Μηνύματα

26

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ο πράσινος πρίγκιπας !

« στις: 25/10/08, 16:49 »

Αυτό που μ΄αρέσει στο έργο σου Αντρέα μου ειναι οτι καταφέρνεις,χωρις τη χρήση μέτρων και καταλήξεων,
να καθηλώνεις τον αναγνώστη...
Μπράβο σου...
Μακάρι πάντα ένας πρίγκιπας να κρύβετε πίσω απο ένα βάτραχο και όχι το αντίθετο...

27

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΔΥΟ ΕΑΥΤΟΥΣ

« στις: 25/10/08, 14:43 »

Δυό εαυτούς μέσα σου κρύβεις
που χρόνια τώρα πολεμώ,
τον ένα θέλω να νικήσω
μα πάντα στο τέλος μένουν δυό...

Δυό εαυτούς,δυό αντιπάλους
χωρίς να υπάρχει νικητής,
σε μια μάχη δίχως τέλος
μένω εγώ παρατηρητής...

Που θα φτάσεις πιά δε ξέρω
μα κουράστηκα πολύ,
μια το άσπρο,μια το μάυρο
και ποτέ σου ένα γκρί...

Πρέπει πιά ν'αποφασίσεις
ποιός στ'αλήθεια είσαι 'συ,
και τον άλλο να τον σβήσεις
απ'τη μάσκα τη διπλή...

Μόνο έτσι θ'αποκτήσεις
μια ζώη για να ζήσεις,
γιατί οι σκιές δε ζούνε
μόνο απλά ακολουθούνε...

28

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Είδα τα μάτια της

« στις: 23/10/08, 17:44 »

Εχτές το βράδυ ξεφυλίζοντας τα παλαιότερα ποιήματα διάβασα και το ρόδο σου,δε ξέρω πως συγκράτησες τόσα πολλά συναισθήματα αλλά ξέρω πως το ταλέντο σου να συγκινείς είναι μεγάλο,στα ζεστά σου αισθήματα μπερδεύεις τη σοφία του χρόνου με τις λέξεις και το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό.Το τι κουβαλάς και το τι κρύβεις μέσα σου αποτελεί για όλους αντικείμενο σχολιασμού,όπως και ο τρόπος που αντιλαμβάνεσαι τους γύρω σου.Στο τωρινό σου δημιούργημα ήθελα να απαντήσω απο την αρχή γιατί έπιασες τη στιγμή,γραπώθηκες απο την ευκαιρία και το έγραψες,φυσικά και κατάλαβα το νοημά του,μου αρέσει γιατί δεν είναι επιτηδεύμενο
και έχει το θάρρος να αναδιπλώθει,με το ίδιο θάρρος θα ήθελα να σημειώσεις κάτι.
Φυλάκισε η ζωη τα θέλω μας και επέβαλε τα πρέπει.Εξαρτημένοι απο την ίδια τη στιγμή που γενηθήκαμε εως και την τελευταία μας πνοή,χάσαμε την ελευθερία έξ αρχης.Δώσαμε έμφαση σε ανείπωτες χαρές και ασήμαντες λύπες,στα σ' αγαπώ,στα σε μισώ..Ισως στο μέλλον να γίνονται και προσφορές,στα 3 σε μισώ δώρο ένα σ' αγαπώ σε μορφή και πακέτο λύτρωσης.
Καλό απόγευμα..

29

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Δυό φορές…

« στις: 23/10/08, 15:10 »

Λάμπρο μου,καλησπέρα..
Με άγγιξε πολύ το θέμα σου...
Ίσως γιατί και έγω,όπως και οι περισσότεροι,έκανα λίγο στην άκρη τα προσωπικά μου θέλω,
για να μπορέσω να αφήσω λίγο χώρο και για τα θέλω του συντρόφου μου...
Όμως έτσι πρέπει να γίνει,για να υπάρχει ισορροπία...
Ο συμβιβασμός και η υποχώρηση,όσο και ας μη μ'αρέσουν σαν έννοιες,είναι απολύτος απαραίτητες
ανάμεσα στους συντρόφους...
Ελπίζω να έπιασα το νόημα...
Καλό μεσημέρι....

30

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Είδα τα μάτια της

« στις: 22/10/08, 15:34 »

Εντάξει Γιάννη μου,το πήρα το μήνυμα...
Ενικός απο δώ και μπρός λοιπόν...
Δε το έκανα όμως λόγω ηλικίας,απλά λόγω σεβασμού...
Μπορώ όμως να δείξω το σεβασμό μου και με άλλο τρόπο,
αν ο πληθυντικός σε ενοχλεί...
Καλό μεσημέρι...

31

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Είδα τα μάτια της

« στις: 22/10/08, 13:15 »

Κ.justin,Καλημέρα..

Αυτό το πολύ όμορφο ποιήμα,όπως και το 'τι κρίμα',είναι τα πρώτα που διαβάζω απο σας
και ειλικρινά εντυπωσιάστηκα..Διαβάζοντας τα,σε ταξιδέυουν και σου δημιουργούν εικόνες στο μυαλό.
Χάρηκα λοιπόν που ταξίδεψα και εγώ μαζί σας..
Παρακαλώ να εμφανίζεστε πιό συχνά,για να έχουμε και εμέις οι νεότεροι στο φόρουμ,τη δυνατότητα να απολάυσουμε
τον μυστικό κόσμο που κρύβετε μέσα σας..

Να είστε πάντα καλά!!

32

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: 19-10-08

« στις: 19/10/08, 22:07 »

Καλησπέρα σε όλους!..

Θα ήθελα και εγώ με τη σείρα μου,να ευχαριστήσω όσους παρευρέθησαν στη σημερινή πρώτη μας συνάντηση και κυρίως τους συντονιστές για την πολύ πετυχημένη πρωτοβούλια...
Ειλικρινά,ήταν μια πολύ εποικοδομητική γνωριμία,απο την οποία μονο καλά πράγματα μπορούν να προκύψουν...
Κ.justin,χάρηκα πολύ για την γνωριμία,αλλά δυστηχώς φύγατε νωρίς και χάσατε τα καλύτερα..

Καλό βράδυ!

33

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ

« στις: 17/10/08, 18:25 »

justin,Καλησπέρα...

Ευχαριστώ για το σχολισμό σου και για την απόδοση των στίχων μου με το δικό σου τρόπο..
Ήταν μια πολυ ενδιαφέρουσα μετατροπή,αλλά άλλαζε το νόημα που ήθελα εγώ να δώσω..

Όσο για το λόγο που στο τελευταίο τετράστιχο χρησιμοποίησα δέυτερο προόσωπο είναι απλός..
Ήθελα να κλείσω δίνοντας την αίσθηση οτι πρόκειται για αφήγηση της ιστορίας...
Και πάλι ευχαριστώ..

καλό απόγευμα....

34

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Καρδιά εναντίον… κοινής λογικής

« στις: 17/10/08, 07:51 »

lampro Καλημέρα,
πολύ ωραίος ο συλογισμός σου..
Ανέκαθεν και εγώ αναρωτιόμουν γιατί πρέπει να αγαπάμε πάντα αυτούς που μας πληγώνουν..
Αλλά όπως εννοείς και εσύ,όταν η αγάπη μπένει απ'την πόρτα,
η λογική βγαίνει απο το παράθυρο...

Καλη συνέχεια...

35

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ

« στις: 17/10/08, 05:43 »

Aganippi,καλημέρα...
Καταρχήν ευχαριστώ για το χρόνο που διέθεσες για να μου απαντήσεις...
Ειναι πολύ σημαντικό να βλέπεις πως αυτά που γράφεις δε είναι και τόσο αδιάφορα,
ώστε να μην υπάρξει ούτε ένας για να απαντήσει...

Μπένοντας εδώ,αποφάσισα να στείλω κάποιες σκέψεις μου για αξιολόγηση,
αλλά αν αυτή η αξιολόγηση,καλή ή κακή δεν έχει σημασία,δε προέρχετε απο πουθενά,
άδικος κόπος..

Όσο αφορά τώρα στην απάντηση σου,εχω να σου πώ,
πως κατα τη γνώμη μου,όλες οι αγάπες αφήνουν μια γλυκόπικρη γέυση σαν τελειώσουν,
έτσι δεν είναι?
Αυτό ήταν και το νόημα που ήθελα να αποδώσω και χαίρομαι που το κατάλαβες..

Καλημέρα λοιπόν και καλή πορεία σε οτι και αν κάνεις...

36

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ

« στις: 15/10/08, 20:37 »

Σ'ένα δρόμο μοναχικό
για χρόνια περπατούσα
και κάποιον στο διάβα μου να δώ,
ποτέ δε καρτερούσα..

Μα νά,που φάνηκες εσύ
με μια αγκαλιά λουλούδια,
να μου θυμίσεις της άνοιξης
τα πιο γλυκά τραγούδια..

Μου έταξες τον ουρανό
τ'αστέρια όλου του κόσμου,
ποτέ όμως δε κατάφερες
να μου τα φέρεις φώς μου...

Μα ούτε εγώ τα ήθελα
ποτέ δε τα ποθούσα,
να μ'αγαπάς για μια ζωή
μονάχα αυτό ζητούσα..

Κι ήταν η αγάπη μας φωτιά
αέρας τα φιλιά μας,
που όλο την φουντώνανε
και ζέσταινε η καρδιά μας..

Μα ήρθε μια μέρα βροχερή
που άφησε μόνο στάχτες,
σαν μου πες φέυγω,δε μπορώ
να ζώ με αυταπάτες...

Ποτέ μου δε κατάλαβα
αυτός τι εννοούσε,
μα ξανά η καρδιά μου να τον δεί
στο δρόμο λαχταρούσε...

37

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΝΟΙΩΘΟΥΝ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΜΗ ΠΑΙΔΙΑ....

« στις: 13/10/08, 16:55 »

Αγαπητέ justin,
με τα λεγόμενα μου,δεν ήθελα να πώ πως όλοι οι υπόλοιποι δεν καλωσορίζετε ενα νέο μέλος,
απλά εκτώς των άλλων περιπτώσεων που έχω δεί,έτυχε ο lampros να είναι ο πρώτος που είχε απαντήσει και
στο σύζύγο μου,όταν πρίν λίγο καιρό μπήκε στην παρέα σας..
Οσο για τα λάθη,ορθογραφικά κ αλλα που κάνει ο καθένας,πιστέυω πως οτι και να πείς σε κάποιον,
αν το πείς με όμορφο τρόπο και είναι καλοπροαίρετο,δε θα παρεξηγηθεί,εκτώς μεμονομένων περιπτώσεων,
σαν αυτή που ανάφερες,οπότε και δε ασχολείσαι ξανά...

Ελπίζω να σας κερδίσω περισσότερο με τα επόμενα γραπτά μου,εαν και εφόσον αυτα προκύψουν....

Να είστε όλοι καλά και πάντα με έμπνευση....

Καλό απόγευμα....

38

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΝΟΙΩΘΟΥΝ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΜΗ ΠΑΙΔΙΑ....

« στις: 13/10/08, 14:17 »

Αγαπητέ φιλέ lampro,
ευχαριστώ θερμά για τη διόρθωση.
Η αλήθεια είναι πως τελευταία,λόγω μεγάλων οικογενειακών υποχρεώσεων,
(έχω βλέπεις 2 μικρά παιδακια..)δε καταφέρνω να ασχοληθώ με τον εαυτό μου οσο θα ήθελα,
με αποτέλεσμα το μάτι να μη αναγνωρίζει αμέσως το λάθος...
Κατι βέβαια δε μου καθόταν καλά,αλλά δεν ήμουν και σίγουρη..χιχι...
Όπως και να έχει πάντως,ευχαριστώ και πάλι για την διόρθωση,γιατί μόνο μέσα απο αυτή,
μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι...
Επίσης,έχω παρατηρήσει πως εισαι ένας απο τους πρώτους που συνηθίζουν να απαντάνε
στα νέα μέλοι αυτής της κοινότητας και χαίρομαι που καλωσόρισες και μένα....
Να ΄σαι πάντα καλά...

39

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΝΟΙΩΘΟΥΝ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΜΗ ΠΑΙΔΙΑ....

« στις: 12/10/08, 23:36 »

Έψαξα παντού να βρώ
κάτι για να ξεχαστώ,
απ'την πλήξη μου την τόση
κάτι για να με γλυτώσει....

Ταξίδεψα ως την άκρη του ουρανού,
σε μέρη μονό για το νού
και βρήκα μέσα σε κουτί,
αστερόσκονη χρυσή....

Με αστερόσκονη χρυσή
τα ονειρά μου θα γεμίσω
και θα φτιάξω απ΄την αρχή
τον κόσμο που εγώ θα ζήσω....

Με αστερόσκονη χρυσή
και μ΄ένα μαγικό ραβδί,
το πρίγκιπα μου θα πλανέψω
και κάστρα μαγικά θα πλέξω....

Και αν όλα τα ΄χώ κάτι μου λείπει,
ο κόσμος γύρω μου,ζεί μες τη λύπη,
γι΄αυτό και γώ,στον ουρανό,
σ΄ένα σύννεφο μικρό,
την αστερόσκονη θ΄αφήσω,
βροχή χρυσή για ν΄αρχηνίσω.......