πραγματικά είσαι ενα πνεύμα συννεφιασμένο
τα χέρια σου φτιάχνουν οπτασίες στο μυαλό μου.......κ......
θέλω κι'άλλο.....

και σ'ευχαριστώ για το καλωσόρισμα δήμητρα

108

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΜΕΡΕΣ ΓΕΜΑΤΕΣ ΑΓΑΠΗ.....(.......Κ......)

« στις: 21/06/06, 11:09 »

Κατι ζεστό θέλω απόψε να σου γράψω
για αυτές τις μέρες που σ'αγάπησα τόσο
και σαν ο ήλιος βγεί...εγώ θα πάψω...
το πρώτο φώς μέσα στα χέρια θα σου δώσω....

Μέσα μου η φωτιά και η άνοιξη γεννιέται
τώρα που φέραν οι άγγελοι μες τη νυχτιά τ'αστέρια
μα τις ψυχής μου η σκιά στα μάτια σου πλανιέται
μ'ένα αγγιγμά σου έδεσες για πάντα αυτά τα χέρια.

Θέλω τώρα ψηλά τα μάτια να σηκώσω
στήν καλοκαιρινή βραδια να δω αυτο το άνθος
που όπως γέρνει απαλά κοίτα...σου μοιάζει τόσο
και καθρεφτίζει στα νέρα το απύθμενο σου βάθος.

Τις ζωής μου μέρες φωτεινές γεμάτες απ'αγάπη
σαν θαύμα ήρθες και άγγιξες την πιό βαθιά μου θλίψη
στου χρόνου μ'έμαθες να περπατώ τ'άβατο μονοπάτι
και στη ζωη μου θα σαι εσύ...η ανατολή και η δύση......Κ.....

...............Μ'ΑΚΟΥΣ;;;..................

109

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ποιός είσαι εσύ.

« στις: 21/06/06, 10:55 »

πρωσοποποιής την απορία του κάθε ποιητή
για το τι είναι αυτή η φωτιά στα μέσα του
που λέγεται εγώ....
ειναι πολύ καλό περιμένω κι άλλα....μη ξεχαστής.....κ......

110

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΕΝΑ ΦΩΣ ΠΟΥ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΕΧΕΙ ΣΒΗΣΕΙ.......(......Κ.....)

« στις: 20/06/06, 14:05 »

Σαν θα κοιταξω αυτο το αστερι στην ανατολη
μεσα στη νυχτα πανω απ'το ερημο λιμανι
θα βγει απ'τη ψυχη μου μια κραυγη
και θα γκρεμησω αυτο το λαιμαργο φεγγαρι

σ'αυτη τη πολη που θα λιωνει απ'τη σιωπη
και σαν τοιχοι τα παραθυρα θα κλεισουν
τωρα οι ανθρωποι θα μεινουν μοναχοι
και οι καιροι αστερια που θα σβησουν

δεν σταζει ονειρα αυτη η εποχη
μονο αερα μολυσμενο αναπνεω
οταν θα πεσει μανιασμενη η βροχη
θα βγω στον δρομο και για σενανε θα κλαιω

ποσα μπορει να χασει μια ψυχη
ποσο μπορεις κι εσυ να μ'αγαπησεις
αυτος ο ανθρωπος που χανει στη ζωη
βλεπει ενα φως που για σενα εχει σβησει.....k.....

111

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Tης Νυχτός....

« στις: 20/06/06, 12:44 »

Ω ναι ποιητριά μου εσύ.που έμπνευση για μένα
της νύχτας ποιητή
απλώνεις στα γραπτά σου τον ήλιο με μια πένα
και απ'τα δυο σου χέρια γεννιέται κάποια αυγή.......κ......

112

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΕΔΩ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ.....(.....Κ.....)

« στις: 20/06/06, 11:33 »

Κοίτα τη μέρα αυτή που στάζει στα μαλλιά σου
άπιαστο,άγιο φώς κι άγρια φωτιά
σαν τρέχω στην αδέσποτη κι απέραντη νυχτιά σου
μέσα σε κάποιο όνειρο σε βλέπω να γελάς

Κι άν μοιάζεις τόσο μακρινή κι αν είσαι ξεχασμένη
μέσα στους κοφτερούς καιρούς σε καθαρά λειβάδια
θα τρέχεις κάτω απ'της βροχές του κόσμου ξεχασμένη
αγία εσύ που γκρέμησες σε σκονισμένα αγκάθια

Κι΄άν ψάχνω δρόμους να πατώ και κόσμους για να ζήσω
εδώ πεθαίνουν οι άγγελοι κι ελπίδες δεν υπάρχουν
κι άν στη γή που πάτησες πατάω και ραγίζω
εδώ πεθαίνουν οι άγγελοι εγώ πώς θές να ζήσω.........κ.........