Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - kiseichukan

Σελίδες: 1 ... 5 6 7 [8]
176
Οσο για σενα kiseμπλαμπλα ενα εχω να πω, :P


Buzzer_n_Stoker...ο λόγος σου πραγματικά βρίθει επιχειρημάτων. Μ' αρέσει μάλιστα που σε κάθε σου post με καλείς να μιλήσουμε πάνω στη μουσική, αλλά όταν έρχεται η στιγμή αποδεικνύεις μονάχα την ένδεια κι ανικανότητά σου.

Επίσης, λες που δε λες τίποτα αξιόλογο, μάθε τουλάχιστον να κάνεις σωστό quoting. Μπορεί να έβγαλες με 19,4 το λύκειο, αλλά από τα διαδικτυακά θέματα δε σκαμπάζεις και πολλά. ;)

177
..που το κοινο του αυξανεται καθημερινα

Και το κοινό του Ρουβά αυξάνεται καθημερινά (κι αυτό της Καλομοίρας ακόμα), αλλά αυτό από μόνο του δεν μπορεί να αποτελεί κριτήριο αξιολόγησης του υλικού του καλλιτέχνη. Μάλιστα συνήθως η διεύρυνση της απήχησης, όταν αυτή δεν προέρχεται ως φυσικό επακόλουθο συνεπής κι εξελικτικής πορείας χρόνων, προδίδει έκπτωση των καλλιτεχνικών οραμάτων, κάτι που θεωρώ πως ισχύει στην περίπτωσή του. Κι αντίθετα με σένα πιστεύω πως το κοινό του μάλλον συνεχώς περιορίζεται στους μονίμως επαναστατημένους εφήβους και φανατικούς οπαδούς του, χάνοντας με κάθε δίσκο όλο και περισσότερους από εκείνους που διψάνε για καλλιτεχνικά τολμήματα κι εκπλήξεις. Έπειτα ο Θανάσης Π. δεν ήταν λιγότερο αξιόλογος, όταν τον άκουγε μια χούφτα ανθρώπων, σε σχέση με τώρα που γεμίζει τα θέατρα, ούτε και αποδεικνύει τίποτα για την ποιότητα της τέχνη του η αύξηση της προσέλευσης.

Παράθεση
που αδιαφορει για τις διαφορες επικρησεις του(thanks to agapiyiannis για την πληροφορια)αξιζει επαινους περισσοτερο απο τον καθενα! :)

Έπαινος και συγχαρητήρια επειδή αδιαφορεί για τις επικρίσεις του?! Μήπως ακριβώς το στοιχείο αυτό είναι ένα από εκείνα που τον κρατάνε εγκλωβισμένο σε ένα παρηκμασμένο ύφος που ουδέποτε φάνηκε διαλλακτικό απέναντι στην αλλαγή και το διαφορετικό? Αδιαφορία για την εμπάθεια και την κακή προαίρεση το αντιλαμβάνομαι, αλλά δυσκολεύομαι να πιστέψω πως όποιοι του καταλογίζουν διάφορα και τον επικρίνουν με επιχειρήματα για τη στάση και τις επιλογές του, εντάσσονται εκ προοιμίου στις ανωτέρω κατηγορίες. Ένας καλλιτέχνης πρέπει να έχει ανοιχτά τα αυτιά του στις κριτικές, πόσο μάλλον όταν αυτές είναι καλοπροαίρετα αρνητικές, να τις ερμηνεύει κι ανάλογα να εμπλουτίζει την οπτική του απέναντι στα μουσικά πράγματα.

Ένας μουσικός που δε λειτουργεί τιουτοτρόπως μάλλον επιδεικνύει πλεονάζοντα καλλιτεχνικό εγωισμό, αλαζονική συμπεριφορά και κοντόφθαλμη διάθεση. Καλλιτεχνική αυτοχειρία που ήδη την έχει περατώσει πολλές φορές ο ΒΠ.

178
Κοινοτοπία, μανιερισμοί, ευκολίες είναι τα κύρια χαρακτηριστικά και αυτού του δίσκου του ΒΠ. Διαιώνιση ενός ύφους βαθειά διαβρωμένου πλέον από την ανάγκη για μαζική απήχηση και κυρίως ικανοποίηση ενός ηλικιακά εφηβικού κοινού. Ούτε μια πλειάδα ικανών, ως επί το πλείστον, συνθετών/δημιουργών δε μπόρεσε να οδηγήσει στην υπέρβαση, ίσως γιατί αντιμετώπισαν το υλικό με μια διάθεση διεκπεραιωτική ή γιατί κι αυτοί στέκονται αμήχανα μπροστά στις επιδιώξεις του πρωταγωνιστή.

Άλλος ένας δίσκος που έρχεται απλώς να προστεθεί στα ράφια των δισκοπωλείων με αποδέκτες τους φανατικούς του οπαδούς και μόνο, που είναι διατεθειμένοι να του συγχωρήσουν τα πάντα. Μια χαμένη ολότελα ευκαιρία.

179
Είμαι βέβαιος πως στα 18 σου χρόνια, κατέχεις το άπαν της γνώσης...άσε εμάς λοιπόν τους ημιμαθείς να ανοησιολογούμε απερίσκεπτα.

Άραγε τι θα έχεις να ανακαλύψεις μετά το πέρας των 18?

180
Προσωπικά δε με πειράζει η λιτότητα της δομής των κομματιών. Μερικές φορές μάλιστα είναι προτιμητέα και δείχνει σημάδι ωρίμανσης. Στην περίπτωσή τους όμως απλώς υποδηλώνεται μια ανεπάρκεια εκφραστικών μέσων και μια κοινοτοπία εξαιρετική.

Μου θυμίζουν την πλειονότητα των δημοσίων υπαλλήλων (για να μην τους πάρει όλους η μπάλα), που ξεκινάνε με τις καλύτερες δυνατές προθέσεις, αλλά στην πορεία τους καταπίνει το σύστημα και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να βγάλουν το 8ωρο παρέα με τη φραπεδιά και χωρίς πολλά πολλά. Κι η καλλιτεχνική υπέρβαση...η ανάγκη να εξελιχθούμε ακόμα με κόστος εμπορικό?...στις ελληνικές καλένδες.

181
...μπορω να σου αναφερω ονοματα σπουδαιων μουσικων που δεν θα τα εχεις ακουσει ποτε στη ζωη σου..

Αν το θέμα τίθεται σε επίπεδο γνώσεων, άσε καλύτερα τις υπερφίαλες υπερβολές γιατί δεν είσαι σε θέση να γνωρίζεις τι κατέχω και τι όχι. Πίστεψέ με, οποισδήποτε μπορεί να αραδιάσει χίλια ανύπαρκτα ονόματα για να το παίξει καμπόσος ακόμα και στους γνωρίζοντες. Κατόρθωμα ολκής...

Παράθεση
Ειπα οτι πριν λιγο καιρο ακουσα την νεα του προσωπικη δουλεια(διαβαζε πιο προσεκτικα γιατι εκτιθεσαι)και οχι οτι εμαθα τον ιδιο.

Αυτό που έγραψες (αυτολεξεί) είναι: "Πριν λιγες μερες πηρα το cd του "μονου" πια Σταυρου Λαντσια". Που ακριβώς μίλησες για "νέα" δουλειά, είναι κάτι που η δική μου τουλάχιστον "προσεκτική ανάγνωση" δε μου επιτρέπει να διαπιστώσω. Γράφε λοιπόν προσεκτικά, για να διαβάζω κι εγώ ομοίως και να μην εκτιθέμεθα ποικιλοτρόπως.

Παράθεση
Σε βλεπω καπως επιθετικο μαζι μου συγκεκριμενα?η εισαι γενικα μουρτζουφλης? ???

Δε σε ξέρω κι από χθες. Οι συγκυρίες το έφεραν να διαβάσω μια σειρά "ατυχών" θέσεων/απόψεων από το ίδιο ακριβώς nick. Είμαι βέβαιος πως όλο και κάτι θα υπάρχει που να με βρει σύμφωνο στο μέλλον.


182
Χωρίς αξιολογική σειρά:

- Το σκάνδαλο του Τζέκου και των αθλητών του. Από όπου κι αν το εξετάσεις, η υπόθεση βρωμάει και ζέχνει. Κρατικοδίαιτος πρωταθλητισμός, ανάλγητοι πρωταγωνιστές, εμπαιγμός του κοινού και της απλής λογικής.

- Τα μπουκάλια που έριχναν οι εθνο-χούλιγκανς των γηπέδων και τα γιούχα που συνόδευαν κάθε προσπάθεια αντίπαλου αθλητή. Ο γύρος του θριάμβου μάλιστα των τελευταίων αντιμετωπιζόταν ως υπέρτατο θράσος κι αμάρτημα, ικανό να προσβάλλει το δημόσιο αίσθημα. Ντροπή σας όρνια της πρωτειάς και του εθνικού φανατισμού. Λυπάμαι τόσο για τον Κορεάτη στο Τάεκβοντο, όσο και για πολλούς που βρέθηκαν στη θέση του.

- Και πάλι το κοινό που κατόρθωσε να αποσπάσει την προσοχή της παγκόσμιας κοινής γνώμης από το αθλητικό γεγονός αυτό καθεαυτό (τον τελικό των 200m) μετουσιώνοντάς το σε αδικαιολόγητες εξάρσεις αμετανόητης καφρίλας. Χαιρετώ σε Ολυμπιακό ιδεώδες του fair play...

- Η ντοπαρισμένη ρωσίδα "ολυμπιονίκης" της σφύρας...όνειδος για την ιερότητα του χώρου.

- Οι κριτές σε αρκετά αγωνίσματα που δεν ήξεραν που πάνε τα τέσσερα...ή μάλλον ήξεραν...εκεί που έδειχνε το χρώμα του χρήματος.

- Η ψευδεπίγραφη κι επιφανειακά αναλωνόμενη συμπεριφορά του κόσμου. Αν μη τι άλλο, κατορθώσαμε να πείσουμε τους ξένους πως τάχα μου είμαστε μάστορες της φιλοξενίας με ένα μόνιμο χαμόγελο. Λυπάμαι όσους πρόκειται να μας επισκεφθούν του χρόνου...δεν πρόκειται να βάλουμε και πάλι το προσωπείο μας.

183
Πιστευετε οτι επραξε ορθα και πηρε τον δικο του δρομο αφηνοντας τη σιγουρια που ειχε αποκτησει διπλα στον  αλκινοο ιωαννιδη?

Ο Λάντσιας είναι χρόνια στο κουρμπέτι. Ήδη το 1999 είχε δημοσιοποιήσει την πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τον τίτλο "Επιστροφή". Ένα έργο σαφώς καλύτερο από τον τελευταίο δίσκο που παραβγήκε μελό στο ύφος του Yanni. Επειδή λοιπόν μόλις και τον ανακάλυψες ο ίδιος, δε σημαίνει πως τώρα πήρε τον προσωπικό του δρόμο. Πάντα αυτόν ακολουθούσε κι έτυχε να συναντηθεί με αυτόν του Ιωαννίδη.

Καμμία σιγουριά...καμμία ασφάλεια...αυτά είναι τουλάχιστον αστειότητες, όταν υποστηρίζονται για καλλιτέχνες του μεγέθους του Λάντσια.

Σελίδες: 1 ... 5 6 7 [8]