Μηνύματα

101

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ένα,δύο,ένα..τέλος!

« στις: 12/10/08, 17:54 »

Άναψες και κάπνισες ένα σέρτικο τσιγάρο
Κ τότε θυμήθηκες πως λίγο καπνό κέρασες
Κάποτε σε ταξίδι ένα μενεξεδένιο  γλάρο,
Όταν του Ιονίου τα νερά γρήγορα πέρασες.

Άναψες και κάπνισες δύο σέρτικα τσιγάρα
Κ ξάφνου κει δίπλα σου λίγο γρήγορα πέρασε
Ένας γέρος ψηλός με μια πολύ παλιά κιθάρα
Κ κάποια γριά που παραδόξως σε προσπέρασε!

Άναψες και κάπνισες ένα σέρτικο τσιγάρο
Κ  κοίταξες με κείνο το ειρωνικό σου βλέμμα,
Έναν παππού καθισμένο κοντά στο λευκό φάρο,
Που σε μιας θάλασσας κύματα έπνιγε φτηνό ψέμα.

Τώρα που το πακέτο με τσιγάρα σού τέλειωσε,
Δεν θέλεις να ξεχάσεις κ μακριά να το πετάξεις,
Αν ήταν ένα όνειρο της ψυχής  που έλιωσε,
Τόσο ανεπαίσθητα δεν μπορείς να το αλλάξεις…

102

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: 09,09

« στις: 12/10/08, 15:38 »

  Χώρεσε η γνώση του κόσμου
                 και είπα να την κατακτήσω με μια γουλιά.
             Κι ήπια!
                κι έπεσα σε μια ατελείωτη λήθη...

όλο ειναι απίστευτο, μα το σημείο αυτό θεωρω πως αποτελεί την κορύφωση....!
πολύ όμορφο...ονειρικο!
μπράβο!

103

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΦΑΝΕΡΩΣΟΥ

« στις: 12/10/08, 15:24 »

Πραγματικά πολυ ωραίοι στίχοι , αληθινοί!!
αξίζει να τους ακουσουμε    και   μελοποιημένους

καμιά φορά το επαγγελματικό μουσικό αποτέλεσμα δεν είναι αρτιότερο από το
ερασιτεχνικό, ίσα ίσα που περιέχει και την αυθεντικότητα του δημιουργου
και στο κάτω κάτω για την πάρτη σου γράφεις , φανερώσου Ανδρούλα 

το προσπάθησα μαζι με κάτι παιδιά κ ηταν λίγο καλύτερο από την 1η φορά... θα το παλέψουμε λίγο ακόμη κ όταν βρούμε χρόνο θα ανεβάσω ένα βιντεάκι να το δειτε...κ αυτο είναι απειλή... !!! πάντως αν μπορούσε κ ήθελε κανεις να το επεξεργαστεί κ να του δώσει δική του μουσική θα με χαρωποιούσε...! ξέρεις μέσα από τη μουσική που μπορεί να του βαλλει κανείς φαίνεται κ τι συναισθήματα του προξένησε...!

104

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Μα σαν να μπέρδεψες τους μύθους…

« στις: 12/10/08, 15:13 »

Επιπλέον θέλω να πω πως αναγκάστηκες να εκβιάσεις το ρυθμό, το μέτρο για να ριμάρεις.

[/quote]

βασικά είναι ότι το να κάνω ρίμα μου έρχεται εύκολα,ενώ ο ρυθμός πάντα με δυσκολεύει... οι σχέσεις μου με το μέτρο απο παλιά δεν ηταν καλές....!
επειδή αυτά που γράφω μου έχονται κατευθείαν,συνειρμικά (από το θέμα,το νόημα,τις λέξεις...), δεν υπάρχει μέτρο και μετά δυσκολεύομαι αρκετά να το φτιάξω...!!!

105

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: ΜΕ ΧΑΛΑΕΙ......

« στις: 28/09/08, 13:54 »

 βασικα εμένα με χαλάει η μαντόνα γενικότερα.....

106

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Τσε Μαντάρα (Η ιστορία του Γ.Κ.)

« στις: 28/09/08, 13:49 »

 Πάρα πολύ ωραίο...! Η 5η στροφη τα σπάει...μμμ...λάθος! ολο τα σπάει....!!!!!!!

107

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: ΜΕ ΦΤΙΑΧΝΕΙ......

« στις: 28/09/08, 13:43 »

που ειναι Κυριακή κ δεν έχω φροντιστηρια........!!!

108

Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια / Απ: Καπιταλιστης

« στις: 26/09/08, 15:03 »

 Θεωρω πως κάθε ταξικό ζήτημα ειναι συνυφασμενο με την πολιτική... ισως να κανω κ λαθος...!!!

 ισως όντως να χρειάζεται μια καλύτερη ηχογραφηση. απλά μου φαίνεται οτι σαν να ταλαντεύεται στα όρια της μονοτονίας...με την ένοια οτι δεν υπάρχει η "έκπληξη" από μουσικής πλευρας, κινήται σε ένα συγκεκριμένο μοτίβο σε όλη του τη διάρκεια, κ σε συνδιασμό με τους στίχους είναι λίγο δύσκολο να μην φανεί λίγο μονότονο σε κάποιον που για το θέμα του τραγουδιού δεν έχει ενδιαφερθει κ πολύ... ισως αν σε ένα σημείο πρόσθετες ένα ακόμη μουσικό όργανο... δεν σου λέω να το κάνεις πιασάρικο, απλά θεωρω πως στόχος του καλλιτέχνη είναι να ξυπνά με το τραγούδι του κ να μεταφέρει με αυτό το μήνυμα που αυτός θέλει ιδιαίτερα σε αυτούς που αναφέρεται κ δεν τους έχει προβληματίσει τι θέμα που πραγματεύεται... κ οτι απλα σου χρειάζεται 1 λεπτομέρεια ώστε να  προσεγγίσεις περισσότερους.ελπίζω να μην σε πληγώνω.... δεν ειμαι κ κανας ειδικος στο θέμα την άποψη μου απλά σου παραθέτω...

109

Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια / Απ: Καπιταλιστης

« στις: 26/09/08, 14:26 »

Εμένα βασικα μου άρεσε πολύ...! Αν κ οφείλω να ομολογήσω οτι πίστευα πως καλό τραγούδι με πολιτικο νοημα δεν μπορει να δημιουργηθει στις μέρες μας..., αλλα τελικά με έκανες να αναθεωρήσω τισ απόψεις μου. πάντως εχω την αίσθηση απο το πρώτο άκουσμα του οτι κάτι λείπει για να γίνει ακόμη πιο καλο...!

110

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Μα σαν να μπέρδεψες τους μύθους…

« στις: 24/09/08, 12:58 »

μπορεις να το πεις κι ετσι...!!!!

... papou ε ευχαριστω πολυ... ελπίζω να είναι έτσι όπως τα λες...

111

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Μα σαν να μπέρδεψες τους μύθους…

« στις: 16/09/08, 01:01 »

θέλει πολύ δουλειά ακόμη... Απλά σας παραθέτω το αποτέλεσμα της αυτόματης γραφής....

112

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μα σαν να μπέρδεψες τους μύθους…

« στις: 16/09/08, 00:59 »

        Τις Συμπληγάδες τότε πέρασες,
   Και στάθηκες λίγο στην άκρη.
   Και τώρα που λιγάκι γέρασες,
   Λάβωσες του Κύκλωπα το μάτι.

   Παιχνίδι του φόβου έπαιξες,
   Του τρομαγμένου βασιλιά σου.
   Και την Κίρκη μακριά έδιωξες,
   Άλλη ζητώντας στην αγκαλιά σου.

   Ξέχνα πως τον κόσμο γύρισες,
   Και πως μπλέχτηκες σε γρίφους,
   Αγριολούλουδα τότε μύρισες,
   Μα σαν να μπέρδεψες τους μύθους.

   Του πολυμήχανου του Οδυσσέα
   Θέλησες απίστευτα να μοιάσεις.
   Και τους Αργοναύτες μοιραία
   Προσπάθησες να τους φτάσεις.

   Να που το ασήμαντο λάθος σου
   Άλλαξε όλη τη γνωστή μυθολογία…
   Και να δεις το μοιραίο πάθος σου
   Θα γράψει απ’ την αρχή την ιστορία…

   Την Πηνελόπη για γυναίκα ζήτησες
   Αρχόντισσα στο ξακουστό παλάτι,
   Τη Μήδεια από απατημένη γύρισες   
        Σε ερωμένη στην γνωστή Ιθάκη…

        Με το μπέρδεμά σου πολύ γέλασες,
        Μα πρόσεχε μην ξεχάσεις κάτι…
        Τους μύθους ασυλλόγιστα πέρασες
        Και τώρα θα έλθει και το δάκρυ…


        Ότι μπέρδεψες δυο μύθους δεν σου φτάνει,
        Πας να ανακατέψεις και τους Ατρείδες.
        Σε λίγο θα μας πεις να τριγυρίζουν στη Μάνη
        Πως τον Ιάσονα και τρεις Φαίακες είδες.

        Ξέχνα πως τον κόσμο γύρισες,
   Και πως μπλέχτηκες σε γρίφους,
   Αγριολούλουδα τότε μύρισες,
   Μα σαν να μπέρδεψες τους μύθους…




   

113

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΔΕΝ ΑΝΗΚΩ ΠΟΥΘΕΝΑ…ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΝΗΚΩ ΚΑΠΟΥ

« στις: 17/08/08, 12:47 »

Με καταλαβαίνεται
         Ή απλά με ακούτε;
   Δεν με νοιάζει! Γιατί;
Γιατί απλά δεν ανήκω πουθενά…
            Κι όμως ανήκω κάπου!


Δεν ανήκω σε ζωντανούς
            Μα ούτε σε νεκρούς.
   Δεν είμαι θύτης!…ούτε θύμα

Είμαι ένας ταξιδιώτης!
         Μα…ούτε στους ταξιδιώτες ανήκω!
 Δεν ανήκω σ’αυτούς που γνωρίζουν τι θέλουν…
   …ούτε όμως και σε εκείνους που δεν το γνωρίζουν.


Δεν θέλω και δεν μπορώ να ανήκω κάπου.
   Γιατί; Γιατί είμαι απλά το κέντρο…
            …αλλά και το περιθώριο.
     Είμαι το όνειρο… αλλά και ο φόβος.


Είμαι απλά ένας ταξιδιώτης…
      Μα… ούτε στους ταξιδιώτες ανήκω.
   Δεν είμαι διαφορετική, είμαι σαν όλους
            …διαφέρω όπως όλοι.


   Δεν ανήκω πουθενά
         Κι όμως ανήκω κάπου…
Δεν ανήκω σε εσάς…
Μα δεν ανήκω και σε εμένα.
         Δεν ξέρω πως είναι να πονάς
         …ούτε πώς να ζεις χωρίς να πονάς.

Όμως ξέρω τι φταίει…
      Ότι δεν ανήκω πουθενά
            Κι όμως ανήκω κάπου...
      

114

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΦΑΝΕΡΩΣΟΥ

« στις: 14/08/08, 21:17 »

            Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τα εθαρρυντικά σας σχόλια...! Ειλικρινά χάρηκα πολύ που σας άρεσε...
α!κ όσο αφορά την δυνατότητα του να γίνει τραγούδι το έχω επιχειρήσει αλλά το αποτέλεσμα δεν λέει κ πολλά  γιατι χρειάζεται να γίνουν διορθώσεις  εξαιτίας των ελάχιστων γνώσεων μου στη μουσική κ τη στιχουργική...!
                                                             ...κ πάλι ευχαριστώ για τα καλά σχόλια σας...!

115

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΦΑΝΕΡΩΣΟΥ

« στις: 13/08/08, 14:38 »

Κρύψου πίσω από τις  όμορφες λέξεις,
Το χρωστάς στο μυαλό σου.
Κρύψου πίσω από τις άνομες  σκέψεις,
Το χρωστάς στο θυμό σου.

Κρύψου πίσω από  αληθινές  εικόνες,
Το χρωστάς στη ζωή σου.
Κρύψου πίσω από τις χαμηλές  νότες,
Το χρωστάς στην ψυχή σου.

Κρύψου πίσω από  περίεργα χρώματα,
Το χρωστάς στην καρδιά σου.
Κρύψου πίσω από τα συχνά κόμματα,
Το χρωστάς στη ματιά σου.

Κρύψου πίσω από  θεατρική αυλαία,
Το χρωστάς στο θάνατο σου.
Κρύψου πίσω από γυναίκα μοιραία,
Το χρωστάς στον εαυτό σου.

Μα τώρα επιτέλους σταμάτα να κρύβεσαι
Και να ζεις μες στο ψέμα.
Φανερώσου!ήρθε  η ώρα που ανοίγεσαι,
Το χρωστάς σε εμένα!
   

116

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Μία σελίδα, με μία αυτοτελή ιστορία.

« στις: 08/08/08, 01:46 »

Μόλις διάβασα ενα δικό σου... ηταν απλά τέλειο...! τουλαχιστον εμένα ετσι μου φάνηκε! δεν ξέρω από ποίηση, αλλά το ένιωσα... κ ισως εκεί να φαίνεται το ταλέντο, όταν με τα λόγια αγγίζεις αυτούς που δεν μπορούν να κάνουν τη βαθειά ανάληση των ποιημάτων σου...! δεν ξέρω ίσως να κάνω κ λάθος...

117

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Γραμμα απο την Ακρη του Κοσμου

« στις: 07/08/08, 16:02 »

Ειλικρινά με συνεπήρε...! Χωρίς να χρησιμοποιείς σπάνιες κ φανταχτερές λέξεις κάνεις όποιον το διαβάζει να παρασύρεται από την κατάσταση κ να περιπλανιέται μεσα στις σκέψεις αυτές που γράφεις...! όσο αφορα το περιεχόμενο απλα θεωρώ πως δεν υπάρχουν λόγια...!

118

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Γι΄άλλη μια φορά σε ονειρεύτηκα

« στις: 07/08/08, 15:44 »

Απόψε γι’ άλλη μια φορά σε ονειρεύτηκα,
Να χορεύεις και να αγγίζεις τη φωτιά.
Στη θύμηση σου ξανά να που μπερδεύτηκα,
Και ο πόνος συνεχίζει ακόμη να χτυπά.

Μη με κοιτάς όταν χορεύεις σ’ ουρανούς,
Οι κινήσεις σου έχουν την αίσθηση  της λήθης.
Χορεύεις σ’ αυτούς τους  αναστεναγμούς,
Στο  παράπονο μιας  μικροπαντρεμένης νύφης.

Πάνω σε απαλά σύννεφα άπλωσε το σώμα,
Και την ψυχή σου άσε τώρα ελεύθερη να ταξιδεύει.
Άφησε τους αγγέλους εκεί να ρίξουν χώμα,
Να φτιάξουν δρόμο ώστε  να συνεχίσει να παλεύει.

Ο χορός σου μοιάζει με τις κινήσεις του αέρα,
Γύρω σου οι ελπίδες όπως  είναι  σε αυτόν τα φύλλα.
Μικρό ξωτικό δίνει το σκοπό με μια φλογέρα,
Καθώς η  Αφροδίτη και ο Αδάμ θα γεύονται τα μήλα.